Morgunblaðið - 03.03.1985, Side 80

"'aéið 9.00-00.30

SIAiNFEST Unsiraiist
SUNNUDAGUR 3. MARS 1985
VERÐ I LAUSASOLU 25 KR.
Sjómannaverkfallið:
ísfirðingar boða
samúðarverkfall
SJÓMANNAFÉLAG ísfírðinga hefur boðað samúðarvinnu-
stöðvun frá klukkan 14, laugardaginn 9. mars, verði vinnu-
deila sjómanna og útvegsmanna ekki leyst fyrir þann tíma.
Það merkir að floti ísfirðinga stöðvast á nýjan leik, verði af
vinnustöðvun, en hann fór út til veiða á miðnætti í fyrrinótt
eftir að Skipstjóra- og stýrimannafélagið Bylgjan á Vestfjörð-
um samþykkti á félagsfundi samning þann sem gerður var í
vikunni við Útvegsmannafélag Vestfjarða.
Samningafundur í deilu sjó-
manna og útvegsmanna hófst
klukkan 10 í gærmorgun og af-
tur kl. 14 eftir að gert hafði ver-
ið matarhlé og sagði Óskar Vig-
fússon, forseti Sjómannasam-
bandsins, að hann byggist við
stífum fundarhöldum um helg-
ina og að reynt yrði til þrautar
að ná samningum. Hann kvað
ýmis atriði ennþá bera í millum
deiluaðila.
„Það verður reynt að þæfa
málin eitthvað í dag. Ég á von á
stífum fundahöldum um helgina
og hef trú á að það verði iátið
'reyna á til hins ítrasta að ná
samkomulagi. Ég hef ekki trú á
öðru en menn reyni að nota tím-
ann til að komast að einhverri
niðurstöðu. Það er dýr hver dag-
urinn, en meðan menn ræðast
við er von, þó það sé ekki nóg að
samningsviljinn komi bara fram
í orði en ekki á borði," sagði
Óskar Vigfússon.
Kristján Ragnarsson, fram-
Ölvtin í Reykjavík;
Vorannir hjá
lögreglunni
MIKIL ölvun var í Reykjavík að-
faranótt laugardagsins þótt ekki
væri vitað um nein umtalsverð
óhöpp af þeim sökum. Að sögn
lögreglunnar bar ölvunin með sér
svip þess, að veðurfar er sem á
vori, sem lýsir sér meðal annars í
því, að fólk sækir í að fá sér bað í
sundlaugunum. Þurfti lögreglan
að hafa talsverð afskipti af sund-
fólki umrædda nótt.
kvæmdastjóri Landssambands
íslenskra útvegsmanna, vildi
ekki tjá sig um málið í gær.
Sjómannafélag ísfirðinga
ákvað kröfugerð sína á fundi á
föstudagskvöld, og er hún í meg-
inatriðum samhljóða kröfugerð
Sjómannasambandsins. Sigurð-
ur Ólafsson, formaður félagsins,
kvað viðræður við Útvegs-
mannafélag Vestfjarða á næsta
leiti.
Jafnvægislist í Ijósaskiptunum.
Ljósm./ Fridþjófur.
Iðntæknistofnun með í fjölþjóðlegu rannsóknarverkefni:
Oxíð- og keramíkframleiðsla
með gífurlega vaxtarmöguleika
IÐNTÆKNISTOFNUN er nú aðili að fjölþjóðlegu rannsóknarverkefni undir
stjórn bandarískrar rannsóknarstofnunar sem miðar að því að fullkomna
framleiðsluaðferðir á oxíði sem notað er til framleiðslu á ýmsum keramík-
efnum en notkun á kermík er talin eiga eftir að vaxa gífurlega á næstu árum.
Þáttur íslands í þessu rannsóknarverkefni er einkum notkun jarðvarmans í
þessari framleiðslu sem Ingjaldur Ilannibalsson, forstjóri Iðntæknistofnun-
ar, telur mjög vænlegan kost í íslenskri iðnaðaruppbyggingu og með mikla
útflutningsmöguleika.
Keramíkefni eru núna einkum
notuð í ýmisskonar rafeindaein-
ingar eða kompónenta en talið er
að þau muni síðan í vaxandi mæli
verða notuð á næstu árum í
þungaiðnaðinum í stað málma, svo
sem í bílvélum. Raunar er gert ráð
fyrir gífurlegum vexti í notkun
þessara efna á næstu tuttugu ár-
um, að sögn Ingjalds, og að velta í
þessari framleiðslugrein muni 8-
eða 9-faldast.
Möguleikar íslendinga í þessum
iðnaði eru ekki aðeins framleiðsla
á hráefninu, þ.e. oxíðinu, heldur
telur Ingjaldur að íslendingar eigi
einnig að stefna að framleiðslu
millistigsins sem eru keramíkpill-
ur og tíu sinnum verðmeiri en
upprunalega hráefnið og síðan að
fullunnum vörunum, rafeindaein-
ingunum og öðrum íhlutum úr
keramíkefnunum sem eru lOOfalt
verðmeiri en upprunalega hráefn-
ið.
