Morgunblaðið - 03.11.1984, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. NÓVEMBER 1984
. llnlvfMl PrMl
n \?ú Cft aUur örðifm Suc-ittur .
Farbu át L hreirux lo(U& og
)->\Jobu gluqqouno.. "
Ast er ..
... að gefa hon-
um gott að
drekka.
TM R*q. U.S Pat. Off.—ail rights reserved
° 1979 Los Angeles Times Syndicate
(? . '"*■> > cT ■ ,
ÞaA var búið allt benzínið, en ég Það var hugmyndin að ég afhenti
skellti mér þi í búðina og er með þér smáþjófabikarinn, en þá hefur
bjór! honum verið stolið frá okkur hér!
HÖGNI HREKKVÍSI
GKSINII.e<5 FIHGRArÖR/
„Hjáguðu svarar gagnrýni
Jens Kr. Guð. skrifar:
DV birti lesendabréf hinn 26.
október sl. frá ungum og glaðlynd-
um dreng, Kára Waage. Þar gagn-
rýnir hann poppblaðið Hjáguð
með misfögrum orðum og kastar
um leið fram eftirfarandi spurn-
ingum:
1. Hvaðan fékk Jens upplýsingar
um kassettur í greininni „Bestu
kassetturnar"?
2. 1 hvaða sæti á sölulista var
poppbókin í fyrra?
3. Hvaðan eru upplýsingarnar um
Presley komnar?
Hér koma svörin:
1. Jens prófaði kassetturnar sjálf-
ur.
2. Poppbókin var og er ennþá í
fyrsta sæti.
3. Upplýsingarnar komu frá
Bandaríkjunum (að visu með
viðkomu í Noregi).
Vegna rangsnúinnar og lang-
sóttrar gagnrýni Kára á Hjáguð
fer ég þess á leit við pilt að hann
svari eftirfarandi spurningum:
1. Á hvern hátt er Hjáguð tengd-
ur hljómsveita- og plötubrans-
anum?
2. Af hverju hefur oft „ekki veitt
af að skíta Björgvin H. út“?
3. Hvað bendir til að Gunnar Sal.
fylgist með öðru en Billboard
og fréttabréfum Karnabæjar?
4. Af hverju fullyrðir Kári, að allir
þættir Rásar 2, nema Frístund,
fái ljóta krítík í Hjáguði? Sann-
leikurinn er sá, að þættirnir
Bylgjur og Jazzþáttur fá ná-
kvæmlega sömu einkunn og
Frístund. Að auki fá þættirnir
Nálaraugað og Lög frá 7. ára-
tugnum fjórar stjörnur, sem er
mjög góð einkunn. Jafnframt fá
þættirnir Nálaraugað, Úr
kvennabúrinu og Rokkrásin
þrjár stjörnur, sem er góð ein-
kunn. Svo talar Kári um
ósanngirni!
5. Hvað er „sýruhausarugl"? Er
það eitthvað í líkingu við sýru-
kennda gagnrýni Kára á Hjá-
guð?
Áður en Kári svarar þessu, skal
ég létta af honum þungum áhyggj-
um yfir sölu á Hjáguði. Salan er
það góð á Stór-Reykjavíkursvæð-
inu, að 7.000 eintök hreinsuðust
svo hressileg upp að stærsti hluti
landsbyggðarinnar varð af 1. tölu-
blaði.
Annað vil ég segja Kára: Hjá-
guð var aldrei hugsaður sem enn
eitt hallelúja-glansblaðið. Hjáguð
er áróðursblað fyrir lifandi popp-
tónlist og fetar slóð Flux of Pink
Indians, rifur niður til að byggja
upp. Hjáguð er reiðubúinn til að
stuða fólk til að vekja það til um-
hugsunar og framkalla umræður.
Jafnvel Kári veit, að án umræðu
verður ekki komist að jákvæðri
niðurstöðu. Þess vegna svaraði
Kári áskorun Hjáguðs. Fleiri
mættu fara að dæmi hans. Til þess
er leikurinn gerður.
JÁ, RÁÐHERRA!
Ljósm. Mbl./Friðþjófur
Bifreiðastöð Steindórs starfar nú með fimm bílum og er bréfritari mjög
óhress með þá stöðu mála.
Þorfinnur Finnlaugsson, bilstjóri
hjá Steindóri, skrifar:
Nú hefur kerfið lamað elstu
leigubilastöð landsins. Skyldi þvi
loks takast eftir langa og harða
baráttu að loka einu leigubílastöð-
inni, sem rekin hefur verið án af-
skipta stjórnkerfis og hafta?
