Morgunblaðið - 23.06.1985, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. JÚNÍ 1985
t
Ástkær elginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
HJÁLMAR KARLSSON,
Stigahlíö 36,
Raykjavík,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 24. júní kl.
13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuö en þelm sem vilja minnast
hans er bent á Krabbameinsfélagiö.
Sólveig Engilbertsdóttir,
Ingvar Hjálmarsson, Arndís Qná Theodórs,
Sveinbjörn Hjálmarsson, Aöalheiður Skarphéðinsdóttír,
Ásbjörg Hjálmarsdóttir, Rúnar Antonsson,
Karl Hjálmarsson
og barnabörn.
t
Móöir okkar,
GUNNJÓNA VALOfS JÓNSDÓTTIR,
er andaöist þann 16. þ.m. veröur jarösett í
Fossvogskirkjugaröi 24. þ.m. kl. 3 e.h.
Halldóra Karlsdóttir,
Rósa Karlsdóttir,
Katrin Karlsdóttir,
Eymar Karlsson,
Guórún Karlsdóttir Watt,
Óttar Karlsson.
t
Bróöir okkar,
GUÐMUNDUR ANGANTÝSSON,
Hrafnistu, Reykjavik,
sem andaöist 17. júní sl., veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju
miövikudaginn 26. júní kl. 15.00.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Guójón Angantýsson,
Jóhann Angantýsson.
t
Útför móöur minnar,
HALLBERU KRISTBJARGAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
veröur gerö frá Fossvogskapellu þriöjudaginn 25. júní kl. 13.30.
Þorsteinn Sveinsson.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
SIGRÚNAR ÓLAFSDÓTTUR,
Mosgerói 1,
Reykjavfk.
Sérstakar þakkir færum viö læknum og hjúkrunarfólki á deild 11A
á Landspítalanum.
Ólafia Arnórsdóttir,
Ragnheióur Arnórsdóttir,
Siguröur Arnórsson,
Rósa Arnórsdóttir,
Ásgerður Runólfsdóttir,
Axel Helgason,
Ingíbjörg Betúelsdóttir,
Jón Gestur Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför,
BALDURS ÞORGILSSONAR
frá Vestmannaeyjum.
Alúðar þakkir til starfsfólks deildar 2b, Landakotsspítala fyrir
einstaka umönnun viö hinn látna.
Ruth Einarsdóttir,
Þröstur Þorgils Baldursson,
Haukur Þorgilsson,
Grátar Þorgilsson,
Jón Þorgilsson,
Þorbjörg Sveinsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug vlö andlát og jarö-
arför eiginkonu minnar, móöur, tengdamóöur og ömmu,
MAGNÚSÍNU SÓLBORGAR ARNGRÍMSDÓTTUR,
Úthaga 18,
Selfossi.
Guömundur Sófus Ólason,
Anna Hjaldested, Baldur Gíslason
og barnabörn.
Hjálmar Karls-
son - Minning
Fæddur 12. rebrúar 1926
Dáinn 12. júní 1985
Á morgun, mánudag, verður til
moldar borinn vinur okkar og
vinnufélagi, Hjálmar Karlsson,
sem lést í Landspítalanum að
morgni 12. júní eftir erfiða sjúk-
dómslegu, en Hjálmar var aðeins 3
daga heima frá vinnu þar til hann
var fluttur á spítala þar sem bar-
áttan var háð þar til yfir lauk.
Hann var fæddur á Djúpavogi
12. febrúar 1926 og varð því 59 ára
gamall. Á þessu ári höfum við hjá
Reykjavíkurhöfn þurft að kveðja 4
af samstarfsmönnum okkar og er
það okkur mikið áfall.
Hjálmar var alinn upp á Djúpa-
vogi í stórum systkinahópi, þar til
hann hafði aldur til vinnu eins og
þá tíðkaðist. Hugurinn dró hann
að sjónum og byrjaði hann fyrst
sjómennsku á bátum, en fór síðan
á togarana og var meðal annars á
Jóni forseta. Eftir allmörg ár á
togurum breytti Hjálmar til og fór
að sigla á flutningaskipum, fyrst
hjá Skipaútgerð ríkisins, en síðan
hjá hf. Eimskipafélagi Íslands.
