Morgunblaðið - 16.06.1987, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 16.06.1987, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ 1987 29 Reuter Giulio Andreotti, utanrikisráðherra Ítalíu, komst frá Reykjavik til Rómar í tœka tíð til að taka þátt í kosningunum, sem haldnar voru á sunnudag og mánudag. Sést hann hér stinga atkvæði sínu í kjör- kassa. „Reglumar koma í veg fyrir jafn- vægi og stöðugleika," sagði Gianfr- anco Pasquino, þingmaður óháða vinstri listans. „Samsteypustjórnir eru ekki myndaðar með samþykki fólksins, heldur samningamakki, aðstöðu flokksleiðtoganna til að kúga hvem annan.“ Samkvæmt skoðanakönnunum, sem birtust í dagblaðinu La Repubblica fyrir kosningamar, hafði Kommúnistaflokknum vaxið fiskur um hrygg og samkvæmt könnun frá þvi á miðvikudag var flokkurinn orðinn sá stærsti á ít- alíu. Skoðanakannanir þessar reyndust síður en svo marktækar Síðdegis í gær var sýnt að kommún- istar höfðu misst fylgi frá því í kosningunum 1983 og þeim hafði mistekist það ætlunarverk sitt að ná sölsa undir sig forystu á vinstri vængnum í ítölskum stjómmálum. Samkvæmt fyrstu tölvuspám höfðu kristilegir demókratar bætt við sig og fylgi sósíalista aukist talsvert. Ciriaco de Mita, leiðtogi kristilegra demókrata, og Craxi verða ömgglega ekki fljótir að koma sér saman um hver eigi að setjast í sæti forsætisráðherra. Er því líklegt að nú taki við langar stjómarmyndunarviðræður. Kbl byggði á Time og Reuter. Leiðari í The New York Times: Vestrænir ráðamenn óttast umræður um kjarnorkuvarnir Pravda gagnrýnir niðurstöður NATO-ráðherra Moskvu, Washington, Reuter. PRAVDA, málgagn sovéska kommúnistaflokksins sagði í gær að hugsanlegt samkomulag risaveidanna um útrýmingu kjarnorku- flauga í Evrópu ætti einnig að taka til 72 Pershing 1 A-kjarnorku- flauga, sem staðsettar eru í Vestur-Þýskalandi. Leiðarahöfundur bandaríska stórbiaðsins The New York Times sagði í gær að ráða- menn vestrænna ríkja hikuðu við að viðurkenna að kjamorkuvopn væm nauðsynleg fyrir vamir Vestur-Evrópu þar sem þeir óttuð- ust að almenningur misskildi orð þeirra og legði þau út á verri veg. í leiðara The New York Times í gær er fjallað um nýlega bandaríska skoðanakönnun þar sem fram kemur að meirihluti íbúa Vestur-Evrópu telur að Mikhail S. Gorbachev hafi lagt meira af mörkum til afvopnunar- mála en Ronald Reagan, forseti Bandaríkjanna. í könnuninni kemur einnig fram að meirihluti Vestur- Evrópubúa telur að Bandaríkin séu líklegri en Sovétríkin til að brjóta gegn ákvæðum hugsanlegs afvopn- unarsáttmála. „Kjamorkuvopn verða áfram nauðsynlegur þáttur fælingarstefn- unnar," segir leiðarahöfundur. „Afvopnun má ná fram án þess að leiði til algerrar útrýmingar kjam- orkuvopna og brotthvarfs frá grundvelli fælingarstefnunnar," seg- ir þar ennfremur. „Ráðamenn á Vesturlöndum eru hins vegar flestir tregir til að viðurkenna þörfina fyrir kjamorkuvopn. Þeir óttast að al- menningur muni ekki skilja þá. Þeir em uggandi um að Sovétmenn muni þröngva vestrænum ríkjum til við- ræðna um algera eyðingu kjamorku- vopna í Evrópu og þeir óttast jafnfram þann pólitíska þrýsting sem yrði því samfara," segir þar