Morgunblaðið - 12.06.1985, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. JÚNl 1985
Baráttuhugur í sjálfstæðiskonum
Landsþingi sjálfstæöiskvenna lauk á ísafirði
í gær, með siglingu á Fagranesinu um
ísafjaröardjúp þar sem heimamenn sögðu
sögu mannlífsins við Djúp. Þinghaldið sjálft
hófst að kvöldi föstudagsins og lauk
síðdegis á laugardag, og er þetta í fyrsta
sinn sem þingiö stendur í tvo daga. Auk
venjubundinna þingstarfa voru flutt fjögur
erindi undir yfirskriftinni: „Nútímakonan
heima og heiman“. Urðu fjörugar umræður
bæði í starfsnefndum og á fundinum
sjálfum. Þá var á þinginu haldin sýning á
framleiðslu ísfirskra kvenna í atvinnulífinu
og sýndi hún fjölbreytni og vandaða
framleiðslu kvennanna. Mjög vel var til
__________________þingsins vandað, en fjöldi
sjálfstæðiskvenna á ísafirði undir stjórn
Frá Landsþingi sjálfstæðiskvenna
Ragnheiður Ólafsdóttir, Akranesi, í ræóustól
þeirra Jósefínu Gísladóttur úr stjórn______
landssambandsins, Kolbrúnar________________
Halldórsdóttur, gjaldkera, og Sigrúnar
Halldórsdóttur, formanns__________ ________
sjálfstæöiskvennafélags isafjarðar,________
störfuðu við undirbúning og á þinginu. í
lokahófi kvennanna flutti Matthías_________
Bjarnason samgöngu- og_____________________
heilbrigóisráóherra ávarp svo og Engilbert
Ingvarsson, formaður kjördæmisráðs
flokksins í kjördæminu. Frú Auður Auðuns,
sem er fædd og uppalin á ísafirði, var
heiðursgestur ísfirsku kvennanna á þinginu.
Að þinginu loknu náði fréttaritari_________
Morgunblaðsins tali af þrem fulltrúum á
þinginu auk fráfarandi formanns og birtast
þau hér í blaðinu.
Mitt besta
þing
Þórunn Sigurbjörnsdóttir frá
Akureyri var ekki í neinum vafa
um hvernig málum hafði iyktað á
landsþingi sjálfstæðiskvenna á ís-
afirði. Yfirskrift þingsins „Nú-
tímakonan heima og heiman" átti
sérlega vel við. Fjögur framsögu-
erindin voru öll sérlega fróðleg og
vel undirbúin. Stjórnmálayfirlýs-
ingin er stutt en gagnorð og engu
ofaukið.
Nýjasti og merkilegasti þáttur-
inn í stjórnmálaályktuninni er um
að heimilisstörf verði metin til
jafns við önnur störf á vinnu-
markaði. Við leggjum til að mark-
viss endurskoðun á trygginga-
löggjöfinni fari fram til að ná
fram þeim breytingum sem nauð-
synlegastar eru.
Ef eitthvað má að stjórnmála-
ályktuninni finna er það kannski
helst, að hún er ekki nógu hvöss
með tilliti til stjórnarsamstarfs-
ins. Atvinnumálin eru sá mála-
flokkur sem öll mál byggjast á.
Þar bendi ég á, að sjávarútvegur
og fiskvinnsla sé sá gundvöllurinn
sem við öll byggjum mest á. Við
gerum því kröfu um að þeim fyrir-
tækjum verði skapaður sá rekstr-
argrundvöllur, sem þarf, til að
laða fólk til starfa í þeim atvinnu-
greinum. Við getum ekki enda-
laust blekkt okkur sjálf með
taumlausri skuldasöfnun erlendis.
Betra er að horfast í augu við
staðreyndirnar, þótt erfitt sé að
taka á vandanum.
Við verðum á skrá gengið rétt
og koma á jöfnuði í viðskiftum við
útlönd. Ég óttast það að með
áframhaldandi skuldasöfnun er-
lendis verðum við efnalega háð
öðrum þjóðum og þar með er sjálf-
stæði þjóðarinnar stefnt í voða.
Ég er mjög ánægð með það að
sjálfstæðiskonur hafi flutt lands-
þing sitt út á land. Ég á ekki orð
til að þakka þær móttökur, sem
við höfum fengið hér á ísafirði.
Allt hefur lagst á eitt til að gera
okkur dvölina hér sem ánægju-
legasta. Það er ánægjulegt til þess
að vita að svo vel geti tekist til
með þing okkar utan Reykjavík-
ursvæðisins.
Veislufagnaðurinn í lok þings-
ins, þar sem Vestfjarðaþingmenn-
irnir Matthías Bjarnason heil-
brigðisráðherra og Þorvaldur
Garðar Kristjánsson forseti sam-
einaðs þings sátu ásamt formanni
flokksins Þorsteini Pálssyni, var
sérlega frjálsiegur og skemmtileg-
ur og þingmennirnir sýndu á sér
sínar bestu hliðar.
