Morgunblaðið - 16.07.1983, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. JÚLÍ 1983
Hamrahlfðarkórinn f Pitei.
Vel heppnuð tónleikaferð Hamrahlíðarkórsins
Héldu 12 tónleika á 2 vik-
um í Noregi og Svíþjóð
Hamrahlíðarkórinn hefur nú ný-
lega lokið miklu tónleikaferðalagi
um Svíþjóð og Noreg, þar sem hann
hélt 12 tónleika við góðar undirtekt-
ir. Voru fyrstu tónleikarnir haldnir í
Þrándheimi á leiðinni til Svfþjóðar,
en hinir 11 handan landamæranna.
Ferðalag þetta var strangt, sem
sést best á því að tónleikarnir voru
haldnir á aðeins tveimur vikum. Það
kom þó ekki í veg fyrir góða frammi-
stöðu, en gagnrýni í blöðum ber
henni best vitni.
Fær kórinn víða frábæra dóma, en
þó hvergi eins og í Piteá-Tidningen,
þar sem Dan-Olov Stenlund, annar
tveggja mestu kórstjóra Svía, á vart
orð til að lýsa hrifningu sinni. Hann
var fyrir tilviljun staddur í bænum
daginn sem tónleikarnir voru haldn-
ir. Varð hann svo hrifinn, að hann
fann sig knúinn til að skrifa gagn-
rýni, sem hann fékk svo birta í Pit-
eá-Tidningen. Sannkölluð rós í
hnappagat Þorgerðar og Hamrahlíð-
arkórsins.
FRÁBÆRIR DÓMAR
í niðurlagi greinar sinnar segir
Dan-Olov Stenlund: „Það er aðeins
hægt að kvarta yfir einu, því, að ekki
skyldu vera fleiri áheyrendur í kirkj-
unni til þess að upplifa þessa tón-
leika. Hamrahlíöarkórinn og stjórn-
andi hans, Þorgerður Ingólfsdóttir,
sköpuðu stemningu, sem hefði átt
skilið troðfullt hús áheyrenda."
Framar í greininni hafði Stenlund
hælt kórnum fyrir mikla ögun og
hvernig hver og einn kórhluti skilaði
sínum hluta erfiðra radda með
óvenjulega góðri stjórn.
Kórinn kom heim nú fyrr í vik-
unni, en Þorgerður Ingólfsdóttir,
stjórnandi hans, er enn erlendis.
Morgunblaðið náði tali af henni í
Noregi og innti hana eftir fréttum af
ferðalaginu.
KREFJANDI
„Þetta var mjög krefjandi ferð og
erfið, en hún heppnaðist að mínu
mati afskaplega vel,“ sagði Þorgerð-
ur. „í öllum tilvikum var um að ræða
heila tveggja tíma kvöldtónleika, en
ekki bara hluta í einhverri dagskrá.
Þetta er tíunda ferð mín erlendis
með Hamrahlíðarkórnum og ég held
að hún sé sú strembnasta til þessa,
ekki hvað síst vegna hinna miklu
ferðalaga á milli staða, sem stundum
voru ærið löng og þreytandi. Það má
eiginlega segja, að við höfum búið í
langferðabíl þessar tvær vikur. Samt
er ég á því, að ferðaþreytan hafi
aldrei náð að hafa áhrif á frammi-
stöðu kórsins. Ég var með úrvalshóp,
frábæran er mér nær að segja, alls
46 söngvara, og þetta gekk betur og
betur á hverjum tónleikum. Breytti
engu þótt skipt væri um dagskrá að
mestu eða nær öllu leyti."
-Hvernig kom þetta ferðalag til á
sínum tíma?
