Morgunblaðið - 07.04.1987, Blaðsíða 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. APRÍL 1987
„Ef ípiU ert si/ona. hræoldur um oÁ Sm'itast,
ZofSii jpci ft'Oinnnni i eldhúsi!"
Alúðlegt afgreiðslufólk
Ágæti Velvakandi.
Oft hefur þú glatt mitt geð á
undanfomum skammdegisstundum
með lesendabéfum þínum. Mest
finnst mér þó gaman hversu íslend-
ingar þeir sem rita í dálka þína
virðast vera orðnir jákvæðari í þjóð-
félagsumræðunni en var til skamms
tíma. Þó er það auðvitað misjafnt
eftir vægi gúrkutíðarinnar svoköll-
uðu, en menn eru þó famir að
leggja pappírinn sinn líka í það sem
gott er og jákvætt. Það er að mínu
mati einfaldlega sáluhjálparatriði
að horfa fremur á björtu hliðina á
málunum en að sökkva sér í eymd
og volæði sem alls staðar má fínna
ef grannt er skoðað. Ekki ætla ég
nú að leggja meira á þig í bili,
Velvakandi góður, af skoðunum
Það var heldur alls ekki erindi
mitt heldur ætlaði ég mér að vekja
athygli á lítilli verslun hér í borg-
inni sem ég versla stundum við.
Þessi litla búð kemur mér ævinlega
í gott skap, bæði vegna afskaplega
skemmtilegra vömtegunda og líka
vegna góðs viðmóts starfsfólksins
sem þar vinnur. Þetta er Te- og
kaffíbúðin sem ég er þama að tala
um. Þessi verslun er mér sem vin
í eyðimörkinni, í hraða og ákafa
Reykjavíkurborgar. Það er alltaf
jafnskemmtilegt að rölta þama inn
í angandi kaffí- og teilminn og
skemmta sér við að skoða þau
áhöld, tepotta, bolla og sitthvað
smálegt sem tilheyrir stemmning-
unni eins og fjaðrimar hæfa fuglin-
um. Þama hinkra ég oft dágóða
stund við spjall og spaugyrði og
virðist mér afgreiðslufólkið leggja
sig í líma við notalegheit og alúð-
lega framkomu.
Finnst mér einhvem veginn að
allir gætu haft gaman af því að
doka þama við stutta stund og
hressa geðið með hinum ævintýra-
legustu tegunduum af bæði te og
kaffí.
Læt ég nú þessum skrifum um
skoðanir mínar á te- og kaffímenn-
ingu og menningu almennt lokið
og bið Velvakanda fyrir góða kveðju
til afgreiðslufólksins í Te- og kaffí-
búðinni. Það er mikið þeim að þakka
að skammdegisþunglyndið hefur
ekki fest klæmar í mér þennan
veturinn.
Bæjarröltari
„Sá hæfasti og heiðarlegasti“
Til Velvakanda.
Gunnlaug Ólafsdóttir skrifar:
Mig langar til að biðja Velvak-
anda að koma eftirfarandi línum á
framfæri.
Ég var á stórmerkilegum bar-
áttufundi hjá Flokki mannsins í
Austurbæjarbíói 28. mars sl.
Ég var undrandi á þeim mikla
§ölda fólks á öllum aldri sem þar
var, vegna þess að fundurinn var
ekki auglýstur og ekki fjallað um
hann í Qölmiðlum.
Ég eins og aðrir var mjög snort-
in af því sem formaður Flokks
mannsins sagði. Mig langar að
segja ykkur frá þessum stórbrotna
stjómmálamanni, því fjölmiðlar
hafa lítið fjallað um hann. Mig lang-
ar til að segja ykkur frá Pétri
Guðjónssyni og manngildishreyf-
ingunni sem hann hefur flutt til
okkar Islendinga.
Pétur er formaður Flokks manns-
ins og er í 1. sæti á lista flokksins
í Reykjavík í komandi alþingiskosn-
ingum.
Pétur er stjórnmálamaður frá
Har/ard-háskóla í Bandaríkjunum,
og tók þaðan ein hæstu próf sem
þar hafa verið tekin, auk þess sem
hann hefur stundað framhaldsnám
í félagsvísindum og hagfræði. Vann
hjá Sameinuðu þjóðunum, einnig
hefur hann kennt við virta háskóla
í Bandaríkjunum.
Þar sem Pétri Guðjónssyni þykir
vænt um þjóðina, sem ól hann upp
fyrstu árin, valdi hann ísland sem
starfsvettvang, eftir að hafa tekið
virkan þátt í að byggja upp húman-
istahreyfingar víða um heim.
