Morgunblaðið - 31.01.1985, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. JANÚAR 1985
Ólafur Jónsson
Afmæliskvedja
Menn eldast og einnig hann
ólafur Jónsson, sem oft er kallað-
ur óli Flosa til aðgreiningar frá
öðrum góðum Víkingi með sama
nafni. Og nú er hann orðinn átt-
ræður. ólafur er öllum Víkingum
kær og mest þeim sem þekkja
hann best og hafa starfað með
honum um margra áratuga skeið
að félagsmálum í þágu Víkings.
Það má ekki minna vera en að við
vinir hans og félagar úr Víkingi
sendum honum örfá kveðjuorð og
árnum honum heilla á þessum
merka degi.
Öllum er ljóst að góður sigur
vinnst aðeins á íþróttavellinum ef
keppendur hafa gengið undir
langa og stranga ögun og þjálfun,
en margir vilja gleyma því að slík-
ur sigur vinnst aldrei nema að
íþróttafólkinu standi öflugur fé-
lagsskapur, þar sem margir
kappsamir og fórnfúsir einstakl-
ingar leggja hönd á plóginn. Og
Ólafur er einn slíkur. Víkingar
hafa verið svo lánsamir að hafa
haft hann í fylkingu sinni og far-
arbroddi áratugum saman og nafn
hans mun skína skært í félagssög-
unni við hliðina á Axel Andrés-
syni, sem kallaður hefur verið fað-
ir Víkings, og mörgum öðrum góð-
um vöskum drengjum.
Ólafur gekk í Víking árið 1919
og var þá um fermingaraldur. Að-
eins þrjú ár skilja á milli Ólafs og
Víkings hvað aldur snertir. Oft
bindast unglingar vináttuböndum
sem seint slitna og svo var um
Ólaf og félagið hans. Vann hann
Víkingi allt sem hann mátti og
hefur hann m.a. verið formaður
félagsins í sex ár, en setið miklu
lengur í félagsstjórnum, oftast
sem gjaldkeri.
En starfsvettvangur Ólafs var
miklu víðfeðmari, svo að flestir
sem komnir eru á miðjan aldur og
hafa tekið þátt í félagsstörfum í
íþróttahreyfingunni, einkum
knattspyrnunni, þekkja Ólaf, því
að hann hefur látið til sín taka svo
um munar, ekki aðeins í knatt-
spyrnufélaginu Vikingi, heldur og
í Knattspyrnuráði Reykjavíkur,
Knattspyrnusambandi íslands, i
íþróttaráði Reykjavíkurborgar og
framkvæmdastjórn íþróttasam-
bands Islands og víðar.
Ekki er ástæða til að rekja
nákvæmlega störf hans fyrir öll
þessi íþróttasamtök, það mundi
verða alltof langt mál, en okkur
langar til að geta þess að Ólafur
mun hafa setið fleiri fundi í
Knattspyrnuráði Reykjavíkur en
nokkur annar fulltrúi, eða alls um
eitt þúsund fundi. Segir það nokk-
uð sína sögu. Sat hann þar alla tíð
sem fulltrúi Víkings og í mörg ár
sem formaður ráðsins. Átti ólafur
einnig drjúgan þátt i, ásamt félög-
um sínum í KRR að koma KSÍ á
laggirnar árið 1947 og má nærri
geta hvilíkt happaspor það var til
eflingar knattspyrnunni í landinu.
Þá má nefna að hann var í mót-
tökunefndum landsliða þegar ís-
lendingar voru að hefja samstarf
á þeim vettvangi, t.d. var hann
formaður í níu manna móttöku-
nefnd, sem tók á móti landsliðum
Dana og Norðmanna, þegar háð
var þriggja landa keppni landsliða
1957. Nú þykir slíkt ekki tiltöku-
mál, en hafa ber í huga að heim-
sóknir erlendra knattspyrnuliða
voru í þá daga miklu meira fyrir-
tæki en nú, gestirnir oftast miklu
fleiri með allt að 11 fararstjóra,
dvölin stóð 7—10 daga, ferðalög
með gesti um landið og ýmiss kon-
ar þjónusta gestunum til handa.
Má geta nærri að víða lágu spor
ólafs og margar voru stundirnar
sem hann eyddi í þágu knatt-
spyrnuhreyfingarinnar. En sjálf-
ur hefur hann sagt, að hann hafi
aldrei litið á störf sín sem fórn,
heldur unnið þau fús og glaður,
ekki síst þegar hann eygði árang-
ur.