ennfrem- ur. Em leiðtogar vestrænna ríkja hvattir til þess að tala af hreinskilni um nauðsyn kjamorkuvopna og jafn- framt að vinna að afvopnun í því skyni að afla stuðnings við aðgerðir sem séu nauðsynlegar öryggi við- komandi ríkja. Pravda, málgagn sovéska komm- únistaflokksins, sagði í gær að það væri rökrétt að hugsanlegt afvopn- unarsamkomulag risaveldanna varðandi fækkun kjamorkuvopna í Evrópu tæki einnig til 72 skamm- drægra flauga í Vestur-Þýskalandi. Sagði blaðið að utanríkisráðherrar ríkja Atlantshafsbandalagsins hefðu betur ályktað í þessa vem er þeir komu saman til fundar í Reykjavík í síðustu viku. Sagði ennfremur að unnt væri að búa flaugar þessar bandarískum kjamaoddum og um þá bæri því að semja um þá innan ramma hugsanlegs samkomulags um upprætingu meðaldrægra og skammdrægra kjamorkuflauga í Evrópu. Ráðherramir ályktuðu ekki um flaugar þessar er þeir funduðu í Reykjavík. Flaugar þessar, sem em komnar til ára sinna, em í eigu Vest- ur-Þjóðveija en Bandaríkjamenn ráða yfir þeim kjamaoddum sem unnt er að koma fyrir í þeim. Banda- ríkjamenn líta svo á að flaugamar tilheyri þriðja landi og þær séu því utan ramma hugsanlegs samkomu- lags risaveldanna líkt og kjamorku- vopn Breta og Frakka. Vestur-Þjóð- veijar hafa hins vegar krafist þess að þær verði undanskildar í hugsan- legum afvopnunarsáttmála og var engum mótbámm hreyft við því á ráðherrafundinum í Reylq'avík. Átök hafin í stjómar- andstöðuflokkunum Bretland: St. Andrews. Frá Guðmundi Heiðari Frimannssyni, fréttaritara Morgnnblaðsins. NÚ þegar eru hafin átök í Verkamannaflokknum og Bandalagi fijálslyndra og jafnaðarmanna i kjölfar kosningaúrslitanna í Bret- landi. Arthur Scargill, leiðtogi annars sambands námaverkamanna, sakaði forystu Verkamannaflokksins um að múlbinda sig í kosn- ingabaráttunni. Háværar kröfur hafa komið fram um, að Fijáls- lyndi flokkurinn og Jafnaðamannaflokkurinn verði sameinaðir. Það tók menn svolítinn tíma að átta sig á því, hve slæma útreið Verkamannaflokkurinn fékk í þessum kosningum, þrátt fyrir úr- slitin í Skotlandi. Þetta voru næstlélegustu kosningar í saman- lagðri sögu flokksins. Þótt almennt sé viðurkennt, að Kinnock og Verkamannaflokkurinn hafi háð áferðarfallegustu kosningabarátt- una, skilaði hún litlum árangri í kjörklefanum. Ef kosningabarátt- an var svona góð — hvað mistókst þá? spyija menn. Fyrst og fremst eru tilgreind tvö stefnumál: Vamarmál og skatta- mál. En flokkurinn lenti í vandræð- um með báða þessa málaflokka í kosningabaráttunni. Einnig eru nefndir vinstriöfgamenn í London, en Kinnock þurfti oft að róa kjós- endur, sem spurðu, hvort þing- flokkurinn yrði ekki svo öfgasinn- aður eftir kosningamar, að formaðurinn yrði áhrifalaus leið- togi. London var eina stórborgin, þar sem Verkamannaflokkurinn tapaði þingsætum. Ljóst er, að hlutur vinstiarms Verkamannaflokksins hefur aukist í þessum kosningum. Búast má við miklum átökum innan flokksins á næstunni. Miðjumennimir í flokkn- um viðurkenna, að vamarmálin hafi skaðað flokkinn og segja helstu skýringuna á úrslitunum vera þá, að lífskjör meirihluta fólks hafi batnað um 20% á stjómará- rum Thatcher, þótt