Morgunblaðið - 10.12.1987, Blaðsíða 74
*
74
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. DESEMBER 1987
mmmn
„Alitilexgi1. Stattu kyrr þczrsanpú
ert ~eQ fafrl £pjaldiá yfirdL hinia
vegginn."
Ast er.
... að tylla sér á tunglið af
vellíðan.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
•1984 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgunkaffírtu
Pabbi hefur bersýnilega farið
af hjörunum er símareikning-
urinn kom um daginn!
HÖGNI HREKKVÍSI
, fjAKMA KEMUR KARASTINN.1’
AÐ SETJA 'A SIG SVUNTONA."
*__
A Bakkusar óminniselfur
Kæri Velvakandi.
Okkur hryllir við stríði, heims-
ófriði og öllu sem því fylgir og setur
í rúst. En þegar öllu er á botninn
hvolft er það ef til vill áfengið og
allt sem því fylgir í allskonar vímu
sem hefir lagt fleiri mannslíf í rúst
en nokkuð annað. Lúmskasta og
ógeðslegasta stríð sem háð er á
jörðu. I ljóðaflokki Guðmundar
Guðmundssonar skólaskálds, „Frið-
ur á jörðu", er vikið að þessu og
þar fer ekki á milli mála að skáldið
og hugsjónamaðurinn sér það fyrir
sér að friður á jörðu verður ekki
meðan þessi víma er óbeisluð. Mig
langar til að biðja Velvakanda að
birta þessar hugleiðingar eins okkar
vinsælasta skálds. Það hefir mikinn
boðskap að flytja og þarf að kom-
ast til allra til hugleiðinga og
vamaðar. Það er svona:
Á Bakkusar óminniselfur
og eiminn af svefnjurtum helbjarma slær.
Við eiturdreggjamar angistin skelfur
og eymdin grætur og spillingin hlær.
í hveijum dropa þú svipi sér
er sorgbitnir vamandi benda þér
á gæfuþrot sín er í djúpinu dyljast
í dauðans faðmlagi á botninum hyljast '
Þá ætti þér vínbölsins skelfing að skiljast.
Og einmitt þú finnur við efli þá
að úrkynjan þjóðanna rót
þar byijar hún lognhyljum iymskum hjá
og lamar smám saman vilja og þrá
Á bökkunum gina við glæpabælin
og gálgamir, fangelsin, vitfirringshælin.
En hann sér von mannkynsins í
samtökum þegar þjóðimar rísa upp
Akeyrsla
Ekið var á stálgráan Volks Wag-
en Golf miðvikudaginn 2. desember,
milli kl. 17.40 og 18, á bílastæðinu
framan við SS búðina í Austurveri
við Háaleitisbraut. Við ákeyrsluna
dældaðist vinstri hurðin vemlega.
Sá sem tjóninu olli hefur sennilega
ekki gert sér ljóst hve það er mik-
ið. Er viðkomandi ökumaður beðinn
að hafa samband við eiganda bílsins
í síma 37596 eða slysarannsókna-
deild lögreglunnar í síma 11166.
og hrista klafann af sér. Verður
voldug og sterk. Bjartari heimur,
betra líf.
Við dámögn fýsnanna er drengilegt stríð
af dáðrökkum mannvinum háð
og forboðar sjást um sigurtíð
þótt sjálfsagt hún komi ekki í bráð.
þvi örðug er sóknin í auðvaldsins greip,
sem yfir þeim hlífisskjöld ber
og þar er að draga við ramman reip
sem rangsnúin tískan er.
Að upptökum stífla skal elfi þá
við áiblik af kærleikans ljósi.
Og gott verður komandi öldunum á
er allt þetta heimsböl er liðið hjá
er mannúðin gróðafíkn gengur frá
með göfugu sigurhrósi.
Væri nú ekki vel til þess vinn-
andi að lesa þessi alvöru erindi við
kertaljós komandi jóla og birtu frá
boðskap drottins vors Jesú Krists.
Það getur aldrei haft annað en góð
áhrif. Það er nóg af myrkrinu.
Gleðilegar hátíðir og undirbúning
allan.
Árni Helgason
Áhugaverð bók
Til Velvakanda.
Í öllu því flóði bóka, sem nú kem-
ur fram á sjónarsviðið, er ein, sem
vert er að fagna sérstaklega. Þar
á ég við fyrsta bindi að safni til
iðnsögu íslendinga, sem nefnist
Eldur í afli. Þar er á skýran og
áhugavekjandi hátt sagt frá þróun
málmiðnaðar á 19. öld og fyrri hluta
þessarar. Nú gætu menn haldið að
hér væri þurrt og leiðinlegt fræði-
rit á ferð, en það er nú öðru nær.
