Morgunblaðið - 09.05.1987, Side 50

Morgunblaðið - 09.05.1987, Side 50
50 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. MAÍ 1987 Óli Halldórs- son — Minning Það eru mikil tíðindi vinum og samferðamönnum að heyra lát Óla á Gunnarsstöðum og vita hann fall- inn frá, rúmlega sextugan mann, stórhuga og lífsglaðan. En bana- mein hans reyndist öllum læknis- ráðum ofviða og varð ekki vömum við komið. Ekki man ég lengur hvenær ég sá Óla fyrst, en þá var hann ung- ur, mikill á velli, stórskorinn snemma, einbeittur á svip og ekki lágmæltur, en ljómaði af góðleik og gáfum, sem síst leyndu sér þeg- ar hann fór að tala og segja frá. Samtalslistin var Óla meðfædd og frásagnargáfan eftir því. Það var hátíð að eiga von á hans fundum. Það var líka eins og um hann léki eilíft hreinviðri, vekjandi og hress- andi. Hins vegar gleymist mér ekki, þegar ég hitti Óla síðast, það var aðeins rúmri viku fyrir andlát hans og ekki þurfti glöggt auga til að sjá að hveiju dró um líf hans. En ekki var honum horfinn karl- mennskudugurinn og góðvildin eða gáfulegt tal, né að hreinviðrið and- aði ekki um hann eins og áður. Sjúkdómsmarkið bar hann, en tungutakið var óskert, þessi mergj- aða íslenska sem hann talaði, að vísu á lægri nótum en var meðan líkamsþrótturinn var óbugaður. Ekki væri það ofverkið mitt að segja eitthvað frá því sem ég kann að vita um ættir Ola og frændlið, því að það er út af fyrir sig frásagn- arvert, enda kjammikið fólk og gott sem að honum stóð hið næsta og í framættir. Þó leiði ég ætt- færsluna hjá mér að öðru leyti en því að faðir hans, Halldór ðlaon, var úr Höfðahverfi í Suður-Þingeyj- arsýslu, þótt hann byggi lengstan aldur á Gunnarsstöðum, á föðurleifð konu sinnar, Þuríðar Ámadóttur bónda þar Davíðssonar, en Ámi Davíðsson lifir í minnum manna njrðra fyrir það hversu vitur hann var og góðviljaður og átti miklu bamaláni að fagna með konu sinni, Ambjörgu Jóhannesdóttur. Em nú senn 100 ár síðan þau Ámi settust að á Gunnarsstöðum, þar sem niðj- ar þeirra búa enn á íjórum heimil- um. Ég vil fyrir hönd okkar félaganna í Flugbjörgunarsveitinni á Hellu þakka Rudy fyrir samfylgdina, sem okkur finnst að hefði mátt verða lengri. Rudy var einn af stofnendum sveitarinnar árið 1951 og var félagi alla tíð. Hann tók mikinn þátt í starfi hennar, bæði sem stjómar- maður og formaður í mörg ár, og einnig í ferðum og björgunarað- gerðum. Ömggari ferðafélagi í vetrarferðum var vandfundinn, því bæði þekkti hann svo gott sem allt hálendið og var þaulvanur ferða- maður. Ógleymanleg er mér, er þetta ritar, mín fyrsta ferð upp á Heklu með Rudy og fleiri félögum fyrir um 17 áram. Við fengum stórkost- iega gott veður og skyggni og sagðist Rudy ekki hafa fengið betra í annað sinn, þó þetta væri sín 29. ferð upp. Síðan hafði hann bætt við mörgum ferðum bæði gangandi og á vélsleða. Rudy þótti ömgglega mjög vænt um þetta svæði í nágrenni við Heklu, sem sést best á því að fyrir um 10 ámm byggði hann skála milli Laufafells og Rauðfossafjalla sem hann nefhdi