Lengst var hann á Gullfossi með
Kristjáni Aðalsteinssyni skip-
stjóra, sem hann mat mikils og
skal Kristjáni hér þökkuð tryggð
og vinátta við Hjálmar í erfiðum
veikindum.
Þegar Hjálmar hætti á sjónum
byrjaði hann sem afleysari við
hafnarvörslu og vatnsafgreiðslu
hjá Reykjavíkurhöfn. Hann var
síðan fastráðinn i þau störf og
vann við þau síðan. Ekki sagði
Hjálmar alveg skilið við sjóinn og
sjómennskuna því hann fór stund-
um í sumarfríum sínum eina ferð
með Eimskipafélagsskipi sem
skipsmaður og virtist hafa gaman
af að kynnast þróuninni á nýju
skipunum, bæði í vinnubrögðum
og tækni. Auðvelt mun hafa verið
fyrir Hjálmar að fá afleysingu hjá
sínu gamla félagi, Eimskip, því
hann var harðduglegur maður,
sem kunni vel til verka, og var
sérstakur reglumaður á öllum
sviðum og góður vinnufélagi.
Eftirlifandi eiginkona Hjálmars
er Sólveig Engilbertsdóttir ættuð
frá Súðavík. Börn eignuðust þau 4
og 6 barnabörn, sem nú eiga öll á
bak að sjá góðum og ástkærum
vini og heimilisföður.
Við samstarfsmenn og vinir
hans vottum Sólveigu, börnum
þeirra, barnabörnum, tengdabörn-
um svo og öðrum ættingjum,
okkar dýpstu samúð og erum
þakklátir fyrir að hafa kynnst
góðum dreng.
Hvíli hann í friði.
Starfsmenn Skipaþjónustu
Reykjavíkurhafnar
Ég vil með fáeinum orðum
kveðja minn góða vin og svila,
Hjálmar Karlsson, sem verður
jarðsettur mánudaginn 24. júní.
Hann lést þ. 12. júní. Hann var
hraustur og aldrei misdægurt, þar
til er hann veiktist skyndilega í
nóvember á síðasta ári. Veikindi
hans urðu þá þegar svo mikil, að
hann dvaldist nær samfleytt á
sjúkrahúsi eftir það, og síðustu
mánuðina var orðið ljóst að hverju
stefndi.
Hjálmar fæddist á Djúpavogi
þann 12. febrúar 1926, sonur hjón-
anna Bjargar Árnadóttur og Karls
Steingrímssonar. Hjálmar var
áttundi af ellefu börnum þeirra
hjóna. Hin eru: Steingrímur (lát-
inn), Arnór, Kjartan (látinn),
Ásbjörn, Sigríður (látin), Egill
(látinn), Ásgeir (látinn), Hörður,
Katrín og Már.
Um tvítugt fluttist hann til
Reykjavíkur og bjó þar æ síðan.
Hann starfaði til sjós og lands, en
var lengst af farmaður á milli-
landaskipum, en síðustu árin
starfsmaður við Reykjavíkurhöfn.
Eftirlifandi eiginkona Hjálmars
er Sólveig Engilbertsdóttir og eru
börn þeirra fjögur: Ingvar, kvænt-
ur Arndísi Gná Theódórsdóttur,
Sveinbjörn, kvæntur Aðalheiði
Skarphéðinsdóttur, Ásbjörg, maki
Rúnar Antonsson, og Karl, ennþá
í föðurhúsum. Barnabörnin eru 6,
það yngsta drengtuJ fæddur nótt-
ina sem Hjálmar lést. Hjónaband
þeirra Hjálmars og Sollu var
sterkt og ástríkt, og bar heimili
þeirra vott um reisn og myndar-
skap. 1 veikindum Hjálmars sýndi
Solla einstæðan kjark, dugnað og
úthald og var manni sínum nálæg
til hinstu stundar.
