Morgunblaðið - 08.04.1984, Page 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. APRÍL 1984
„Steinar hf.
besta plötufyrirtækið
á íslandi“
— segir Steinar Berg ísleifsson, sem flytur alfarinn af landi brott í dag
„fig eygi vissulega möguleika á art
gera eitthvaö í þessari útgáfustarf-
semi í London og það er fyrst og
fremst ástæðan fyrir því að ég hef
ákveðið að setjast þar alfarið að.
Mér finnst ég vera orðinn hluti af
einhverju þar og vil þreifa mig
áfram," sagði Kteinar Berg ísleifs-
son, forstjóri Steina hf., í viðtali við
blm. Mbl. í gær.
Steinar fluttist til Lundúna í
maí í fyrra í kjölfar aukinna vin-
sælda hljómsveitarinnar Mezzo-
forte. Öll stjórnsýsla í tengslum
við hljómsveitina var þá orðin svo
umfangsmikil og erfitt að stýra
henni hér heima, að Steinar ákvað
að flytjast til Lundúna. Meðlimir
Mezzoforte fluttu ennfremur út til
Englands um sama leyti til að
fylgja eftir vinsældum sínum í
Evrópu og víðar.
Upphaflega ætlaði Steinar að
dveljast í Englandi í 6 mánuði til
reynslu en dvölin hefur dregist á
langinn. Nú er svo komið, að hann
hefur ákveðið að kasta teningun-
um, fara héðan alfarinn á morgun,
og freista þess að hasla sér völl í
meira mæli en áður á sviði
hljómplötuútgáfu í Lundúnum.
Aðrar hljómsveitir
„Hugmyndin er sú, að ég vinni
áfram með og fyrir Mezzoforte
eins og verið hefur, en auk þess
hef ég í hyggju að reyna að ná
samningum við aðrar hljómsveit-
ir. Hefur undirbúningur fyrir það
staðið í marga mánuði og fara lín-
urnar væntanlega að skýrast áður
en langt um líður. Stefnan er að
gefa einvörðungu út þá tónlist,
sem við hjá fyrirtækinu höfum
sjálfir gaman af og treystum
okkur til að gefa út, en eltast ekki
við dæmigerð tískufyrirbrigði í
bresku tónlistarlífi. Sú tónlist,
sem ég og fyrirtæki mitt hefur
áhuga á að sérhæfa sig í á al-
heimsmarkaði, er kannski ekki öll
í anda Mezzoforte en óneitanlega
eitthvað í þá áttina."
— Eru einhverjar ákveðnar
hljómsveitir í sigtinu?
„Já, við höfum unnið mikið að
þessum málum undanfarna mán-
uði og segja má að nokkrar
hljómsveitir séu þegar komnar
með annan fótinn inn til okkar.
Eins og staðan er nú get ég þó ekki
skýrt frá nöfnum þeirra."
— Nú virðist anda nokkuð
köldu í garð Steina hf. hér heima
um þessar mundir og í viðtali fyrir
skemmstu sagði Bubbi Morthens
að samningarnir hjá íslenskum
fyrirtækjum, þ.m.t. Steinum hf.,
byðu upp á smánarþóknun til
handa listamönnunum sjálfum. Er
þetta rétt?
„Sannleikurinn er sá, að plötu-
samningar hér heima eiga svo gott
sem ekkert skylt við plötusamn-
inga erlendis. Þeir eru að verulegu
Morgunblaðið/Gunnlaugur Rögnvaidsson.
Steinar kampakátur á skrifstofu fyrirtækis síns í Lundúnum.
leyti sniðnir eftir samningum
bókaútgefenda hér heima. Sem
dæmi um grundvallarmun má t.d.
nefna að samningarnir hér heima
eru yfirleitt upp á 4 vélritaðar síð-
ur, en erlendis eru síðurnar 30—40
í sambærilegum samningum.
Annar grundvallarmunur á
Hemlar og hemlakerfi er mikilvægasti öryggisþátturinn í öllum akstri
og meðferð ökutækja og vinnuvéla. Þetta vita allir.
í því sambandi skiftir mestu, sé fyllsta öryggis gætt; að vel sé séð fyrir
viðhaldi og umhirðu allri. Þetta vita líka allir.
Við erum sérfræðingar í allskyns hemlum og hemlakerfum.
1. flokks varahlutaþjónusta. Við bjóðum orginal varahluti, beint frá
framleiðendum, - á ótrúlega góðu verði.
