Morgunblaðið - 16.07.1983, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. JÚLÍ 1983
13
SOLURIT nr. II.
DAGAFJÖLDI
Meöal&esluvarÖhaldstúni á túnabilinu 197/ - 1982
þ.e. vegna alina töluliöa 1. - 6. 1. mgr. 67. gr.
laga 74, 1974 un meðferÖ opinberr\a mála.
• . Fyrra tínwbil 33,91 dagai' aö moöir.tal 1.
43,34 SíÖara tímabil 2o,52 dapar aö meöaltali.
1972 1973 1974 1975 1976 1977 1977 1978 1979 198o 1981 1982
f.hl. s.hl.
RANNSÖKNARLÖGRÐGLAN í REYKJAVÍK RANNSÖKNARLÖGREGLA RÍKISINS.
Mcdalgæzluvardhaldstími á tímabilinu 1972—1982. Að meðaltali voru menn úrskurðaðir í 33,91 dag í gæsluvarðhald
að meðaltali fyrra tímabilið en 20.52 daga að meðaltali síðara tímabilið.
Meðalgæzluvarðhaldstími vegna rannsóknarnauðsynjar. Fyrra tímabilið voru menn úrskurðaðir í 21.81 dags gæzlu-
varðhald að meðaltali en 11,86 daga að meðaltali síðara tímabilið.
Bönuðu þremur
minkahvolpum
ÓLAFUR Ingólfsson bóndi í Hlíð í
Kinn og tveir ungir piltar bönuðu
þremur minkahvolpum í Fagraskógi
á dögunum, en minkalæðan ásamt
fjórða hvolpinum slapp eftir tals-
verðan eltingaleik, að því er fram
kemur í Akureyrarblaðinu Degi.
t blaðinu segir, að Ólafur Ing-
ólfsson bóndi og tveir strákar sem
hjá honum eru í sveit, hafi rekist á
minkalæðu með fjóra hvolpa, er
þeir voru á leið um Fagraskóg.
Voru þeir að fara með kind í skóg-
inn og þegar þangað var komið
sáu þeir „allt í einu eitthvað lítið
og svart hlaupa eftir veginum".
Stukku þeir á eftir dýrum þessum
og tókst að aflífa einn hvolpinn
með lurki, en hinum tveimur tókst
þeim að ná lifandi. Voru hvolpun-
um tveimur gefin nöfnin Jónas og
Júlíus og höfðu strákarnir tveir
hug á að taka hvolpana með sér og
hafa þá sem gæludýr. Segir síðan í
blaðinu: „En það þykir víst ekki
við hæfi að hafa minkahvolpa sem
gæludýr og óskir þeirra máttu sín
lítils gagnvart vilja hinna full-
orðnu. Og nú eru þeir Jónas og
Júlíus ekki lengur í tölu lifenda."
Áhugaleikfélög
efli leikstarf fatl-
aðra og aldraðra
NORRÆNA áhugaleiklistarráðið,
NAR, hélt aðalfund sinn á Húsavík
dagana 4.—5. júní sl. í boði Banda-
lags íslenskra leikfélaga. Voru
helstu mál fundarins leiklistarstarf
eldri borgara og fatlaðra, menntun-
armál og samstarf við alþjóða áhuga-
leiklistarsambandið, IATA.
Á fundinum samþykkti NAR
ályktun sem meðal annars fól í sér
áskorun til allra leikfélaga innan
samtakanna um að auka þátt eldri
borgara og fatlaðra í leiklistarlífi
og lagt var til að leikfélög leituðu
samstarfs við samtök þau sem
sinna málefnum þessa fólks.
Þá voru ríkisstjórnir Norður-
landanna hvattar til að tryggja
áframhaldandi rekstur skrifstofu
samtakanna.
Björgunarsveitir Hvolsvelli:
Verða í Þórsmörk
næstu þrjár helgar
BJÖRGUNARSVEIT frá Hvolsvelli
verður til aðstoðar og hjálpar ferða-
mönnum við Krossá í Þórsmörk
næstu þrjár helgar.
