Morgunblaðið - 05.11.1989, Blaðsíða 20

20
MOJlGUNiJLAÐIÐ
MliMIVII NGAR siinn uuaguíc»») i
OVEMBER 1989
Siguvjón Krístfáns-
son skipsijóri
Fæddur 25. ágúst 1902
Dáinn 27. október 1989
Hann langafi er dáinn. Það er
svo erfitt að upplifa dauðann þegar
maður er bara átta ára. Og sárt
að kveðja. En samt verður maður.
Og eftir sárasta grátinn þá huggaði
Helga mín sig við það að núna
væri hann kominn til Sigríðar
langömmu. Þar viidi hann vera og
þar liði honum vel.
Langafi var búinn að lifa næstum
90 ár og sjá og upplifa sitt af
hveiju í lífinu, eins og flest fólk af
hans kynslóð. Við Siguijón hittumst
ekki síðustu árin en áður höfðum
við ræktað með okkur virðingar-
og vináttusamband sem ekki slitn-
aði. Við vissum hvort af öðru.
Ég hefði viljað þakka honum all-
ar góðu kveðjurnar og hugulsemina
við okkur. Og Helga hefði viljað
þakka honum samverustundirnar
og öll samtölin sem hún kunni svo
vel að meta. En nú er hann farinn.
Hann var búinn að skila sínu dags-
verki og gerði það vel.
Við vitum að langafi hefði viljað
þakka Helgu ömmu fyrir allar ferð-
irnar hennar, alla umhyggjusemina
og alúðina, bæði við hann og
langömmu.
Ollum nánustu aðstandendum
Blómmtofa
Friðfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öii kyöld
til ki. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
hans færum við okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur.
Aðalheiður Birgisdóttir,
Helga Kristjánsdóttir.
Enginn ræður sínum næturstað.
Tildrögin að því að ég og fjölskylda
mín fluttumst til Akraness, þar sem
heimili okkar hefir staðið yfir 30
ár, tengjast fyrstu minningum okk-
ar um Siguijón Kristjánsson skip-
stjóra sem í dag er til moldar borinn.
Sumarið 1958 var fjölskylda mín
á ferðalagi um Borgarfjörð ásamt
tengdaforeldrum mínum. Við höfð-
um ætlað okkur að gista í Borgar-
firði en hvergi var rúm í nokkru
gistihúsi. Var því ákveðið að halda
til Akraness og beiðast gistingar
hjá Siguijóni og konu hans. Mikil
vinátta og kærleikur var milli
tengdaforeldra minna og þeirra
hjóna. Á heimili þeirra var okkur
tekið tveim höndum og nutum við
þar gistingar og greiðasemi á alla
lund. Á Akranesi dvöldumst við
síðan næsta dag. Þá gerðist það
óvænt að ég réð mig til starfa þar
og hafði þó ekki haft nein áform
um búferlaflutninga.
Siguijón Kristjánsson var fæddur
og upp alinn á Hellissandi. Korn-
ungur hóf hann að stunda sjó frá
Sandi, fyrst sem háseti en fljótlega
tók hann við formennsku á bátum.
Siguijón kvæntist æskuunnustu
sinni, Sigríði Olafsdóttur, sem einn-
ig var fædd og alin upp á Helliss-
andi. Hún lést fyrir nokkrum árum.
Þau eignuðust fimm börn: Steinar,
fæddan 1928, Oddnýju Ólafíu,
fædda 1929, Hreiðar, fæddan 1931,
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
vid öll tækifæri
blómaverkstæði
INNAsa*
Skólavörðustíg 12
á horni Bergstaðastrætis
sími 19090
Legsteinar
Framleiðum allar stærðir og gerðir af legsteinum.
Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjöf
um i
I
SS.HELGASONHF
SKEMMLWEQI48-SÍMI76677
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR H. PROPPÉ,
andaöist í London 2. nóvember.
Ástráður Proppé,
börn, tengdábörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
JÓHAIMNES JÓH ANIMESSON
frá Glerá,
Hátúni 11,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 7. nóvember
kl. 13.30.