Höfundi bókarinnar — Sumarliða
R. ísleifssyni jámsmið og sagn-
fræðingi — tekst að gera hana
lifandi og oft á tíðum bráðskemmti-
lega. Fjöldi mynda prýðir bókina
og hafa margar þeirra mikið sögu-
legt gildi.
Það er ekki á hveijum degi sem
vandað rit um sögu einnar undir-
stöðuatvinnugreinar þjóðarinnar
sér dagsins ljós. Þess vegna er bók-
in fagnaðarefni öllum þeim fjöl-
mörgu sem starfa við málmiðnað,
og ekki síður hinum, sem áhuga
hafa á atvinnusögu landsmanna.
Þessi merka bók er sú fýrsta í
safni til iðnsögu íslendinga. Ef þær
sem á eftir koma verða eins góðar
og þessi, hefur sannarlega verið
unnið þarft starf, sem full ástæða
er til að þakka.
Ingólfur Sverrisson
Víkverji skrifar
Hér í blaðinu í gær birtist
fréttatilkynning frá skrif-
stofu Alþingis um nýbyggingu
Alþingis og birtust myndir af
húsinu frá ýmsum sjónarhomum.
í fréttinni sagði meðal annars:
„í skipulagi miðbæjarins er gert
ráð fyrir að ný hús myndi hlut-
fallslega smáar einingar sem
eldri hús einkennast af. Við hönn-
unina hefur verið lögð áhersla á
að nýbyggingin aðlagi sig að
þessu skipulagsmarkmiði, nú fá
gönguhliðar nýbyggingarinnar
yfirbragð þriggja húsa og það
sama gildir um bakhlið bygging-
arinnar. Af þessum orsökum
hefur stærð byggingar ofanjarð-
ar minnkað nokkuð miðað við
verðlaunatillögu.
Meginhugmyndir keppnistil-
lögunnar eru óbreyttar. Þær eru
annars vegar yfírbyggt torg og
göngugata umlukin af bygging-
um til beggja handa. Hins vegar
sú hugmjmd að nýbyggingin taki
mið af Alþingishúsínu hvað varð-
ar hlutföll, uppbyggingu og
efnisnotkun. Hæð nýbyggingar-
innar er sú sama og Alþingis-
af
hússins og húseiningar
svipaðri stærð.“
Þingmenn, þingflokkar, þing-
nefndir, skrifstofa Alþingis,
bókasafn, skjalasafn, Alþingistíð-
indi, tölvuvinnsla og fréttamenn
eiga að fá aðstöðu í þessu nýja
húsi Alþingis. Þá verður þar einn-
ig mötuneyti.
XXX
Það verður að segjast eins og
er að Víkveija líst illa á þetta
nýja hús Alþingis. Víkveiji hefur
ekkert á móti nýjum húsum í
miðbænum, telur til dæmis ráð-
hús við Ijömina borgarprýði.
Fyrirhugað hús Alþingis er hins
vegar óskapnaður sem ekki er
nauðsynlegt að smíða. Vissulega
er ekki búið vel að þingmönnum,
starfsmönnum Alþingis og blaða-
mönnum, en það er hægt að leysa
það vandamál með öðrum hætti.
í næsta nágrenni við Alþingis-
húsið er bygging Pósts og síma,
sem gæti hentað Alþingi ágæt-
lega. Víkveiji leggur til að það
hús verði fremur keypt en að
ráðist verði í að reisa nýtt við
hlið þinghússins.
Nú hefur Hitaveita Suður-
nesja keypt hlut ríkisins í
Sjóefnavinnslunni. Ríkissjóður
léttir af fyrirtækinu skuldum að
fjárhæð 530 milljónir króna, sem
við skattgreiðendur þurfum að
borga. Víkveiji vonar að hitaveit-
unni auðnist að rétta hag Sjó-
efnavinnslunnar við í samvinnu
við aðra aðila.
Sjóefnavinnslan var gæluverk-
efni stjómmálamanna og eitt
dæmi um það að þeir eigi ekki
að taka ákvörðun um stofnun og
rekstur fyrirtækja.
Víkveiji hlustar yfirleitt ekki
mikið á útvarp. Þetta hefur
þó breyst nokkuð á undanfömum
vikum eftir að ný útvarpsstöð,
Ljósvakinn, byijaði að senda út.
Hljómiistin sem þeir Ljósvaka-
menn leika fellur vel að tónlist-
arsmekk Víkveija, róleg og
þægileg.
I
■n ^ r«