Morgunblaðið - 23.06.1985, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, SUKNUDAGUR 23. JÚNÍ1985
Söluturn
Nýlegur söluturn á góöum staö. Vaxandi velta. Nýjar og
góöar innr. og tæki. Góöir gr.skilmálar. Til afh. fljótlega.
Stakfell
_ 687633
/•).■ Opið virka daga 9.30—6
og sunnudaga 1—4.
Vesturgata 5 — Aberdeen
Efri hæö og ris til sölu. Til greina kemur aö leigja hús-
næðiö fyrir skrifstofur til lengri eöa skemmri tíma.
Húsnæöiö er um 100 fm aö gólffleti og óinnréttað.
Uppl. í síma 91-10171 og 97-8322 utan skrifstofutíma.
Nýi miöbærinn — í smíðum
Höfum til sölu tvær 5 herb. íbúöir á 2. og 3. hæö í blokk
viö Ofanleiti (endaíbúöir). Tilb. undir tréverk meö fullfrá-
genginni sameign og lóö. Bílskýli fylgir hverri íbúö. Stutt-
ur afh.tími. Verö 2.755 þús. auk bílskýlis.
28444
Opið 1-4
HÚSEICNIR
^H&SKIP
VELTUSUNDI 1
SIMI 28444
DanM Arneson, lögg. taat.
ömótfur ömótfaaon, só4ust|.
Sérhæð — Laugarnes
Vorum aö fá í sölu glæsilega sérhæö. 3 svefnherb., saml.
stofur og hol. íb. er með nýjum teppum, eldhúsinnr., nýju
gleri og öll ný máluö. Húsiö allt endurnýjaö aö utan sem
innan. Gr.fl. hússins er 152 fm. Bílskúrsréttur. Til afh.
strax. Efri hæö, ris og kjallari koma í sölu fljótlega.
Jón Arason lögmaður
málflutnings- og
fasteignasala.
Símar 22911—19255.
Garðastræti 45
63-77-68
FASTEIGIMAMIOL.UN

SVERRIR KRISTJÁNSSON
HÚS VERSLUNARINNAR 6. HÆO
LÖGM. HAFSTEINN BALDVINSSON HRL

FASTEIGN ER FRAMTÍO
Opið frá kl. 1-4
FURUGERÐI — 117 FM
Til sölu vönduö 4ra-5 herb. á 1. hæö (ekki jaröh.). Þvotta-
herb. á hæðinni. Ákv. sala.
EINBÝLI Á ÁRTÚNSHOLTI
Svo til fullgert andaö hús ca. 160 fm. Kjallari m/sérinng.,
gott pláss fyrir ýmissk. léttan iönaö, skrifst. o.fl. o.fl. 2
hæöir og ris, 5-6 herb. íbúö. Tvöfaldur bílskúr. Ákv. sala
eöa skipti á minni eign.
HJALLABREKKA — EINBÝLI
2 X 95 fm ásamt bílskúr (4-5 svefnh.) mögul. á aö hafa
séríbúö á neöri hæö. Fallegur garöur, útsýni. Skipti á
góöri 4ra herb. íbúö í lyftuhúsi eöa á 1. hæö kemur til
greina. Ákv. sala.
SELÁS — RAÐHÚS
Til sölu 2 X 100 fm raöhús, innb. st. bílskúr. Húsiö er
mjög vel teiknað (4 svefnherb.) Afh. nú þegar tilb. undir
tréverk. Mikiö útsýni. Eignask. koma til greina.
VANTAR EINBÝLI í
Hafnarfiröi eöa Garöabæ á veröbilinu ca. 5.0 millj. Eigna-
sk. á 140 fm íbúö í noröurbæ.
VANTAR
3ja herb. á 1. hæö eöa í lyftuhúsi. Góöar greiöslur.
Að svífa um loftin blá
og kafa niður á hafsbotn
Þjálfarinn kannar útbúnaðinn hjá Þórjóni áður en hann heldur í ferð um
háloftin.
— Þórjón Pétursson
segir frá námskeidum
sem hann sótti í fall-
hlífastökki og frosk-
köfun á vegum Flug-
björgunarsveitar
Reykjavíkur
Það á ekki við alla að fleygja sér
úr flugvél hátt yfir yfirborði jarðar
og vonast til að litli pokinn á bak-
inu opnist fyrr en varir, og úr hon-
um verði fallhlíf svo h«gt sé að
svífa iéttilega til jarðar.