þeir hafí aldrei fengist til að viðurkenna það í kosningabaráttunni. Vinstrimenn- imir vom alltaf óánægðir með þá áherslu, sem lögð var á persónu Kinnocks í kosningabaráttunni og töldu, að halda hefði átt fram só- síalískum baráttumálum og miklu harðari andstöðu gegn Thatcher. Arthur Scargill sagði á fundi með námamönnum í Wales um helgina, að forysta Verkamanna- flokkins hefði múlbundið sig í kosningabaráttunni og komið í veg fyrir, að hann talaði á kosninga- fímdum flokksins. Kinnock tók sér ekki frí um helgina, heldur hélt á fund námamanna í Edinborg og sagði, að ekki yrði látið undan síga í baráttunni gegn stjóminni. Talið er, að Kinnock muni reyna að beita sér af hörku til að koma í veg fyrir, að átök brjótist út innan flokksins. Staða hans innan flokk- ins er ekki í hættu, þótt hún sé ekki eins sterk og hún hefði getað orðið. Þegar á kosninganóttina sagði einn af frambjóðendum Banda- lagsins, sem hafði tapað, að helsti veikleiki þess í kosningabaráttunni hefði verið að hafa tvo leiðtoga. Þrýstingur hefur aukist á, að flokkamir sameinist, því að ljóst er, að þeir munu ekki halda banda- lagi sínu áfram óbreyttu. David Owen, leiðtogi Jafnaðarmanna- flokksins, hefur alltaf verið andvíg- ur sameiningu, en ekki er talið líklegt, að hans sjónarmið ráði ferðinni hjá flokknum. Hann er sá eini úr „fjórmenningaklíkunni", sem klauf sig úr Verkamanna- flokknum 1981, sem enn situr á þingi. Shirley Williams, Roy Jenk- ins og Bill Rogers féllu öll í kosningunum nú. David Steel, leiðtogi Fijálslynda flokksins, hefur lagt til, að flokkar bandalagsins sameinist. Litið er á þessa yfirlýsingu hans sem lið í að styrkja stöðuna fyrir leiðtoga- kosningar í hinum sameinaða flokki, ef af sameiningu verður. Því er einnig haldið fram, að Verkamannaflokkurinn verði að taka höndum saman við Fijáls- lynda flokkinn til að eiga nokkra möguieika á að koma Thatcher frá eftir fjögur eða fímm ár. Ljóst er, að slíkur samningur mundi kljúfa Verkamannaflokkinn. Roy Hatt- ersley, varaleiðtogi Verkamanna- flokksins, vísaði öllum hugmjmd- um um samvinnu við Fijálslynda flokkinn á bug. Vandamál stórborganna meðal forgangs verkefna nýju ríkissljórnarinnar St. Andrews. Frá Guðmundi Heiðari Frímannssyni, fréttaritara Morgunbladsins. MARGARET Thatcher myndaði nýja ríkisstjóm um síðastliðna helgi eftir giæsilegan sigur sinn í kosningunum á fimmtudag. Hún gerði meiri breytingar á fyrri stjórn en búist hafði verið við. Forgangsverkefni hinnar nýju ríkissijórnar verða vandamál stórborganna, breytingar á skólakerfinu og húsnæðismál. Veigamestu breytingamar, sem Thatcher gerði á stjóminni, voru þær, að Cecil Parkinson, fyrrum formaður íhaldsflokksins og viðskiptaráðherra, tók við af Peter Walker sem orkumálaráð- herra. Norman Tebbit, núverandi formaður flokksins, vék úr stjórn- inni að eigin ósk til að geta notað meira af tíma sínum með konu sinni, sem lamaðist upp að hálsi í sprengingunni á flokksþingi íhaldsflokksins í Brighton fyrir nokkrum árum og hefur verið í hjólastól æ síðan. Young lávarður fluttist úr atvinnumálaráðuneyt- inu í viðskiptaráðuneytið. John Moore, sem var aðstoðarráðherra, verður nú