Morgunblaðið - 17.08.1986, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 1986
B 27
Tjörnin
Tjömin sjálf er kannski ekki beinlínis útivistarreitur, og þó, það er
umhverfi hennar með hana sjálfa sem miðpunkt sem getur talist
það. Svæði þetta tengist Hljómskálagarðinum, sem umlykur hluta
Tjarnarinnar. Tjörnin myndaðist í upphafi sem lón innan við malar-
kambinn þar sem miðbærinn reis. Hún liggur milli hæðanna tveggja
sem kenndar eru við Landakot og Skólavörðuna og suður í Vatnsmýri.
Tjömin hefur mikið gildi fyrir borgarbúa vegna þess að þar getur
að líta fjölmargar fuglategundir, svo margar að annað eins sést varla
í höfuðborgum annarra landa þótt víðar væri leitað. 5 andartegund-
ir verpa að staðaldri við Tjömina, stokkönd, duggönd, skúfönd,
æðarfugl og gargönd, álft einnig stöku sinnum. Þá má ekki gleyma
kríunni og hettumáfnum, auk þess sem segja má að alls sjáist 40—50
tegundir af fuglum á Tjöminni eða við hana ár hvert. Þegar allir
flækingar og þess konar fyrirbæri em talin með, nær talan 80 tegund-
um. Á vorin og framan af sumri er skemmtilegt að fylgjast með
heimilishögum íbúa Tjamarinnar, en litlir andarhnoðrar skondra og
þjóta um allt og úti í hólmunum sér á kollana á kríuungunum og
gargið í foreldrum þeirra blandast við rabbið í öndunum og um-
ferðargnýinn.
Gömul saga segir að einu sinni hafí verið dijúggóð lax- og silungs-
veiði í Tjöminni og bræður tveir hafí átt þar allan veiðirétt. Þeir
fóm auðvitað að deila um veiðina og endaði það karp með heitingum
sem urðu til þess að veiði þvarr í Tjöminni. Hyað svo sem þessari
sögu líður, þá er mikið af homsílum í Tjöminni og þar var áður
nokkuð af ál, en hann er talinn horfínn.
Hljómskálagarðurinn
Hljómskálagarðurinn var fyrsta svæðið í Reykjavík sem var skipulagt frá upphafi sem útivistarsvæði og
lystigarður, en það var árið 1909, en tijárækt hófst austan Bjarkargötu árið 1913. Nú em í Hljómskála-
garðinum fallegir skógarlundir og gróður þrífst þar sérstaklega vel. Umlykur garðurinn Mið- og vestasta
hluta Tjarnarinnar, en afmarkast annars í vestri af Vatnsmýrinni. Heitir garðurinn eftir Hljómskáianum
sem var reistur árið 1922, en þar hefúr Lúðrasveit Reykjavíkur aðstöðu sína, auk þess sem Tónlistar-
skóli Reykjavíkur var stofnsettur í skálanum árið 1932.
Gróðurreiturinn sem Hljómskálagarðurinn vissulega er, er sumarfagur og má segja að kjami hans sé
Reykjavíkurtjörn sem býður borgarbúum upp á að fylgjast með sérlega fjölbreytilegu fuglalífí. Þar verpa
ýmsar tegundir fugla, m.a. æðarfugl og kría, en Reykjavík er talin eina höfuðborg í heimi sem hefur kríu-
varp innan marka sinna.
Er svæði þetta afar vinsælt og fjölsótt sem útivistarsvæði aðallega á sumrin þegar sólin yljar borgarbúum.
Miklatúnið
Miklatúnið er einn helsti almenningsgarður Reykjavíkur og skemmtilegt útivistarsvæði. Svæðið takmarkast af Flóka-
götu, Lönguhlíð, Miklubraut og Rauðarárstíg. Borgin eignaðist svæðið árið 1946 og upp úr 1965 var ákveðið að þaraa
skyldi géi-ður skemmtigarður fyrir borgarbúa. Síðar vom Kjarvalsstaðir reistir á svæðinu og prýða það mjög.
Öskjuhlíðin
Öskjuhlíðin er grágrýtishæð sem rís austur af Vatnsmýr-
inni og er í 61 metra hæð yfir sjó. Er hlíðin gömul eyja í
hafí sem umlukti hana fyrir 10.000 ámm. Má sjá íjöru-
mörk og lágbarið gtjót í allt að 45 metra hæð.
í Öskjuhlíð kennir ýmissa grasa, þaðan var tekið gijót
til hafnargerðar í Reykjavíkurhöfn og flutt burt með eim-
reið, þar er mesti kirkjugarður landsins og heitavatns-
geymar hafa löngum sett svip sinn á hlíðina. En í henni
sunnanverðri hefúr verið sett niður töluvert af tijáplöntum.
Hafa þær náð nokkmm þroska„ þannig að þarna er nú
hið ákjósanlegasta útivistarsvæði fyrir boi-gárbúa og veður-
sæld er þar oft mikil í skjóli ttjánna þótt næði að norðan
í sólskininu.