Skyldi þetta vera gert í þágu neyt-
andans? Svarið er auðvitað nei,
viðskiptavinir leigubíla vita betur,
þeir vita að þetta hefur verið gert
að undirlagi og öfund annarra
leigubilstjóra. Að minum dómi á
neytandinn heimtingu á betri
þjónustu en verið hefur. Hvar er
offramboðið á leigubílum, þegar
virkilega er þörf á þeim? Til dæm-
is í vondum veðrum og um helgar?
Svarið er það, að stór hluti þess-
ara bíla er hreinlega ekki i vinnu á
þessum timum. Kemur þar margt
til, m.a. að stór hluti bilstjóra er
kominn á háan aldur og treystir
sér ekki til að stunda akstur á
þessum tímum. Sumir hafa stund-
að gróðavænlegri starfsemi á bif-
reiðum sínum og sjá ekki ástæðu
til að vera að slíta sér út við erfið-
ar akstursaðstæður. Enn aðrir
kæra sig ekki um að dýri, fini bíll-
inn þeirra, sem er keyptur fyrir
„lágu“ launin, verði lagður i
óþarfa áhættu. Eitt nærtækt
dæmi var helgin 20. október sl.
Hvar voru allir þessir bílar þá,
þegar viðskiptavinir þurftu að
bíða allt upp í tvo og hálfan tima
frá lokun vínveitingahúsa eftir
leigubíl? Voru bílarnir illa búnir
til aksturs og þess vegna ekki til
reiðu, eða voru menn jafnvel búnir
að mata krókinn það vel á ólög-
legri iðju í verkfallinu, að þeir
hreinlega gleymdu skyldum sinum
við viðskiptavini?
Hver man ekki ástandið í fyrra,
þegar bílar Bifreiðastöðvar
Steindórs voru í meirihluta á göt-
unum og aðrar stöðvar auglýstu
lokað. Er eitthvert réttlæti í því,
að þessir menn útiloki þá frá
störfum, sem vilja sýna þjónustu
og stunda starf sitt á heiðarlegan
hátt? Nei, hér er breytinga þörf.
Það fyrirkomulag sem nú er í gildi
á engan rétt á sér í lýðfrjálsu
landi. Það er í hæsta máta óeðli-
legt að ríkið sé að vasast í leyfis-
veitingum til leiguaksturs og skuli
skipa þrjá leigubílstjóra sér til að-
stoðar. Það mætti spyrja hvernig
ráðherra meti þörf á fjölda leigu-
bíla og hverjir skuli hljóta leyfi
hverju sinni. Eða fer hann eftir
geðþóttaákvörðun sinna undir-
manna? 1 því sambandi mætti
spyrja, hvort ráðherra hafi verið
samþykkur úthlutun 11 leyfa frá
Bifreiðastöð Steindórs árið 1982,
rúmum tveimur árum áður ?.n
Hæstiréttur kvað upp sinn dóm.
Eða var ráðuneytinu ekki ku n nugt
um þá úthlutun frekar en aörar?
Er ráðuneytinu kunnugt um hvs
margir leyfishafa stunda aö< t >t-
vinnu? Eða er ráðuneytinu ir»n
ugt um að dæmdum sprútcsaia
hafi verið veitt atvinnuleyfi?
Hér er brýn þörf á breytingum,
sem meðal annars gætu verið þær,
að þær stöðvar, sem hafa sam-
þykki borgaryfirvalda til rekstrar,
hefðu í sínu valdi hve margar bif-
reiðar væru í þjónustu sinni og
hverjir þar væru, þ.e.a.s. svipað
fyrirkomulag og á sendibílastöðv-
unum. Með þessu móti yrði kapp-
kostað að veita sem besta þjón-
ustu vegna eðlilegrar samkeppni,
sn ekki klifað á því í tíma og ótíma
að sameina allar stöðvar í eina til
hagsbóta leigubílstjóra en óþurft-
ar neytenda. Útrýming Steindórs
3r liður í þeirri áætlun til einok-
unar.
Allt þetta höfðum við í huga nú-
verandi eigendur Steindórs þegar
við keyptum stöðina. Aðrir leigu-
bílstjórar hafa hamrað á því, að
við ætlum okkur bakdyramegin
inn í þeirra heilögu stétt. Stað-
reyndin er hins vegar sú, að við
töldum okkur vera að kaupa þá
einu leigubifreiðastöð borgarinn-
ar, sem hefði þá aðstöðu að geta
sinnt viðskiptavinum sínum án af-
skipta kerfiskarla og hafta.