Morgunblaðið - 17.11.1989, Blaðsíða 32

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. NÓVEMBER 1989
32
CESSZaiDI
mi„. KRAFTUR OG TÆKHI
pÍetter I TIL SJÓS OGIANDS
LISTER PETTER díselvélarnar eru hannaðar og framleiddar til að mæta
mismunandi kröfum um kraft og tæknilega uppbyggingu. Þú getur treyst á að
LISTER PETTER skilar hlutverki sínu hvort sem er til sjós eða lands.
Taktu ekki áhættu JL flkfl LJ
- veldu LISTER PETTER. Vd-AOAl PlBM Cl.r".
ÁNANAUST 1, REYKJAVÍK. SÍMI 91-26122

Áskriftarsíminn er 83033
GústafA.
marsson -
Fæddur 17. febrúar 1912
Dáinn 7. nóvember 1989
Að morgni 7. nóvember lést
tengdafaðir minn Gústaf A. Valdi-
marsson eftir stutta sjúkdómslegu.
Gústi fæddist á Vitastíg 14 í
Reykjavík, sonur hjónanna Valdi-
mars Loftssonar rakarameistara í
Reykjavík og Ólafíu Magnúsdóttur.
Hann var þriðji í röðinni af fjórum
börnum þeirra hjóna og er nú að-
eins yngsti bróðirinn, Lúðvík, eftir-
lifandi. Af Vitastígnum flutti Gústi
að Laugavegi 65 þar sem hann bjó
lengst af með fjölskyldu sinni og
rak hann einnig þar rakarastofu
ásamt föður sínum og tveimur
bræðrum. Árið 1938 giftist Gústi
Helgu Sigrúnu Zoega, eignuðust
þau 3 börn, Reyni, Svölu og Helgu,
en áður átti Gústi eina dóttur, Sig-
urbjörtu. Þó að Gústi væri borgar-
barn var hann mikill náttúruunn-
andi. Hann hafði alla tíð mikið yndi
af ferðalögum bæði innan og utan-
lands, sérstaklega þótti honum þó
ánægjulegt að ferðast um landið
sitt og átti hann þess kost á sínum
yngri árum að ferðast um hálendi
þess og jökla, en í þá daga var
þetta mikið ævintýri og mikil ferða-
Valdi- #
- Minning

mmmm

8
UPPHAF GOÐRAR MALTIÐAR
MOULINEX
ÖRBYLGJUOFNAR
ÞAR SEM HOLLUSTA
O G TÍMASPARNAÐUR
FARASAMAN.
BETRI ORKUNÝTING -
LÆGRI RAFMAGNSREIKNINGUR
1 5 Itr 0 F N 650 WÖTT
2 4 Itr OFN 750 WÖTT
< ■
"§ i
lög. Seinni ár hafði Gústi mikla
ánægju af að hlusta á aðra segja
frá ferðalögum sínum um landið og
náttúru þess. Það kom mér sífellt
á óvart hve vel hann þekkti landið
sitt, staðhætti og örnefni á stöðum
sem honum hlotnaðist aldrei að
koma á.
Árið 1944 keyptu Gústi og Helga
lítinn landskika í landi Elliðakots,
rétt fyrir utan Reykjavík, þar
byggðu þau sér lítinn fallegan sum-
arbústað. Þarna var landið lítið
annað en holt og urðir og voru því
handverkin mörg sem þau áttu þar,
en þeim tókst að gera þarna ótrú-
lega fallegan unaðsreit sem fjöl-
skyldan dvaldi löngum á. Fyrir sjö
árum gekk Gústi í gegnum mikil
veikindi sem urðu þess valdandi að
hann var bundinn við hjólastól það
sem hann átti eftir ólifað. Á þessum
tíma komu best í ljós þeir kostir sem
Gústi var gæddur, en það voru glað-
værð og léttleiki og að sjá alltaf
björtu hliðar lífsins. Á þessum árum
stóð tengdamamma eins og klettur
við hlið hans og réðst meðal annars
í það þrekvirki að kaupa þeim litla
íbúð á Álakvísl 112 í Reykjavík til
að gera honuni það kleift að vera
heima og geta farið óhindrað um í
hjólastólnum. Það var því Gústa
þungbær og mikill missir þegar
Helga lést svo skyndilega í janúar
síðastliðnum en með góðra vina
hjálp og þrautseigju tókst honum
að búa þar einum fram til hins
síðasta. Á þessari stundu er ofar-
lega í huga mínum þegar Gústi kom
til okkar í Grundarfjörð síðastliðið
sumar og dvaldi á heimili okkar í
2 vikur. Þetta var ánægjulegur tími
og mun ég minnast hans með hlýju
í huga og þakklæti.
Blessuð sé minning hans.
Elísabet Arnadóttir
að sjálfsögóu!

: á , rgS 1

59
; '• - »3i * 1