Hápunktinum var svo náð með
siglingu á Fagranesinu um Ísa-
fjarðardjúp, þar sem skoðuð var
gamla kirkjan í Ögri og siglt
skammt undan bæjarhúsunum í
Vigur og veifað til hjónanna Bald-
urs Bjarnasonar og Sigríðar Sal-
varsdóttur, en vegna undanfar-
andi kuldatíðar var ekki vogandi
að styggja æðarfuglinn á hreiðr-
um sínum. Skipverjar af Fagra-
nesinu og kunnugir heimamenn
lýstu því sem fyrir augu bar.
Þorsteinn Pálsson
á Landsþingi
Sj álfstæðiskvenna:
„Árangur síð-
ustu samninga
rýrari kjör“
ísanrði, 8. júní.
f hádegisverði fulltrúa á lands-
sambandsþingi sjálfstæðiskvenna
flutti Þorsteinn Pálsson formaður
Sjálfstæðisflokksins ávarp og
þakkaði ísfirskum sjálfstæðiskon-
um góðan undirbúning fundarins.
Hann sagði, að allt frá stofnun
Hvatar í Reykjavík hafi samtök
sjálfstæðiskvenna verið styrkur
stofn í starfsemi flokksins. Ný-
afstaðinn landsfundur flokksins
styrkti mjög málefnalega stöðu
forystumanna flokksins og hug-
myndir um úrlausn aðkallandi
vandamáia nytu nú meiri stuðn-
ings fólksins í landinu en áður.
Þorsteinn lagði í ræðu sinni
áherslu á þrjú meginverkefni, sem
þyrfti að vinna að.
í fyrsta lagi þyrfti að koma á
jöfnuði í viðskiptum við erlendar
þjóðir og að jafna það misgengi,
sem orðið hefði milli atvinnu-
greina og landshluta og að rétta
við fyrirtæki í sjávarútvegi og
fiskvinnslu, sem eiga í vök að verj-
ast.
f öðru lagi að endurnýjun og
uppbygging í atvinnulífinu eða
það sem stjórnmálamenn kalla
nýsköpun atvinnulífsins nái fram
að ganga. Að aðstoða góð fyrir-
tæki sem fyrir eru og koma á fót
nýjum atvinnugreinum. Að gera
nauðsynlegar breytingar á fjár-
mála- og peningakerfi landsins.
Hann sagði það staðreynd, að fjár-
festingar á íslandi skiluðu veru-
lega minni arði en f nágranna-
löndunum. Þessu yrði að breyta
um leið og byggð yrði treyst í
landinu öllu.
í þriðja lagi, að koma í veg fyrir
með opinberum aðgerðum að
hagsmunaátök á vinnumarkaði
sköðuðu þjóðarbúið jafnt laun-
þega sem atvinnureksturinn, eins
og dæmin sanna frá undangengn-
um árum. Hann sagði, að árangur
verkfallsaðgerða frá sl. hausti
sýndi sig nú í því, að launakjör í
dag væru orðin rýrari en fyrir síð-
ustu samninga. Hann sagði að fólk
hefði í allt of mörg ár þurft að
horfa upp á samninga sem engu
hefði skilað nema verðminni krón-
um. Eina færa leiðin út úr þeim
efnahagsörðugleikum, sem þjóðin
býr við í dag er að vinnufriður ríki
og að jöfnuður náist I atvinnulíf-
inu.
Ein ástæðan fyrir því hvað störf
Alþingis hefðu dregist á langinn
sagði Þorsteinn vera sú, að sjálf-
stæðisþingmenn hefðu óskað eftir
afgreiðslu nokkurra mikilvægra
mála við samstarfsflokk sinn í
ríkisstjórn, en málin hefðu dregist
meir en hann hefði gjarnan viljað.
Það er ekki keppikefli okkar
sjálfstæðismanna að sitja í ríkis-
stjórn ef okkur tekst ekki að efla
hag fólksins í landinu," sagði
Þorsteinn. „Við viljum, að þetta
þing sýni hverju sú sóknarbarátta,
sem við eigum í nú, fái áorkað."
lújasamkoma
Birna Guðjónsdóttir frá Sauð-
árkróki hefur setið í stjórn Lands-
sambands sjálfstæðiskvenna um
nokkurra ára bil. Hún þakkaði
Halldóru Rafnar fráfarandi for-
manni fyrir mjög gott starf og
sagði að á síðasta kjörtímabili
hefði verið meira starfað en nokk-
urn tímann áður þann tíma sem
Birna hefði setið í stjórninni.
Breytingar á stjórn sambandsins
á síðasta kjörtímabili, þar sem
sérstök framkvæmdastjórn hefði
starfað, hefði haft mikið að segja
auk góðrar skipulagningar og
dugnaðar Halldóru. Hún sagði að
skipulag og móttökur ísfirsku
kvennanna hefðu verið sérlega
góðar og gaman að koma á slíkt
þing utan Reykjavíkursvæðisins.
