Morgunblaðið - 17.04.1988, Qupperneq 33

8861 JÍÍPIA .71 HUOACIimWJg .OIOAJaMUOHOM -
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. APRÍL 1988 33
I
KK-sextett og einhverjum hefur
senniíega fundist við vera orðnir
of jassaðir.
Eftir að Fimm í fullu ijöri leið
undir lok stofnuðum við hljómsveit
sem hét Diskó sextett. Nafnið var
ekki tilkomið vegna þess að við
spiluðum diskótónlist, enda var hún
ekki til á þeim tíma. Ég fann nafn-
ið í vörulista í hljóðfærabúð og stal
listanum til að við gætum notað
merkið í auglýsingar. Diskó sextett
lifði í eitt og hálft ár og hann var
að mestu skipaður sömu mönnum
og þeim sem léku með Fimm í fullu
fjöri.
Árið 1963 varð talsverð breyting
hjá mér í tónlistinni. Þá byijaði ég
í hljómsveit Hauks Morthens og þar
þurfti ég að læra að spila útsetning-
ar. Við lékum jassaða dægurlaga-
músík sem var útsett af Ólafi Gauk
og Jóni Sigurðssyni. Ég þurfti að
læra að spila bókstafahljóma og það
var dálítið erfitt til að byija með
en vandist fljótt.
Síðar lá leiðin í hljómsveit Finns
Eydal þar sem ég var einn vetur.
Ég var einnig með Lúdó sextett um
tíma og Ólafi Gauk. Svo gekk ég
til liðs við Sumargleðina 1979 og
var með í henni þar til hún lagðist
í dvala 1986.
Byijaði snemma
að spá í jass
Strax og ég byrjaði í hljómsveit
fór ég að spá í jass. Jón bróðir
minn, sem er eldri en ég, var farinn
að spila jass á undan mér og hann
umgekkst mikið jassáhugafólk. Ég
smitaðist því fljótt af jassáhuga hjá
honum og vinum hans.
Ég hlustaði grimmt á Errol
Gardner og Oscar Peterson og síðar
á Victor Feldman sem spilaði á
víbrafón og píanó. Eftirlætis saxa-
fónleikarinn minn var og er Julian
„Cannonball" Adderley og hann lék
með bróður sínum Nat og Victor
Feldman í hljómsveit sem ég hlust-
aði mikið á.
Það var mikið talað um að banda-
ríski jassinn skiptist í tvennt. Ann-
ars vegar var „West eoast jass“.
Hann var leikinn á vesturströndinni
og undir hann flokkuðust menn eins
og Chet Baker, Shelly Manne og
Gerry Mulligan. Mér þótti þessi
stefna í jassi mun skipulegri og
lagrænni en hin stefnan sem kallað-
ist „East coast jass.“ John Coltrane
var frá austurströndinni og hann
hefur aldrei höfðað til mín.
Annars er ég eiginlega nýbyijað-
ur að hlusta á tónlist fyrir alvöru
eftir langt hlé. Það kom mjög langt
tímabil hjá mér þar sem ég hrein-
lega þoldi ekki að hlusta á tónlist.
Ég veit ekki af hveiju þetta staf-
aði; ef til vill tengdust einhveijar
óþægilegar minningar því að hlusta
á plötur.
Á þeim tíma þegar ég var að
byija að spila jass voru haldnir jass-
tónleikar á laugardagseftirmiðdög-
um í Storkklúbbnum sem seinna
varð þekktur undir nafninu Glaum-
bær. Tímasetning tónleikanna var
afleit því flestir sem fram komu í
Storkklúbbnum á laugardegi þurftu
að spila á balli um kvöldið. Jasstón-
leikamir voru því fluttir yfir á
mánudagskvöld og voru nú haldnir
á veitingastað sem hét Tjamar-
kaffí. Aðalhvatamaðurinn að þessu
var Þráinn Kristjánsson þjónn og
hann stóð einnig fyrir því að fá
hingað ýmsa erlenda tónlistarmenn
eins og Art Farmer og fleiri. Marg-
ir komu fram í Tjarnarkaffi sem
síðar urðu þekktir jassleikarar.