Karólina Jósefsdóttir,
Elsa Jóhannesdóttir,
Bergrós Jóhannesdóttir, Ásgeir Jakobsson.
Sævar, fæddan 1932, en hann fórst
með vélbátnum Val 1952. Yngstur
bamanna er Kristján, fæddur 1933.
Þá ólu þau upp tvö barnabörn sín,
Sigríði og Siguijón. Niðjar þeirra
em milli 40 og 50.
Siguijón og Sigríður fluttust,
ásamt stóra barnahópnum sínum,
til Akraness 1936 þar sem hann
var skipstjóri á fiskiskipum fram
um 1960. Þótti sópa mjög að honum
í því starfi. Seinustu ár þeirra hjóna
á Akranesi vann hann í Sements-
verksmiðju ríkisins en 1963 fluttu
þau búferlum til Reykjavíkur. Þá
vann Siguijón hjá Áburðarverk-
smiðjunni í Gufunesi um nokkurra
ára skeið. Síðustu árin áttu þau
heimili sitt á Hrafnistu í Reykjavík.
Eins og fyrr segir var mjög náin
vinátta milii tengdaforeldra minna
og Siguijóns Kristjánssonar og
Sigríðar Olafsdóttur. Efst í huga
þeirra er þakklæti fyrir órofa
tryggð og ævilanga vináttu.
Mér var Siguijón hollráður vinur.
Gestrisni þeirra hjóna og höfðings-
lundar nutum við Inga í áratugi,
allt frá samfundunum fyrstu sem
höfðu svo afdrifaríkar afleiðingar -í
för með sér fyrir líf fjölskyldu okk-
ar.
Við ^vottum ástvinum dýpstu
samúð og biðjum þeim allrar bless-
unar.
Hörður Pálsson
Þeir eru nú að hverfa einn af
öðrum, sem fæddir eru um eða upp
úr aldamótunum.
Einn þeirra, Sigurjón Kristjáns-
son fyrrv. skipstjóri, lést á Hrafn-
istu í Reykjavík þann 27. f.m.
Sigutjón fæddist í Bíldudal þann
25. ágúst 1902. Foreidrar hans
voru Stefanía Stefánsdóttir og
Kristján Kristjánsson, sem lést áður
en Siguijón fæddist.
Ungur fluttist hann til Hellis-
sands með móður sinni og óist þar
upp. Árið 1926 kvæntist Siguijón
Sigríði V. Ólafsdóttur. Sigríður lést
árið 1987. Þau eignuðust fimm
böm, sem eru: Steinar, rjthöfundur
í Reykjavík, Oddný Ólafía, húsmóð-
ir á Ákureyri, Hreiðar, búsettur
erlendis, Sævar, drukknaði með mb.
Val frá Akranesi 1952, tvítugur að
aldri, og Kristján, trésmiður í Kópa-
vogi. Auk þess ólu þau hjónin upp
sonardóttur sína, Sigríði Steinars-
dóttur, meinatækni á Selfossi, og
dótturson sinn Siguijón Guðmunds-
son, sem er búsettur í Reykjavík.
Siguijón fékk skipstjórnarrétt-
indi aðeins 22 ára gamall og var
upp frá því skipstjóri á fiskiskipum
þar til hann lét af sjósókn um sex-
tugt. Til Akranes fluttist Siguijón
með fjölskyldu sína árið 1936. Frá
æskuárum mínum á Akranesi á ég
margar kærar minningar tengdar
Siguijóni og hans góðu konu, því
þau voru meðal bestu vina foreldra
minna. Það var ósjaldan þegar ég
var sem barn að fara í skólann að
morgni að glænýr fiskur lá við hlið
mjólkurbrúsans á tröppunum við
útidyrnar. Ekki var gefandinn að
gera vart við sig, enda oftast
snemma á ferðinni. Hann vildi
gauka einhveiju að vinum sínum.
Ég segi einhveiju því Siguijón var
alltaf sígefandi, bæði af sínum ver-
aldlega auði, sem eflaust hefur ekki
alltaf verið til að taka af, eða þá
og ekki síður af sínum andlega
auði. Þar var þessi vinur minn ríkur
maður.Jlann átti einlæga trú á Guð
almáttugan og ræktaði hana og
breytti eftir henni.
