Morgunblaðið - 30.07.1983, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. JÚLÍ 1983
15
Frá vinstri: Kristinn Guðbrandsson ein aðaMriffjöður gnlbkipsmanna, sendiherra Hoilands í
Bretiandi og á íslandi, F.L.R. Huydeioper, Árni Kristjánsson aðairsðismaður Hollands á
íslandi, C.W. Andreaé sendifulltrúi, Einar Benediktsson sendiherra íslands í Bretlandi og
Eyjólfur Konráð Jónsson alþingismaður og einn guilskipsmanna.
Hið vígaiega lið á fjörukambinum. Frá vinstri: Hörður Harðarson, Guðmundur Karlsson,
Hannes Rútsson, Þórir Daviðsson, Magnús Magnússon og frans Arason.
Gullskipsmenn eru gamansamir og á fjörukambinum hafa þeir safnað saman ýmsu rekagóssi til v«ntanlegrar
minjagripasölu. Konurnar í leiðangrinum voru fljótar að festa hönd á gripunum og alþingismaðurinn virðist spenntur
einnig. Frá vinstri: Eyjólfur Konráð, Gyða Þórarinsdóttir, Elsa Pétursdóttir, Guðbjörg Benediktsdóttir og Kristín
Eige.
Um borð í Larkinuts, vatnadreka gullskipsmanna. Kristinn við stýrið að
leggja út í einn ósa Skeiðarár, en í fjarska sést búnaður björgunarmanna á
ströndinni.
Það eru engin smátæki sem þarf til verka hjá gullskipsmönnum.
Hollenzki sendiherrann, J.L.R.
Huydeloper.
áhugasamir. Þegar búið verður að
gera þilið klárt liggur næst fyrir
að ýta eins miklum sandi út úr
þilinu og unnt er, krabba eitthvað
af sandi einnig, en síðan verður að
dæla vatni inn í þilið til þess að
koma sanddælunum í gang. Þetta
eru stórvirkar dælur, og ráðgert
er að hreinsa burtu sandinn niður
að skipinu og helst nokkuð niður
fyrir þilfar, en þvi næst verður
tekið til við það að dæla innan úr
skipinu með minni dælum og þá
þarf að sía allan sand út úr dælun-
um.“
„Eftir öllum sólar-
merkjum að dæma ...“
„Það er að sjálfsögðu stefnt að
Bergur Lárusson lyktar af sýni úr
skipinu.
þvi að ná skipinu upp i haust, en
hvort það vinnst tími til þess áður
en vetrarveður hamla starfi, er
ómögulegt að segja til um og þá
verður skipið geymt i sandi og
vatni í vetur, þótt það verði þá
allavega komið eitthvað ofar í
gryfjunni.
Ég hef sjálfur þá trú að skipið
sé mikið til heilt undir dekki.
Samkvæmt annálum hefur það
sokkið strax inni í lóni nokkur
hundruð metra frá ströndinni. Við
slíkar aðstæður fyllist það strax
af sjó og sandi og í því er fólgin
mikil vörn. Þetta var flatbotna
skip og sjórinn hefur vaðið yfir
það og fyllt uns það sökk af sand-
rifinu sem það strandaði á. Eftir
öllum sólarmerkjum að dæma
ætti það því að vera heillegt neðan
þilja, en það sem stóð upp úr hefur
hafið brotið niður. Lónin þarna
eru yfirleitt um 20—30 metra
djúp, en það eru miklir straumar
með landinu sem virðast halda
lónunum við að nokkru. Þarna er
alltaf vesturfall og svo sterkur
straumur stundum að það er eins
og harðasti árstraumur."
„Eins og að þræða
saumnál með
skjálfandi hendi“
„Það er ánægjulegt hvað þetta
mjakast þokkalega og ekki hefði
þetta gengið svona vel nema af því
að við höfum úrvals mannskap,
úrvals krana og kranamann, því
það er erfitt að fást við sandinn,
erfitt að berja niður í hann, því
það er eins og hann vilji alltaf
flækjast fyrir og fáir eru þeir bor-
arnir sem lifa hann af. Annars
hefur það verið einna verst að
þræða stálplöturnar ef það hefur
verið hvass vindur. Þetta eru
15—20 metra langar stálþilsplöt-
ur, eins metra breiðar og þegar
kraninn þarf að hífa þær upp í
öllu sínu veldi, getur verið erfitt
að láta þær hitta í fölsin á þeim
plötum sem búið er að reka niður,
það er eins og að þræða saumnál
með skjálfandi hendi."
Grein: Árni Johnsen
Myndir: Ragnar Axelsson og Árni Johnsen