Morgunblaðið - 02.10.1985, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. OKTÓBER1985
t Faöirokkar, ÁGÚST GUÐMUNDSSON, Klapparstig 6, Keflavík, andaöist föstudaginn 27. september. Jaröarförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 4. október kl. 10.30. Fyrir hönd vandamanna. Sigrún Ágústdóttir, Kristinn Agústsson.

t Móðir okkar og tengdamóðir, HELGA SIGURÐARDÓTTIR, áöur til heimilis aö Vesturgötu 54, andaöist á Elliheimilinu Grund 29. sept. Alda Pétursdóttír, Sigríóur Pétursdóttir, Agnar Ólafsson, Sæmunda Pétursdóttir, Guömundur Þóröarson, Siguróur Pétursson, Sóley Brynjólfsdóttir.

t Eiginmaöurminn, JÓHANN EIRfKSSON, Háteigsvegi 9, lést 29. september á Elliheimilinu Grund. Helga Björnsdóttir.

t Eiginmaóur minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi, ÞORMÓÐUR ÖGMUNDSSON, fyrrverandi aöstoðarbankastjóri, Miklubraut 58, veröur jarósunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 3. október kl. 15.00. Jarösett verður í Gufuneskirkjugaröi. Lára Jónsdóttír, Jón Ögmundur Þormóósson, Lilja Guömundsdóttir, Salvör Þormóósdóttír, Björn Sverrisson, Guömundur Þór Þormóösson, Vigdís Ósk Sigurjónsdóttir og barnabörn.

t Móöir okkar, tengdamóöir og amma, KRISTJÁNSÍNA ELÍMUNDARDÓTTIR, frá Fagurhól, HeHissandi, verður jarðsett frá Ingjaldshólskirkju laugardaginn 5. september kl. 15.30. Húskveöjaveröuráheimilihinnalátnu. Sætaferöir verða frá Hópferöamiöstöðinni, Bíldshöfða, kl. 9.00 ár- degis. Upplýsingar i sima 671295 og 44683. Börn, tengdabörn og barnabörn.

t Faöirokkar, ÞORSTEINN ÁGÚST GUÐMUNDSSON skipstjóri, andaóist á Hrafnistu 25. september. Jaröarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Fyrir hönd tengdabarna, barnabarna og barnabarnabarna, Ingibjörg Þorsteinsdóttir, Ingunn Þorsteinsdóttir, Kristinn Þorsteinsson.

t Elsku sonur minn, SVEINN G. SVEINSSON byggíngaverkfræóingur, Laugavegi 40, andaöist 24. september. Útförin fer fram 3. október kl. 13.30 frá Fossvogskirkju. Þeir sem vildu minnast hans láti liknarstofnanir njóta þess. Fyrir hönd aöstandenda. Kristin Guómundsdóttir.

