Morgunblaðið - 30.11.1983, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. NÓVEMBER 1983
37
fólks í þessu ágæta nágrannaríki
okkar, sem við í gegnum aldirnar
höfum haft svo náin tengsl við. —
Þær bjuggu í Kaupmannahöfn á
heimili Jóns Krabbe, sem þá var
skrifstofustjóri í stjórnarráði ís-
lands í Kaupmannahöfn og hygg
ég að dvöl þeirra þar hafi verið
þeim í senn bæði lærdómsrík og
hagnýt.
A heimili Jóns Krabbe hafa þær
frænkurnar vafalaust kynnst
menningarstraumum samtíðar-
innar og hefur stórborgin Kaup-
mannahöfn með sínu iðandi
mannlífi, listasöfnum, söng- og
leiklistarhúsum heillað og víkkað
sjóndeildarhring hinna ísfirsku
dætra, þótt Sólveig síðar á lífsleið-
inni hafi oft átt þess kost að
dvelja á meginlandi álfu vorrar,
meðal ættingja ástkærs eigin-
manns.
Mér er ekki kunnugt um helstu
áhugamál Sólveigar meðan hún
dvaldist á ísafirði, en eftir heim-
komuna frá Danmörku var hún
ráðin verslunarstjóri Braunsversl-
unar þar og síðar einnig verslun-
arstjóri sömu verslunar á Akur-
eyri líklega 1921—1923. Braun,
eigandi verslunarinnar, var bú-
settur í Hamborg.
1921 sendi Braun 23 ára gamlan
verslunarmann, Karl Petersen, til
þess að veita forstöðu Brauns-
verslun í Reykjavík.
Kynni Sólveigar og Karls þróuð-
ust í einlæga ást og voru þau gefin
saman í hjónaband á ísafirði 10.
marz 1923 af þáverandi sóknar-
presti staðarins, sr. Sigurgeiri
Sigurðssyni, síðar biskupi yfir ís-
landi
Sólveig og Karl hófu búskap
sinn í Reykjavík og eignuðust tvö
börn, Kristínu Anne Líse, sem
fæddist 1. ágúst 1923, en hún lést
aðeins þriggja mánaða gömul 23.
nóvember 1923 og varð þeim hjón-
um mikill harmdauði, og Martín,
sem er fæddur 9. júlí 1925. Martín
starfaði um mjög langt árabil hjá
Loftleiðum hf., lengst af sem
markaðsstjóri félagsins og átti
hann drjúgan þátt í uppbyggingu
Loftleiða og hinni öru þróun fé-
lagsins, er það haslaði sér vöU á
Norður-Atlantshafsleiðinni, svo
sem flestum landsmönnum er í
fersku minni. Martín er nú með-
eigandi í verksmiðjufyrirtæki hér
í borg.
Karl Petersen gegndi verslunar-
stjórastörfum við Braunsverslun
hér í Reykjavík allt fram að þeim
tíma, er eigendaskipti urðu á
versluninni, en þá stofnaði hann
sína eigin umboðs- og heildversl-
un, sem hann rak þar til að landið
var hernumið snemma í seinni
heimsstyrjöldinni. Karl Petersen
var rólyndur maður og afar dag-
farsprúður og átti hann hér marga
vini og kunningja. Hann var áreið-
anlegur og tryggur og gagnkvæm
virðing ríkti milli hans og
starfsstúlknanna í Braunsverslun.
Eldri stúlkurnar sendi hann iðu-
lega til Þýskalands, til þess að
gera innkaup fyrir verslunina, og
er það talandi vottur þess trausts,
sem hann bar til starfsfólksins og
skilningur hans á kunnáttu
stúlknanna til að velja réttar vör-
ur fyrir okkar aðstæður og tísku,
en Braunsverslun mun hafa verið
alhliða verslun með hverskyns
fatnað fyrir konur og karla, vefn-
aðarvörur og margt fleira.
Mikil þáttaskil urðu í lífi þeirra
Sólveigar og Karls, þegar seinni
heimsstyrjöldin braust út og fs-
land var hernumið af Englending-
um. Strax í upphafi hernámsins
var Karl tekinn til fanga og fljót-
lega sendur í fangabúðir í Eng-
landi. Hann fórst með „Arandorra
Starr“ 2. júlí 1940, er skipið sökk
við Skotlandsstrendur eftir að það
hafði orðið fyrir tundurskeyti.
Skipið var á leið til Kanada með
1500 þýska og ítalska stríðsfanga,
sem flytja átti til Kanada og þar
áttu að vera í haldi til stríðsloka.
Heyrt hef ég að við þessar hörmu-
legu aðstæður hafi prúðmennska
og skapstilling Karls skýrt komið í
ljós og hann frekar unnt öðrum
björgunar en að bjarga eigin lífi,
en styrjaldarhörmungum hafði
hann kynnst áður á vígvöllum
fyrri heimsstyrjaldarinnar, en þar
var mjög hætt kominn er hann
særðist alvarlega og missti m.a.
aðra höndina. Karl Petersen
fæddist í Steinfeld, Schleswigh-
Holstein, 18 september 1898 og á
eftirlifandi systur, er býr með syni
sínum í Eckenförde.