Þessar upplýsingar komu fram
á fundi um markaðs- og útflutn-
ingsmál sem Félag ungra fram-
sóknarmanna gekkst fyrir og
greindi Ingjaldur þar ennfremur
frá því að stofnkostnaður við
verksmiðju til framleiðslu á oxíði
væri tiltölulega lítill eða í kring-
um 300 milljónir króna en tók
fram að gera yrði ráð fyrir bæði
tíma og fjármunum í rannsóknar-
og þróunarstörf vegna þess að
þessi iðnaður væri enn það nýr af
nálinni. Á hinn bóginn hefði þessi
iðnaður það tvímælalaust fram yf-
ir annan skyldan iðnað svo sem
járnblendi og áliðnað, að hann
byði upp á frekari vinnslu og full-
vinnslu hér heima fyrir sem t.d.
áliðnaðurinn gerði ekki nema að
mjög takmörkuðu leyti.
Morjfunblaðið/Árni Sœberg
í tengslum við þing Norðurlandaraðs sem haldið verður hér á landi í
þessari viku, þinga fulltrúar ungliðahreyfinga á Norðurlöndum. Þeirra
þing var sett í gærmorgun. Ungliðar stjórnmálaflokkanna eiga áheyrn-
arfulltrúa á þingi Norðurlandaráðs. Myndin er tekin við setningarat-
böfnina í gærmorgun. Fremst á myndinni eru Páll Pétursson forseti
Norðurlandaráðsþings, þá Vigdís Finnbogadóttir, forseti íslands, og
Erlendur Kristjánsson, formaður Æskulýðsráðs ríkisins.
Bjarnargreiði að selja
Elliða hf. skuttogarann
— segir Jónas Haralz um söluna á Bjarna Herjólfssyni
„VIÐ hefðum gjarnan viljað, að tog-
arinn Bjarni Herjólfsson yrði áfram í
sama byggðarlagi. Klliði hf. og þeir,
sem að því fyrirtæki standa, eru í
viðskiptum við Landsbankann og
njóta trausts hans. A hinn bóginn var
það niðurstaða bankans, að með tog-
arakaupunum væru þeir að reisa sér
hurðarás um öxl og reksturinn gæti
ekki staðið undir sér á þeim grund-
velli, sem ráð var gert fyrir. Það væri
því bjarnargreiði við þá að selja þeim
skipið. Þeir gætu ekki haldið rekstr-
inum gangandi nema stuuan tíma og
þá væru allir aðiljar málsins verr sett-
ir en ella,“ sagði Jónas llaralz,
bankastjóri Lindsbankans, er Morg-
unblaðið innti hann eftir því, hvort
ekki hefði komið til greina að selja
fyrirtækinu Elliða togarann.
„Það var ekki með glöðu geði,
sem við tókum þessa ákvörðun. Það
er áfall fyrir byggðarlagið að missa
skipið, sérstaklega vegna þess, að
aflakvóti þess fylgir því, en við
þessu er ekkert að gera. Það ætti
reynslan að hafa sýnt á undanförn-
um árum, að rekstur, sem ekki
stendur undir sér, er engum til
heilla. Rekstur skipsins hingað til
er skýrt dæmi um það.
Það fór fram vandleg athugun á
öllum tilboðum i skipið og fullyrð-
ing Hafsteins Ásgeirssonar í Morg-
unblaðinu á laugardag þess efnis,
að Landsbankinn hafi fyrir löngu,
jafnvel á síðasta ári, verið búinn að
ákveða að selja ÚA-togarann, er úr
lausu lofti gripin. Bankinn hefur
alveg fram í síðustu viku verið með
vandlegar athuganir á tilboðunum
og fjárhag og rekstri viðkomandi
fyrirtækja. Það er fleira, sem þarf
að athuga en upphæð tilboða. Það
skiptir meginmáli hvaða aðstöðu
væntanlegur eigandi hefur til þess
að reka skipið og standa undir
þeim þungu skuldbindingum, sem
kaupunum fylgja.
Það er ekki rétt, sem Hafsteinn
gefur í skyn, að Landsbankinn hafi
tekið tillit til þess, að aðaleigandi
ÚA sé Akureyrarbær. Bankinn lít-
ur á fyrirtækið sem sjálfstæðan að-
ila og metur stöðu þess sem slíks.
Bnda hefur ÚA ekki fengið fjár-
hagslega aðstoð frá Akureyrarbæ,
að minnsta kosti ekki í langan
tíma.
Vegna uppboða á fiskiskipum
hefur ríkisstjórnin beint þeim til-
mælum til Fiskveiðasjóðs, að reynt
verði að halda viðkomandi skipum
áfram í sama byggðarlagi eftir
uppboð, sé það unnt. Aðspurður um
það, hvort hann teldi þessi tilmæli
einnig heyra til Landsbankans sem
ríkisbanka, sagði Jónas að svo væri
ekki. Vandlega hefði verið athugað
hvort grundvöllur fyrir rekstri tog-
arans af hálfu Elliða væri fyrir
hendi. Það hefði ekki verið.