Þau Sigríður og Siguijón fluttust
til Reykjavíkur 1962 og foreldrar
mínir tveimur árum seinna. Bjuggu
þau um tíma í sama fjölbýlishúsinu.
Hélst því sambandið milli fjöl-
skyldnanna áfram og við móður
mína eftir að faðir minn lést.
Síðustu árin dvaidi Siguijón á
Hrafnistu. Nokkru síðar flutti móð-
ir mín þangað einnig.
Siguijón kom til hennar daglega
að vitja um líðan hennar og hvort
hann gæti eitthvað fyrir hana gert.
Slík var tiyggð hans. Siguijón kveið
ekki endalokum þessa lífs og fékk
friðsælt andlát á Hrafnistu, þar sem
hann sat meðal vina sinna og æfði
söng fyrir jólahátíðina.
Eg minnist Siguijóns með inni-
legu þakklæti fyrir alla vináttuna
og tryggðina sem hann ætíð sýndi
foreldrum mínum og okkur systkin-
unum. Fyrir hönd móður minnar,
bræðra og fjölskyldna okkar votta
ég börnum Siguijóns og öðrum
aðstandendum innilega samúð.
Jóhanna María Þórðardóttir
Föstudaginn 27. október andað-
ist ömmubróðir minn, Siguijón
Kristjánsson fyrrverandi skipstjóri
87 ára að aldri. Hann varð bráð-
kvaddur á Hrafnistu, þar sem hann
dvaldi síðustu árin.
Fyrir tæpum 90 árum fluttu ung
hjón þau Steinunn Stefanía Stef-
Pálmi Olafsson
Fæddur 12. desember 1898
Dáinn 27. október 1989
Ég vil með nokkrum orðum
kveðja vin minn, Pálma Olafsson
fyrrum sjómann og verkamann,
sem lést í Borgarspítalanum 27.
október sl. tæpiega 91 árs að aldri.
Okkar kynni voru í gegnum
knattspyrnuna, enda var Pálmi einn
mesti knattspyrnuáhugamaður sem
ég hef þekkt og traustasti stuðn-
ingsmaður Skagamanna sem um
getur. Ég held að allir, sem sótt
hafa knattspyrnuieiki í Reykjavík
síðustu áratugina, hljóti að hafa séð
hann og þekkt í sjón, því hann var
jafnan klæddur bláum nankins-
fötum með sixpensara á höfði. Oft
stóð hann einn og sér og fylgdist
vel með því sem fram fór á vellinum.
Knattspyrnan var alla tíð hans
stóra áhugamál, þótt aldrei léki
hann sjálfur knattspyrnu. Hann
sagði mér eitt sinn að fyrsti knatt-
spyrnuleikurinn, sem hann sá, hafi
verið milli Vals og Fram á íslands-
mótinu 1914 og síðan þá hefur
hann fylgst með öllum íslandsmót-
um, eða í 75 ár samfleytt. Pálmi
var mjög minnugur á leiki og leik-
menn og hann háfði ákveðnar skoð-
anir á gæðum leikja og getu manna.
Það fór aldrei á milli mála, a.m.k.
hin síðari ár, að Skagamenn áttu
hug hans allan og hann fylgdist vel
með leikjum liðsins og öllu sem
gerðist í þeirra herbúðum. Ég held
að á engan sé hallað, þótt þess sé
getið hér, að Þórður Þórðarson
hafi verið sá leikmaður sem var í
mestu uppáhaldi hjá honum, auk
annarra úr gtillaldarliði Skaga-
manna, en það lið taldi hann best
allra hér á landi fyrr og síðar.
Pálmi var fæddur á Hólmi rétt
fyrir innan Reykjavík 12. desember
1898_sonur Auðbjargar Guðnadótt-
ur frá Þorléifskoti í Flóa og Ólafs
Vigfússonar.
Hann var alinn upp á ýmsum
bæjum í Mosfellssveit og Flóanum
en kemur til Reykjavíkur árið 1913
einn síns liðs, þá nýlega fermdur,
og átti heima þar síðan. Hann
stundaði sjómennsku fyrstu ár
ævinnar, en verkamannavinnu við
höfnina síðustu árin. Hann var
ókvæntur og barnlaus.
