Morgunblaðið - 10.12.1987, Síða 9

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. DESEMBER 1987
9
LÍFEYÍiS
BREF
ARLEGA
1.008.000 kr.
SKATTFRJÁLSAR
TEKJUR
Lífeyrisbréfin eru lífeyrissjóðir ein-
staklinganna og fela jafnframt í sér
margháttaðar tryggingar, sé þess
óskað.
Með því að kaupa Lífeyrisbréf
Kaupþings h.f. stuðlar þú að öryggi
þínu og þinna og átt auk þess vísan
vænan eftirlaunasjóð við lok starfs-
ævinnar. Með reglubundnum sparn-
aði mánaðar- eða ársfjórðungslega
tryggirðu þér fjárhagslegt öryggi að
ævikvöldi.
Lífeyrisbréfin eru alltaf laus til út-
borgunar.
Spamaður söfnunartími árlegar tekjur í 15 ár
8.000 kr. á mánuði 25 ár 1.008.000.00
SÖLUGENGI VERÐBRÉFA ÞANN 3. desember 1987
Einingabréf 1 2.495,-
Einingabréf 2 1.4f60,-
Einingabréf 3 1.543,-
Lífeyrisbréf 1.255,-
SS 11.139,-
SÍS 18.886,-
Lind hf. 10.640,- '
Kópav. 10.791,-
KAUPÞING HF
Húsi verslunarinnar • sími 68 69 88
Sölustaður Lífeyrisbréfanna er hjá Kaupþing hf.
Skattar og neysluvenjur
Nokkrar umræður hafa orðið um breyttar neysluvenjur okkar
íslendinga í tilefni af þeirri ákvörðun að leggja 25% söluskatt á
fisk, hækka verð á innfluttu grænmeti um 7% og nýjum ávöxtum
um 13%. Umræðurnar snúast aðeins öðrum þræði um fjármál,
gagnrýnendur benda á, að skattlagning af þessu tagi kunni að
hafa áhrif á neysluvenjur fólks. Vakið er máls á því, hvort í því
felist manneldisstefna stjórnvalda að leggja söluskatt á fisk.
Staldrað er við þessi mál í Staksteinum í dag.
Breyttir
hættir
I öllum nágrannalönd-
um okkar og einnig hér
á landi á sú stefna i
manneldi vaxandi fylgi
að fagna, sem mœlir með
neyslu á fiski og grsn-
meti i stað kjöts. Hvort
sem mönnum líkar betur
eða verr er þetta stað-
reynd. Henni verður ekki
breytt með þvi að lækka
verð á íslensku dilkakjöti
eða standa gegn verð-
hækkunum á þvi. Þeim
fjölgar sem telja, að fisk-
neysla sé hollari fyrir þá
en kjötneysla. Þá fær
enginn mælt gegn þvi að
grænmeti og ávextir eru
meðal hins hollasta, sem
menn geta neytt. Ár-
vekni í þessu efni er
meiri en áður og menn
þurfa ekki annað en
ganga um matvöruversl-
anir tíl að sannfærast
um, að kaupmenn gera
sér grein fyrir þessu.
Engu er líkara en þeir,
sem lagt hafa mikla
vinnu í að breyta reglum
um söluskatt, tolla og
vörugjöld, hafi litla hug-
mynd haft um þetta
nema tilgangurinn sé að
láta ríkissjóð hagnast &
þessum breyttu neyslu-
háttum með þvi að
hækka fisk nm fjórðung
í einu stökki; óhjákvæmi-
legt er að siíkt verðstökk
hafi áhrif á kaupendur.
í grein, sem Jón Gísla-
son, formaður Manneld-
isfélags íslands, ritar um
þetta mál hér i blaðið i
gær segir meðal annars:
„Það vekur athygli að
verð á sykri hækkar að-
eins um 13%, þrátt fyrir
að verð á sykri sé tvisvar
til þrisvar sinnum lægra
hér á landi samanborið
við önnur Norðurlönd.
Ein af forsendum rikis-
stjómarinnar er að
stuðla að vöruverði, sem
standist betur saman-
burð við vöruverð i
nálægum löndum. Þetta
á augljóslega ekki við um
sykur, sem íslendingar
neyta í miklum mæli, eins
og oft hefur verið bent
á. Þá vekur ekki síður
athygli, að verð á gos-
drykkjum og sælgætí
mun að öllum líkindum
haldast óbreytt eða
lækka. Er það stefna
rikisstjómarinnar að
stuðla að auldnni neyslu
gosdrykkja og sælgætis,
á kostnað brauðvöm,
grænmetis og fisk-
afurða? Te\ja verður að
svo'sé ekki, heldur sé um
að ræða beina afleiðingu
tillagna, sem settar em
fram i tímaþröng og þvi
ekki að vel hugsuðu
máli.“
Þessi orð minna á þá
staðreynd, að við ákvarð-
anir af þvi tagi, sem hér
er um að ræða, gleymi
fjármála- og skattayfir-
völd oft að lita á stefnu
og markmið annarra
yfirvalda, sem i raun eiga
ekki að vera léttvægari
en peningasjónarmiðin,
þótt buddan ráði liklega
úrslitum að lokum.
Nýir lífs-
hættir
Hver sem þróunin
verður i sykumeyslu
okkar íslendinga (sæl-
gætí er aðeins lítill hlutí
þess sykurs sem við neyt-
um) er hitt ljóst, að
hingað hafa borist nýir
lífshættir og matarverý-
ur, sem stangast nyög á
við hefðbundna neyslu-
hættí okkar um aldir.
Breytíngamar í þessu
efni em miklar og
margvislegar. Á mið-
vikudaginn hirtist til að
mynda grein eftir Guðna
Rúnar Agnarsson hér i
blaðinu, sem fjallaði um
antrópófsófa i Sviþjóð og
starfsemi þeirra, meðal
annars waldorfs-skólana.
Þar segir meðal annars:
„En hvað er svona
sérstakt við waldorfs-
skóla? Hvað gerir það að
verkum að langir biðlist-
ar em við hvem einasta
waldorfs-skóla i Svíþjóð?
Og nú er svo komið að
hið hefðbundna skóla-
kerfi er að nokkm farið
að biðla til waldorfs-
uppeldisfræðinnar um
aðstoð við breytingar á
skólum ríkisins. Sé hægt
að segja það i einni setn-
ingu þá vel ég sem segir:
„í waldorfs-skóla gengur
ekki bara höfuðið i skóla,
heldur manneskjan i allri
heild sinni.“ Markmiðið
er að þroska alla eigin-
leika manneskjunnar —
og mikið er það gert i
gegnum listímar. Nem-
andinn er ekki hvattur,
eins fljótt og hægt er, til
að finna sér og velja
lífsstarfið. Nemandinn á
að vera viðsýnn, hafa
skilning á sjálfum sér og
lifinu i allri birtíngu þess.
Hann skal þroska og
rækta áhuga, þekkingu
og kunnáttu á sem fjöl-
þættustu sviði. í wald-
orfs-skóla liggur engum
á að læra að Iesa, reikna
eða gera aðrar þær
kúnstír sem hingað til
hafa verið taldar það
mikilvægasta í öllu skóla-
starfi. Það er látíð koma
frá nemandanum sjálfum
löngunin i ákveðin þekk-
ingar- og starfssvið
fremur en önnur."
GLÆSILEGT
ÚRVAL
PELSINN
Kirkjuhvoli simi 20160