Morgunblaðið - 30.06.1988, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1988
49
Minning:
Sölvi Elíasson
Fæddur 22.júní 1904
Dáinn 21. júní 1988
Nú er ég aldinn að árum.
Um sig meinin grafa.
Senn er sólarlag.
Svíður í gömlum sárum.
Samt er gaman að hafa
lifað svo langan dag.
(Örn Amarson)
Það var hálf öld á milli okkar
afa. Og með sanni má segja að þessi
hálfa öld hafi bæði verið sú lengsta
og jafnframt sú stysta í sögu þjóðar-
innar. Hann afi minn lifði tíma örra
breytinga, fæddur á skútuöldinni sá
hann geimöldina sigla í höfn. Hann
lifði tvær heimsstyijaldir, kreppu og
kalt stríð. Þessi tíð hefur verið
vandrötuð sigling fyrir mannkynið
þar sem oftar en ekki hefur við borð
legið að steytt væri á skeri.
Afí er sá maður sem best kunni
að sigla af þeim sem ég hef þekkt.
Strákurinn sem oft var blautur í
fætuma í Gvendareyjum fyrir
mannsaldri og hlaut ákúrur fyrir var
aðeins að nema þá list að lifa og sú
list var enginn leikur. Sagt hefur
verið að B reiðafj arðareyj amar hafi
verið matarkista þegar hungur svarf
að í öðrum landshlutum. En það
þurfti að hafa fyrir því að opna þá
matarkistu, því kynntist strákur al-
inn upp hjá vandalausum í upphafi
þessarar aldar. Að sigla báti um
innanverðan Breiðafjörðinn er list,
listin að sigla milli skers og báru,
læra á sjólagið, þekkja straumana
og varast þá. Og aftur til baka fær-
andi björg í bú. Þetta var það nám
sem afi minn hafði í vegamestið á
leið sinni út í lífíð. Um frekari skóla-
göngu var ekki að ræða enda efast
ég um að hún hefði dugaði honum
betur, þetta var sá sjóður er hann
sótti í og miðlaði af. Eg vona að ég
hafí að minnsta kosti lært áralagið
þó ekki væri annað. Ef svo er þá
er ég ríkur.
Nákvæmlega fimmtíu ámm síðar
var annar strákur að alast upp í
stórborginni Reykjavík, borg sem
spratt upp með ógnarhraða, stein-
steypufrumskógur sem á margan
hátt er fjandsamlegur bömum og
jafnvel hættulegur. Það var því
ómetanleg gæfa fyrir þennan strák
í miðju rótleysinu að eiga að afa
strákinn úr Gvendareyjum. Og þó
tognaði úr þeim yngri, hann sæti á
skólabekk í tvo áratugi, sem sá eldri
fór algerlega á mis við, og hefði
sprenglærða lærimeistara, fcvpn
hann engan sem tók afa fram. Með
honum fór hann í veiði, í fyl, lærði
handtök margvíslegra starfa um leið
og hann kynntist sögu og lífi alþýðu
þessarar þjóðar. Strákurinn úr stein-
steypufmmskóginum tók að skjóta
rótum. Hjá afa fann hann að bamið
er jafn mikilvægur einstaklingur og
annað fólk og ekkert verk er það
ómerkilegt að ekki þurfi að vanda
til þess, jafnvel ekki verk bamsins.
Allir menn em jafnir og störf þeirra
jafn gild.
Í fyrrahaust mátti stundum sjá
öldung leiða annan lítinn rauðkoll
um Klambratúnið, stundum var jafn-
vel bolti með í för. Heim í Einholtið
komu þeir ijóðir í kinnum og a.m.k.
sá yngri með grasgrænu á hnjánum.
En báðum þóttu kleinumar hjá
ömmu góðar. Eg veit að þessar
stundir gleymast ekki í bráð.
Fyrir framan mig er ljósmynd sem
ég er dálítið montinn af. Hana tók
ég af afa mínum árið sem ég var
með ljósmyndadelluna. Hún er ekk-
ert tækniundur en hún sýnir afa
Minning:
AuðurErla
Sigfriedsdóttir
í dag er til moldar borin Auður
Erla Sigfriedsdóttir, en hún lést að
heimili sínu sunnudaginn 19. júní
langt um aldur fram aðeins 48 ára
að aldri.
Mér er ljúft að minnast hennar
svo mikil ágætiskona sem hún var.