Eftir andlát Karls hélt Sólveig
heimili fyrir Martín son sinn, en
fram að þeim tíma hafði fjölskyld-
an lengst af búið á Sólvallagötu 22
í fallegu húsi, sem Karl byggði
snemma eftir að hann kvæntist
Sólveigu.
Þegar Martín kvæntist og stofn-
aði sitt eigið heimili, bjó Sólveig
hjá honum og naut umhyggju
hans og tengdadóttur sinnar, þar
til Sólveig fór á Hrafnistu í júlí
1977, 85 ára gömul, eins og áður er
greint frá.
Martín er kvæntur Kristínu
Sigurðardóttur, Kristjánssonar
f.v. alþingismanns Reykvíkinga,
en Kristján starfaði um langt ára-
bil á Isafirði sem kennari við
barnaskóla og iðnskóla staðarins.
Þau Martín og Kristín eiga þrjú
börn, Ragnar, sem er fæddur 1953,
Karl, fæddur, 1960 og Kristínu,
fædd 1965.
Kvenfélagið Hringurinn naut í
mörg ár starfskrafta Sólveigar og
innan þess félags starfaði hún í
fjölmörgum fjáröflunarnefndum.
Hún sótti af dugnaði fundi
Hringsins og var í alla staði iðinn
og traustur meðlimur félagsins og
naut vináttu og virðingar sam-
starfskvennanna i ríkum mæli.
Þær heimsóttu hana á dvalar-
heimilið oft og iðulega síðustu ár-
in og hefur f.v. formaður Hrings-
ins, frú Ragnheiður Einarsdóttir,
beðið mig að flytja aðstandendum
Sólveigar kærar kveðjur frá félag-
inu.
Um langt árabil, líklega 1940 til
1955 eða jafnvel lengur, starfaði
Sólveig af dugnaði og eljusemi
með þeim frú Önnu Ásmundsdótt-
ur og frú Laufeyju Vilhjálmsdótt-
ur, er ráku hér í borg umboðssöl-
una íslensk ull, en þær tóku að sér
að koma á markað heimaunnum
íslenskum ullarvörum og unnu
þær óþrjótandi starf við að kynna
gæði íslensku ullarinnar og ferð-
uðust um nær allt landið til að
kenna meðferð hennar og vinnslu.
Var þessi starfsemi þeirra fyrsti
vísirinn að ullariðnaði þeim, sem
nú er landsþekktur, en fatnaður,
sjöl, hyrnur og margt fleira prjón-
að úr íslenskri ull, er nú þekktur
víða um heim og er orðinn eftir-
sótt vara. Á þessum vettvangi
naut Sólveig sín vel og hefur
reynsla hennar frá árunum, er
hún var verslunarstjóri Brauns-
verslunar á ísafirði og Akureyri,
vafalaust komið henni að góðu
gagni við sölu og dreifingu þessara
vinsælu vörutegunda.
Ég og eldri systkinabörnin eig-
um sannarlega margar ánægju-
legar endurminningar frá liðnum
bernsku- og æskudögum, er við
vorum í heimsókn hjá Sólveigu og
Karli á Sólvallagötu 22. Gestrisni
þeirra var við brugðið og við börn-
in urðum aðnjótandi hjartahlýju
þeirra og góðsemi. Heimsóknir á
jólum voru ánægjulegar og minn-
isstæð eru mér páskaboðin, en þá
kynntumst við þýskum páskasið-
um, er við höfum mikla ánægju af.
Nú á þessum tímamótum, er
elskuleg móðir og amma er horfin
héðan til helgra ljóssins byggða,
þar sem bíða hennar eiginmaður,
dóttir, foreldrar og fjölmargir
kærir ástvinir í varpa, sendi ég og
fjölskylda mín Martíni, Kristínu
og börnum þeirra innilegar kveðj-
ur okkar með þökk fyrir allt og
allt.
Guð blessi minningu kærrar
föðursystur minnar.
Árni Þorsteinsson
Granaskjóli 10.
hugskotssjónum hversu góður
fulltrúi hún var fyrir það besta er
liðin öld hafði að gefa. Þuríður tal-
aði meitlað og fagurt mál. Hugsun
hennar var skýr og rökföst.
Manngildi og mannleg reisn var
hennar yfirbragð. Trúin átti djúp-
ar rætur í lífi hennar og gætti þar
arfs æskuheimilis hennar að
Kalastöðum. Þar var Guðsorðið
jafnan haft um hönd á helgum og
hátíðum og sálmar Hallgríms
skipuðu sérstakan virðingarsess.