Dalakofa. Höfum Það er því ekki úr lausu lofti gripið að tala um Gunnarsstaðaætt og er mér skapi næst að láta þar staðar numið um ættfærslu Öla Halidórssonar, enda laukur í þeirri ætt og gæddur þeirri kynfestu, sem mér finnst einkenna Gunnarsstaða- fólk, umfram allt einlægni og hreinlyndi. En það gat Óli raunar haft frá föður sínum, Halldóri á Gunnarsstöðum, miklum heiðurs- manni. Óli Halldórsson var fæddur á Ytra-Lóni á Langanesi 1. ágúst 1923, þar sem foreldrar hans bjuggu þá, en fluttist bamungur með þeim að Gunnarsstöðum í Þist- ilfirði og ólst þar upp og átti heima alla ævi síðan. Óli lagði ekki fyrir sig langskólanám, en var þeim mun betur sjálfmenntaður, enda fæddur með eðlisgáfur menntamanns og heimspekings, allt kryddað fínu skopskyni og listrænni frásagnar- gáfu sem er reyndar einkennandi fyrir Þisla yfirleitt og rannsóknar- efni út af fyrir sig hvemig á því stendur. Óli var alla ævi meira og minna bundinn við búskapinn á Gunnars- stöðum og bóndi þar með föður sínum og Gunnari, bróður sínum, lengst af, svo að bóndastarfið mátti heita hans aðalævistarf, enda vel til þess fallinn fyrir flestra hluta sakir. En hann vann einnig utan heimilis, m.a. var hann sláturhús- stjóri Kaupfélags Langnesinga á Þórshöfn í 18 ár, en það var fyrst og fremst haustvinna. Þá hafði hann það vetrarstarf á hendi ár eftir ár að kenna bömum. Lang- lengst kenndi hann í heimasveit sinni eða yfir 20 vetur alls, m.a. var hann skólastjóri heimavistar- bamaskóla á Gunnarsstöðum í 12 ár, 1964—1976. Hann kenndi auk þess á fleiri stöðum norðanlands og austan. Kennaramenntun hafði Óli ekki, en um það hef ég vitnisburði nem- enda hans að hann væri góður kennari og ástsæll af bömum. Gam- an var að heyra Óla segja frá nemendum sínum og kennara- reynslunni, því að það var hans yndi að meta manngerðir og segja fyrir um hvað í mönnum bjó og við félagar í Flugbjörgunarsveitinni sem og fleiri notið þar gestrisni hans bæði fyrr og síðar. Var Rudy einmitt á leið í Dalakofann sinn þegar kallið kom, og er ég viss um að ekki hefði hann frekar kosið annan stað til að svara því kalli. Við félagar í Flugbjörgunarsveit- inni á Hellu vottum móður hans svo og konu, bömum og bamabömum okkar innilegustu samúð. Þröstur Jónsson hvað þeim væri ætlandi. Að sjálf- sögðu hafði Óli ekki við miklar fræðikenningar að styðjast, þegar hann var að kryfja sálir mánna, innsæið dugði honum, en skynsem- in gerði hann réttdæman og ekki síður góðvildin. Enginn maður var svo rúinn mannspörtum, ef einhver var illu borinn, að Óli sæi ekki í honum eitthvað gott, enginn svo heimskur að hann fyndi ekki hjá honum gáfumar og enginn svo lítill fyrir sér að Óli á Gunnarsstöðum kæmi ekki auga á mannslundina í honum. Þannig gerði hann sér það að leik að snúa sleggjudómum ann- arra um náungann í heilsteypta mannlýsingu. Óli stóð framarlega í félags- og menningarlífi sveitar sinnar, sat í hreppsnefnd Svalbarðshrepps 24 ár og var formaður Ungmennasam- bands Norður-Þingeyinga um skeið. Ýmsum