„Aðdragandinn að þessu öllu sam-
an er sá, að í Östersund hefur verið
haldin árleg tónlistarhátíð um nokk-
urra ára skeið. Á þessari hátíð hefur
alltaf verið visst þjóðlegt „tema“ og
að þessu sinni var ákveðið að það
skyldi vera ísland. Haft var sam-
band við Sveriges Rikskonserter og
þar varð fyrir Gören Bergendal, sem
hefur haft talsverð kynni af ís-
lenskri tónlist og m.a. skrifað mikið
um hana. Gengið var frá þessu síð-
astliðið haust og við urðum fyrir val-
inu, sem einn af fulltrúum íslands á
þessari tónlistarviku. Hins vegar
þótti ekki verjandi að senda 50
manna kór til þess að halda aðeins
tvenna tónleika og það varð úr fyrir
orð Bergendal, að við vorum ráðin á
vegum Sveriges Rikskonserter til
þess að halda 11 tónleika, auk
þriggja mismunandi prógramma
fyrir sjálfa mig, sem voru kynning á
Þorgerftur Iugólfsdóttir, stjórnandi
kórsins.
íslenskri tónlist. Auk þessa sungum
við í Þrándheimi í Noregi."
UPPLIFUN
Sem fyrr segir hófst ferðalagið í
Þrándheimi. Voru tónleikarnir
haldnir þar, m.a. vegna þess að það-
an er stutt ferð til Östersund, þar
sem tónleikaferðin um Svíþjóð átti
upphaflegá að hefjast. Dagskránni
var hins vegar breytt og hófst ferðin
í Laisvall í Norður-Svíþjóð og var
löng ferð þangað frá Þrándheimi.
Sagði Þorgerður það hafa verið
stórkostlega upplifun að fá að
syngja í dómkirkjunni þar, slík væri
byggingin og hljómburður hennar.
Frá Þrándheimi var ekið til Lais-
vall snemma næsta morgun og komu
fram á tónlistarhátíð þar, sem nefnd
er Spelmanns-stemma og er eins-
konar Jónsmessuhátíð. Voru þetta
einu útitónleikar kórsins í ferðinni.
Var stemningin afar sérstök og allir
með Jónsmessublómsveiga á höfði.
Þessi tónlistarhátíð í Laisvall var
jafnframt liður í enn stærri hátíð,
sem nefnd er „Musik í Pitealfdalen".
Næstu þrennir tónleikar, í Arvissj-
aur, Piteá og Álvsbyn, voru einnig
liður í þessari miklu hátíð, enda allir
bæirnir á svipuðu svæði.
í Arvidsjaur voru haldnir síðdeg-
istónleikar í stærstu kirkju bæjarins
og mikið um dýrðir við móttökuna.
Þaðan var haldið til Piteá og taldi
Þorgerður tónleikana þar standa
uppúr eftir á. Voru þeir haldnir í
öjebyns kyrka, sem er mjög þekkt úr
sögunni. „Kirkjan og öll stemningin
í kringum tónleikana var svo „in-
spírerandi", að þeir tókust frábær-
lega,“ sagði Þorgerður.
HÁTÍÐLEIKI
Frá Piteá lá leiðin til Álvsbyn.
Þar, eins og í Arvidsjaur, flutti sókn-
arpresturinn stutta inngangsræðu
og fór síðan með bæn. Sagði Þor-
gerður þessar athafnir í báðum til-
vikum hafa gefið tónleikahaldinu
sérstaklega hátíðlegan blæ.
Eftir tónleikana í Álvsbyn var
haldið í austur áleiðis til Finnlands.
Áfangastaðurinn var Kalix, þar sem
komið var í glampandi sólskini.
Tónleikarnir voru haldnir í gamalli
kirkju um hádegisbil. Ríkti þar mið-
aldastemning, þar sem kveikt var á
kertum. Kórinn var svo uppstemmd-
ur að tónleikunum loknum, að hann
tók til við að syngja veraldleg lög
fyrir utan kirkjuna fyrir alla þá, sem
heyra vildu.
Eftir tónleikana í Kalix var haldið
rakleiðis til Haparanda, sem er svo
að segja á landamærum Finnlands
og Svíþjöðar, og voru þar haldnir
tónleikar i nýlegri kirkju. Þótti hún
svo nútímaleg, að kórinn taldi hana i
fyrstunni vera stórt vöruhús. Að
utan var byggingin lftt spennandi,
en að innan gegndi öðru máli, auk
þess sem hljómburðurinn var frá-
bær. Kórinn brá sér siðan yfir landa-
mærin, aðallega til þess að stíga á
finnska grundu, áður en haldið var
af stað á ný.