Það er ekki að undra að slíkt at-
læti í æsku skili sér. Þegar ég og
fjölskylda mín heimsóttum Þuríði
bar frelsisverk Jesú Krists oft á
góma. Við fundum að hún átti
djúpa virðingu fyrir trúnni á
frelsarann og þegar þessi mál
voru til umfjöllunar snerti það
djúpan streng í hjarta hennar. Nú
fyrir skömmu, er ég heimsótti
hana á sjúkrahús, báðum við sam-
an. Við lyftum hugsunum og rödd-
um okkar til Hans sem gaf son
sinn eingetinn til þess að hver sem
á Hann trúir glatist ekki heldur
hafi eilíft líf. Þá og þar fékk ég
staðfest að hún trúði með hjarta
sínu og játaði með vörum sínum
og var því reiðubúin að hverfa í
eilífðarfaðm Guðs. Trúin á Jesúm
Krist og játning þeirrar trúar er
sporið frá dauðanum til lífsins. Á
kveðjustund er mikil huggun og
mikill léttir að vita hvert ferðinni
er heitið. Þuríður amma er farin í
ferð til fyrirheita Guðs. Þau
bregðast ekki.
Börnin mín hafa beðið fyrir
langömmu sinni frá því að þau
fóru að tala. Það er mér gleði að
geta sagt þeim að þau þurfi nú
ekki lengur að biðja fyrir Þuríði
langömmu, hún er farin til að vera
með Kristi og hún er umvafin náð
Hans og miskunn. Það er gott að
geta sagt á svona degi eins og
Davíð konungur sagði:
Drottinn er minn hiröir, mig mun ekkert breata.
Á grænum grundum lætur Hann mig hvílast,
leiftir mig að vðtnum, þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mina,
leiðir mig um rétta vegu fyrir sakir nafns sins.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt, því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð frammi fyrir fjendum mlnum,
þú smyr hðfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur,
já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
Lífsbikar Þuríðar var barma-
fullur. Hún var níutíu og fjögurra
ára er hún kváddl þennan heim.
Við erum þakklát fyrir alla sokk-
ana og vettlingana. Við erum
þakklát fyrir minningarnar. En
fyrst og fremst erum við þakklát
fyrir sameiginlega trú á lifandi
Guð og frelsara, Drottin Jesúm
Krist.
Gunnar Þorsteinsson
+
Alúðarþakkir minar og fjölskyldu minnar færi óg öllum þeim sem
vottuöu okkur samúð sína og vináttu vegna andláts konunnar
minnar,
UNNAR MAGNÚSDÓTTUR.
Gunnar Guöjónsson.
t
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur samúö
og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, fööur, tengdafööur
og afa,
' ÁRNA KR. SIGURÐSSONAR,
bónda,
Bjarkalandi, Vestur-Eyjafjöllum.
Isleif Ingibjörg Jónsdóttir,
Sigurður Árnason, Bragi Árnason,
Valdimar Árnason,
Trausti Árnason, Erna Markúsdóttir,
Edda Traustadóttir.
+
Innilegar þakkir fyrlr auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
útför eiginmanns míns, fööur okkar og tengdafööur,
ALFREOS G. SÆMUNDSSONAR.
Þóra Stefánsdóttir,
Sæmundur Alfreösson, Erna J. Arnþórsdóttir,
Unnur St. Alfreðsdóttir, Þorgeir Jónsson,
Helga Alfreðsdóttir,
Björk Alfreðsdóttir,
Stefán Alfreðsson,
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför
JÓNS STEFÁNSSONAR,
Skaftafelli.
Vandamenn.
+
Hugheilar þakklr færum viö öllum þeim sem sýndu okkur samúö
og hlýhug viö andlát og útför mannsins mins, fööur, stjúpfööur,
tengdaföður, afa og langafa,
ÓLAFS ODDGEIRS KRISTINSSONAR,
Fossheiði 1,
Selfossi.
Guðrún Eiriksdóttir,
Helga Jóhannesdóttir, Valdimar Þórðarson,
Hjördís Ólafsdóttir,
Jón Ólafsson, Kristín Vilhjálmsdóttir,
Viöar Ólafsson, Stefanía Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim sem vottuöu okkur samúö
og vinarhug viö andlát og útför eiginmanns míns, fööur, tengda-
fööur, afa og langafa,
SIGÞÓRS G. GUDMUNDSSONAR,
Hofsvallagötu 21,
Sigrfður Jónsdóttir,
Jóhanna Sigþórsdóttir, Óskar Guömundsson,
Steinunn Sigþórsdóttir, Einar Kristinsson,
Jónína Sigþórsdóttir, Skafti Skúlason,
Kristfn Sigþórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hugheilar þakkir færum viö öllum þeim sem sýndu okkur samúö
og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, fööur okkar,
tengdaföður og afa,
VALDIMARS SIGURÐSSONAR,
Hringbraut 52,
Hafnarfiröi,
og heiöruöu minningu hans. Sérstakar þakkir eru færöar læknum
og öllu starfsfólki hjartadeildar Landspítalans í gegnum árin.
Guös blessun fylgi ykkur öllum.
Ásdfs Þórðardóttir,
Þóröur Valdimarsson, Svanhildur Isleifsdóttir,
Sígrfður Valdimarsdóttir, Gunnar Gíslason,
Ragna Valdimarsdóttir, Eðvald Karl Eövalds
og barnabörn.
Þakkarkort verða ekki send en andviröi gefiö liknarstofnunum.