Morgunblaðið - 14.11.1985, Síða 25

Morgunblaðið - 14.11.1985, Síða 25
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR14. NÓVEMBER1985 25 Morgunblaðið/Sverrir Pállss. Grundarkirkja var lengi eitt veglegasta guðshús á íslandi og einstakt í sinni röð. Eyjafjörður: Áttatíu ára vígsluafmæli Grundarkirkju haldið hátíðlegt Þeir önnuðust altarisþjónustu: Sóknarpresturinn séra Bjartmar Kristjánsson prófastur, séra Sigurður Guðmundsson vígslubiskup og Trausti Pétursson fyrrverandi prófastur. Lokið er við miklar viðgerðir á kirkjunni ^ Akureyri, 11. nóvember. ÁTTATÍU ára vígsluafmæli Grundar- kirkju í Eyjafirði var haldið hátíðlegt í gær en hún var vígð 12. nóvember 1905. Magnús Sigurðsson bóndi og kaupmaður lét smíða kirkjuna á eigin kostnað og gerði frumteikning- arnar ásamt Sigtryggi Jónassyni á Akureyri. Yfirsmiður var Ásmundur Bjarnason frá Geitaskarði í Fljótsdal og hann gerði lokateikningar en aðrir smiðir voru Jónas Stefánsson, Mar- on Sölvason, Pálmi Jósefsson og Þorsteinn Ágústsson. Málarameist- ari var norskur maður, Miiller að nafni. Kirkjan var þá og lengi síðan eitt veglegasta guðshús á íslandi og einstakt í sinni röð, enda hafa margir lagt leið sína að Grund á þessum 80 árum til að dást að því. Nýlega er lokið miklum viðgerð- um á kirkjunni undir umsjón þjóð- minjavarðar. Yfirsmiður hefur verið Sverrir Hermannsson og mál- arameistari Guðvarður Jónsson. Hátíðarmessa hófst í Grundar- kirkju í gær klukkan 13.30. Altaris- þjónustu önnuðust sóknarprestur- inn, séra Bjartmar Kristjánsson prófastur, séra Trausti Pétursson fyrrverandi prófastur og séra Sig- urður Guðmundsson vígslubiskup á Grenjaðarstað, sem einnig predik- aði. Frú Sigríður Schiöth lék á orgel kirkjunnar og stýrði söng en sungn- ir voru sömu sálmar og við vígslu kirkjunnar. Að messu lokinni flutti séra Bjartmar Kristjánsson pró- fastur ágrip af sögu staðar og kirkju og að því búnu var sunginn sálmurinn Faðir andanna í tilefni þess að 150 ár eru liðin frá fæðingu Matthíasar. Jochumssonar, sem var einn prestanna sem voru viðstaddir vígslu Grundarkirkju. Viðstaddir guðsþjónustuna í gær voru nokkrir afkomendur Magnús- ar Sigurðssonar, þar á meðal dóttir hans, Aðalsteina húsfreyja á Grund. Eftir messu buðu Grundarbænd- ur og konur þeirra öllum kirkju- gestum til kaffidrykkju í félags- heimilinu Laugarborg. Þar flutti formaður sóknarnefndar, Haraldur Hannesson í Víðigerði, þakkarræðu til kirkjubænda og allra annarra sem stutt hafa málefni kirkjunnar fyrr og síðar. Auk núverandi sóknarprests hafa fjórir prestar þjónað þessari kirkju á Grund: Séra Jónas Jónasson, séra Þorsteinn Briem, er báðir sátu á Hrafnagili, séra Gunnar Benedikts- son í Saurbæ og séra Benjamín Kristjánsson á Syðra-Laugalandi. Organistar hafa verið Kristján Árnason, Bolli Þórhallsson, Jón Kristjánsson, Hrund Kristjáns- dóttir, Regína Torfadóttir, Gréta Halldórsdóttir og Sigríður Schiöth. Meðhjálpari er Gerður Pálsdóttir. Sv.P. aðstoðar og lækningar. Tollverðir og löggæsla berjast af veikum mætti við að hindra innflutning og sölu eiturlyfjanna, en árangur virðist misjafn eins og í öðrum löndum þar sem útbreiðsl- an er meiri. Af og til koma fréttir um hand- töku dreifingar- og