heilbrigðisráðherra. Nigel Lawson fjármálaráðherra heldur sínu embætti sem og Sir Geoffrey Howe, utanríkisráð- herra. Bæði Cecil Parkinson, sem eignaðist bam með einkaritaran- um sínum og varð að segja af sér af þeim sökum fyrir fjórum ámm, og John Moore eru mjög fimir stjómmálamenn í sjónvarpi, koma vel fyrir og halda vel á rökum, en í þessari kosningabaráttu skorti íhaldsflokkinn tilfínnanlega slíka menn. Þegar á kosninganóttina lýsti forsætisráðherrann því yfír í sig- urræðu sinni í aðalstöðvum íhaldsflokksins, að vandamál stórborganna yrðu forgangsverk- efni næstu ríkisstjórnar. Eftir sigurinn fyrir fjórum ámm missti stjómin dampinn í 18 mánuði. Thatcher vill ekki að láta það henda sig í þetta sinn og ætlar þegar í upphafi þessa þings að leggja fram fmmvörp í þeim þremur málaflokkum, sem hún ætlar forgang (vandamál stór- borganna, menntamál og hús- næðismál). Af kosningaúrslitum er alveg ljóst, að miðhlutar stórborganna, sem eiga við mikil vandamál að stríða, em sterkustu vígi Verka- mannaflokksins. íhaldsflokkurinn á engan þingmann í Glasgow, Manchester, Liverpool, Newcastle eða Bradford, og rétt náði inn þingmanni í Cheffíeld. Til að bæta úr þessu hyggst hún láta gera áætlun, sem miða á að því að laða stórfyrirtæki og minni fyrirtæki til miðborganna til að skapa at- vinnu. Fyrirætlun Thatcher í húsnæðismálum miðar einnig að því að veikja fylgi Verkamanna- flokkins. í húsnæðismálum hyggst stjómin ýta enn frekar undir, að leigjendur húsnæðis í eigu hins opinbera kaupi það, hvort sem um er að ræða fjölbýlis- hús, raðhús _eða annars konar húsnæði. Hun hyggst einnig breyta leigulögum, sem setja strangar skorður við hækkunum á leigu og takmarka rétt eigan- dans til að losa sig við leigjendur. Þessi lög valda því, að mjög lítið af húsnæði í einkaeigu er á leigu- markaði, heldur fyrst og fremst húsnæði í eigu bæjarfélaga. í suð- austurhluta Bretlands hefur þetta valdið því, að verð á því litla leigu- húsnæði, sem stendur til boða, hefur hækkað gífurlega og komið í veg fyrir, að fólk utan af landi hafí getað flust til þessa lands- hluta og fengið vinnu. Nicholas Ridley umhverfismálaráðherra, sem heldur áfram ráðuneyti sínu, mun sjá um þessa málaflokka. Kenneth Baker menntamála- ráðherra, sem situr áfram, mun sjá um að koma breytingum á menntakerfínu í framkvæmd, en þær voru mikið kosningamál. Cec- il Parkinson á að sjá um að selja vatnsveitur í landinu og önnur orkufyrirtæki, sem falla undir .hans ráðuneyti. Hið nýja þing kemur saman á morgun, 17. júní, og þingmenn leggja fram Iqörbréf sín. 25. júní næstkomandi flytur drottning stefnuræöu stjómarinnar. Þá hefjast átökin á þinginu. Helstu ráðu- neyti Thatcher Forsætisráðherra Margaret Thatcher, varaforsætisráðherra Whitelaw lávarður, forseti lá- varðadeildarinnar Lord Havers, utanríkisráðherra Sir Geoffreý Howe, flármálaráðherra Nigel Lawson, innanríkisráðherra Dou- glas Hurd, orkumálaráðherra Cecil Parkinson, vamarmálaráð- herra George Younger, þing- flokksformaður neðri deildar John Wakeman, félagsmálaráðherra John Moore, atvinnumálaráðherra Norman Fowler,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.