Morgunblaðið - 16.07.1983, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. JÚLÍ 1983
Heimsfrægir að-
ilar virðast ekki
alltaf duga til
Rætt viö Sigurð Sverrisson um hljómleika
bresku hljómsveitarinnar Echo and the Bunnymen
SlGURÐUR Sverrisson er einn
þeirra þriggja aðiia sem stóðu fyrir
komu bresku hljómsveitarinnar
Echo and the Bunnymen sem hélt
tónleika 2. júli sl. í Laugardalshöll.
Mbl. ræddi við Sigurð og spurði
hann fyrst um útkomu tón-
leikanna.
„Þegar við ákváðum að fá
þessa hljómsveit hingað vonuð-
umst við auðvitað til að koma
sem sléttast út fjárhagslega,"
sagði Sigurður. „Svo fór þó ekki
og nemur tapið sem deilist á
okkur þrjá, Pétur Kristjánsson,
Ásgeir Tómasson og mig, um
130.000 krónum. Ástæðu þess að
aðsókn var ekki eins og við höfð-
um búist við hef ég náttúrulega
ekki á reiðum höndum. Áheyr-
endur voru 1720 á hljómleikun-
um en við þurftum um 2200
manns til að láta enda ná saman.
Ekki vil ég kenna um of háu
miðaverði, miðinn var seldur á
Sigurður Sverrisson
kr. 390 en hefði þurft að vera
kr.100 hærri til að greiða allan
kostnað við hljómleikana. Varla
er hægt að segja að þeir hafi
ekki verið auglýstir nægjanlega,
töluvert var fjallað um hljóm-
sveitina í blöðum og mil. j aug-
lýst í útvarpi. Ein skýringin má
þó vera að fólk, annað en ungl-
ingar, láti hreinlega ekki bjóða
sér upp á stað sem Laugardals-
höllina til að hlýða á góða tón-
list. Hefði jafnvel verið eðlilegra
að halda tónleikana í Háskólabíó
til dæmis. Þar getur fólk setið í
þægilegum sætum og lítil hætta
er á drykkjuskap. Samt held ég
að líklegasta skýringin sé sú, og
miða ég þá ekki einungis við
tónleika Echo and the Bunny-
men heldur aðra sem haldnir
hafa verið hér að undanförnu, að
íslendingum þýði ekki að bjóða
upp á erlenda lifandi tónlist
nema um heimsfræga aðila sé að
ræða. Þó virðist það ekki alltaf
duga til, eins og reynslan sannar
með tónleika Grace Jones og Ray
Charles. í ljósi þessa buðum við
upp á tvær vinsælustu íslensku
hljómsveitirnar, Ego og Grýl-
urnar á sömu tónleikum. Dæmið
gekk samt ekki upp.“
„Nei, þetta er nokkuð sem ég
ekki skil. Allir íslenskir tónlist-
arunnendur ættu að hafa fundið
eitthvað við sitt hæfi á þeim
fimm tónleikum sem hér hafa
verið haldnir að undanförnu,
breiddin í þeirri tónlist sem við
höfum átt kost á að heyra er svo
gífurleg. Kannski hefur þetta
verið of mikið á of stuttum
tíma,“ sagði Sigurður Sverrisson
að lokum.
Samkeppni um jólamuni
HeimilisiðnaÐarfélag fslands er
70 ára í ár. í tilefni afmælisins verö-
ur efnt til samkeppni í gerö ís-
lenskra jólamuna.
Hugmyndin er að nota íslensku
ullina á einhvern hátt, t.d. prjón-
að, heklað, saumað eða ofið, svo
eitthvað sé nefnt. Nota má ullina
óunna. Einnig koma til greina
munir úr tré t.d. renndir eða út-
skornir. Þrenn verðlaun verða í
boði. 1. verðlaun verða kr. 10.000.
Félagið áskilur sér forgang að
hugmyndunum hvort sem það
verður til sölu, birtingar eða
kennslu.
Öllum er heimil þátttaka og
segir félagið upplagt að nýta
sumarið til íhugunar. Nánari upp-
lýsingar verða veittar í verslun-
inni íslenskur heimilisiðnaður.
Skilafrestur er til 1. október 1983.
Er grundvöllur fyrir komu er-
lendra tónlistarmanna hingað?