Hún var búin að vera veik í nokkra
daga en engum datt í hug að liði
að lokum ævi hennar, en lungna-
bólga varð henni að aldurtila. Við
sem eftir stöndum spyijum af hvetju
einmitt núna þegar allar horfur voru
á því að upp birti í lífi hennar og
hægt væri að líta björtum augum
til framtíðarinnar.
Auður var greind kona og umfram
allt stolt, hún átti við vandamál að
stríða og oft bognaði hún undan
veikleika sínum, en alltaf reis hún
upp aftur með reisn sem einkenndi
hana alla tíð.
Hún hét fullu nafni Auður Erla
og var dóttir hjónanna Sigurbjargar
Sigríðar Þorbergsdóttur og Sigfried
Björgvins Sigurðssonar. Hann rakti
ættir sínar til Austur-Skaftafells-
sýslu, en Sigurbjörg var fædd í vest-
urbænum.
Systkinin voru fimm og eru tvö á
líti. Sigurður og Ásta, en hún og
hennar fjölskylda voru Auði stoð og
stytta og reyndust henni og bömum
hennar einstaklega vel í gegnum
árin og mat hún það mikils.
Ung að árum giftist hún fyrri
manni sínum Áma Sceving, hljóm-
listarmanni, og áttu þau eina dótt-
ur, Bryndísi, sem gift er Haraldi
Ólafssyni. Bamaböm em þijú,
Kjartan Ámi, Hrefna og Ema. Þau
Ámi slitu samvistum. Seinni maður
hennar er Viðar Stefánsson, vél-
virki, drengur góður sem studdi hana
sem best hann gat, og eiga þau þijú
böm, Stefán Fannar 12 ára, Ægi
Þór 9 ára og Heiðu Björk 8 ára.
Hún fór ekki varhluta af and-
streymi lífsins því hvert dauðsfallið
rak annað í fjölskyldunni, ýmist af
völdum sjúkdóma en mest vegna
slysfara, hvert áfallið á eftir öðru
og virtist ekki ætla að verða lát á
og tók það mjög á hana eins og alla
aðra í fjölskyldunni.
Auður var hamhleypa til vinnu,
en hún meiddist í bak og háði það
henni töluvert, en samt var hún ein
af þessum góðu húsmæðrum sem
við hinar öfunduðum af myndarskap
sínum.
Ekki er hægt að skilja svo við
þessi eftirmæli að nefna ekki glæsi-
legt útlit hennar en hún var á sínum
yngri árum eins falleg og íslenskar
stúlkur geta fallegastar orðið svo
unun var á að horfa.
Nú er hún komin í góðan hóp
ástvinanna allra sem á undan voru
kallaðir og hún saknaði svo mjög.
Fari hún í friði.
Viðar minn, ég votta þér og böm-
um þínum og öðmm ástvinum henn-
ar mína innilegustu samúð.
Hólmfríður
minn eins og ég vil muna hann.
Hann situr í stólnum sínum og lygn-
ir aftur augunum eins og eftir starf-
saman dag og framan á magann
spennir hann hendur. Það eru þessar
hendur sem eru gimsteinn myndar-
innar, hendur sem sjaldan vom verk-
lausar. _ Leiðsagnar þeirra hef ég
notið. Ég er gæfumaður.
Sölvi
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, stjúpfaðir, tengdafaöir og afi,
ÞORKELL SIGURBJÖRN GUÐVARÐARSON,
Álftamýri 50,
Reykjavík,
sem lést þann 22. júní sl., verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
þann 1. júlí kl. 13.30.
Svava Jónsdóttir,
Steinar Bragi Þorkelsson, Kristín Steinþórsdóttir,
Ása Þorkelsdóttir, Grímur Hannesson,
Elvar Þorkelsson, Sigrún Lára Hauksdóttir,
Hrefna Víglundsdóttir, Hjörtur Hjartarson,
Erla Viglundsdóttir, Friðrik Ragnarsson,
Víglundur Víglundsson, Jóna Þorbjörnsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för móður okkar og tengdamóöur,
GUÐRÍÐAR SVEINSDÓTTUR,
Reykjavfkurvegi 26,
HafnarfirAI.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu í Hafnarfirði.
Anna Erlendsdóttir, Nfels Þórarinsson,
Gunnar Erlendsson, Elsa Karisdóttir,
Halldóra Elsa Erlendsdóttir, Sigurður Gunnarsson,
Aðalheiður Erlendsdóttir, Magnús Bjarnason,
Sveinn Björnsson.