ERFITT FERÐALAG
Frá Haparanda tók við Iangt og
strangt tveggja daga ferðalag til
Östersund. Þar voru haldnir minn-
isstæðir tónleikar í aðalkirkju bæj-
arins. Hófust tónleikarnir á íslenska
þjóðsöngnum. Voru móttökurnar
stórkostlegar og kórnum óspart
klappað lof í lófa. Lokaverkið á efn-
isskránni var „Recessionale" eftir
Þorkel Sigurbjörnsson og var flutn-
ingur verksins m.a. fólginn í því, að
kórinn gekk út syngjandi. Hann
slapp þó ekki við svo búið því áheyr-
endur vildu meira og klöppuðu kór-
inn inn í kirkjuna aftur.
í SJÓNVARP...
Eftir Östersund-ævintýrið hélt
ferðin áfram til Sveg. Þar hélt kór-
inn veraldlega tónleika i samkomu-
húsi í skemmtigarði og tók sænska
sjónvarpið fyrri hluta tónleikanna
upp.
... OG UTVARP
Eftir tónleikana í Sveg tók við
löng keyrsla til Karlstad og sagði
Þorgerður, að það hefði verið á
mörkunum að kórinn næði þangað í
tíma. Ferðin var þó þess virði að
leggja hana á sig því fyrri hluti tón-
leikanna var sendur út í beinni út-
sendingu í sænska útvarpinu. Síðari
hlutinn verður fluttur seinna. Áður
en þeir hófust var 10 mín. langt við-
tal við Þorgerði og síðan kynnti hún
öll lög kórsins jafnóðum. Tónleikar
kórsins voru liður í tónlistarviku í
Karlstad.
Daginn eftir tók svo við önnur eins
keyrsla frá Karlstad til Öxelösund,
skammt frá Stokkhólmi. Þar hélt
kórinn tónleika eftir að Þorgerður
hafði flutt kynningarprógramm um
íslenska þjóðlagatónlist. Síðustu
tónleikarnir voru svo haldnir í Bisk-
ops Arnö. Þessir tónleikar voru
teknir upp fyrir Sveriges Rikskons-
erter. Sagði Þorgerður tónleikana
þar hafa verið um margt minnis-
stæða, ekki kannski síst vegna þess
að þeir voru lokatónleikar ferðarinn-
ar og kórinn nánast kominn á vara-
hjólið af þreytu, eins og hún orðaði
það sjálf. Þeir heppnuðust hins veg-
ar vonum framar, enda kórfélagar
staðráðnir í því að láta Svíana ekki
sjá á sér nein þreytumerki þrátt
fyrir ferðalögin miklu, sem e.t.v.
hefði mátt koma í veg fyrir að ein-
hverju leyti með betra skipulagi.
LOKAHNYKKURINN
í Biskops Arnö var á ferðinni enn
ein tónlistarhátíðin hjá Svíum,
tveggja vikna löng. Á undan Hamra-
hlíðarkórnum höfðu m.a. Manuela
Wiesler, Paul Zukofski og Þorkell
Sigurbjörnsson komið fram, svo
nefndir séu einhverjir sem íslend-
ingar kannast vel við.
Þar með lauk tónleikaferðinni
sjálfri, en kórfélagar tóku lífinu með
ró síðustu tvo dagana áður en þeir
héldu heim á ný eftir stranga en
skemmtilega för. Sagði Þorgerður,
að kórinn hefði átt einkar skemmti-
lega stund á laugardagskvöldinu
þegar efnt var til mikillar veislu úti
við stórvatnið Málaren.
- SSv.
lánstidmiwgen
MANDAGEM PEN 4 JUU 19A3
Disciplínérad kor i Stora kyrkanj
“abm'Cands fchkblad
ONSDAG 6 JUll 19*3
TrivsatnM^^É0"^^
, **— sjsre '*s
I o« I»neh- r’nr* A --

HamraUdskóren
SSÍSS
Nokkur sýnishorn blaðaskrifa um kórinn.
___ a. ' _
ten
körkonsert
....1