Þama léku til dæmis Öm Ármanns-
son, einn fremsti jassgítaristi lands-
ins fyrr og síðar, og Guðmundur
Steingrímsson trommari. Einnig
Gunnar Ormslev saxafónleikari, Jón
Páll gítarleikari, Rúnar Georgsson
saxafónleikari, Alfreð Alfreðsson
trommari, Pétur Östlund trommari,
Viðar Alfreðsson trompetleikari,
Sigurbjörn Ingþórsson bassaleikari
og Arni Scheving víbrafónleikari.
Á þessum tíma var hvergi hægt
að læra að spila jass. Besti skólinn
var að hafa klassíska undirstöðu,
hlusta mikið á jass og vona að neist-
inn kviknaði. Þetta gildir enn í dag.
Hjá'sumum kviknar neistinn tiltölu-
lega fljótt en aðrir sjá aldrei ljós.
Skipti á básúnu
og skellinöðru
Langaði þig aldrei að læra á
önnur hljóðfæri en pianó?
Jú, ég hafði mikinn áhuga á bás-
únuleik. Þegar ég var tólf ára fékk
ég dýra Conn-básúnu og hóf nám
hjá Birni R. Einarssyni. Þetta nám
mitt varð nú aldrei lengra en tveir
tímar því ég nennti ekkert að æfa
mig. Ég skipti því á básúnunni
minni og skellinöðru sem bróðir
minn átti. Björn R. sagði mér síðar
að mesta framförin í mínu básúnu-
námi hefði verið þegar hægri hand-
leggurinn á mér lengdist svo að ég
náði niður á C!
Ég var á sama aldri þegar ég
fékk áhuga á harmonikkuleik. Ég
varð mér úti um harmonikku og
hélt mikla harmonikkutónleika í
þurrkherberginu á Skúlagötu 52 við
mikinn fögnuð yngri íbúa hverfís-
ins. Ég lærði samt aldrei að spila
á nikku.
Síðast en ekki síst fékk ég inn-
göngu í Lúðrasveit verkalýðsins og
átti að spila á tenórhom þar. Lúðra-
sveitin lánaði mér homið en ég
varð að æfa mig heima við lítinn
fögnuð heimilismanna. Einhvem
tíma þegar ég kom heim var pabbi
búinn að skila hominu og það vom
endalokin á ferli mínum hjá Lúðra-
sveit verkalýðsins.
Ég var svo orðinn fertugur þegar
ég lærði á blokkflautu í tónmennta-
kennaradeild Tónlistarskólans í
Reykjavík. Við vomm 10 saman í
blokkflaututíma í senn og það vom
ekki alltaf falleg hljóð sem við gáf-
um frá okkur. Eg var stundum að
hugsa um að gangandi vegfarendur
sem leið áttu hjá og litu inn um
gluggann til okkar hlytu að álíta
okkur eitthvað skrítin.
Á skólabekk á ný
Ég settist á skólabekk á ný árið
1979 í Tónmenntakennaradeild
Tónlistarskólans í Reykjavík. Ég
var búinn að vera á leiðinni í þenn-
an skóla í mörg ár en hafði aldrei
komið því í verk. Mér þótti ekkert
spennandi að fara í skóla eftir öll
þessi ár en ég varð að horfa til
framtíðarinnar og vissi að ég væri
miklu betur settur með einhveija
menntun.
Það átti að skila umsókninni í
póstkassa við skólann fyrir klukkan
17 einhvern tiltekinn dag. Ég kom
með umsóknina rétt fyrir klukkan
17 og vonaði eiginlega að þessi
póstkassi væri aldrei tæmdur. Kass-
inn var nú samt tæmdur og ég var
sendur í inntökupróf. Utkoman úr
því var þannig að Jón Norðdal
skólastjóri hringdi í mig og sagðist
ekkert skilja í prófúrlausninni
minni. Almenn þekking væri nánast
engin en það sem viðkæmi tónlist
væri í lagi. „Hefurðu alltaf verið
svona vitlaus?" sagði hann við mig
í símann.