En það má finna fólk sem hefur
einmitt gaman af því að svífa um
himinhvolfin og tvítugur Reyk-
víkingur, Þórjón Pétur Péturs-
son, er einn þeirra.
Þórjón hefur gert meira en að
stunda þessa iðju af eintómu
gamni þar sem hann er einnig fé-
lagi í fallhlífasveit Flugbjörgun-
arsveitar Reykjavíkur og fór utan
á vegum sveitarinnar fyrir
nokkru til að öðlast meiri sérhæf-
ingu á því sviði svo og í froskköf-
un.
Þórjón hefur verið félagi í
Flugbjörgunarsveitinni í fjögur
ár, en auk þess stundar hann nám
á' náttúrufræðibraut við Fjöl-
brautaskólann í Breiðholti.
Ekki lagði Þórjón einn í lang-
ferðina yfir Atlantshafið, þar
sem Kristófer Ragnarsson, sem
hefur verið í Flugbjörgunarsveit-
inni í sex ár, slóst í för með hon-
um og héldu þeir félagar utan
þann 12. febrúar sl.
svo út um hliðardyr vélarinnar.
Þórjón og Kristófer tóku fyrst
þátt í fjögurra vikna þjálfunar-
námskeiði í fallhlífastökki á veg-
um bandariska hersins á Air-
borne Fort Benning vellinum í
suðurhluta Georgia-ríkis. Seinna
fóru þeir svo til Kaliforníu í fimm
vikna þjálfun í froskköfun.
Fyrstu vikunni í Georgíu eyddu
þeir í grundvallarþjálfun sem fór
öll fram á jörðu niðri, þar sem við
flest höldum til. Ýmis konar þol-
raunir og langhlaup voru á
dagskrá hjá öllum 330 mönnun-
um sem tóku þátt í námskeiðinu,
en þegar á leið heltust nokkrir úr
lestinni sem ekki þoldu álagið.
Þórjón og Kristófer voru ekki
einu útlendingarnir á námskeið-
inu, þar sem mörg erlend for-
ingjaefni mátti finna i hópnum.
Þeim félögunum var ekki heimilt
að taka þátt í þjálfuninni nema
þeir væru hermenn og voru þeir
því dubbaðir upp sem lautinantar
hið snarasta. Ekki þótti þeim þaö
verra þar sem foringjar njóta
ýmissa forréttinda fram yfir
óbreytta hermenn og þurftu þeir
t.d. ekki aö taka þátt í daglegum
hreingerningum í herbúðunum.
Fyrstu dagana og vikurnar
voru þátttakendurnir einnig látn-
ir æfa sig í að stókkva úr 10
metra háum tumi og í annarri
vikunni var stokkið úr 83 metra
háum turni. Þrátt fyrir að allir
stökkvararnir væru þjálfaðir í að
lenda og láta sig rúlla á jörðunni,
voru lendingarnar misjafnega
mjúkar að sögn Þórjóns.
Loks kom að því að piltarnir
reyndu fyrir sér í alvöru fallhlifa-
stökki úr flugvél og var farið með
þá um borð í Herkúles 730 vél og
þeir látnir stökkva úr 1.250 feta
hæð.
„Ég var nú orðinn nokkuð van-
ur því að stökkva og kominn yfir
mestu hræðsluna þegar ég fór á
þetta námskeið, en það var nátt-
úrulega viss spenna að stökkva
með 40 öðrum mönnum," sagði
Þórjón.
Síðusta vikan fór öll i að
stökkva úr flugvélum að ýmsum
gerðum, m.a. Starlifter C 141,
sem tekur 152 menn um borð, en
40 stukku út í einu.
Eftir námskeiðið tóku Þórjón
og Kristófer sér mánaðarfrí og
dvöldu í Kaliforníu-ríki hjá vini
þeirra og fyrrverandi kennara í
fallhlífastökki.
„Við eyddum mestum tímanum
í svokallað sportstökk þar sem
nokkrir stökkva út í einu, haldast
í hendur og mynda mynstur,“
sagði Þórjón.
Hér er Kristófer nýlentur og sjá
má aðra koma svífandi til jaróar.