Yfir 20 ára þjónusta fagmanna tryggir öryggið.
LLINGp
Sérverslun með hemlahluti.
Skeifunni 11 Sími: 31340,82740,
„Vona að fram-
haldið verði
áfram upp í mót“
Rætt við Jón Stefánsson organista á 20 ára
starfsafmæli hans í Langholtskirkju
„KÓR LangholLskirkju hefur haft
það fyrir sið halda tónleika á pálma-
sunnudag eða um það leyti, en jú, það
má segja að þetta séu afmælistónleik-
arnir," sagði Jón Stefánsson organ-
isti og stjórnandi Kórs LangholLs-
kirkju um 20 ára skeið, en kórinn
flytur um næstu helgi Jóhannesar-
passíu Bachs á tveimur tónleikum.
„Það var sunnudaginn 5. apríl
1964 sem ég lék í fyrsta sinn hér í
kirkjunni, þá „sautján ára glókoll-
ur“ eins og séra Árelíus orðaði það.
Ég var á þessum tíma í námi í
Tónlistarskólanum hjá dr. Róberti
A. Ottósyni, í svokallaðri kantóra-
deild. Máni Sigurjónsson, organ-
isti, hafði hætt störfum við Lang-
holtskirkjuna þá um áramótin, en
Helgi Þorláksson, sem var organ-
isti kirkjunnar á undan Mána,
hlaupið í skarðið. Dr. Róbert var
beðinn um að útvega organista,
enda mikið um að vera á þessum
tíma, fermingar og tilheyrandi, og
hann sendi mig af stað. Ég spilaði f
kirkjunni fram á vorið, þegar ég
fór heim í Mývatnssveitina. Þang-
að hringdi séra Sigurður Haukur
síðan í mig um haustið og bauð mér
að gerast fastráðinn organisti við
kirkjuna. Síðan eru sem sé liðin 20
ár sem ég hef setið hér við kirkju-
orgelið, að undanskildum tveimur
námsleyfum."
— Tókst þú við kórstjórninni
strax 1964?
„Já, kórinn kom í kaupbæti með
orgelinu. Þegar ég tók við stjórn
hans voru kórfélagarnir um 20,
sem er nokkuð hefðbundin stærð á
kirkjukór. Síðan hefur félögum
mikið fjölgað. Kórinn er nú stærsti
kirkjukórinn í Reykjavík, með 60
félaga."
— Hvað olli þessari fjölgun í
kórnum?
„Þegar ég tók við kórnum hafði
það verið siður að halda eina tón-
leika á ári hverju, fyrir utan
messusönginn, og var hann frá
Helga Þorlákssyni kominn. Fyrstu
tónleikunum stjórnaði ég með
kórnum skömmu fyrir páska 1%5.
Upp frá því fórum við hægt og síg-
andi að glíma við stærri verkefni
og kölluðum þá til aukafólk, en með
tímanum fór maður að finna fyrir
smæð kórsins. Það fóru nokkur ár í
spekúlasjónir um hvernig mætti
stækka kórinn, því að það er með
kóra eins og annað, öllum venjum
er óskaplega erfitt að breyta.
Um vorið ’73 fluttum við Kant-
ötu eftir Bach, verk fyrir kór og
hljómsveit, í tilefni af 20 ára
starfsafmæli kórsins, og fengum til
liðs við okkur heilmarga söngvara.
Þetta var fólk sem hafði áhuga á að
syngja áfram með kórnum, en vildi
ekki binda sig við messusöng alla
sunnudaga og hátíðisdaga á árinu.
Við sömdum þá við sóknarnefndina
um að fjölga í kórnum og þá urðu
félagarnir 36. Kórnum var þá skipt
í hópa, sem síðan skiptust á að
leiða messusöng. Áður hafði kórinn
sungið allur við messur og þá fyrir
söfnuðinn, en með þessari breyt-
ingu fengum við söfnuðinn til að
syngja með. Samingurinn var til
eins árs reynslu, en honum hefur
aldrei verið sagt upp.
Kórinn stækkaði fljótlega upp úr
þessu í þá stærð sem nú er, en við
höfðum sett okkur það takmark að
hafa hann ekki stærri en 60 manns.
Það er nokkuð heppileg stærð til að
kórfélagar kynnist hver örðum en
nægilega stór til að takast 4 við