Björgunarsveitarmenn taka á
móti ferðamönnum er þeir koma í
Þórsmörk og leiðbeina þeim hvar
best er að fara yfir Krossá, einnig
verða þeir með minniháttar
sjúkrahjálp. Fyrsta helgin er sú
næsta, þ.e. 15.—17. júlí, og sú
þriðja og síðasta verzlunarmanna-
helgin um mánaðamótin.
milljóna. Þetta er búskaparlag
sem ekki er til að hæla sér af.
Stórfelldur vandi í
stjórn ríkisfjármála
Núverandi ríkisstjórn stendur
frammi fyrir stórfelldum vanda í
ríkisfjármálunum. Hún hefur
lýst því yfir að hætt verði erlend-
um lántökum til eyðslu og jafna
þurfi viðskiptin við útlönd. Þetta
markmið næst ekki nema með
verulegum samdrætti innflutn-
ings um sinn. Það minnkar veltu
í þjóðfélaginu og hefur því keðju-
verkandi áhrif til lækkunar
tekna ríkissjóðs. Þetta hefur
gerst í ár og mun halda áfram á
næsta ári, ef þetta markmið —
lífsnauðsynlega markmið — á að
nást. Vonandi er sem flestum það
ljóst að minnka þarf skattheimtu
við þær aðstæður sem nú eru til
þess að létta heimilunum átökin
við verðbólguna. Ríkið verður
þannig að ganga á undan og
koma til móts við almenning.
Mikilvægur þáttur í baráttunni
við verðbólguna er á hinn bóginn
að sem mestur jöfnuður náist í
ríkisbúskapnum. Framangreind
markmið verða ekki samræmd
nema með miklum sparnaði, að-
haldi og niðurfærslu ríkis-
út.gjalda. Þetta er vandasamt
verkefni sem viðskilnaðurinn í
ríkisfjármálum auðveldar ekki.
Lárus Jónsson er þingmaður íyrir
Sjálfstæðisflokkinn, kjörinn í
Norðurlandskjördæmi eystra.
Þórir S. Gröndal skrifar frá Flórída:
Fataþrengsli og heilastarfsemi
Ég kemst næstum alltaf í
grútfúlt skap, þegar ég þarf að
fara í búð til að kaupa mér föt.
Veit ég fátt ömurlegra en að
standa í því að máta buxur í
paravís. Fyrst þarf að fara úr
skónum, svo úr gömlu, góðu bux-
unum og bregða sér í ókunnu
buxurnar, bretta upp skálmarn-
ar, því það er ekki búið að setja
þær upp, og svo að troða sér aft-
ur í skóna.
Þetta þarf að endurtaka mörg-
um sinnum, og von bráðar er
maður orðinn kófsveittur því
þetta er stífasta púl. Karlpen-
ingurinn var ekki byggður fyrir
að hátta sig og klæða svona oft á
einum degi, heldur reiknað með
að hann myndi klæða sig á
morgnana og hátta sig á kvöldin.
Jæja, þegar búið er að finna bux-
ur, sem hægt er að sætta sig og
konuna við, þarf að ganga fyrir
skraddarann sem stillir fórnar-
lambi sínu upp á skemil fyrir
framan þrjá stóra spegla, sem
sýna það í öllu sínu varnarleysi í
framandi buxum.
Skraddarinn fer faglegum
höndum um klæðin, krítar á
skálmarnar og togar í rasssaum-
inn. Þessir meistarar nálarinnar
eru oft áfjáðir í að dýpka hann.
því þeir vilja hafa buxurnar sem
allra þrengstar. Þær verða að
falla eins og flís við rass, en ég
þakka oft mínum sæla fyrir það,
að máltækið skuli ekki vera til í
enskri tungu; skraddararnir
myndu ábyggilega ganga því til
húðar. Þarna sem hinn þjáði
stendur uppi á stól fyrir framan
skraddarann og til sýningar
fyrir aðra viðskiptavini, reynir
hann að draga inn magann og
þenja út kassann. Þegar við bæt-
ist, að skraddarinn mælir ein-
dregið með dýpkun rasssaums-
ins, endar hann oft sem eigandi
of þröngra buxna, sem honum
kemur aldrei til með að líða vel í.