t Afi okkar, VALDIMAR JÓNSSON, Njálsgötu 92, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 3. október kl. 15.00. Ágústa Olsen, Grétar Jónsson, Valdimar Olsen, Þórhildur Árnadóttir, Hulda Margrét Waddell.
Minning:
Lárus Ingimars-
son heildsali
Afi var bezti veiðimaður, sem ég
hef nokkurn tíma þekkt, alltaf
þolinmóður, rólegur og aldrei að
keppast við að festa fisk — áin og
náttúran voru honum nóg þótt
hann hafi alltaf haft gaman af því
að draga góðan lax.
Afi byrjaði að kenna mér að
fara með stöng þegar ég var átta
ára, en þá fór hann með mig í
fyrstu laxveiðiferðina í Straum-
ana. Ég var mjög spenntur og
forvitinn og spurði endalausra
spurninga, sem afi svaraði á sinn
rólega, þolinmóða hátt. Á meðan
ég hamaðist við árbakkann tók ég
eftir því hvernig afi sameinaðist
umhverfinu.
Afi var alltaf sjálfum sér líkast-
ur þegar hann var á veiðum, —
nútímamenning átti eiginlega ekki
við hann og þó var hann alltaf í
algeru jafnvægi, hann skipti aldrei
um skap, varð aldrei reiður og
hann var einn af þeim fáu mönnum
sem var sáttur við tilveruna allt
sitt líf.
Ég mun aldrei taka upp stöng
eða ganga til veiða aftur án þess
að minnast hans. Gæfan fylgi
honum til eilífðar.
Andri Krishna Menonsson
Lárus Ingimarsson, tengdafaðir
minn, andaðist í Reykjavík 22.
september sl., 66 ára að aldri. Mér
er ljúft að minnast hans hér eftir
okkar löngu og góðu kynni, sem
hafa varað í tólf ár og aldrei borið
skugga á.
Lárus fæddist í Reykjavík 28.
júlí 1919, sonur hjónanna Ingimars
Jónssonar, síðar prests og skóla-
stjóra, og Elínborgar Lárusdóttur,
hinnar alkunnu skáldkonu. Árið
1922 flytjast þau að Mosfelli í
Grímsnesi, þegar sr. Ingimar var
veitt það prestakall, og þar fæddist
þeim hjónum yngri sonurinn, Jón.
Að Mosfelli bjuggu þau í sex ár,
en þá var sr. Ingimar kallaður til
Reykjavíkur af Jónasi ráðherra
frá Hriflu, sem hafði hug á því að
efla alþýðumenntun í höfuðstaðn-
um og jafna þar aðstöðumun ríkra
og fátækra. Séra Ingimar var eins
og kjörinn til þessa verkefnis,
hann var sérstæður gáfumaður,
stórhuga og einlægur baráttumað-
ur fyrir bættum kjörum alþýðunn-
ar. Hann varð fyrst forstöðumaður
Ungmennaskóla Reykjavíkur, en
skólastjóri hins nýja Gagnfræða-
skóla í Reykjavík 1930. Undir hans
forystu í aldarfjórðung ávann
skólinn sér sess og virðingu og var
jafnan nefndur Ingimarsskólinn í
daglegu tali.
Elínborg var ekki aðeins stór-
virk skáldkona, heldur líka áhuga-
maður um dulræn efni og vann
mikið að kynningu þeirra, m.a.
með ritun bóka (hún varð t.d. fyrst
til að vekja athygli á Hafsteini
miðli).
Sr. Ingimar byggði stórt og
mikið hús á Vitastíg 8b, og þangað
var sífelldur straumur vina og
samherja, sem sóttu í smiðju
þeirra hjóna. Án efa hafa þessar
aðstæður haft sín mótandi áhrif á
Lárus, sem frá æskuárum ólst upp
á lifandi menningarheimili, þar
sem margir fremstu menn lands-
ins voru tíðir gestir. Hann var alla
tíð félagslyndur, og á yfirbragði
hans og fasi mátti kenna, að þar
fór maður, sem kunni að umgang-
ast höfðingja sem jafningja sína
án þess að glata þó sinni einlægu
samúð með þeim, sem minna
máttu sín, en einnig þeir voru tíðir
gestir og ávallt velkomnir á heim-
ili Ingimars og Elinborgar.
Lífsleiðir sonanna tveggja urðu
með nokkuð ólíkum hætti: Jón
lagði stund á lögfræði (hann er
nú skrifstofustjóri í Heilbrigðis-
t
Eiginmaöur minn, faðir, sonur og bróöir,
HALLDÓRJENSÓSKARSSON,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju miövikudaginn 2. október
kl. 13.30.
Emma Hólm,
Þórunn Hanna Halldórsdóttir, Helga J. Jensdóttir,
Óskar Halldórsson, Óskar Halldórsson,
