Morgunblaðið - 09.03.1986, Blaðsíða 61

98eiSHAM e HUOAaUtíVlUg .aiöAJSMUOHOM ‘
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. MARZ 1986 61
t Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur og frændi, BJÖRN JÓHANNSSON, völstjóri, Lyngmóum S, Garðabæ, lést 5. mars. Jóhann Björnsson, Ingunn Símonardóttir, Guðný Jóhannsdóttir, Berent Sveinbjörnsson, Ingibjörg Jóhannsdóttir, Vilborg Jóhannsdóttir, Guðbjörg Jóhannsdóttir, og systrabörn.

t Eiginkona mín, móðir okkar og tengdamóöir, STEINUNN BJÖRG HINRIKSDÓTTIR, Skipasundi 71, lést föstudaginn 7. mars. Sigurjón Jörundsson, Þuríður Hilda Hinriksdóttir, Sigrún Sigurjónsdóttir, Jóna Gréta Sigurjónsdóttir, Atli Helgason, Anna Ólafsdóttir.

t Eiginkona mín, móðir, tengdamóöir, amma og langamma, GUÐBJÖRG ÞORVARÐARDÓTTIR, Njálsgötu 3, veröur jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 10. mars kl. 13'30' GunnarS. Hólm, Þórhildur H. Gunnarsdóttir, Skjöldur Þorfinnsson, Garðar H. Gunnarsson, Kristfn Þórarinsdóttir, Viktorfa H. Gunnarsdóttir, Aðalbjörn H. Gunnarsson, Þorkell H. Gunnarsson, Guðlaug Hjaltadóttir, Margrét H. Gunnarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

t Minningarathöfn um eiginmann minn, son, föður, tengdaföður oa afa, , JÓN GUÐMUND KRISTINSSON, skipstjóra, Skólagerði 10, Kópavogi, sem drukknaöi í Vestmannaeyjum 12. febrúar, fer fram i Kópa- vogskirkju mánudaginn 10. mars kl. 13.30. Jóhanna Halldórsdóttir, Emilfa Benediktsdóttir, Kristinn Helgi Jónsson, Hafdfs Bjarnadóttir, Emilfa Dröfn Jónsdóttir, Jón Þórlr Jónsson, Anna Helga Jónsdóttir, Rudolf Kristinsson.

t Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi, OLGEIR SIGURÐSSON, Súluhólum 2, Reykjavík, verður jarðsunginn frá Háteigskirkju miövikudaginn 12. marz kl. 15.00. Ingibjörg Árnadóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.

t Jarðarför eiginkonu minnar, móður okkar og tengdamóöur, MÁLFRÍÐAR GUDMUNDSDÓTTUR, ferfram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 11. rhars kl. 10.30. Geir Herbertsson, Guðrún Geirsdóttir, Guðbjörg Geirsdóttir, Hálfdán Örlygsson, Geir Geirsson, Anna Sólmundsdóttlr.

t Alúöarþakkir til allra þeirra sem auösýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför RÓSU iVARS, Hávallagötu 11, Reykjavfk. Agnar ívars, Jón ívars, Guðlaug Erla Björgvinsdóttir, Guðrún fvars, Zophanfas Þ. Slgurðsson, Svava Felixdóttlr og barnabarnabörn.