innflutnings- aðila, sem virðast hafa gífurlega fjármuni undir höndum. Jafnvel kornabarn er notað til aðstoðar við eituriyfjasmygl. Mér skilst að viðkomandi brota- menn séu fljótt komnir til verka aftur og hafi fljótt fullar hendur fjár. Refsingar virðast þannig nánast hlægilegar, ef maður hugleiðir hvers eðlis þessi brot eru og hvílík- an skaða þau geta unnið á mann- fólkinu. Þetta snertir löggjafann okkar beint. Það er raunar stórmerkilegt, að á þessu skuli ekki hafa verið ráðin bót fyrir löngu af Alþingi, í stað þess að látið sé reka á reiðan- um að því er virðist. Ef maður drepur mann liggur við þung refsing. Ævilöng tugt- húsvist bíður þeirra, sem drepa fólk af ásetningi. Fólk á íslandi er alfriðað. Ekki er gerður greinar- munur á hvort fólk er drepið með byssu eða eitri, þegar um ásetn- ingsmorð er að ræða. En fíkniefnadreifendur að störf- um, sem þó eru i raun fjöldamorð- ingjar, virðast ekki þurfa að svara til saka sem aðrir dráparar fyrir að rjúfa friðun mannfólks. Sá aðili, sem flytur inn og dreifir í ábataskyni eiturlyfjum, hverju nafni sem nefnast, og eyðileggur með því líf fjölda æskufólks og þeirra nánustu, hann er í raun verri og hættulegri en venjulegur einfaldur morðingi, sem þó hlýtur ævilanga tugthúsvist fyrir verkn- að sinn. Það er kominn tími til að á þessu máli verði tekið af festu og fullri alvöru og það tafarlaust. Þingmenn okkar ættu að beita sér fyrir því að viðurlög fyrir dreifingu á fíkniefnum verði þann- ig úr garði gerð að viðkomandi verði teknir lengi úr umferð. Helst jafn lengi og aðrir morðingjar þar sem þeirra verknaður er í raun fyllilega sambærilegur. Fátt virðist manni andstyggi- legra en það að leggja líf með- bræðra sinna í rúst, til þess eins að ná í nokkrar krónur. En um ailan heim sækir hið versta illþýði í eiturlyfjasölu í von um fljóttek- inn gróða, algjörlega án tillits tii afleiðinganna fyrir fórnarlömbin. Og aðrir eru reiðubúnir að fjár- magna glæpaverkin. Þeir eru ekki hótinu betri og eiga skilið sömu meðferð og eitursalinn sjálfur. Þannig má á að ósi stemma. Því eins og Ása-Þór vissi, duga engin vettlingatök, þegar fást skal við forynjur. Hvad er til ráða? Það er sorgleg staðreynd að allt- af verða einhverjir til þess að ánetjast eiturlyfjum og þurfa að fá sinn skammt hvað sem það kostar. Þessu fólki á að hjálpa og gera því kleift að fá sinn skammt á opinberum sjúkradeildum um leið og freistað er þess að veita því lækningu. Með þessu vinnst margt. Eiturlyfjasjúklingar komast undir eftirlit og hægara er að reyna að frelsa þá frá því helvíti sem þeir búa í. Komið er í veg fyrir útbreiðslu ýmissa sjúkdóma, sem beint tengjast óþrifum við sprautun o.þ.h. T.d. AIDS. En síð- ast en ekki sist: Eiturlyfjasjúklingar þurfa ekki að fremja afbrot í fjáröflunar- skyni, til þess að kaupa sinn dag- lega skammt. Um leið er stoðunum kippt undan starfsemi eitursal- anna, þessara skriðdýra í manns- mynd, sem er ekkert heilagt nema ágirndin og eigin illmennska. Höfundur er viðskiptafrædingur og framkvæmdastjóri Tollvörugermsi- unnar. Væru I slendingar enn kaþólskir ef Jón Arason hefði falið sig inní SELKÓ fataskáp 7. nóvember 1550 7 ■

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.