Morgunblaðið - 31.01.1988, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. JANÚAR 1988

Bókfranska ferðamannsinsfrá 1922
endurútgefin á frönsku og íslensku.
eftír Elínu Pálmadóttur
Hvernig verða menn
það sem við gjarnan
köllum íslandsvinir?
Það er þetta makalausa
fólk sem kemur til Is-
lands, oft fyrir hreina
tilviljun, og ber þess
ekki bætur. Eyðir upp
frá því orku og ómæld-
um tíma æfilangt í að
tala og skrifa um Island.
Þessi saga er um það
hvernig slíkt getur haf-
ist, hvað leitt af öðru,
eftir furðulegustu leið-
um og orðið að vel
þeginni Islandskynn-
ingu. Á árinu 1922
ferðaðist Frakkinn Lou-
is-Frédéric Rouquette
um Island og skrifaði
bók, sem hann nefndi
L’Ile d’Infer eða Vítis-
eyjan og kom út í París
1924. Árið 1976 kom
ungur Frakki, Martial
Acquarone, í túristaferð
til Islands, með þeim
afleiðingum að hann
nokkrum árum síðar
hélt í fótspor Rouquett-
es og tók ljósmyndir af
leiðinni, kom upp ljós-
myndasýningu suður í
Frakklandi, sem forseti
Islands kom og opnaði í
fyrra. Og myndir hans
eiga að prýða nýja útg-
áfu af bók Roquettes.
Er ætlunin að bókin
komi út í vetur í Frakkl-
andi og á íslandi, í
þýðingu Jóns Óskars.
Martial Acquarone og
kona hans, Pacale De-
lande, sem stofnuðu og
eru í rauninni Miðjarð-
arhafsdeild félagsins
Islande- France, búa í
borginni Montpellier, og
þar sagði hann blaða-
manni Morgunblaðsins
alla söguna. En þar suð-
ur frá hefur hann orðið
til þess að stofnað hefur
verið Vinafélag Louis
Frederics Roquettes til
að styðja að minningu
þessa gleymda rithöf-
undar.
Martial Acquarone ferðaðist sömu leið um ísland og landi hans 1922
og tók myndir, sem notaðar verða í endurútgáfu Vítiseyjarinnar.
Martial Acquarone og kona hans Pascale Delande í ferðaskrifstofunni þar sem hún vinnur og þar sem
boðið er upp á íslensku á málanámskeiði - þótt engir nemendur hafi enn gefið sig fram.
verða honum innblástur til að skrifa
bækur, m.a. „ Le Grand Silence
Blanc“, sem í Frakklandi gæti
minnt á frásagnir Jacks London.
Þetta er reyndar eina bók hans sem
enn er að hafa í Frakklandi, nú 60
árum eftir lát hans. Áður en hann
lagði leið sína til íslands hafði hann
víða farið. Á vegum utanríkisþjón-
ustunnar var hann m.a. ritari
frönsku sendinefndarinnar á heims-
sýninguna í San Francisco 1915-16
og í New Orleans á hálfrar aldar
afmælinu, fulltrúi á fransk-pólsku
sýningunni 1917 og hann hafði
ferðast um Síberíu. Hann hafði frá
14 ára aldri verið sískrifandi og
með starfi skrifaði hann ávallt ljóð,
skáldsögur, leikrit, blaðagreinar,
þingfréttir, tækifærisgreinar og
greinar um ijármál.
Hinn 29. júní 1922 heldur svo
Louis Frederic Rouquette frá
Bordeaux áleiðis til íslands með
skipinu Yport og stígur á land á
Seyðisfirði 10. júní. Heim kom hann
í ágústlok um haustið og hafði þá
ferðast á hestum norður fýrir og
til Reykjavíkur. Er farið var fyrir
fáum árum að leita upplýsinga um
hann, var fjölskylda hans öll látin,
en grafnar voru upp myndir, teikn-
ingar og bréf til systur hans
Gabrielu. Rithöfundurinn Madame
Saint-Ange mundi þó vel eftir
Freddý og bréfasafn Pauls Vigne
d’Octon í Herault geymir bréf sem
þeim fóru á milli. Frá Islandsferð-
inni fundust bréf til systurinnnar,
annað frá Seyðisfirði hitt frá
Reykjavík. Segist hann ætla til
Grænlands, sem ekki hefur þó orðið
af því þaðan hélt hann heim til
Skotlands í ágústmánuði. Hann
skrifaði:
Nú er vika síðan ég steig á þetta
gamla land ísland. Það er í senn
skelfílegt og stórkostlegt. Líkist
mest óslitinni myndaröð úr Víti.
Dygði ekkert minna en tréskurðar-
myndir Gustavs Dorés við Divina
Commedia eftir Dante til að lýsa
þessu villta landi. Hér skynjar mað-
ur að náttúran var og er svona.
Það er að segja nákvæmlega eins
og daginn sem hún gubbaðist úr
iðrum jarðar. Þetta er þó ekki hin
friðhelga Pélionhæð við Ossa í
Grikklandi heldur jötnabjörg úr
basalti, hrauni og jöklum. Hamingj-
an góða, ég stendst ekki freisting-
una! Ég ætla að ferðast þvert yfir
eyjuna frá austri til vesturs, þ.e. frá
Seyðisfírði til Reykjavíkur. Ef mér
tekst það, þá verð ég fyrsti Frakk-
inn sem það geri." Og í bréfi frá
Rithöfundurinn og
ferðamaðurinn Louis-
Frederick Rouquette,
sem ferðaðist um ís-
land 1922 oggaf út
bók um ferðina í
París.
m ------
Þar sem frásögnin
teygir rætur
sínar aftur til
1922, þegar
Roquette kom
með skipi til
Austfjarða, er að
íslenskum sið
rétt að byija á að gera grein fyrir
þessum æfintýra- og ferðamanni.
Louis-Frederic Roquette fæddist í
Montpellier 1884, þar sem fjöl-
skyldan var í senn í vínrækt og
hafði afskipti af vísindum, bók-
menntum og stjómmálum. Afinn
var læknir og faðirinn, sem var
Bonapartisti, átti sæti í bæjarstjóm
og héraðsstjóminni. Hann skrifaði
3 skáldsögur um 1880. Sonurinn
átti því ekki langt að sækja flöl-
breyttan áhuga. Hann innritaðist í
Listaakademíuna í Monpellier með-
an hann var í menntaskóla. Tvítug-
ur gerðist hann blaðamaður,
kvæntist Helene Goumelle og eign-
aðist dótturina Celie. Virtist
semsagt ætla að lifa hefðbundnu
lífi á heimaslóðum. En 1907 hélt
hann til Parísar, þar sem hann tók
upp nýtt og strembið líf. Vann það
sem til féll, á opinberum skrifstof-
um, við blaðamennsku, varð þing-
ritari, nam málaralist o. fl. Þegar
fyrri heimstyijöldin skall á var Lou-
is-Frederic Roquette kallaður til
þjónustu og sendur í erindum þjóð-
ar sinnar til útlanda. Ferðalögin
Island líkist
mest myndaröð
úrVíti