SÚ GRÓSKA sem verið hefur að
undanförnu í tónleikahaldi er-
lendra tónlistamanna hér á landi
hefur víst farið framhjá fæstum
— og þó. Hingað hafa komið í sl.
mánuði tónlistarmennirnir, Lionel
Hampton, Grace Jones og Ray
Charles og hljómsveitirnar Class-
ix Nouveaux og Echo and the
Bunnymen. Hafa tónleikar þess-
ara listamanna komið út með fjár-
hagslegu tapi, að undanskildum
tónleikum Hamptons. Mbl. hafði
samband við þá aðila sem staðið
hafa að komu erlendu tónlistar-
mannanna og virðist sem litlu
máli skipti hvers kyns tónlistin er,
aðsókn er sjaldnast nægjanleg. Er
því eins víst að menn skoði hug
sinn í framtíðinni áður en samn-
ingur er undirritaður við erlenda
hljómsveit eða tónlistarmenn um
tónleikahald á fslandi.
Jassvakning stóð fyrir komu
jassistans Lionel Hampton, sem
lék í fjórar klukkustundir fyrir
fullu húsi í Háskólabíó 1. júní sl.
Að sögn Vernharðs Linnet, for-
manns Jassvakningar, var fjár-
hagsleg útkoma tónleikanna á
núllpunkti og sagði hann því einu
að þakka að Flugleiðir hf. hefðu
flutt allan tækjabúnað hingað og
út aftur endurgjaldslaust. Þannig
mætti segja að Flugleiðir hefðu
niðurgreitt hvern miða svo um
munaði. Miðaverð var kr. 380 og
sagði Vernharður að þeir Jass-
vakningarmenn væru mjög
ánægðir með það verð. Það hefði
engum átt að vera ofviða, enda
væri listamaður sem Hampton
ekki fenginn til fslands í gróða-
skyni, slíkt væri ógerlegt. Að lok-
um sagði Vernharður: „Við í Jass-
vakningu höfum haft það fyrir
reglu að bjóða upp á jasstónleika
fjórum sinnum á ári og reynt þá
að hafa tvo stóra listamenn og
tvær lítt þekktari hljómsveitir. Ef
við reyndum að halda tónleika
með gróða í huga þá væri hér ekk-
ert gert, en þetta er framkvæm-
anlegt ef menn vinna af eigin
áhuga á tónlist og fá hljómsveitir
hingað til að hlusta á sjálfir."
Ekki voru þeir aðilar aðrir sem
stóðu fyrir tónleikahaldi eins
lánsamir og Jassvakningarmenn
með fjárhagslega útkomu og má
þar nefna tónleika blökkukonunn-
ar Grace Jones, en hún kom
hingað á vegum Leopolds Sveins-
sonar. Ekki reyndist unnt að ná
sambandi við Leopold, þar sem
hann er nú staddur erlendis, en að
sögn heimildarmanns Mbl. í máli
þessu voru á sjötta hundrað
áheyrendur á tónleikum þeim sem
haldnir voru í Safari en á tólfta
hundrað manns í Sigtúni. Er tap á
hljómleikum Jones hátt í annað
hundruð þúsund krónum.
Þegar Mbl. ræddi við Ámunda
Ámundason kvað hann heildar-
uppgjör af tónleikum Ray Charles
ekki liggja fyrir, en ljóst væri að
fyrirtækið kæmi út með tapi sem
yrði eitthvað yfir 100 þúsundum.
Ekki var Ámundi með öllu
óánægður með aðsóknina, en sagð-
ist vissulega hafa vænst fleiri
gesta en þeirra 1100 sem komu.
Sagði hann það mögulegt að miða-
verði mætti kenna um, en miðinn
á tónleika Ray Charles var seldur
á kr. 690. Kvað Ámundi ógerlegt
að hafa miðaverð lægra, slíkur
væri kostnaður við komu Charles
og fylgdarliðs svo og flutnings-
kostnaður á hljóðfærum og
tækjaútbúnaði. Sagðist hann ekki
geta útskýrt þá dræmu aðsókn
sem væri á hljómleika erlendra
tónlistarmanna hér á landi og
kvaðst viss um að fólk gerði sér
ekki ljósan þann mun sem væri á
skemmtikröftum í meðalflokki og
svokölluðum stórstjörnum. „Auð-
vitað verður þetta nokkurt tap
sem ég þarf að axla,“ sagði
Ámundi að lokum, „en ég vil að-
eins þakka þeim sem komu og þó
landinn bregðist með aðsókn þá er
ég ekki af baki dottinn."
