Morgunblaðið - 05.06.1985, Blaðsíða 37

37
var fjögurra ára gamall. Þetta vor
var Ingimundur að ljúka sveins-
prófi í vélvirkjun og var hann þá
nær fimmtugur. Ingimundur hafði
þá unnið við járnsmíði í rúman
áratug og fannst áreiðanlega tími
til kominn að teljast fullgildur í
þeirri grein. Það var ekki algengt
á þeim árum að menn á þessum
aldri settust á skólabekk og lykju
þar námi.
Ekki er hægt að láta hjá líða að
minnast á matsölustað sem þau
hjón ráku um árabil í Aðalstræti
12 og enda þótt allur daglegur
rekstur hvíldi á herðum Guðnýjar
sá Ingimundur ætíð um allt bók-
hald o.þ.h.
Enn verður breyting á högum
þeirra hjóna er þau kaupa jörðina
Vatnsenda í Villingaholtshreppi
og flytja þangað árið 1966. Bú-
reksturinn hvíldi mest á herðum
Guðnýjar og Ingimundar Berg-
mann en við allt viðhald véla, hey-
skap, bókhald o.þ.h. var Ingi-
mundur áreiðanlega hinn trausti
bakhjarl. Ingimundur og Guðný
létu af búskap á Vatnsenda og
fluttu til Reykjavíkur 1973. Jafn-
framt lét Ingimundur af járn-
smíðastörfum en starfaði næstu
10 ár sem lagermaður í Reykjavík-
urapóteki. Árin milli 1978 og 1983
urðu Ingimundi þungbær. Dóttir
þeirra hjóna, Gróa Valgerður, lést
haustið 1978 eftir mjög stutta
sjúkdómslegu. Þá hafði Guðný
einnig kennt sér þess meins sem
síðan varð hennar banamein fjór-
um árum síðar, eftir mjög erfitt
sjúkdómsstríð. Á þessum árum
sýndi Ingimundur einstakt þol-
gæði, stundaði vinnu sína og sat
langtímum saman við sjúkrabeð
konu sinnar. Ingimundur lét af
störfum tæplega áttræður og
dvaldi síðustu tvö árin á Hrafn-
istu þar sem honum leið vel innan
um gamla félaga. Þessi ár safnaði
hann saman miklum fróðleik um
ætt sína og Guðnýjar og lét á síð-
asta ári prenta bækling um niðja
Arnfríðar Eðvaldsdóttur og Jóns
Mikaelssonar, foreldra Guðnýjar.
Með Ingimundi Bjarnasyni er
fallinn í valinn mikill sæmdar-
maður, einn sá traustasti og áreið-
anlegasti sem ég hefi kynnst um
ævina. Stundum virtist manni
sjálfsafneitunin og nægjusemin
einum um of, en þegar litið er til
baka finnur maður að einmitt þar
lá styrkleiki hans. Kröfurnar sem
hann gerði til sjálfs sín og ann-
arra um orðheldni og heiðarleika
voru miklar. Honum var í blóð
borin sú seigla, dugnaður og
nægjusemi sem íslenska þjóðin
þurfti svo mjög á að halda fyrr á
öldum. Þessi sterka skaphöfn
Ingimundar kom berlega í ljós í
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. JÚNl 1985
v
umgengni hans við barnabörnin,
enda báru þau öll mikla virðingu
fyrir afa sínum og elskuðu hann
og dáðu' í hvívetna.
Ingimundur var mikill verka-
lýðssinni og setti verkalýðsbar-
átta millistríðsáranna svip sinn á
hugsjónir hans. Hann var þar eins
og í öðrum málum traustur þeim
er hann fylgdi og lítið fyrir að
skipta um þær skoðanir sem hann
hafði löngu mótað með sér.
Ingimundur var bókhneigður
maður og víðlesinn, einkum hafði
hann yndi af dulrænum frásögn-
um og öllu sem snerti sjó og sjó-
mennsku. Hann hafði og yndi af
hvers konar ævisögum, var manna
minnugastur og hafði gaman af að
segja frá en það gerði hann þó
aldrei, væru viðmælendur fleiri en
einn til tveir. Má vera að heyrn-
ardeyfa, sem þjáði hann síðari
hluta ævinnar, hafi þar háð hon-
um, a.m.k. er mér sagt að áður
fyrr hafi hann verið hrókur alls
fagnaðar í fjölmenni. Eitt af því
ljúfasta sem hann gerði í frístund-
um var að spila, og þá helzt
bridge, og var oft gripið til spila-
borðsins fyndi hann grundvöll
fyrir spilamennsku.
Að leiðarlokum vil ég þakka
Ingimundi Bjarnasyni vináttu
hans og löng og ánægjuleg kynni
svo og það veganesti sem hann
hefur gefið börnum mínum með
framkomu sinni. Þá óska ég þess
að sú trú verði að veruleika, að
hann hitti ástvini sína handan
móðunnar miklu.
Ríkarður Steinbergsson
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
Ijóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
t
Útför
PÁLS JÓNSSONAR,
fyrrverandi bókavaröar,
veröur gerö frá Fossvogskirkju föstudaginn 7. júní kl. 15.00.
Jarösett verður í Gufuneskirkjugarði.
Fyrir hönd vandamanna,
Sæmundur Jónsson.
t
Elskuleg móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
KRISTJANA BALDVINSDÓTTIR,
Granaskjóli 27,
verður jarösungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 6. júní
klukkan 13.30.
Haraldur Karlsson,
Grétar Karlsson,
Hreióar Karlsson,
Sigríóur Karlsdóttír,
barna-
Ingibjörg Árnadóttir,
Elísabet Björnsdóttir,
Elfn Gestsdóttir,
Júlí Sæberg,
barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og jaröarför
GRÓUJÓNSDÓTTUR,
Dalbraut 21.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks gjörgæsludeildar
Borgarspitalans. Guö blessi ykkur öll.
Kristján Jóhannsson,
Bragi Kristjánsson, Sigurrós Ottosdóttir,
Hafsteinn Kristjánsson, Ingunn E. Lárusdóttir,
Siguröur J. Kristjánsson, Guörún A. Björgvinsdóttir,
Sigríöur Kristjánsdóttir, Jón Ármann Sigurjónsson,
Jóna Kristjánsdóttir, Gunnar Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega alla þá samúö og hjálp sem okkur var sýnd viö
andlát og útför fööur mins, sonar, stjúpsonar, sonarsonar og bróöur
okkar,
LEIFS DAGS INGIMARSSONAR,
sem fórst af slysförum 5. maí.
Siguröa Kristín Leifsdóttir,
Ragna S. Eyjólfsdóttir,
Hilmar Albertsson,
Elín Jónsdóttir,
Guöjón Magnússon,
systkini, frændfólk og vinir.
f
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug við andlát og útför
eiginkonu minnar, móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
SIGRÍDAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Dæli í Fnjóskadal,
Einarsnesi 54,
Reykjavík.
Daníel Kristinsson,
Sveinn Magni Daníelsson, Fanney Dóra Kristmannsdóttir,
Halla Daníelsdóttir, Jón Ásbjörnsson,
Auöur Daníelsdóttir, Jakob Hjálmarsson,
og barnabörn.

t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför bróöur míns,
KJARTANS GUÐMUNDSSONAR
frá Brekkum f Mýrdal.
Fyrir hönd okkar systra,
Þuríóur Guómundsdóttir.