Hjálmar var í mínum huga sér-
stæður maður. Það sem einkenndi
hann mest var góðgirni. Hann
unni börnum og var sífellt með
hugann við þau; sífellt að gauka
einhverju góðu að ungviðinu, í
orðum eða gerðum. Ég held að
hann hafi verið sælastur þegar
hann hampaði barni á sterkum
örmum sínum með glampa í aug-
um. Hann var maður lítillátur og
ófrakkur, óeigingjarn, og flest sem
hann gerði var í annarra þágu.
Heimilið og fjölskyldan var hon-
um ómetanleg gæði. Störf sín
rækti hann af vandvirkni og ein-
stakri samviskusemi.
Saman unnum við Hjálmar að
hugðarefnum okkar og við þau
störf kynntist ég honum best. Þær
stundir sem við áttum saman eru
mér ómetanlegar.
Agnes, kona mín, vill við þetta
tækifæri þakka Hjálmari fyrir
allt, frá þeim tíma, þegar heimili
Hjálmars og Sollu var hennar
annað heimili. Börnin okkar, Ása
Valgerður, Kristín og Eiríkur,
þakka alla þá góðvild, sem hann
sýndi þeim.
Við söknum hans sárt. Með
Hjálmari er genginn góður maður.
Drottinn gefi dánum ró, en hin-
um líkn sem lifa.
Gunnsteinn Gunnarsson
Minning:
Gunnjóna Valdís
Jónsdóttir
Gunnjóna Valdís Jónsdóttir lést
í Landspítalanum 16. júni sl. Hún
fæddist 19. júní 1903 á Mýrum í
Dýrafirði.
Foreldrar hennar voru hjónin
Jón Gunnarsson og Guðrún Hall-
dórsdóttir.
Ung að aldri missti Gunnjóna
móður sína og fluttist með föður
sínum að ósi í Bolungarvík.
í Bolungarvik kynntist hún Jóni
Karli Eyjólfssyni, bakara frá
Eskifirði, og giftu þau sig árið
1925. Þau eignuðust sex börn:
Óttar, giftur Ingibjörgu Sæ-
mundsdóttur, Guðrún Watt,
ekkja, búsett i Bandaríkjunum,
Eymar, giftur Sigríði Guð-
mundsdóttur, Katrín, gift Jóni
Óttari ólafssyni, Rósa, gift Helga
Hallssyni og Halldóra, gift Viðari
Gestssyni.
Karl og Gunnjóna ráku brauð-
gerð og verslun i Bolungarvík til
ársins 1943 er Karl lést.
Tveimur árum síðar fluttist
Gunnjóna, ásamt börnum sínum,
til Reykjavíkur og stofnaði heimili
þar.
Gunnjóna var ákaflega geðþekk
kona. Hún hafði einstaklega prúða
framkomu og það var notalegt og
um leið lærdómsríkt að vera i ná-
vist hennar.
Hún var mjög listelsk og lék á
sínum yngri árum í ýmsum leik-
ritum í Bolungarvík.
Gunnjóna var glæsileg kona og
fáar konur hef ég séð bera is-
lenska þjóðbúninginn betur en
hún gerði.
Einn var sá þáttur í fari hennar,
sem er mér afar minnisstæður, en
það var hinn mikli áhugi hennar á
ferðalögum um landið sitt. Hún
var mikill náttúruunnandi og það
var unun að sjá hvað hún naut
þess að dvelja í faðmi íslenskrar
náttúru. Þegar Gunnjóna var búin
að finna sér grasivaxna laut í
fögru umhverfi til að leggjast þar
og festa blund, þá held ég að hún
hafi verið alsæl.
Nú er hún farin i sína hinstu
ferð.
Blessuð sé minning hennar.
Heígi Hallsson
+
Þakka hjartanlega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför eigin-
manns míns,
EINARS VIGFÚSSONAR.
Hulda Sveinbjörnadóttir.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.