Var ólafur í öllu félagsmála-
starfi mjög traustur. Hann var
gætinn, hreinskiptinn og fastur
fyrir þegar á reyndi. Enda ávann
hann sér bæði virðingu og traust
innan Víkings sem utan. Þarf ekki
að hafa mörg orð um það, að öll
ofangreind íþróttasamtök hafa
sæmt Ólaf æðstu heiðursmerkjum
sínum gulli slegnum og hafa þau
sjaldan komið á betri stað. Og
auðvitað er ólafur heiðursfélagi
Vikings. Ólafur fylgist enn vel
með gengi Víkings og fátt gleður
hann meira en þegar hans gamla
félag fer með sigur af hólmi í
drengilegri keppni.
Víkingur var um skeið í mikilli
lægð og átti erfitt uppdráttar.
Reyndi þá mikið á menn eins og
ólaf sem voru í forystusveit fé-
lagsins. í erfiðleikum reynir á ein-
staklinginn hvort hann dugir. Það
próf stóðst ólafur með prýði.
Það varð því mikill gleðidagur í
lífi hans þegar Víkingur árið 1981
varð íslandsmeistari í knatt-
spyrnu. Eftir því hafði hann lengi
beðið.
Má með sanni segja að ólafur
hafi átt sinn stóra þátt í að leggja
grunninn að því stórveldi sem
Víkingur vissulega er í dag og hef-
ur verið nokkur undanfarin ár.
Þess vegna eru Víkingar þakk-
látir fyrir að hafa borið gæfu til
að hafa ólaf innan sinna vébanda,
svo mikið sem hann hefur unnið
sínu ástkæra félagi.
Kæri ólafur. Við þökkum þér
margra ára samstarf í Víkingi og
órofa vináttu og sendum þér okkar
bestu árnaðaróskir á þessum
tímamótum í ævi þinni og við vit-
um með vissu að allir Víkingar
hugsa hlýtt til þín með þakklæti á
þessum degi sem og endranær.
Gunnar Már Pétursson
Gunnlaugur Lárusson.
Áttræð:
Kristín Hinriks
dóttir Ólafsson
Tóbaksstríð
magnast
í Hong Kong
Hong Kong. 28. janúar. AP.
í dag fyllir tengdamóðir mín,
Kristín Sigríður Hinriksdóttir
ólafsson, sitt áttugasta ár. Því
þykir mér hlýða að senda henni
hér afmæliskveðjur í tilefni dags-
ins.
Ég minnist þess, að fyrir 5 ár-
um, á 75 ára afmæli Kristínar og á
frumbýlisárum Kvennalistans,
flutti tengdadóttir hennar, Jó-
hanna kvennalistakona María
Lárusdóttir, þrumuræðu til heið-
urs afmælisbarninu, minntist
þess, að hlutverk og árangur kon-
unnar vildi oft gleymast í þeim
dýrðarljóma, sem oft á tíðum væri
reynt að sveipa karlmanninn.
Ræða þessi var svo hressilega
flutt, að karlpeningurinn sat hníp-
inn og þorði sig vart að hræra.
Ef til vill hefur ræðan haft þau
áhrif, að ég sest nú niður til þess
að skrifa nokkrar línur til tengda-
mömmu, þótt ég engan veginn vilji
taka undir allan þann boðskap,
sem svilkona mín frá kvenna-
listanum flutti í umrætt skipti.
Kristín er Vestur-íslendingur,
fædd í Ebor í Manitoba í Kanada
31. janúar 1905, dóttir þeirra
Oddnýjar Ásgeirsdóttur og Hin-
riks bónda Jónssonar.
Þau Oddný og Hinrik fluttu
vestur til Kanada í lok síðustu ald-
ar og reistu sér þar bú. Eignuðust
þau 11 börn. Kristín er sú eina
þeirra systkina, sem flutti til ís-
lands. Kristín á stóran frændgarð
vestur í Kanada og Bandaríkjun-
um. Fólkið hennar vestur þar er
mjög dugiegt og hefur komið sér
vel áfram, en lífsbaráttan var oft
erfið þar fyrr á árum.
Af systkinum Kristínar eru enn
á lífi Inga hjúkrunarkona í Van-
couver, 85 ára, Gustav Adolf bóndi
á Vancouvereyju, 87 ára, og Pálína
í Pennsylvaníu, 78 ára.
Kristín lagði á yngri árum
stund á sundkennslu og kennslu í
skautaiþrótt.
