Morgunblaðið - 21.08.1988, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. ÁGÚST 1988
Systraminning:
Olafía Haraldsdóttir
Lovísa D. Haraldsdóttir
Ólafía:
Fædd 29. maí 1923
Dáin 22. ágiist 1987
Lovísa Dagmar:
Fædd 2. maí 1922
Dáin 1. júní 1988
I fáum orðum vil ég minnast
móðursystra minna tveggja, en þær
veiktust af sama sjúkdómi snemma
á síðastliðnu ári og létust með nokk-
urra mánaða millibili.
Það voru þær Ólafía og Lovísa
Dagmar Haraldsdætur frá Skeggja-
stöðum í Garði.
Lóa, eins og hún var ætíð kölluð
meðal ættingja og vina, fæddist 29.
maí 1923 en lést 22. ágúst 1987,
en Lúlla, eins og Lovísa Dagmar
var ávallt kölluð, fæddist 2. maí
1922, en lést 1. júní síðastliðinn.
Þær voru dætur hjónanna að
Skeggjastöðum í * Garði, þeirra
Bjargar Ólafsdóttur, f. 19.4. 1889,
d. 13.4. 1949, en þar var hún fædd
og uppalin, og Haraldar Jónssonar,
f. 14.3. 1882, d. 8.3. 1951. Var
hann ættaður frá Klausturhólum í
, r^irimsnesi.
Þau Björg og Haraldur bjuggu
allan sinn búskap að Skeggjastöð-
um í Garði. Stundaði Haraldur sjó-
sókn, en drýgði tekjur heimilisins
að öðru leyti með nokkrum búskap.
Þeim hjónum varð sjö barna auð-
ið, eitt lést í frumbernsku, en ungan
son sinn, Gunnar Ólaf, f. 26. sept-
ember, misstu þau í hafið, er hann
fórst með vélbátnum Eggert, þann
24. nóvember 1940.
Systkinin frá Skeggjastöðum,
sem eftir lifa, eruJón.f. 11.8. 1916,
starfsmaður á Keflavíkurflugvelli,
kvæntur Ingveldi Jónsdóttur, þau
búa að Skeggjastöðum; Guðmunda
(Stella), f. 11.4. 1920, saumakona,
gift Leifi Björnssyni, múrara. Þeirra
heimiii er í Hafnarfírði; Hulda, f.
7.7. 1929, talsímakona, gift Einari
Mýrdal, skipasmið á Akranesi.
Systkinin á Skeggjastöðum ólust
upp við umhyggju og ástríki for-
eldra sinna, en lífsbarátta þeirra
hófst snemma og þurftu þau að
leggja sitt af mörkum heimilinu til
farborða. Var slíkt algengt á þeim
árum.
Afí minn og amma voru ekki
efnuð, en höfðu þó nóg fyrir sig
+
Systir mín og vinkona okkar,
GUÐRÚN ÞORSTEINSDÓTTIR
kennari,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju miðvikudaginn 24. ágúst kl. 15.00.
Jóhanna Þorsteinsdóttir,
Sigurlaug Guðmundsdóttir,
Guðrún Hulda Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Jóhannsdóttir.
Ingibjörg Pólsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR KR. SÍMONARSON,
Holtsgötu 12, Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn 22. ágúst kl.
13.30.
Hulda Guðmundsdóttir, Kristjón Benjamínsson,
Gyða Guðmundsdóttir, Haraldur Baldursson,
Adolf Guðmundsson, Erla Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaöur minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÞÓRARINN KRISTJÁNSSON
fyrrverandi sfmritari,
Kambsvegi 4,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriöjudaginn 23. ágúst kl. 15.00.
Matthildur Þórðardóttir,
Leifur Þórarinsson, Inga Bjarnason,
Kristján Árnason,
Sigrfður Ásdfs Þórarinsdóttir, Oddur Ólafsson
og barnabörn.
i Ástkær eiginmaður minn, faðir, mágur, sonur, tengdasonur, bróðir og
GUÐMUNDUR THORSTEINSSON
bifreiðastjóri, Dvergabakka 34,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 23. ágúst kl. 13.30.
Eli'sabet Jónsdóttir,
Hallveig Guðmundsdóttir, Jóhannes Freyr Guðmundsson,
Sigurveig Halldórsdóttir, Hallur Hermannsson,
Þóra Ágústsdóttir, Jón Jónsson,
Stefán Skaftason, Sigrfður Hermóðsdóttir,
Halldór Skaftason, ína Gissurardóttir,
Gyða Thorsteinsdóttir, Rósa Thorsteinsson.