ánsdóttir og Kristján Kristjánsson
til Bíldudals frá Snæfellsnesi. Bíldu-
dalur var þá í miklum uppgangi og
hugðu ungu hjónin gott til búsetu
í því blómlega plássi. Þau áttu þá
eitt barn, Lovísu (f. 1899) og annað
bar Stefanía undir belti. Kristján
var fenginn til að fara ferð úr Arn-
arfirði til Tálknaljarðar með pakka
í skip sem þar beið brottfarar. Að
erindi loknu vildi hann hraða sér
heim yfír Hálfdán, sem liggur milli
Tálknafjarðar og Arnarfjarðar, en
konan beið heima. í þeirri ferð varð
hann útf 24. mars 1902 aðeins rúm-
lega tvítugur að aldri. Þegar bamiðl
kom í heiminn 25. ágúst 1902, að
föður sínum gengnum, hlaut það
nafnið Kristján Sigurjón. Steinunn
Stefanía stóð nú uppi vegalaus með
tvö börn, en átti móður á lífi á
Sandi og fleiri ættingja. Þremur
vikum eftir að Siguijón fæddist
fluttu þau þangað í skól ömmunn-
ar, Steinunnar Jóhannesdóttur.
Um ættir Siguijóns er það ann-
ars að segja að móðir hans Stein-
unn Stefanía f. 1879 d. 1948, var
dóttir Stefáns Bjamasonar og
Steinunnar Jóhannesdóttur sem
lengi bjuggu undir Jökli. Kristján
faðir Siguijóns f. 1881 d. 1902 var
sonur Kristjáns Aþanasíusarsonar
f. 23. okt 1837 d. 4. mars 1908,
sem bjó m.a. í Traðarbúð, Gröf í
Staðarsveit og Vindási í Eyrarsveit.
Siguijón mundi eftir að hafa hitt
þennan sérkennilega afa sinn. Hann
var sonur Aþanasíusar Bjarnason-
ar, sem sögur fara af fyrir fjöl-
kynngi og fleira þess háttar. Bjarni
Jónsson faðir hans, Hnausa-Bjarni
d. 1841 er einnig víðfrægur fyrir
galdra og málaþras, sem hann átti
í við Ásgrím Hellnaprest, Espólín
sýslumann og fleiri góða menn.
„Bjarni var lágur á vöxt og grann-
legur og eigi fríður sýnum, en vitr-
an mátti hann kalla. Heldur brögð-
óttur var hann og skáldmæltur",
skrifar Gísli Konráðsson sagnaritari
sem segir margar sögur af þessum
forfeðmm Siguijóns Kristjánsson-
ar.
Þegar Siguijón var sex ára gift-
ist móðir hans Sigurði Jónatanssyni
sjómanni á Hellissandi og átti með
honum fjórar dætur. Systur Sigur-
jóns auk Lovísu, sem dó árið 1954,
em þær: Hallgerður f. 1908 d.
1931, Rósbjörg f. 1910, Þórleif f.
1914 og Steinunn f. 1917. Með
Sigurjóni og systrum hans var alla
tíð afar kært.
Á fyrstu árum aldarinnar var
mannlíf undir Jökli eins og löngum
helgað sjósókn. Siguijón var barn-
ungur þegar hann hóf að stunda
sjóinn — „á skinnsokkaöldinni" eins
og hann sjálfur orðaði það. Honum
var snemma sýndur- trúnaður í sjó-
mennskunni. Átján vetra, árið
1920, varð hann formaður á róðra-
bát, var með sexæring í tvær haust-
vertíðir og áttæring á tveimur
vetravertíðum, en á þeim bátum
klæddust menn skinnklæðum. Á
Pálmi verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju mánudaginn 6. nóv.
kl. 10.30.
Ég veit ég mæli fyrir hönd allra
knattspyrnumanna á Akranesi þeg-
ar ég þakka honum vináttu og
stuðning sem hann sýndi þeim jafn-
an.
Blessuð sé minning hans.
Hdan