Morgunblaðið - 07.01.1986, Side 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. JANÚAR 1986
33
Mmning:
Hrólfur Péturs-
son, ísafirði
Á fögru júlíkvöldi fyrir tveimur
sumrum stóðum við tveir félagar
Hrólfs Péturssonar á þeim stað,
Skeiði við Dvergastein í Álftafirði,
þar sem hann sleit fyrstu barns-
skónum, og virtum fyrir okkur fjörð-
inn spegilfagran, en yfir okkur
gnæfði Kofrinn tiginn og dularfullur.
Við þrír skynjuðum nærveru löngu
liðins tíma, sem Hrólfur hafði sagt
okkur frá á mörgum góðum sam-
verustundum þegar við tylltum
okkur ogtöluðum um eitthvað annað
en veiðar og vinnu. Á þessu fagra
kvöldi voru 70 ár liðin frá því hann
fæddist að Tröð þar utar í firðinum
þ. 15-júlí 1914.
Foreldrar Hrólfs voru Pétur Frið-
geir Jónsson og Friðgerður Samúels-
dóttir. Ættartengsl þeirra voru víða
um Vestfirði. Fyrsta heimili þeirra
var á Uppsalaeyri við Seyðisfjörð,
þar sem Pétur vann við Hvalastöð
Norðmanna, þetta mun hafa verið
1887, en tæpum áratug síðar munu
Norðmenn hafa horfið þaðan og
hætt rekstri hennar. Þau Pétur og
Friðgerður fluttust þá fljótlega í
Álftafjörð að Skeiði, en þar var þá
síldarsöltun sem norskur maður,
Emil Rokkstad, rak, sjálfur var hann
búsettur á Bjarnalandi í Laugarnes-
hverfi þar syðra en hafði sest að
fyrir Vestan. Pétur gerðist verkstjóri
hjá honum. Var þá vel líflegt við
Álftafjörð um þessar mundir þar sem
einnig var rekin söltunarstöð á
Hallareyri.
Þeim hjónum varð 8 barna auðið,
en 5 þeirra komust til fullorðinsára,
þau voru Guðmunda, Jón, Jónína,
Kristján og Hrólfur. Guðmunda var
þeirra elst og er hún ein eftirlifandi
og býr að Hrafnistu í Reykjavík.
Árið 1922 fluttist Hrólfur með
foreldrum sínum til Isafjarðar. Byrj-
aði hann fljótlega að létta undir með
þeim, vann m.a. sem sendill í Björns-
búð og síðar eftir fermingu að bera
kol hjá föður sínum, en Pétur var
verkstjóri hjá Jóni Eldwald kaup-
manni og síðar Högna Gunnarssyni,
samfellt í 21 ár. Pétur var alla tíð
talinn trygglyndur og vinnusamur
maður með afbrigðum.
Á Isafirði snérist allt um sjóinn.
Hrólfur byijaði að beita 15 ára
gamall á mótorbátnum Geysi ÍS með
Árna Magnússyni skipstjóra, slðar
lá leiðin á sjóinn fyrst á samvinnu-
bátana og þá á Hugana. Á árunum
1930-1940 var mikið framboð af
mönnum í skiprúm hér vestra,
reyndu þá formenn að velja úr
duglegustu sjómennina. Þetta ól með
mönnum ótrúlegt kapp og metnað
við vinnu. Þessa eiginleika hafði
Hrólfur í ríkum mæli.
Árið 1945 giftist Hrólfur Halldóru
Ornólfsdóttur Hálfdánssonar. Þau
eignuðust tvö böm, Friðgeir og
Guðrúnu, sem bæði eru búsett á
ísafirði. Hrólfur og Halldóra slitu
síðar samvistir.
Margir munu minnast Hrólfs á
Póstbátnum á fyrstu árunum eftir
stríðið þar sem hann var háseti
ásamt Bjarna Sól með Halldóri
Gunnarssyni skipstjóra og síðar
Gísla Júlíussyni. Bryggjur voru þá
fáar í Djúpinu og komu bændur fram
á árabátum sínum í bátinn. Þurfti
þá að rétta á höndum alla sekkjavöru
niður í þessa litlu báta við skipshlið.
Það var því eins gott að sinar væru
seigar í mönnum.
Á árunum 1954-1960 vann
Hrólfur við írafossvirkjun og síðan
Minning:
Kolbrún Sigurðar-
dóttir, Braut
Fædd 25. apríl 1953
Dáinn 23. desember 1985
Okkur setti hljóð þegar harma-
fregnin barst og okkur var sagt að
Kolla frænka væri dáin, horfín sjón-
um okkar. Við fyllumst vonleysi og
spyijum: Hvers eiga þau að gjalda
börnin tvö og Steini, Magga og
Siggi, já, þau öll sem standa nú
uppi harmi slegin við fráfall hennar?