trúnaðarstörfum gegndi hann á vegum Framsóknarflokks- ins, sat í stjóm Kjördæmissam- bands framsóknarmanna í Norðurlandskjördæmi eystra og átti sæti í miðstjóm flokksins nokkur ár. í öllum þessum störfum var hann vinsæll og mikils metinn. Óli lifði einlífí fram yfir fimm- tugt, en tók þá upp sambúð við Hólmfríði Kristdórsdóttur frá Sjó- arlandi, sem þá var ekkja, og gengu þau að eigast áður en Óli dó. Var það mikil gæfa Óla að eignast þar góða konu og myndarlega húsfreyju til að annast það gestrisna heimili sem hann vildi hafa. Henni sendi ég innilega samúðarkveðju, svo og eftirlifandi systkinum hans. Ingvar Gíslason Blómabúðin Hótel Sögu sími 12013 Blóm og skreytingar gjafavörur heimsendingar- þjónusta y Krossar á leiði Framleiði krossa á leiði. Útvega skilti ef með þarf. Upptí síma 73513. Rudolf Stolzen wald Hellu — Minning t Móðir okkar, FREYGERÐUR ANNA ÞORSTEINSDÓTTIR, Strandgötu 9, Ólafsfirði, andaðist í Landspítalanum 7. maf. Fyrir hönd okkar systkinanna, Valgerður Sigurðardóttir. t Móðir okkar, ÞURÍÐUR ÁGÚSTA SÍMONARDÓTTIR, Framnesvegi 59, Reykjavfk, lést 7. maí. Jarðarförin tilkynnt sföar. Fyrir hönd systkinanna og annarra vandamanna. Magnús Stelngrfmsson. t Eiginmaður minn BALDUR PÉTURSSON frá Hjalteyri, HátúnMOa, er látinn. Fyrir hönd aðstandenda Sveinbjörg H. Wfum. t Faðir okkar, HARALDUR SIGURÐSSON, fyrrverandl póstmaður, lést á Sólvangi, Hafnarfiröi, 6. maí. Hólmfríður Haraldsdóttir, Helgi S. Haraldsson. t Eiginmaður minn og faðir okkar, ÓSKAR JÓSEFSSON, Faxabraut 10, Keflavfk, er látinn. Ólaffa Guðmundsdóttir, Sólveig, Sigrföur, Trausti og Jónas Óskarsbörn. t Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall og útför bróður okkar, GUÐMUNDAR JÓH ANNESSON AR, Blindraheimllinu, Hamrahlfð 17, Reykjavfk. Sérstakar þakkir sendum viö starfsfólki stofnana Blindrafélagsins. Systkinin. t Innilegar þakkir fyrir hluttekningu og hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengdafööur, afa og langafa, GUNNARS ÁSGEIRSSONAR, dvalarhelmilinu Höföa. Sigvaldi Gunnarsson, Slgurlaug Garðarsdóttir, Karl Þórðarson, Ingibjörg Sölvadóttir, Guörún Gunnarsdóttir, Stefán Kjartansson, Bjarndfs Gunnarsdóttlr, barnabörn og barnabarnabörn. t Þökkum innilegauðsýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengdafööur, afa og langafa, LÁRENTSÍUSAR DAGÓBERTSSONAR. Jóhanna Guðmundsdóttlr, Erna Lárentsíusdóttlr, Siguröur Sigurðsson, Brynjólfur Lárentsfusson, Jóhanna Gunnþórsdóttlr, barnabörn og barnabarnabörn. t Alúðar þakkir fyrir auðsýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför eiginmanns míns, fööur, tengdaföður og afa, ÓLAFS KJARTANSSONAR, Hraunbæ 47, Reykjavfk. Sérstakar þakkir viljum við færa læknum og hjúkrunarfólki Landa- kotsspítala fyrir sérstaka umhyggju og hlýju í veikindum hans. Einnig þakkir til Brunavaröafélags Reykjavíkur, Karlakórs Reykja- víkur, einsöngvara og Skagfirsku söngsveitarinnar. Guð blessi ykkur öll. Hulda Krlstlnsdóttlr og fjölskylda.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.