Morgunblaðið - 17.08.1986, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 1986
B ; 25
Þangað var löng leið vestan
úr bæ og því þurfti ég að
vakna klukkan hálf fimm til
að ná örugglega til vinnu í
tæka tíð. Þar var síðan unn-
ið að öllu jöfnu til sex á
kvöldin og stundum lengur
ef vel viðraði.
Hjá íslandsfélaginu var ég
flestra stráka í bænum og
freistuðust margir til að
reyna gripinn í óleyfi. Éjg
gleymi því t.d. seint er Olaf-
ur Hjaltested (sem síðar varð
þekktur berklalæknir) sté á
bak hjólinu, en réð ekkert
við það og rann sem leið lá
- niður Tjamarbrekkuna og
rekstur. í þeim rekstri hef
ég eftir á að hyggja haft
mikið gagn af vinnu minni í
æsku við undirstöðuatvinnu-
veg þjóðarinnar, sjávarút-
veginn. Ég held að hæfileg
bamavinna sé öllum til góða
og þroski böm fremur en
hitt.
Margeir Sigurjóns-
son á sendlah jólinu
hjá Jes Zimsen um
1919
Ljósm. Svcinbjörn Ingimundarson
Ljósm. MagnúsÓlafsson/Kópia
Ljósmyndasafnið
eftir efnum og aðstæðum
eins og svo margt j þá daga.
Ég held mig vart hafa verið
eldri en 7 ára er ég var far-
inn að vinna nokkuð reglu-
bundið við fiskbreiðslu, en
henni var þá oft þannig hag-
að að fiskur var tekinn til
þurrkunar heima við hús.
Seinna þegar ég hóf skóla-
göngu þá tók ég að bera út
bæði Morgunblaðið og Vísi,
og þénaði þannig einar 50
kr. á mánuði. Þótt blöðin sem
ég bar út hafi ekki verið
mörg, þá var svæði mitt æði
stórt. Það náði frá Túngötu
í vestri og að Grímsstaða-
holti og Seltjarnamesi í
suðri, ogyfirferðin tók að
mig minnir um 3 klst.
Um tíu ára aldur fór ég
að vinna hjá H.P. Duus en
þar sá ég um að keyra físk-
inn á börum til þeirra er sú
um fiskvaskið. Fiskurinn hjá
Duusverslun var þá vaskaður
í húsi sem stóð við Fisehers-
sund og voru laun mín 50
aurar á klst.
Frá Duus hvarf ég svo til
Islandsfélagsins inn við
Kirkjusand og sem ég áður
vann ég þar við fiskvinnslu.
aðeins eitt sumar, því nú
bauðst mér að gerast sendill
hjá Sanitas og síðar hjá Jes
Zimsen.
Úr sendiferðum
hjá Jes Zimsen til
náms í London
Það var spennandi fyrir
ungan dreng að hefja störf
hjá Zimsen, ogekki dró það
úr ánægjunni að fá nú tígu-
legt hjól til sendiferðanna.
Hjól þetta sem i'eyndist hinn
mesti gallagripur þegar til
kom, vakti óskipta athygli
út í Tjörn.
Hjá Zimsen var ég svo tii
17 ára aldurs og hefði eflaust
verið þar miklu lengur, ef
ég hefði ekki verið svo hepp-
inn að vinna allvæna fjár-
fúlgu í sænska ríkishapp-
drættinu sem hér var þá
töluvert í umferð. Ég notaði
peningana til að fara til
London, þar sem ég stundaði
verslunarnám í hinum
þekkta Pittmansskóla. Eftir
heimkomuna og allt til dags-
ins í dag hef ég svo sinnt
verslunarrekstri, og þá
lengst af við eigin atvinnu-
Texti: ívar Gissurarson