Hvaða almætti er það sem ræður í
þessum heimi og getur verið svona
miskunnarlaust?
Spumingin stendur, kannski
ósanngjöm og lýsandi um skilnings-
leysi á framgang lífsins.
Við stöldmm við og blöðum í bók-
um til þess að finna eitthvað fallegt
sem hefur verið ort og gæti átt við,
en lendum í vandræðum, því öll eram
við mannanna böm sérstök, sum
frekar en önnur og Kolbrún eitt
þeirra.
Þegar við minnumst Kollu vakna
upp endurminningar, já, ótalmargar,
flestar bundnar æsku og leik í
Fögruhlíð heima hjá foreldram henn-
ar, sem eru okkur svo kær og einnig
hjá pabba og mömmu á Digranes-
veginum, þar sem hún var eins og
eitt af okkur systkinunum.
Heimsóknir og samverustundir
bæði í gleði og sorg síðar á lífsleið-
inni, eftir að Kolla og Steini vora
komin með fjölskyldu og bömin
þeirra yndislegu sem endurspegla
hið góða og saklausa sem við trúum
á.
Lífíð verður að halda áfram, það
er lögmál og við mennirnir fáum
ekki miklu ráðið þegar staðið er
frammi fyrir svo alvarlegum sjúk-
dómi sem hér var um að ræða.
Við verðum að treysta á að tíminn
lækni það sár sem við berum og
minningin um Kollu verður ætíð ljós
sem lýsir.
Það skarð sem hér var höggvið
verður ekki fyllt, en við systkinin
vottum öllum ástvinum hennar
dýpstu samúð.
Blessuð sé minning hennar.
Heiða og Siggi.
SkreytingarGRÓÐRASTÖD1N
GARÐSHORN
SUÐURHLÍD 35 SÍMI 40500
Mjólkárvirkjun hjá danska verktaka-
fyrirtækinu Pil og Son. Þessara ára
minntist hann ávallt með gleði. Þar
kynntist hann mörgum góðum og
skemmtilegum félögum sem honum
varð tíðrætt um síðar á æfinni. Þar
var á góðum stundum tekið lagið
og sungið um ástina, ættjörðina og
hafið.
Upp úr 1960 lá leiðin aftur til
sjós og var hann þá um skeið með
Ándrési Finnbogasyni skipstjóra.
Síðan lá leiðin aftur til ísafjarðar
en þeim stað unni hann alltaf mest
og var óspar að láta það í ljós. Var
hann þá um nokkurra ára skeið vél-
gæslumaður hjá Rafveitu Isaíjarðar
og síðar við beitningu á landróðra-
bátum. 1970 réðst hann á Þrist ÍS
og síðar Engilráð ÍS, báta sem Óskar
Jóhannesson og undirritaður áttu
saman og vora á. Þar var hann
samfellt í 10 ár á sumrin á hand-
færaveiðum og öðram veiðum sem
til féllu. Enda þótt hann væri tveim-
ur áratugum eldri en við skipsfélagar
hans, þá gaf hann okkur ekkert eftir
hvað úthald og aflabrögð snerti. Ég
var þess fullviss að því mundi hann
halda á meðan hann stæði á báðum
fótum.
Enda fór það svo að hann var enn
í fullu starfi þegar kallið kom en
hann starfaði til hinstu stundar hjá
Friðgeiri syni sínum og Braga
Magnússyni í Vélsmiðju ísafjarðar.
Síðustu árin bjó Hrólfur á Hlíf,
dvalarheimili aldraðra á Isafirði og
undi hag sínum þar hið besta.
Hrólfur var sérstaklega minnugur
á samferðamenn sína og mjög vel
heima á ættum manna hér við Djúp.
Kunni hann frá mörgu að segja sem
öðram hafði gleymst. Alltaf verða
mér minnisstæðar sumarnæturnar
við nyrsta haf eftir góðan afladag
þegar lagst var til svefns í lúkarnum
og báturinn hreyfðist dúnmjúkt á
lognöldunni. Þá sagði Hrólfur okkur
Óskari gjarnan sögur á meðan svefn-
inn beið átekta, sögur um menn og
málefni sem hann hafði upplifað og
numið af foreldrum sínum um góð
og ill örlög manna, um ástir þeirra
og afrek.
Mér var það fyrir löngu ljóst að
kærir yrðu Hrólfi endurfundir við
foreldra sína, þegar að þar kæmi.
Nú er stundin runnin upp.
Halldór Hermannsson
Blómastofa
Friöfinns
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öllkvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar viö öll tilefni.
Gjafavörur.

Stemar Skúla-
son - Minning
Mánudaginn 25. nóv. síðastliðinn
barst mér sú sorglega frétt að minn
ástkæri vinur Steinar Skúlason hefði
látist af slysförum, aðeins tuttugu
og eins árs gamall.
