Morgunblaðið - 11.12.1983, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. DESEMBER 1983
79
Þarna er Jón loksins kominn upp alla stigana og er allþreyttur eftir. Til þess ad geta gengiö stigana verður hann að
hafa spelku i vinstri faeti sem gerir hann alveg stífan.
in hefur skilað mér. Þegar ég kom
á Reykjalund var ég alveg afllaus í
bæði fótum og höndum en þegar
ég útskrifast þaðan er ég fær um
að stunda erfitt háskólanám og
get bjargað mér sjálfur í daglegu
lífi. Endurhæfing sem þessi verð-
ur ekki metin til fjár — hún er
búin að skila mér svo ofboðslega
miklu. Þakkarskuld mín við
starfsfólk Reykjalundar verður
ekki goldin með orðum, til þess er
hún allt of stór.
Hvað varð til þess að þú fórst út í
framhaldsnám?
— Þegar ég fór að hugsa mitt
mál og sá að ég gæti aldrei stund-
að búskap, kom upp hjá mér áhugi
á að söðla alveg yfir og leggja út á
menntabrautina. Engan undir-
búning hafði ég annan en barna-
skólapróf frá 1958 og þess vegna
varð ég að byrja hér um bil á byrj-
uninni. Ég stundaði því undirbún-
ingsnám um skeið hjá Námsflokk-
um Reykjavíkur en svo fór ég í
Öldungadeild Menntaskólans i
Hamrahlíð. Þar lauk ég svo stúd-
entsprófi á þremur árum.
Var ekki ansi stíft að fara svona
hratt í gegnum þetta með ekki meiri
undirhúning?
— Jú, ég þurfti að leggja tölu-
vert fast að mér. Ég var bæði í
dagskólanum og Öldungadeildinni
á síðastliðnu ári en um miðjan
daginn fór ég í endurhæfingu á
Reykjalund. Þannig var ég sam-
fellt að frá kl. 8 á morgnana til kl.
10 á kvöldin flesta virka daga. En
þetta gaf líka töluvert í aðra hönd,
því í þessu fólst ögun sem gott er
að hafa tileinkað sér núna þegar
maður er kominn í erfitt háskóla-
nám.
Og þú hefur verið ráðinn í að
leggja út í háskólanám?
— Já, ég var alveg ákveðinn í
því en það var lengi höfuðverkur
hjá mér hvað ég ætti að taka.
Áhugi minn beindist reyndar allt-
af að líffræði en ég taldi mig lengi
vel ófæran um að stunda það nám.
Líffræðikennslan í háskólanum
fer nefnilega fram á sex stöðum og
á þrem þeirra er engin lyfta. Sér-
staklega eru stigarnir erfiðir á
Grensásveginum, þar sem mikill
hluti líffræðikennslunnar fer
fram. Það var ekki fyrr en um það
leyti sem ég var að ljúka stúd-
entsprófinu að ég taldi mig vera
orðinn það styrkan að ég réði við
þessa stiga — en það tel ég ennþá
forsendu þess að ég sé fær um að
stunda þetta nám.
Hvað kemur til að áhugi þinn
beindist sérstaklega að líffræði?
— Það er ef til vill vegna þess
hvað þetta fag tengist ýmsu sem
maður hafði daglega fyrir augun-
um í sveitinni. Við höfum t.d. ver-
ið að læra um mosa að undanförnu
— þetta hélt maður að væri ákaf-
lega frumstæð og einföld planta.
Staðreyndin er hins vegar sú að
mosar hafa geysiflókið lífsmynst-
ur ekkert síður en aðrar plöntur.
Þá varð maður ekki svo lítið var
við örverurnar, þegar maður var
að berjast við sauðfjárpestirnar,
en ekkert vissi maður hvað þetta
var. Nú getur maður hins vegar
virt þessi kvikindi fyrir sér í smá-
sjá og skoðað þau i krók og kring.
Hvemig hefur svo gengið í nám-
inu?
— Líffræðin er erfitt nám en ég
tel mig hafa náð að standa mig í
þessu það sem af er. Erfiðast var
að byrja og þar áttu stigarnir
stóran þátt. Fyrstu vikuna ætlaði
ég alveg að gefa mig — þetta var
alveg nýtt umhverfi fyrir mig og
nýtt fólk, sem auðvitað veitti
manni athygli fyrst í stað. Það er
mjög erfitt þegar maður er þetta
fatlaður og þar að auki er ég
óframfærinn að eðlisfari, en
sjálfsagt áttu erfitt með að
ímynda þér hvernig þetta er.
En hvernig hefur fjárhagurinn svo
verið hjá þér?
— Það má segja að ég verði að
eyða öllu mínu búi í það að
mennta mig. Að þessu leyti stend
ég betur en margir sem fatlast
svona, að ég átti helminginn í bú-
inu í Úthlíð á móti bróður mínum,
en þennan hluta varð ég að selja.
Meðan ég var á Reykjalundi runnu
allar mínar tryggingabætur í
endurhæfinguna þannig að þar
var ég alveg tekjulaus mestallan
tímann. Það hefur hins vegar ekki
vantað að ættingjar mínir og vinir
hafa verið boðnir og búnir að að-
stoða mig hafi ég þurft á því að
halda — t.d. var strax rokið í að
kaupa þessa íbúð hérna, og seld til
þess landspilda, svo ég hefði góðan
samastað er ég fór út í námið.
Og þú ert bjartsýnn á framtíðina?
— Já, ég hef ekki ástæðu til
annars enda er ég kominn yfir það
versta. Þar á ég við endurhæfing-
una — hún var mikil þolraun og ég
hef aldrei gengið í gegnum annað
eins. Það er nefnilega þannig að
árangurinn kemur ekki öðruvísi
en innan frá og ekki hægt að
hjálpa manni nema takmarkað.
Þessu fylgdi alveg ægileg þreyta
og þrekæfingarnar ætluðu alveg
að ganga frá mér þó ekki væru
átökin tilþrifamikil. Þannig gat
maður verið af sér genginn í
marga daga ef maður fór eitthvað
aðeins yfir það sem maður þoldi.
Núna gengur þetta betur — þó ég
gangi framaf mér er ég yfirleitt
búinn að ná mér eftir tvo daga, og
það er mikill munur frá því sem
áður var. — bó.
SENDILUNN SEM SÍÐAST BRECST
Bensínvél 1900 cc vatnskæld — Verö kr. 363.000
(Gengi 28/11 '83)
í umhleypingasamri vetrarveðráttunni
okkar gildir það að vera við öllu búin.
Keðjurnar geta oft skipt sköpum.
* Fólksbíla- og jeppakeðjur ásamt
þverböndum og öðrum viðgerðar-
hlutum eru jafnan fyrirliggjandi.
Aukum öryggi í umferðinni!