Pétur hafnaði hálaunuðum störf-
um og miklum frama erlendis til
að láta landa sína njóta þeirrar
hugmyndafræði sem hann vissi
besta, eftir miklar rannsóknir og
mikla leit.
Ég tel hiklaust að Pétur Guðjóns-
son sé hæfasti og heiðarlegasti
stjómmálamaður sem við eigum völ
á til að sitja á Alþingi næsta kjör-
tímabil.
Þess vegna segi ég að það væru
meiriháttar mistök ef við Reyk-
víkingar kysum Pétur ekki á þing.
Borgarbúi skrifar:
Kæri Velvakandi. Ósköp fannst
mér nú stefna þessa nýja flokks
Alberts Guðmundssonar nú rýr í
roðinu. Flokkur sem ætlar að gera
allt fyrir alla endar venjulega á því
að gera ekki neitt fyrir fólk, því
að allt endar í ringulreið og glundr-
oða í þjóðfélaginu. Þessi flokkur er
að því er virðist aðeins stofnaður
utan um eitt baráttumál, og það
Pétur Guðjónsson
er að Albert Guðmundsson verði
ráðherra eftir kosningarnar núna í
apríllok. En hvemig í ósköpunum
getur hann orðið ráðherra eftir að
uppvíst varð að hann hefði ekki
skilað inn réttu skattframtali? Ég
ætla að vona að þjóðin mótmæli
þessum málflutningi eða réttara
sagt skorti á málflutningi í kosning-
unum núna í vor.
Allt endar í ringul-
reið og glundroða
HÖGNI HREKKVÍSI
Víkverji skrifar
Gamalreyndur verkalýðsforingi
kom að máli við Víkverja á
dögunum. Hann kvaðst eiga erfitt
með að skilja þetta þjóðfélag og þær
breytingar, sem á því hefðu orðið.
I eina tíð var hann í forystusveit
verkalýðshreyfíngarinnar í miklu
og hörðu verkfalli árið 1955. Þá
var m.a. lokað fyrir flutninga til
Reykjavíkur á mjólkurafurðum og
öðru slíku og líður sjálfsagt seint
úr minni þeirra, sem fylgdust með
þeim átökum.
Þessi verkalýðsforingi sagði að
verkamennimir hefðu verið harðir
í hom að taka í þessu verkfalli en
eitt var grundvallaratriði hjá hinum
óbreytta liðsmanni. Undir engum
kringumstæðum mátti stöðva flutn-
inga á nauðsynjum til sjúkrahúsa.
Hann sagði verkamennina hafa ve-
rið svo harða á þessu, að foringjam-
ir hefðu orðið að gæta sín vandlega
á því að misstíga sig ekki í sam-
skiptum við sjúkrahúsin. Þau hefðu
fengið uppgefið símanúmer, sem
þau áttu að hringja í, ef þau vant-
aði einhveijar nauðsynjar. Almenn-
ingsálitið í landinu hefði verið á
sama veg. Ekki kom til greina að
stöðva rekstur sjúkrahúsanna eða
valda óþægindum hjá starfsfólki
þeirra á nokkum hátt.
I ljósi þessarar lífsreynslu sinnar
sagðist þessi gamli verkalýðsforingi
alls ekki skilja það, sem hér hefði
gerzt undanfarnar vikur. Starfsfólk
á sjúkrahúsum færi í verkföll eða
beitti uppsögnum, sjúklingar væm
fluttir heim til sín, þótt þeir hefðu
tæpast heilsu til og samfélaginu
þætti þetta sjálfsagt, a.m.k. kæmu
engar athugasemdir fram um það,
að þetta væri eitthvað óeðlilegt.
Hann spurði: hvað hefur gerzt með
þessa þjóð? Víkveiji kemur þessari
fyrirspum á framfæri.
XXX
Hvað ætli valdi því, að það heyr-
ir til undantekninga, að
sæmilega gott kaffi fáist á veitinga-
húsum hér? Framfarir í rekstri
veitingahúsa hafa orðið mjög mikl-
ar, matur er góður, umhverfið
skemmtilegt og oft mjög vandað
en kaffíð ódrekkandi. Hvað veldur?
XXX
rátt fyrir þá gífurlegu fjölmiðl-
un, sem flæðir yfír fólk um
heimsbyggð alla, er merkilegt að
sjá, eftir hveiju er tekið. í frétta-
bréfí, sem verzlunarráðið í Louis-
ville í Kentucky í Bandaríkjunum,
sendi til félagsmanna sinna í marz,
er fjallað um skrif í erlend blöð um
þennan stað. Þar segir, að ein fróð-
legasta greinin, sem birzt hafí
nýlega um Louisville sé grein, sem
birtist í Morgunblaðinu eftir Friðrik
Brekkan, sem hafði verið þar á ferð.