t Alúðarþakkir fyrir hlýhug og samúö viö andlát og útför unnusta míns, fööur, bróður og mágs okkar, HARALDAR ÁSGEIRSSONAR, prentara. Marfa V. Ragnarsdóttlr, Sólvelg ösp Haraldsdóttir, Helga Ásgeirsdóttir, Einar E. Sæmundsen, Bjarni Ásgeirsson, Guðlaug Rögnvaldsdóttlr, Jóhanna Ásgelrsdóttlr, Slgurður Þorkelsson, Margrót Ásgelrsdóttlr.
Guðbjörg Þorvarðar-
dóttir — Minning
FœddS.júlí 1906
Dáin 24. febrúar 1986
Amma er dáin. í þetta sinn kom
dauðinn ekki á óvart. Söknuðurinn
er sár en þó er þakklæti ofar sorg-
inni í hugum okkar vegna þess hve
skjótt og þjáningarlaust hún fékk
að fara.
Amma fæddist 3. júlí 1906 á
Bakka á Kjalamesi. Foreldrar henn-
ar voru Málhildur Tómasdóttir og
Þorvarður Guðbrandsson. Hún var
elst 11 systkina, sem öll komust
upp, og kveður hún fyrst þeirra.
Minningar um ömmu streyma
fram. Ég er elsta bamabam hennar
og ólst upp hjá afa og ömmu fyrstu
tvö ár ævi minnar. Þá mynduðust
tengsl, sem aldrei rofnuðu. Sú
skemmtilega tilviljun varð að við
amma kynntumst báðar mönnum
okkar á Kjalamesi og báðar giftum
við okkur á Mosfelli.
Afa mínum, Gunnari S. Hólm,
giftist amma 7. nóvember 1931 og
eignuðust þau 6 böm. Bamabömin
em orðin 17 og bamabamabömin
em 11.
Til ömmu gátum við alltaf leitað
og Njálsgata 3 var miðstöð fjöl-
skyldunnar. þar hittum við bama-
bömin ættingja okkar og fyrir
bragðið kynntumst við stærri hluta
af ættmennum en annars hefði
orðið. Það sem einkenndi ömmu
öðm fremur var hennar góða skap.
Hún átti alltaf til bros. Fyrir tveim-
ur ámm varð amma mikið veik og
upp frá því gekk hún ekki heil til
skógar. Þá komu best í ljós um-
hyggja og ástúð afa. Hann gerði
ailt sem í hans valdi stóð til þess
að amma gæti verið heima, og bjó
henni gott ævikvöld með aðstoð
bama sinna. Mánudaginn 24. febrú-
ar kom kallið. Hún lést á afmælis-
degi fyrstu langömmubaraa sinna.
Veðrið var einstaklega bjart og
fallegt og sú vissa að amma eigi
eftir að taka á móti okkur öllum
gerir sorgina Iéttbærari.
Elsku afí, guð gefí þér styrk á
þessum tímamótum.
Ásthildur
Á óvenju fögmm febrúardegi í
byijun góu lauk Guðbjörg Þorvarð-
aidóttir, Njálsgötu 3 í Reykjavík,
hérvistardögum sínum. Einmitt á
slíkum degi hlaut hún að kveðja, í
birtu og stillu þegar daginn er að
lengja og sól að hækka á lofti og
hjörtu manna að fyllast nýrri von
eftir skammdegismyrkur. Veðurlag
dagsins minnti á skapgerð hennar
sem ávallt bar svip heiðríkju .og
stillu og alla tíð hefur líf hennar
miðað að því, að gera öðrum lífíð
léttbærara.
Er ég gekk að húsi Guðbjargar
þennan dag komu mér í hug orð
tveggja drengja er ég heyrði eitt
sinn á götu úti. Þeir stóðu utan við
hús sem lengi hafði verið á bygging-
arstigi og enginn búið í. Annar
kallaði til hins „veistu, það er komin
kona í þetta hús“. Fólk var sem
sagt flutt inn.
Út á götuna við hús Guðbjargar
barst aftur á móti undarleg tóm-
leikakennd. Þar var engin kona
lengur. Hún hafði þó ekki gengið
heil til skógar síðastliðin tvö ár eftir
veikindaáfall. Enginn hugði henni
þá lengra líf. Henni tókst þó að rífa
sig ótrúlega upp úr þeim veikindum
en líkaminn varð þó ekki sem áður
og minnið fór að bregðast henni.
Þessi ár vom henni þó á margan
hátt góður tími. Hún lét erfiðleikana
ekki hafa áhrif á geðslag sitt. Henni
fylgdi alltaf gleði og léttleiki. Hún
gerði góðlátlegt grín bæði að sjálfri
sér og öðmm, sló ávallt á léttari
strengi og lét ekkert buga sig. Með
aðstoð góðra manna, þó einkum
dætra hennar þriggja og eigin-
manns, tókst henni að lifa eðlilegu
lffí þessi síðustu ár og halda heimili
sfnu óbreyttu til hinstu stundar.
Ég kynntist Guðbjörgu ekki fyrr
en hún var komin hátt á sextugsald-
ur og hafði lokið sínu stærsta hlut-
verki í lífínu að fæða og ala upp
sex böm. Þann tíma bjó hún lengst
af í sveit við lítil efni eins og algeng-
ast var á fjórða og fímmta áratugi
