Morgunblaðið - 11.05.1986, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR11. MAÍ 1986
25
! 1QD R I
Mikið að sjá á Hood-eyju
Það jaðraði við sjóveiki um borð framan af þessum degi, því veltingur
var töluverður um borð og menn orðnir vanir ljúfu og stilltu veðri.
Landganga á Hoodeyju og þar var mikið að skoða og mynda, bláfættar
súlur, albatrosar, litskrúðugar sjóeðlur og stærri útgáfa af Galapagosemin-
um en ferðafólkið hafði áður séð. Þá batnaði veðrið er á morguninn leið,
þannig að þetta reyndist einn besti dagurinn.
Seinni hluta dags var farið á land í Hood á nýjum stað og fólkið spók-
aði sig á langri snjóhvítri sandströnd innan um hundruð sela sem voru
ólmir til leiks við gestina. Þama varð ferðafólkið vitni að fæðingu selskópa
og fylgdist með hvemig smáfuglar vora fljótir á vettvang og hámuðu í
sig fylgjumar.
Landeðla á Santa Fe-eyju.
I átveislu með örnum
Eftir 5 klukkustunda siglingu var rennt upp að strönd smáeyjarinnar Santa Fe. Þama skoðaði ferðafólkið
nokkrar nýjar tegundir smáfugla og sérkennilegan kaktusgróður. Rétt fyrir hádegið rambaði það hins vegar
óvænt inn í miðja átveislu tveggja Galapagosarna sem höfðu af útsjónarsemi sinni fundið nýdauðan selskóp.
Þeir vora ótrúlega spakir ernimir þar sem þeir stóðu á kópnum dauða og rifu og tættu allt í sig sem undan
lét.
Eftir hádegið var siglt til nýrrar smáeyju, Plazaeyju, og stigið þar á land eins og annars staðar. Þama vora
bæði land- og sæeðlur, selir, kaktusar og litskrúðugur lággróður. Þegar hér var komið sögu var farið að gæta
fiðrings í fólkinu, leiðarlok vora í nánd og hópurinn hafði siglt 500 sjómflur á 12 dögum og ómældar vora þær
vegalengdir sem lagðar höfðu verið að baki gangandi á eyjunum á sama tíma. Eftir landgönguna á Plaza, var
siglt til Blatraeyju, en ferðin hófst einmitt þar. Hringnum var lokið. Þó var eftir að kíkja á eina eyju, Seymore-
eyju, daginn eftir.
í átveislu með
Galapagosörnum.
Fáséður hlýtur að vera annar eins fjölbreytileiki í dýralífi á
ekki stærra svæði.
Smáfuglarnir háma í sig fylgjuna af nýfæddum selskópnum.
Súlur og freigátu-
fuglarkveðja
Ferðalok vora á Seymoreeyju þar sem bláfættar súlur
kvöddu okkur með tilþrifaríkum ástardansi. Var mikið
um að vera og annað eins 'í uppsiglingu auðsjáanlega.
Freigátufularnir blésu upp blöðrupokana, sem karlfuglarnir
nota til þess að sýnast glæsilegir í augum kvenfuglanna.
Eftir stuttan stans á Seymore var haldið til Baltra og
þaðan upp á fastalandið í Ekúador þar sem dvalið var í
góðu yfirlæti í tvo daga áður en leiðin lá til Miami í
Florída á nýjan leik. Og vora Galapagoseyjar þar með úr
sögunni, en minningin lifir í vitund ferðalanganna.
Freigátukarl sýnir sig fyrir kvenþjóð-
inni...