Og hér er ég loks kominn að
merg málsins. Þröngur klæðnað-
ur er eitt mesta mein mannkyns.
Ekki einasta er óþægilegt og
óbærilegt að þurfa að klæðast
hinum þröngu fötum, sem nú-
tíminn virðist útheimta, heldur
hefta þrengslin eðlilega blóðrás,
m.a. til höfuðsins og þar af leiðir
brenglaða hugsun. Og þröngur
klæðnaður virðist líka framkalla
ofbeldishneigð Mótorhjólabísar
í Ameríku klæ^ast níðþröngum
skinnfötum og eru þeir taldir
með kaldrifjuðustu glæponum
hér.
Svo má glugga í mannkyns-
söguna og við munum öll eftir
myndum af nasistunum, sem
klæddust aðskornum, þröngum
jökkum og reiðbuxum. Til að
vera vissir um að sem allra
minnst blóð kæmist upp í haus-
inn, var járnkrossinn hengdur
um hálsinn í sverum borða og
svo þrengt að. Þetta voru menn-
irnir, sem steyptu mannkyninu
út í heimsstyrjöld. En góðu gæj-
arnir, Bretar, voru í einkennis-
búningum, sem saman stóðu af
víðri blússu og pokabuxum.
Ef þið hafið ekki sannfærst,
þá má benda á Indland og löndin
þar í kring, þar sem fólk sveipar
sig slæðum og dúkum. Þessar
þjóðir eru með þeim friðsamari
á jarðkringlunni og þaðan koma
líka margir spekingar og spá-
menn. Þar er mikið blóðstreymi
til heilans. Kíkið þið svo á Kína,
en þar hafa leiðtogarnir allt frá
Chiang-Kai-Shek, klæðst í að-
skorna herforingjajakka og þar
hefir líka allt logað í ófriði. Ekki
batnaði það við tilkomu komm-
únistanna, því þeirra Maó-
jakkar eru hnepptir upp í háls
með eins konar kverkataki, og
vitum við, hvaða afleiðingar það
hefir haft í för með sér.
Aumingja Rómanska Ameríka
hefir heldur en ekki fengið að
kenna á fataþrengslunum. Flest
löndin þar eru undir herfor-
ingjastjórn: níðþröngar reiðbux-
ur, herforingjajakkar ásamt
feikilega stórum og þvingandi
generálshúfum. Við höfum svo
glöggt séð, hvaða áhrif þetta
hefir haft á framgang þessara
þjóða. Fataþrengslin virðast
hafa sérstaklega slæm áhrif á
minnið. Flestir herforingjarnir
lofuðu því, þegar þeir hrifsuðu
völd, að láta halda frjálsar kosn-
ingar hið allra fyrsta. Þessu
hafa þeir gleymt upp til hópa.
Ekki hefi ég stórar áhyggjur
af íslenskum leiðtogum og
klæðaburði þeirra. Samt get ég
ekki hjá því komist að minnast
á, að nokkrir af yngri ráðherrum
seinni ára hafa verið í all að-
skornum klæðnaði, og sumir
hafa meira að segja verið með
flibbanál undir bindishnútnum,
sem virkar næstum eins og járn-
kross um hálsinn. Líka hefi ég
séð í blöðunum, að einmitt einn
af þessum ráðherrum átti við
vandræði að stríða í sambandi
við að muna, hvort hann hefði
pantað einhverja togara frá
Póllandi.
Það er því svo sannarlega ekki
úr vegi að við höfum auga með
klæðnaði leiðtoga landsins. Ég
er ekki að segja að þeir þurfi að
sveipa sig slæðum, en alla vega
ættum við að gæta að því, að
hvorki sé þrengt að hálsi þeirra
eða neðri parti.