Morgunblaðið - 03.11.1984, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. NÓVEMBER 1984

„Daudleiddist
í yerkfallinu“
NÚ ER kennsla hafin í grunnskólum
landsins á ný, eftir langt verkfall
opinberra starfsmanna. Blm. og
Ijósm. brugðu sér í Langholtsskóla í
Reykjavík í gær á meðan að frímín-
útur stóðu yfir og spjölluðu við
nokkra af nemendum skólans.
„Æðislega gaman að koma
aftur í skólann“
Fyrst rákumst við á þrjár vin-
— sögöu
nemendur
Langholtsskóla
konur úr sjötta bekk sem voru i
boltaleik úti á skólalóðinni. Þær
heita Katrín Ásta Gunnarsdóttir,
Sólveig Þorbjarnardóttir og Hall-
dóra Guðlaug Heigadóttir, allar
tólf ára. „Það er æðislega gaman
að vera aftur komin í skólann,"
sagði Katrín Ásta, „mér leiddist
svo mikið í verkfallinu. Ég lærði
dálítið en lék mér mest og það get-
ur verið þreytandi til lengdar."
Halldóra Guðlaug tók í sama
streng. „Ég er himinlifandi yfir
því að vera kominn á skólabekk á
nýjan leik. Ég lá veik í nokkra
Hafliði Ragnarsson og Ingólfur Haraldsson.
Katrín ÁsU Gunnarsdóttir, Sélveig Þorbjarnardóttir og Halldóra Guðlaug
Helgadóttir.
daga í verkfallinu og leiddist því
míkið. Þá var gott að hafa Katrínu
Ástu vinkonu mína til að leika
við,“ sagði Halldóra. Sólveig vin-
kona þeirra var svo lánsöm að
geta verið í sveitinni sinni í
Landssveit í verkfallinu, og einnig
dvaldi hún um hríð hjá ömmu
sinni sem býr á Selfossi. „Það er
gott að vera í sveitinni, þar leiðist
mér aldrei," sagði hún. „Hins veg-
ar dauðleiddist mér þá fáu daga
sem ég þurfti að dvelja í bænum í
verkfallinu og var því fegin þegar
verkfallið leystist og kennsla hófst
á ný,“ sagði Sólveig.
„Ágætt að vera kominn í
skólann á ný“
Næstir urðu á vegi okkar tveir
félgar úr níunda bekk, þeir Hafliði
Ragnarsson og Ingólfur Haralds-
son, báðir 15 ára. Hafliði sagðist
hafa unnið i bakarii föður síns i
verkfallinu. „Það er ágætt að vera
kominn i skólann, en frekar hefði
ég viljað vinna áfram," sagði
„Get nú loksins
opnað sýninguna“
STEINUNN Marteinsdóttir myndlist-
arkona opnar leirlistarsýningu sína í
austursal Kjarvalsstaða í dag, en
henni var meinaó af verkfallsvöröum
BSRB að opna sýninguna 27. okfóber
sl. eins og hún hafði ráðgerL Blm.
spjallaði við Steinunni I vikunni um
sýninguna og tildrög þess að ekkert
varð af opnuninni um síðustu helgi.
„Verkin á sýningunni eru mest
unnin á síðasta ári og það elsta frá
1981,“ sagði Steinunn. „Megnið af
þeim eru unnin úr postulíni en
nokkur eru úr steinleir. Sýningin
ber mjög ljóst yfirbragð og er hvít-
ur litur ríkjandi i verkunum. Mest
er um lágmyndir sem límdar eru á
— segir Steinunn
Marteinsdóttir
sem sýnir að
Kjarvalsstöðum
tréplötur, stórar veggskreytingar
og tillögur að veggskreytingum. Þá
eru einnig á sýningunni skálar og
vasar úr postulíni og steinleir.
Ég hef vandað mjög til þessarar
sýningar og hef meðal annars feng-
ið Kristin Daníelsson, ljósameist-
ara Þjóðleikhússins, til þess að sér-
lýsa hana, sem hann hefur gert af
sinni alkunnu snilld. Fékk ég til
þess lánaða alla ljóskastarana sem
notaðir voru á sýningunni B(J ’84 og
kann ég forráðamönnum hennar
bestu þakkir. Þá hef ég skipt sýn-
ingarsalnum niður með gashengj-
um f stað hinna hefðbundnu skil-
rúma.“
— Hver voru tildrög þess að þér
var meinuð opnun sýningarinnar
um sfðustu helgi?
„Á Kjarvalsstöðum var allt í hers
höndum á meðan á verkfallinu stóð
og var mjög loðið hvað gera mátti f
húsinu og hvað ekki. Listamönnum
þeim sem voru með sýningar í gangi
þegar verkfall skall á var leyft að
Vonsviknum boðsgesti vísað frá Kjarvalsstöðum af verkfallsvörðum B8RB.
Steinunn Marteinsdóttir við tvö verka sinna, ásamt sonardóttur sinni og
nöfnu.
ljúka þeim. öðrum listamönnum,
þ.á m. mér, var leyft að að vinna að
uppsetningu á sýningum sfnum en
ekki var veitt leyfi af hálfu verk-
fallsnefndar til þess að þær yrðu
opnaðar.
í byrjun síðustu viku ákvað ég,
ásamt æðstu stjórn Kjarvalsstaða,
að reyna að opna sýningu mína á
tilsettum tfma, f þeirri von að verk-
fallið yrði leyst. Með hjálp góðra
vina var um 1.500 boðskortum
dreift og sýningin gerð klár til
opnunar. Á föstudegi vissi ég ekki
betur en að hún yrði leyfð, en seint
um daginn kom afdráttarlaus neit-
un frá verkfallsnefnd BSRB. Og þá
var of seint að afboða opnunina
enda bjóst ég við að verkfallsverðir
hefðu hægt um sig, að minnsta
kosti þar til að hún yrði afstaðin.
Þvf trúði ég ekki mfnum eigin aug-
um, þegar flokkur verkfallsvarða
umkringdi Kjarvalsstaði rétt fyrir
opnun sl. laugardag og lokuðu hús-
inu. Skömmu sfðar dreif að hundr-
uð boðsgesta og margir vinir mfnir
voru mættir með blóm til að sam-
gleðjast mér á þessum degi.
Ég er mjög reið og sár út af þess-
um vinnubrögðum verkfallsnefndar
BSRB og tel að það hefði engu
breytt fyrir verkfallsverði að koma
nokkrum klukkustundum seinna og
loka á mig, í stað þess að eyðileggja
opnunina. Gengi myndlistarsýn-
ingar ræðst nefnilega oft mikið af
því, hve vel opnunin tekst. Það að
ofsækja myndlistarmann sem er að
opna sýningu er ekki til þess fallið
að vekja samúð með verkfalls-
mönnum. Að mfnu mati er þetta
lýsandi dæmi um aðgerðir manna
sem njóta þess að sýna vald og naut
verkfallsvarsla BSRB dyggilegs
stuðnings eins af starfsmönnum
Kjarvalsstaða, sem var á fullu
kaupi.
Nú verður sýningin formlega
opnuð á vegum Kjarvalsstaða. Eg
er mjög þakklát stjórn Kjarvals-
staða fyrir velvild í minn garð f
þessu máli og að lokum vil ég bera
kveðju mína og þakklæti öllum
þeim sem mættu við þessa sögulegu
opnun um síðustu helgi og vona að
þeir láti sjá sig aftur, en sýningin
stendur til 18. nóvember," sagði
Steinunn að lokum.