Geri endanlega tilraun
til tónleikahalds í ágúst
Spjallað við Hallvarð E. Þórsson um tónleika Classix Nouveaux
„ ÞEGAR ég ákvað að fá bresku
hljómsveitina Classix Nouveaux
til íslands, 30. júní s.l., bjóst ég
ekki við öðru en að hljómleik-
arnir myíidu standa undir sér,“
sagði Hallvarður E. Þórsson í
samtali við Mbl. „Byggði ég
áætlanir um gestafjölda á plötu-
sölu, en síðasta plata Classix
Nouveaux seldist hér, á liðnu ári,
í yfir 2.000 eintökum. Einnig
taldi ég að 16. júní væri nokkuð
hentugur dagur fyrir alla að
geta komist, frídagur á eftir og
löng helgi. Semsagt, ég átti alls
ekki von á eins slæmri útkomu
og raun var á, en áheyrendur
voru um 1000. Á hverjum degi
sjást lesendabréf í blóðum þar
sem fólk biður um hina og þessa,
mögulega sem ómögulega lista-
menn og auðvitað reyni ég að
gera það sem flestum virðist
falla í geð. Málið er ekki svo ein-
falt, við búum á það litlu mark-
aðssvæði að yfirleitt þarf um
eitt prósent þjóðarinnar að
sækja tónleika af þessu tagi til
að þeir standi undir sér.
Tapið á tónleikunum nemur
um þrjú hundruð og fimmtíu
þúsund krónum og er það á mínu
nafni. Skýring þess að hljóm-
leikarnir voru illa sóttir er vafa-
lítið margþætt, má vera að þeir
hafi ekki verið auglýstir nægj-
anlega enda hafði ég aðeins sex-
tán daga til stefnu. Einu vil ég
þó ekki um kenna," sagði Hall-
varður, „og er það miðaverð. Því
var stillt í hóf sem mest mátti og
þegar selt er hér inn á aðra tón-
leika á tæpar 700 krónur þarf
enginn að kvarta yfir kr.420.
Eftir greiðslu gjalda, sem nemur
33% á aðgöngumiða, hef ég 281
krónu af miðaverði til ráðstöfun-
ar. Meðal annars greiði ég af
hverjum miða 10% í skemmt-
anaskatt sem dreifist á ýmsa að-
ila, svo sem félagsheimilasjóð og
Sinfóníuhljómsveit íslands, sem
er ríkisstyrkt fyrir."
Aðspurður um tónleikahald í
framtíðinni sagði Hallvarður,
sem hefur staðið fyrir um 60
hljómleikum íslenskra og er-
lendra hljómsveita hér á landi:
„Ég stefni að tónleikum hér í
ágúst og hef þá bresku hljóm-
sveitina Siouxie And The Bansh-
ees í huga. Það má segja að þeir
hljómleikar ráði úrslitum um
hvort ég stend í þessu lengur. Ef
forsala aðgöngumiða lofar ekki
góðu, mun ég aflýsa tónleikun-
um. Vona ég þó að svo fari ekki.“
„Vissulega er hér margt sem
þarf að bæta. Laugardalshöll er
íþróttahöll og þar af leiðandi
ekki heppileg til tónleikahalds,
bæði hvað varðar hljómburð og
ekki síst aðstöðu fyrir áheyrend-
ur. Auk þess er húsið lokað fyrir
annarri starfsemi en íþróttum í
átta mánuði á ári hverju. Þetta
stendur tónleikahaldi fyrir þrif-
um. Til dæmis spila breskir tón-
listarmenn minna yfir sumar-
mánuðina en á öðrum árstímum,
en sumarið er sá tími sem við
eigum kost á húsnæði til tón-
leikahalds. Þess má geta að leig-
an á Laugardalshöll er 20% af
miðaverði, veitingasala er alfar-
ið á vegum hússins og rennur
ágóðinn til íþróttahreyfingar-
innar."
„Fyrir tónleika Classix Nouve-
aux sótti ég um niðurfellingu
skemmtanaskatts til mennta-
málaráðherra, frú Ragnhildar
Helgadóttur," sagði Hallvarður
ennfremur, „en allar líkur eru á
að beiðninni verði synjað. Jass-
vakningarmenn hafa fengið
slíka niðurfellingu og reyndar
fleiri aðilar, en svo virðist sem
popptónlist eigi ekki upp á pall-
borðið hjá kerfinu. Eftir þrjátíu
ár verður sú tonlist sem við er-
um núna að bjóða upp á búin að
ná sömu virðingu og fyrir-
llallvarður E. Þórsson
greiðslu og til dæmis jasstónlist
nýtur í dag, en unglingar þess
tíma verða sjálfsagt að hlusta á
tónlist sem litið verður á sömu
augum og nú er litið á popp,“
sagði Hallvarður að lokum.