Það er ótrúlegt að Steinar okkar
skyldi kveðja svo ungur, svo „óraun-
verulegt" að ég á mjög bágt með
að kyngja því, kannski á maður ekki
að kyngja því heldur.
Ég kynntist Steinari þegar ég var
við nám úti í Englandi, ég var svo
lánsamur að vera í sama skóla og
hann. Það eru fimm ár síðan en mér
finnst eins og það hefði verið í gær.
Steinari fannst ég hálf skrítinn við
fyrstu kynni, en vináttan milli okkar
óx og óx með degi hverjum.
Steinar var mjög vel gefinn og
átti hann mjög gott með að læra.
Það var ósjaldan að ég leitaði til
Steinars vinar míns og bað hann um
hjálp við enskunámið.
Steinar var alltaf snyrtilegur til
fara, prúður með sinni hæglátu
framkomu. Hann vann mikið og var
einn duglegasti drengur sem ég hef
þekkt. Hann horfði ávallt björtum
augum fram á veg framtíðarinnar.
Hann bjó yfir ótrúlegri orku dreifði
hann henni kringum sig til vina og
ástvina. Alltaf var Steinar fyrstur
manna til að rétta hjálparhönd þegar
eitthvað bjátaði á hjá mér og öðram.
Færði lífið á hærra stig með hóflegri
spaugsemi og ýmsu fyndnu kryddi
sem honum var einum lagið. Steinar
var góður drengur og kátur, þannig
man ég hann og mun alltaf muna.
Hann var vinmargur enda ekki
furða, því hann var hrókur alls
fagnaðar hvar sem hann fór. Glottið
hans og glampinn í björtu augunum
kom mér ætíð í gott skap, hans
heiti persónuleiki mun ylja mér um
alla ævi.
Sumarið 1983 bjó ég á heimili
Steinars í nokkra mánuði. Andrúms-
loftið hjá þessari elskulegu fjöl-
skyldu var mjög gott, allir hjálpuðust
að við hin ýmsu störf, þá urðum við
Stcinar eins og bræður. Þessi tími
í faðmi þessarar íjölskyldu í Kúrlandi
18 var mér mikilvægur og mér finnst
ég vera í mikilli þakkarskuld við
hana sem seint verður greidd að
fullu.
Það varð mér gleðifrétt þegar
Steinar sagði mér að hann hygðist
koma í Fjölbrautaskólann í Breið-
holti til að ljúka þar námi sínu. Við
voram á sama sviði, „tæknisviði", ég
í húsasmíði og hann í rafvirkjun.
Þeir voru margir góðir þriðjudagam-
ir og fimmtudagamir er við hittumst
fyrir utan stofuna okkar tilbúnir til
að fara í bókfærslutíma og sprella
eitthvað eins og úti í Englandi forð-
um.
Steinar var vinur í raun, það finn
ég svo vel þegar ég lít til baka og
skoða sporin. Sporin sem við stigum
saman á þessari jörð, er stóðu yfir
alltof skamman tíma. En þau marka
þó í líf mitt, að vera meira maður.
Ljósgeisli augna hans er slokkn-
aður. En megi það ljós er Steinar
tendraði í bijóstum vina sinna og
ástvina verða að gróðursprota fyrir
betra mannlífi á þessari jörð, úr
þeirri mold, sem allir eru sprottnir
úr.
Ég kveð hann að sinni. Hvíli hann
í friði. Magnús Öm Eyjólfsson
+
Sambýlismaöur minn
GUNNLAUGUR J. GUDMUNDSSON,
Stýrimannastíg 11,
veröur jarösunginn í Fossvogskirkju miövikudaginn 8. janúar kl.
13.30. Fyrir mína hönd og annarra vandamanna.
Ragna ivarsdóttir.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og sonar,
KRISTJÁNS ELLERTS KRISTJÁNSSONAR,
Móabarði 30 B,
Hafnarfiröi.
Jóhanna Kristjánadóttir,
börn, tengdabörn og
Jóhanna E. Sigurðardóttir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
eiginmanns míns, fööur, tengdaföður, afa og langafa,
SIGMUNDAR FRIÐRIKSSONAR
fyrrverandi vörubifreiöarstjóra.
Sérstakar þakkir til vörubílstjórafélagsins Þróttar.
Vilborg Þorvarðardóttir,
Ingveldur Sigmundsdóttir, Grótar Sigurösson,
Svava Sigmundsd. Andresen, Flemming Andresen,
Guörún Sigmundsdóttir, Valdimar K. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Legsteinar
Ýmsar gerðir
Marmorex
Steinefnaverksmiöjan
Helluhrauni 14 sími 54034
222 Hafnarfjörður.