Þökkum auðsýnda samúö við andlát og útför
INGIBJARGAR HELGU GUÐMUNDSDÓTTUR
Ijósmóður.
Fyrir hönd systkina og barnabarna,
Ingi B. Jónasson, Kristrún Gestsdóttir,
Kristján Jónasson, Sóley Jóhannsdóttir.
Ólafía Haraldsdóttir
og sína. Voru þau hjálpsöm ná-
grönnum sínum og máttu ekkert
aumt sjá. Hirði ég ekki um að
greina hér frá öllum þeim sögum,
sem mér hafa verið sagðar í þeim
efnum.
Ungar að árum kynntust Lóa og
Lúlla lífsförunautum sínum. Árið
1950 giftist Lóa Alexander Magn-
ússyni, skrifstofumanni í Keflavík,
og bjuggu þau alltaf á Suðurnesj-
um, fyrst í Njarðvík, en síðar reistu
þau sér hús á Faxabraut 1,
Keflavík, þar sem þau bjuggu, þar
til Alexander féll frá langt fyrir
aldur fram árið 1979, aðeins 56 ára
að aldri. Fráfall Alexanders varð
mikið áfall fyrir Lóu frænku mína,
enda hafði verið mjög kært með
þeim hjónum, en bömin reyndust
henni einstaklega vel og höfðu við
hana náið samband. Síðustu árin
meðan heilsa leyfði starfaði hún á
Keflavíkurflugvelli.
Böm Lóu og Alexanders em
þessi: Eygló, f. 1948, skrifstofu-
maður hjá lögreglustjóranum á
Keflavíkurflugvelli, gift Ragnari
Haukssyni. Eiga þau þrjá syni:
Gunnar Ólafur, f. 1949, fiskitækn-
ir. Hann á tvö böm; Sæmundur, f.
1950, smiður, kvæntur Rut Þor-
steinsdóttur; Haraldur, f. 1951,
póststarfsmaður, kvæntur Halldóm
Jónsdóttur. Eiga þau tvo syni; og
Alma, f. 1957, sjúkraliði, gift Guð-
mundi Þóri Einarssyni. Eiga þau
tvo syni. Öll systkinin búa á Suður-
nesjum nema Gunnar, sem býr í
Reykjavík.
Lúlla giftist árið 1944 Gísla Hall-
dórssyni, skipstjóra, frá Vömm í
Garði. Snemma reistu þau hús á
Suðurgötu 43, Keflavík og bjuggu
þar, unz þau fluttu á Birkiteig í
Keflavík fyrir fáum ámm. Þeim
varð úögurra bama auðið. Elsta
barnið, drengur, fæddist andvana.
Blómastofa
Friöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
0pi6 öll kvöld
tit kl. 22,- einnig um heigar.
Skreytingar við öli tilefni.
Gjafavörur.
i- %
Lovísa D. Haraldsdóttir
Hin em: Kristjana Björg, f. 1949,
rekur efnalaug í Keflavík, gift Ólafí
Eggertssyni og eiga þau tvo syni;
Helga Guðrún, f. 1951, skrifstofu-
maður. Á hún tvö böm; Haraldur,
f. 1959, smiður, kvæntur Þorbjörgu
Þórarinsdóttur. Þau búa í Noregi,
en dæturnar búa á Suðurnesjum.
Lúlla hafði mikið og gott sam-
band við böm sín og bamaböm.
Mikill gleðidagur varð í lífí Lúllu á
síðastá sumri, þá fársjúk, er hún
fékk tækifæri til að halda undir
skírn nýfæddri sonardóttur sinni,
er hlaut nafn hennar. Síðustu mán-
uði Lúllu hjúkraði Gísli konu sinni
á heimili þeirra af slíkri umhyggju,
að vart verður á betra kosið og
sýnir það bezt mannkosti hans.
Fyrstu minningar um frænkur
mínar, er ég var lítil og bjó að
Skeggjastöðum hjá afa mínum og
ömmu, em þær, að frænkur mínar
vom þá enn í foreldrahúsum sem
ungar stúlkur, sem mér þóttu svo
fallegar og leit einatt til þeirra sem
eldri systra, meðan ég dvaldi að
Skeggjastöðum.
Síðar, er ég bjó hjá foreldrum
mínum í Hafnarfirði, minnist ég
greinilega heimsókna þeirra. Var
þá oft glatt á hjalla, þegar þær
Skcggjastaðasystur hittust og hleg-
ið var og gert að gamni sínu. Sam-
band þeirra systra var mjög einlægt
og einstaklega hlýlegt.
