Morgunblaðið - 25.11.1987, Síða 20

SVONA GERUM VIÐ
20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. NÓVEMBER 1987
Signrþór Jakobsson
GALLERÍ 61
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
Útlit er fyrir því, að sýningarsölum
Qölgi allnokkuð á höfuðborgarsvæð-
inu á næstunni og má til sanns vegar
færa, að einn kemur þá annar fer.
Eftir sýningarsaladauðann í mið-
bænum fyrir fáeinum árum lifna
þeir aftur við einn af öðrum víðs
vegar um borgina og þá einvörðungu
í gamla bænum, en hins vegar fer
minna fyrir slíkum lífssprota í stór-
borginni innan borgarmarkanna, þ.e.
Breiðholti, og slíkt líf þrífst ei heldur
í öðrum stöðluðum borgarkjömum
svo sem Selási og Árbæ. Spyrji sig
hver sem vill hveiju veldur, en svar-
ið tel ég mjög einfalt og nærtækt
og hef þráfaldlega ýjað að þvf í skrif-
um mínum um dagana. Lífíð kemur
frá manninum en ekki reglustikunni
né opinberum stimplum og ákvæð-
um, — þetta vill of oft gleymast. En
ekki meira um það hér.
í kjallara í vesturbænum hefur
verið opnað lítið gallerí, sem nefnist
Gallerí 61 eftir staðsetningunni, en
það er til húsa á Víðimel 61.
Það er Sigurþór Jakobsson, sem
ríður á vaðið með sýningu á staðnum
og með nýja tegund listmiðlunar.
Sigurþór er öðrum þræði auglýsinga-
hönnuður og mun hafa fengið
hugmyndina í gegnum starf sitt. Til
að gera fólki kleift að festa sér mynd
á hagkvæmu verði hefur hann ein-
faldlega látið gera 350 litprentuð
eintök af nokkrum frummyndum
sínum, sett í sérhannaða silfurlita
álramma og selur á vægu verði í
fögrum gjafakassaumbúðum.
Ég hef fregnir af fleiri listamönn-
um, sem hafa þann háttinn á að láta
gera svipuð upplög af ffummyndum
sínum og selja leikum og lærðum ef
vill.
Þetta er í sjálfu sér alveg ný teg-
und af sjálfsbjargarviðleitni hjá
myndlistarmönnum, en slík útgáfa
hefur yfirleitt verið í höndum fyrir-
tækja til skamms tíma vegna gífur-
legs kostnaðar.
En með aukinni og batnandi tækni
hefur sá kostnaður minnkað og
kannski er hér fundin enn ein leiðin
tii útbreiðslu myndverka. Þetta er
allt gott og blessað, en sjálfur hef
ég helst áhuga á frummyndunum,
svo og takmörkuðu upplagi í grafík
eða myndum, sem listamaðurínn
GÓÐAR BÆKURTILAÐ
LESA AFTUR OG AFT
Páll Líndal
Sögustaóur vió Sund
a

Þrautgóðir á raunastund,
18. bindi björgunar- og sjó
slysasögu íslands eftir Steinaf 'j.
Lúðvíksson ritstjóra. Þetta
bindi fjallar um árin 1969,
1970 og 1971.
Meðal þeirra atburða sem
rifjaðir eru
upp má nefna strand
Halkions við Meðallandssand,
eldsvoðann í Hallveigu Fróðadóttur,
björgun breska togarans Caesars við
Arnarnes og björgun 11 manna af
Arnfirðingi öðrum. Bók sem ekki
má vanta í safnið. (
Alþýðlegl íræðirit um sögu og sérkenni
hötuðborgarinnar
Reykjavík Páls Líndals er Reykjavík
okkar allra. Bókin er hafsjór fróðleiks um
sögu höfuðborgarinnar og þróun. Efninu er
raðað í stafrófsröð, þannig að hver gata,
hvert sögufrægt hús og hvert ömefni
er uppsláttarorð.
Nú er komið út annað bindið í
þessari uppsláttarritröð um Reykja-
vík, sem ráðgert er að verði fjögur.
Ritstjóri er Einar S. Arnalds og
myndaritstjóri Örlygur Hálfdanar-
son.
Mjög er vandað til verksins og í
bindunum fjórum verða hátt á
þriðja þúsund gamalla og nýrra
mynda, málverka, teikninga og
uppdrátta. Ritið verður í heild
sinni ein ýtarlegasta og glæsilegasta
heimild um höfuðborgina, sem til
er. Ómissandi jafnt fróðleiksþyrst-
um sem fagurkerum.
Dýrmæt og falleg eign.
Einum hefur hún forðað frá
örkumlum, öðrum hefur hún gefið *
þrótt til þess að sigrast á erfiðum
sjúkdómum sem taldir eru ólækn-
andi.
Saga Ástu grasalæknis er saga
konu sem varið hefur öllum sínum
tíma og kröftum öðrum til heilla.
Hún býr yfir þekkingu til lækninga
sem varðveist hefur í ætt hennar
í aldaraðir og gengið mann fram af
manni. Atli Magnússon skráir hér
sögu Ástu og þrettán einstaklingar
svara því hvers vegna kunnátta af
þessu tagi fær þrifist nú á dögum
hátækni óg vísindahyggju.