„Þetta var sko engin halelúja-
samkoma eins og landsfundur-
inn,“ sagði Birna. Konur töluðu
hreinskilnislega út um ágreinings-
efni, en náðu síðan samstöðu, sem
ég á von á að ríki.
Þema fundarins var nútímakon-
an heima og heiman. Framsöguer-
indin, sem voru öll mjög góð, voru
sfðan rædd í umræðuhópum og
síðan send drög að ályktun til
fundarins aftur. Starfið í um-
ræðuhópunum var mjög uppbyggi-
legt og skemmtilegt og starfsand-
inn góður.
Birna er í stjórnum sjálfstæð-
iskvennafélagsins og almenna fé-
lagsins á Sauðárkróki og er jafn-
framt varamaður í bæjarstjórn.
Hún sagði að mjög erfitt væri að
starfa í bæjarstjórninni vegna
veikrar stjórnar vinstri flokk-
anna, sem eru í meirihluta.
Atvinnulífið á Króknum er
mjög framsækið. Fyrirtækið
Loðskinn hefur náð góðum
árangri, en þar starfa 40—50
manns. Steinullarverksmiðja er að
taka til starfa, auk þess sem bæj-
arstjórnin hefur ályktað að
Sauðkrækingar væru tilbúnir til
að taka þátt í stóriðjumálum í
framhaldi af virkjun Blöndu, ef
þannig skipast mál.
Fjölbrautaskólinn á staðnum er
auk þess mjög mikilvæg stofnun,
þar starfar fjöldi manns og þar er
lagður grundvöllurinn að þekk-
ingu æsku bæjarins.
Bærinn hefur vaxið mjög ört,
þar er mjög fjölbreytt atvinnulíf
og undirstöður atvinnulífsins
styrkar. Þó finnst mér nauðsyn-
legt að tekið sé tillit til heima-
manna þegar ráðist er í virkjunar-
framkvæmdir eða önnur stærri
verk.
Ég vil að lokum segja það, að
Sauðárkrókur er vaxandi bær,
sem á framtíð fyrir sér. Þar er
vaxandi fjárfesting í menntun og
þjónustu. Ferðamannaþjónusta er
vaxandi atvinnugrein, því Sauð-
árkrókur er vel í sveit settur til að
taka á móti ferðamönnum.
Á nýafstöðnu landsþingi sjálf-
stæðiskvenna tókum við á þeim
málum sem mestu máli skifta og
ályktuðum sterkt í þeim málum,
sagði Birna Guðjónsdóttir að lok-
um.
„Við erum
samviskusama
kynið“
Anna Pálsdóttir fulltrúi Hvatar
í Reykjavík á landssambandsþingi
sjálfstæðiskvenna var að sitja sitt
fyrsta þing. Störf hennar á þing-
inu hafa án efa fallið í góðan jarð-
veg því hún var strax kjörin í
stjórn landssambandsins. „Megin-
mál okkar er að ná jafnrétti, ekki
bara í orði heldur líka á borði,“
sagði Anna í samtali við fréttarit-
ara Morgunblaðsins. „Launamis-
réttið er sláandi dæmi um það
misrétti sem konur búa við. Kunn-
ingjakona mín hætti störfum hjá
fyrirtæki í Reykjavík. Vinnuveit-
andi hennar hitti hana nokkrum
mánuðum seinna og fór þá að
fyrra bragði að bera sig undan því
að hann þyrfti að borga karl-
manninum sem tók við starfi
hennar helmingi hærra kaup en
henni, en hann væri verulega lak-
ari starfskraftur.
Á þinginu fór mest í taugarnar
á mér að konur sátu röflandi úti í
horni en fengust svo ekki til að
gera neitt í málunum. Mér hefur
fundist að oft sé betra að vinna í
samkundum þar sem karlar og
konur vinna saman. Stundum er
einhver tilfinningasemi í störfum
kvennanna sem erfitt er að sætta
sig við.
Yfirgnæfandi meirihluti kvenna
starfar nú í mennta-, dagvistun-
ar-, og heilbrigðisstéttunum. Þessi
störf eiga það sammerkt, að vera
öll mjög illa launuð störf. Það
virðist vera spilað inná það að við
erum samviskusamari, og ekki
eins fljótar að hlaupa frá þeim
störfum, sem við höfum tekið að
okkur. Ábyrgðartilfinning okkar
er ríkari og karlar hafa komist
upp á lagið með að nýta sér það.
Stjórnmálaáiyktun fundarins
leggur áherslu á ýmsa mikilvæga
þætti en ég hefði gjarnan viljað
kveða sumstaðar fastar að orði.
Það er ansi hart að þurfa að búa
við það að konur verði ekki jafnok-
ar karla á vinnumarkaði fyrr en
\