Báðar höfðu þær Lóa og Lúlla
skemmtilegt skopskyn og vom
ófeimnar við að segja skoðanir
sínar, einkum í sambandi við þær
sjálfar. í fjölskylduboðum vom þær
ómissandi. Vom þar hrókar alls
fagnaðar og ófeimnar v;ð að segja
skoðanir sínar, þó aldrei á særandi
hátt. Alls þessa sakna ég. Blessuð
sé minning þeirra.
Guðrún Leifsdóttir
Minning:
Haraldur Sigurmunds-
son á Fossá
Fæddur 2. ágúst 1902
Dáinn 15. ágúst 1988
Halli, þegar Badda systir hættir
að vera hjá þér í sveit, má ég þá
koma í staðinn? Þetta er með því
fýrsta sem ég man eftir í samskipt-
um mínum við Halla frænda á
Fossá. Ég hafði þurft að manna
mig talsvert upp, til að fara inní
hjónaherbergið í gamla bænum og
bera upp þessa spumingu. Skömmu
áður hafði ég nefnilega orðið þess
áskynja, að það var vissara að hafa
sig hæga, ef Halli varð reiður. Siggi
frændi hafði tekið sig til og reynt
að sigla á saltfiskhleranum niður
ána. Saltfískurinn sem átti að vera
í matinn þann daginn, hafði að sjálf-
sögðu leitað uppmna síns í sjónum.
Halli varð ævareiður yfir uppátæk-
inu.
Seinna komst ég að því, að hann
varð örsjaldan reiður, var í raun
einstakt ljúfmenni í allri umgengni.
í augum bamsins em allir yfir
tvítugt gamlir, ellin bara mislangt
gengin. Halli var í mínum augum
gamall, góður og fallegur maður.
Fallegur já, útitekinn, móeygður,
með hvítt hrokkið hár og vinalegur
á svipinn. Það var líka svo margt
sérstakt í fari hans. Glansderhúfan,
vestið með svörtu gljáandi silki-
baki, úrið í keðju úr hnappagatinu
í vestisvasann. Hann signdi sig áður
en hann fór í hreina nærskyrtu.
Hann átti sér skeið, sér disk, sér
bolla. Það var þó nokkur kúnst að
leggja á borð á þeim bæ, í þá daga.
Halli hafði frábært lag á bömum
og unglingnm. Með honum urðu
verkin áhugaverð og skemmtileg.
Hann tók sér tíma til að útskýra
hlutina og flanaði ekki að neinu.
Eitt sinn fékk ég að fara með hon-
um á Hákoníu að vitja selanetanna.
Ég sótti fast að fá að prófa að róa,
en ekki taldi hann það nú ráðlegt.
Fyrst skyldum við vitja netanna.
Legsteinar
Framleiðum aliar stærðir og gerðir af legsteinum.
Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjof
________um gerð og val legsteina.
ÍB S.HELGASON HF
ISTEINSMIÐJA
H SKBvWUVEGI 4Ö SiMI 76877
Síðan réri hann rólega en örugglega
út undir Hörgsnes. Við drógum upp
netin og lögðum þau aftur. Veiðin
var þrír kópar. A heimleiðinni lét
hann þó eftir mér að fá að róa.
Eitthvað hefur nú áralagið verið
undarlegt hjá mér, en ekki gerði
Halli veður úr því. Hann settist í
skutinn með þriðju árina og stýrði
heim, raulandi í lágum hljóðum.
Hann kunni mikið af gömlum kveð-
skap. Eina stöku man ég öðrum
betur, sennilega vegna þess að ég
skildi hana ekki. Hún hljóðar svo:
Aldan brestur og fram freyðir,
froðu i kesti setur.
Strengjahestur áfram æðir
eins og mest hann getur.
Því skildi hesturinn hafa ætt út
á haf, hugsaði ég. Halli útskýrði
fyrir mér að strengjahestur merkti
bátur og þar með varð stakan auð-
skilin.
Sem fullorðin manneskja. starf-
andi kennari, finn ég hvao ég er
rík að hafa fengið að njóta sveita-
vistar hjá fjölskyldunni á Fossá í
sjö sumur. Þar lærði ég meira um
lífið og tilveruna, en hægt er að
nema af nokkurri bók.
Haraldur Sigurður Sigurmunds-
son fæddist 2. ágúst 1902. Hann
tilheyrði því kynslóð sem nú er
smám saman að kveðja lífið. Kyn-
slóð sem líklega hefur lifað mestu
þjóðfélagsbreytingar í sögu þjóðar-
innar. Kynslóð sem einkenndist af
kjarki og dugnaði og á allar þakkir
skildar af okkur sem byggjum þetta
land í dag.
Fari frændi í friði.
Stína Signrleifs