„Þetta var hálfgerð stund milli
stríða þar sem kafaranámskeiðið
hófst 20. apríl og var það meiri
háttar púl.“
Þórjón sagði að strax fyrstu
vikuna hefði þjálfunin hafist með
„djöfulgangi" og var reynt að
fella eins marga úr hópnum og
möguiegt var. Þegar námskeiðið
hófst voru 29 manns skráðir, en
einungis 19 luku prófi að fimm
vikunum liðnum.
„Strax á morgnana var hlaupið
eftir ströndinni og gerðar ótrú-
lega margar æfingar. Við hlupum
yfirleitt 10 kílómetra eftir
ströndinni og ef einhver datt
tvisvar sinnum á leiðinni var sá
hinn sami rekinn af námskeið-
inu,“ sagði Þórjón.
Á daginn voru svo bóklegir
tímar og sagði Þórjón að þeir
hefðu lært hreiniega allt sem
hægt var um köfun og allt sem
henni fylgir, s.s. köfunarveiki
sem menn geta fengið ef þeir
koma of hratt upp á yfirborðið.
Einnig lærðu þeir um slys við
köfun, skoðun & skipum, allt um
köfunarútbúnað, hvernig kafa
eigi í brimi og í lok námskeiðsins
köfuðu þátttakendurnir niður á
130 feta dýpi.
„Ef maður var ekki með alla
athygli við fyrirlestrana var
manni refsað og var algeng refs-
ing að gera sérstakar æfingar
sem þeir kalla „eight count body
building" sem felst í því að
standa uppréttur og detta niður í
armbeygjustellingar og gera eina
armbeygju. Fara svo með fætur
sundur og saman, fara með hend-
ur að fótum og aftur upp í rétt-
stöðu. Sumir þurftu bara að gera
þetta 50 sinnum en aðrir allt upp
í 10.000“
Þriðja vikan var kölluð sund-
laugarvika og voru piltarnir þá
látnir æfa sig við köfun í stórri
sundlaug. Lagðar voru margar
þrautir fyrir kafarana og urðu
þeir að leysa þær á svipstundu
eða hverfa frá námskeiðinu próf-
lausir.
„I þeirri viku féllu flestir út,
því sumt af því sem við vorum
látnir gera var óskaplega erfitt.
Við vorum látnir kafa með tvo
stóra tanka á bakinu og var erfitt
að hreyfa sig. Margir voru nær
dauða en lifi þegar þeir komu upp
og þessi lokaköfun var svo hrika-
leg að aðalvandamálið var að
komast lífs af,“ sagði Þórjón.
„Við vorum alltaf látnir vera
tveir og tveir saman og í lauginni
þurftum við annað hvort að hald-
ast í hendur eða a.m.k. aldrei að
missa sjónar hvor af öðrum. Ef
kennarinn komst á milli félag-
anna, var voðinn vis en þetta var
gert til að venja mann á að geta
treyst fullkomlega á félaga sinn.“
Þegar loks var upp staðið og
öllum námskeiðum lokið hafði
Þórjón atvinnukafararéttindi
bandaríska sjóhersins, en Kristó-
fer gat ekki lokið námskeiðinu
vegna meiðsla.
Um samskipti sín við aðra í
herbúðunum sagði Þórjón að
flestir bandarísku hermannanna
hefðu verið ósköp vejulegir, en
hann hefði alltaf átt erfitt með að
venjast því að láta stöðugt heilsa
sér á hermannavísu.
„Þeir hafa lika sínar reglur og
vejur við að refsa hvorum öðrum,
t.d. var einn þeirra í „marine
core“ (úrvalssveit í bandaríska
hernum)' var grunaður um að
hafa stolið einhverju smotterfi og
daginn eftir „datt hann“ niður
stigann alveg óvart og hvarf af
námskeiðinu," sagði Þórjón.
Eins og fyrr segir voru Kristó-
fer og Þórjón sendir af fallhlífa-
sveit Flugbjörgunarsveitarinnar
og kostaði sveitin þá félaga til
fararinnar. í ráðagerð er að
senda tvo út árlega til þjálfunar
og koma á stofn sérstakri sveit
manna sem getur brugðist skjótt
við ef eitthvað kemur fyrir á sjó
eða landi. Þeir gætu þá farið i
þyrlu eða fiugvél og stokkið í fall-
hlíf og kafað í sjó ef með þarf.
Texti: Helga Gudrún
Myndir: Þórjón P. Pétursson
Um borð í Hercules-vélinni. Stttkkvararnir standa þá í rö* og fleygja sér