Emil Hólm Halldórsson,
og systkini hins látna.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, fööur okkar, tengdaföður, bróöur, afa og langafa,
ÁRNA ÖGMUNDSSONAR
Galtafelli,
Hrunamannahreppi.
Guörún Guömundsdóttir,
Aslaug Arnadóttír,
Herdís Árnadóttir,
Margrét Árnadóttir,
Svavar J. Árnason,
Hjalti Árnason,
Jónína G. Ögmundsdóttir,
Agnar Haraldsson,
Hannes Bjarnason,
Hrafnhildur Magnúsdóttir,
Guórún Hermannsdóttir,
Magnús Ögmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
vegna jarðarfarar HALLDÓRS JENS ÓSKARSSONAR.
Gullfiskabúöin,
Fischersundi,
Reykjavík.
Lokað
Lokað í dag frá kl. 13.00 vegna jarðarfarar
HALLDÓRS ÓSKARSSONAR, framkvæmdastjóra.
Cosmos á íslandi hf.
t>8 tryggingaráðuneytinu), en Lár-
us hneigðist ekki til langskóla-
náms. Framan af stundaði hann
ýmis störf, en upp úr stríðsárunum
er hann farinn að reka umboðs-
og heildverzlun á eigin nafni.
Þaðan minnist ég hans sem hins
hlýlega húsbónda, sem hafði skrif-
stofu sína ávallt opna fyrir vinum
og kunningjum, sem þótti gott að
koma til hans í kaffi og ræða
landsins gagn og nauðsynjar.
Hann var maður, sem fylgdist vel
með og virtist alltaf hafa tíma til
að sinna öðrum, enda var þar yfir-
leitt einhver gestur fyrir, þegar
maður leit inn til hans.
Lárus var greindur maður og
búinn mörgum góðum hæfileikum,
hann varð snemma listfengur og
góður málari og einnig hagorður
sem foreldrar hans báðir. Hann
var snjall skákmaður og komst í
meistaraflokk á yngri árum. Hann
var gleðimaður og mikill vinur
vina sinna, en bezt undi hann sér
á laxveiðum úti í óspilltri nátt-
úrunni.
Lárus var hár maður vexti og
glæsilegur, virðulegur en hýr í
bragði. Hann var ekki smáfríður,
en augun skír og geisluðu, þegar
hann brosti sínu fallega brosi.
Hann var yfirlætislaus í öllum
háttum, barst ekki á, en ferðaðist
mikið í viðskiptaerindum erlendis,
og fékk þá vinafólk hans gjarnan
að fljóta með, honum til samlætis.
Segja má, að hann hafi verið al-
þjóðlegur og alþýðlegur í senn,
kunni sig vel úti í hinum stóra
heimi meðal viðskiptamanna, en
hafði þó fábrotna lifnaðarhætti og
kom fram af jafnri virðingu við
háa sem lága. Mest gladdist hann
þó yfir barnabörnum sínum og
sóttist eftir að hitta þau sem oft-
ast, hvort sem var hér á landi eða
erlendis.
Lárus var þægilegur viðræðu,
með vakandi eftirtekt, tillitssamur
og virðingarfullur við hvern sem
var. Hann hafði einstakt jafnaðar-
geð, og minnist ég þess ekki að
hafa séð hann skipta skapi. Hann
hafði fyrirgefandi hugarfar, last-
mæli og annað slíkt var fjarri
munni hans.
Hann var boðinn og búinn til
að hjálpa öðrum og var ákaflega
mikil stoð og stytta foreldrum sin-
um, þegar þau voru farin að eldast
og missa heilsuna.
Lárus kvæntist Ásdísi Krist-
jánsdóttur, en þau slitu samvist-
um. Dóttir þeirra er Elínborg, gift
undirrituðum. Önnur börn hans
eru Kristleifur Ingi og Birna
Kristín, sem gift er Sturlaugi
Eyjólfssyni bónda á Efri-Brunná.
Lárus var haldinn sjúkdómi
síðustu 6 árin, og ágerðist hann,
unz yfir lauk. Síðustu vikurnar var
hann með sótthita og komst ekki
frá rúmi af sjálfsdáðum. Síðast
þegar ég sá hann, var hann orðinn
mjög máttfarinn og mátti vart
mæla, en gat þó endurgoldið
kveðju mína með sínu leiftrandi
hýra brosi, sem fylgdi honum jafn-
an.
í veikindum Lárusar naut hann
einstakrar hlýju og umönnunar
hjúkrunarfólksins á Grund, sem
seint verður þakkað.
Við skiljumst nú við þennan
góða dreng með söknuð í hjarta
og von um endurfundi í eilífu ríki
gleðinnar.
„Vaknaþú.semsefur,
og rís upp frá dauðum,
og þá mun Kristur lýsa þér.“
(Efes.5.14).
Jón Valur Jensson