Ég hóf nám við Tónlistarskólann
og það var virkilega erfitt fyrir
mig. Flestir nemendumir voru ungt
fólk, nýútskrifað úr menntaskólum
og í fínu formi til að læra en ég
hafði ekki litið í námsbók í mörg
ár. Allir tóku mér ákaflega vel, jafnt
Jón Norðdal og kennaramir sem
nemendurnir, og ég lauk námi á
réttum tíma.
í dag starfa ég sem tónmennta-
kennari við Fellaskóla. Þar kenni
ég sex til ellefu ára bömum og það
er æði misjafnt hvemig sú kennsla
gengur. Sumir dagar eru frábærir
en aðrir dagar ægilegir. Svo kenni
ég á orgel og hljómborð við Tónlist-
arskóla Hafnarfjarðar auk þess sem
ég kenni á píanó við Jassdeild Tón-
listarskóla FÍH.
Almennur áhugi á jassi
Það er mikill og almennur áhugi
á jassi meðal ungs fólks í dag og
ásóknin í Jassdeild Tónlistarskóla
FÍH er mikil. Það eru reyndar fleiri
en jassáhugamenn sem fara í jass-
deildina, því þeir sem áhuga hafa
á poppi velja hana fremur en þá
klassísku.
Við eigum helling af mjög efni-
legum jassleikumm og í jassdeild-
inni er mannskapur til að fylla tvær
eða fleiri stórsveitir og flestir nem-
endanna geta lesið næstum allar
nótur. Ég held að það sé nóg um
tækifæri fyrir þetta fólk til að koma
fram opinberlega ef það hefur
áhuga á. Til dæmis em reglulega
haldin jasskvöld í Heita pottinum í
Fischersundi.
I dag ríkja líka allt önnur viðhorf
meðal tónlistarmanna og til þeirra
heldur en var er ég var að koma
fram í fyrsta sinn. Þá rann vinnan
alltof oft saman við skemmtun en
í dag em mun skarpari skil þar á
milli. Til dæmis þótti ekkert tiltöku-
mál að heilu hljómsveitimar léku
undir áhrifum áfengis og það þótti
jafnvel tilheyra. Þetta heyrir sög-
unni til og í dag bera menn miklu
meiri virðingu fyrir starfinu.
Hljómsveit Ólafs Gauks. F.v. Ólafur Gaukur, Páll Valgeirsson, Carl
Möller, Vilhjálmur Vilhjálmsson, Andrés Ingólfsson og Svanhildur
Jakobsdóttir.
Hljómsveitin Diskó sextett á sviðinu í Iðnó. Frá vinstri: Kjartan
Norðfjörð, Harald G. Haralds, Björn Björnsson, Guðjón Margeirs-
son, Bertram Möller og Carl Möller.
ALHLIÐA
SNYRTIÞJÓNUSTA
Bjóðum upp á andlitsböð, litan-
ir, húðhreinsun, vaxmeðferð,
handsnyrtingu og make-up.
NNFÖRÐUNARNÁMSKEIÐIN
Vegna mikilla vinsælda mun
ég bæta við nokkrum
námskeiðum í maí. Hring-
ið strax í síma 19660.
Krlstín Stefánsdóttir, snyrti- og
förðunarfræðlngur.
Snyrtistofan NN
FOTAAÐGERÐIR
Nú bjóðum við einttig upp á fóta-
aðgerðir. Ath. Tímarfyllast
fljótt, pantið tímanlega ísíma
19660.
AuðurRós Ingvadóttir,
fótaaðgerða fræðingur.
Snyrtistofan NN
Kristin Friðriksdóttir,
GERVl-
NEGLUR
Nýjung sem
skemmir ekki
þínar eigin neglur,
styrking og við-
gerðir. Tryggið
ykkur tíma í síma
förðunarfræð ingur. 19660.
Snyrtistofan NN
Laugavegi 27 - Sími 19660
miðasala í HÓTEL ÍS-
landi í DAG í síma