Ég kynntist Ragnari heitnum
ólafssyni, hæstaréttarlögmanni
og endurskoðanda, vestur í Seattle
í Bandaríkjunum árið 1939. Ragn-
ar og Kristín voru skyld, því að
Ólafur faðir Ragnars og Oddný
móðir Kristínar voru hálfsystkin,
sammæðra. Felldu þau Kristín og
Ragnar hugi saman og voru gefin
saman í hjónaband 1. júní 1940.
Hjónaband þeirra var mjög far-
sælt. Þau voru miklir félagar og
voru einstaklega samhent og til-
litssöm hvort við annað.
Kristín er hin dæmigeða, mynd-
arlega húsmóðir, sem í gegnum
tíðina hefur sett húsmóður- og
móðurhlutverkið ofar öðru.
Kristín og Ragnar eignuðust 4
börn, sem í dag samfagna móður
sinni á heimili hennar í Hörgshlíð
28.
Það er merkilegt hvernig örlög-
in spinna þræði sína. Ragnar og
Kristín voru saman vestur í
Seattle sumarið 1981, einmitt þar
sem þau höfðu kynnst 42 árum áð-
ur. Ragnar var hress og frískur er
hann hélt vestur, en í Seattle
veiktist hann af þeim sjúkdómi,
sem dró hann til dauða. Ragnar
lést í byrjun sumars 1982.
Kristín er veraldarvön kona.
Hún hefur ferðast mikið um heim-
inn, kynnst ýmsum þjóðum og
menningu þeirra.
í tómstundum sínum hefur hún
fengist við að mála.
A þessum tímamótum þakka ég
tengdamóður minni fyrir mjög
góða viðkynningu. Samband okkar
hefur alla tíð verið mjög gott og
hefi ég ætíð orðið fróðari eftir
samræður við hana.
Þótt 80 ár séu að baki er Kristín
bæði ung í anda og útliti, ekur bíl
sínum eins og ung sé og syndir
flesta daga.
Ég óska þér Kristín alls hins
besta á ókomnum árum um leið og
ég hylli þig áttræða.
Hrafnkell Ásgeirsson
Tóbaksframleiðendur
eiga nú í vök að verjast
gegn tóbaksvarnahópum,
en nefndarálit þeirra og
áróður að undanförnu hefur
hleypt af stokkunum stjórn-
arumræðu um að banna
tóbaksauglýsingar í frjáls-
um útvarps- og sjónvarps-
stöðvum í nýlendunni. Hér
er um tvær sjónvarpsstöðv-
ar að ræða og eina útvarps-
stöð. Ríkisútvarpið og sjón-
varpið í Hong Kong birtir
ekki auglýsingar, því koma
þau fyrirtæki ekki inn í um-
ræðuna.
Leyfi frjálsu stöðvanna
renna út árið 1988 og ef fram-
vinda mála verður eins og búist
er við nú, mun endurnýjun
fylgja ákvæði sem banna aug-
lýsingar á tóbaksvörum. Nú er
aðeins bannað að auglýsa tóbak
á þeim tímum dagsins sem
barnaefni er sent út. Gordon
Watson, formaður samtaka
tóbaksframleiðenda í Hong
Kong, sagði hið yfirvofandi
bann hina mestu firru, því það
væri ósannað mál að auglýs-
ingar hvettu fólk til reykinga.
Benti hann á, að þrátt fyrir
vaxandi auglýsingar hefði
reykingafólki fækkað í Hong
Kong úr 888.400 í 744.500 á ár-
unum 1982 til 1984. Væri það
neysluminnkun sem næmi 2,5
milljörðum vindlinga.
Watson þessi sagði enn frem-
ur, að á sömu árum hefðu tób-
aksframleiðendur varið 475
milljónum Hong Kong-dollara
(60,8 milljón Bandaríkjadala)
til auglýsinga, en um það bil
helmingur þeirrar upphæðar
hefði runnið til sjónvarps- og
útvarpsstöðvanna sem um er
rætt. Veltan í tóbakssölu í
Hong Kong er nú talin nema
256 milljónum dollara á ári, en
8 fyrirtæki bítast um veltuna
og er það harður slagur að sögn
umrædds Watsons.
VERTI) tmiJ.II I.MS
Sparibók meö sérvöxtum aölagast verötryggingu.
Sama gildir um 18 mánaöa sparireikninga.
BUNAÐARBANKIISLANDS
TRAUSTUR BANKI