aldarinnar. Störf hennar þau ár
hafa hvorki verið smá né auðveld.
Nútímakonur eiga erfitt með að
setja sig í spor þeirra kvenna er
fyrr á öldinni skiluðu hlutverki sínu
án flestra lífsþæginda sem nú þykja
sjálfsögð. Ég heyrði Guðbjörgu
aldrei kvarta um eigin hagi. Hún
lifði sínu lífí eins og skyldan bauð,
tók því sem að höndum bar með
stillingu og æðmleysi, lagði ekki
eigin vandamál á aðra. I mínum
huga er hún hetja hversdagslífsins.
Guðbjörg var fædd á Bakka á
Kjalamesi 3. júlf 1906. Foreldrar
hennar vom Málhildur Tómasdóttir
og Þorvaldur Guðbrandsson. Hún
var elst ellefu systkina. Árið 1931
giftist hún Gunnari S. Hólm, sem
lifir konu sína. Böm þeirra em
fædd á ámnum 1932—1939. Þau
em Þórhildur, Garðar, Viktoría,
Aðalbjöm, Þorkell og Margrét.
Fyrstu búskaparárin bjuggu þau
í Reykjavík, en fluttu 1939 að
Hurðarbaki í Kjós þar sem þau
vom með búskap í 7 ár. Síðan
bjuggu þau um tíma á Selfossi en
fluttust svo til Suðumesja 1948.
Þau hófu aftur búskap á Þórodds-
stöðum á Miðnesi þar sem þau
bjuggu í 8 ár en færðu sig þá um
set inn til Keflavíkur.
Eftir að bömin uxu úr grasi
fluttu þau aftur til Reykjavíkur.
Frá 1959 hafa þau búið á Njálsgötu
3, þar sem Gunnar rekur hús-
gagnabólstmn. Guðbjörg sat ekki
auðum höndum þegar um hægðist
hjá henni. Hún fékk sér vinnu í
þvottahúsi við' EUiheimiIið Gmnd
og vann þar meðan aldur leyfði.
Þessi ár var oft erilsamt á Njáls-
götunni. Vina- og ættingjahópurinn
var stór og bamabömunum fjölgaði
ört og síðan einnig bamabamaböm-
unum. Guðbjörg var félagslynd og
gestrisin. Allra leiðir lágu þama
fram hjá og þar var alltaf gott að
koma. Frá henni fóm allir léttari í
spori. Geðprýði hennar og glens
smitaði frá sér.
Með Guðbjörgu er gengin heil-
steypt kona, sem alla tíð lagði sjálfa
sig til hliðar en sinnti öðmm af
einstakri ósérhlífni. Hún lagði ekki
byrðar sínar á aðra en bar sigra
sína jafnt sem ósigra hljóðlát og
sterk. Þeir sem horfa nú á eftir
henni sakna hennar. Heil kynslóð
er að hverfa sem aldrei fæst endur-
borin því breyttir tímar skapa ekki
lengur slíkar persónur. En gott er
að kveðja þann, sem góða heim-
komu á vísu.
Kristín Þórarinsdóttir
Mánudaginn 10. mars verður til
moldar borin tengdamóðir mín,
Guðbjörg Þorvarðardóttir, Njáls-
götu 3.
Hún fæddist á Bakka, Kjalamesi,
og ólst þar upp í stómm systkina-
hópi. Hún giftist Gunnari S. Hólm,
húsgagnabólstrara, og eignuðust
þau sex böm, Þórhildi, Garðar,
Viktoríu, Aðalbjöm, Þorkel og
Margréti, allt myndar fólk.
Þegar ég tengdist þessum
hjónum var mér tekið opnum örm-
um og eignaðist stóran hóp ættingja
og vina þeirra.
Guðbjörg var ein af þeim mörgu
íslensku konum í þjóðfélaginu sem
ekki mikið bar á. Hún fylgdist vel
með úr fjarska og var fljót að sjá
ef eitthvað var að og tilbúin að
rétta þeim hjálparhönd, hver svo
sem átti í hlut.
Fyrir tveimur ámm veiktist hún
en náði sér það að hún gat vericí
heima á Njálsgötu 3 í góðri umönn-
un eiginmanns og bama. Enginn
kom svo í heimsókn að ekki yrði
hann að þiggja kaffí, því það var
hennar yndi að geta gefíð eitthvað,
þó ekki væri nema í svanginn. Þá
fóru ömmu- og langömmubömin
ekki varhluta. Hosur og vettlingar
og sitthvað fleira, er hún tíndi til
handa þeim. Minningar hrannast
upp í huga manns, er kveðjustundin
rennur upp, og amma á Njálsgöt-
unni er ekki lengur heima til að
taka á móti stóra hópnum sínum.
Blessuð sé minning hennar.
Skjöldur Þorgrímsson
Snowcem
aftur á íslandi
Byggingamarkaðurinn hefur tek-
ið umboð fyrir SnOWCGITI
og býður þér nú að sérpanta
á húsið þitt.
Við viljum vekja athygli þína á að:
snowcem sem þú ætlar að mála með í júní þarft
þú að panta fyrir 10. apríl.
snowcem sem þú ætlar að mála með í júlí þarft
þú að panta fyrir 10. maí.
snowcem sem þú ætlar að mála með í ágúst þarft
þú að panta fyrir 10. júlí.
m
MARKAÐURINN
Mýrargötu 2, sími622422