Morgunblaðið - 03.12.1989, Blaðsíða 5

f
MQRGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3. DESEMBER 1989
■£§
SKÝRIIUGARMYND GERÐ AF SIGURGEIR KJARTANSSYNI SKURÐLÆKNI.
Til lifrar berast: A) Lifrarslagæð, sem flytur súrefni til næringar og orkuviðhalds lifrarfruma. B) Portæðin,
sem er bláæð frá meltingarfærum og flytur melt efni fæðunnar er frásogast hafa, einkum frá smáþörmum.
Frá lifur liggja: C) Gallgangur, er færir gallið frá lifur til skeifugarnar og stuðlar ásamt brissafa að niðurbroti
og meltingu fitu og eggjahvítu. D) Lifrarbláæðar sem færa blóð frá lifur inn í holæðina er opnast rétt við
hægra forhólf hjarta.
LEIT ALLTAF NIÐUR
MEÐAN LITIL stúlka liggur í meðvitundarleysi
snýst heimurinn í kringum hana, læknar á þönum,
þyrlur á húsþökum og þjáðir foreldrar og ættingj-
ar sem treysta á mátt skaparans. Guðrún Tryggva-
dóttir man ósköp lítið eftir þessum örlagríka at-
burði, man þó eftir „gulum“ dögum og þrá sinni
eftir að verða frísk eins og aðrir krakkar.
GUÐRÚN:
„Mig langar ekk-
ert að verða mjög
stór, það er mátu-
legt að verða eins
og marnma."
Morgunblaðid/Rúnar Þór Björnsson
Eg man að ég lá í hjónaherberginu
hjá afa mínum í Hafr.arfirði og
vissi að ég hafði dottið. Síðan man
ég óljóst eftir mér á Landakotsspít-
ala, en eftir það er allt í þoku þar
til ég kom af sjúkrahúsinu í Pitts-
bufgh og flutti yfir í húsið með pabba
og mömmu, þar sem ég dvaldi meðan
ég var að jafna mig. Eg fann aldrei
neitt til, en mamma sagði að ég hefði
grátið mikið einu sinni þegar ég var
svæfð.“
- Manstu hvernig þér leið áður
en þu fórst í aðgerðina?
„Eg var alitaf með verki í magan-
um og gat ekki sofnað á næturnar.
Þegar ég varð eldri fór ég að upp-
götva að ég var gul, öðruvísi en hin-
ir krakkarnir, og mér fannst það svo
leiðinlegt. Krakkarnir hérna á
Húsavík stríddu mér aldrei, aðeins
þeir sem komu hingað á sumrin.
Þegat' ég fór til Reykjavíkur leit ég
alltaf niður. Þoldi ekki að fara í búð-
ir. En nú er það auðvitað mjög
skemmtilegt!"
Guðrún segist hafa verið feimin
þegar hún kom heim eftir aðgerð-
-ina.„Það var svo skrýtið, ég var ekk-
ert feimin þegar ég var gul, þetta
kom bara allt í einu. Síðan varð ég
leið á því að vera feimin, því þá eign-
ast maður enga vini, hristi þetta af
mér og fór bara að tala við krakk-
ana.“
Við sitjum inni í herbergi Guðrún-
ar sem einkennist af sjálfstæðum
smekk eigandans, og ég spyr hana
af hvetju hangi þarna badminton-
spaðar í loftinu?
„Ég æfi auðvitað badminton!" seg-
ir hún og hlæt'.
- Er það óhætt?
„Já, auðvitað, ég æfi líka erobikk
og þrek í leikfimi, en verð að gæta
þess að fá ekki boitann í magann
þegar við spilum handbolta."
Guðrún segir mér að hún sé í 8.
bekk og fái auk þess stuðnings-
kennslu því hún varð á eftir í nám-
inu. Skemmtilegast þyki henni þó í
handavinnutímum.
En framtíðarstarfið er fyrir löngu
ákveðið. „Ég var þriggja ^ra gömui
þegar ég ákvað að verða hár-
greiðsludama. Mér finnst svo gaman
að fikta í hári á fólki, snoðaði allar
Bat'bie-dúkkurnar mínar hér áður,
og dauðsá svo eftir því.“
- Þú ætiar ekki að verða hjúkrun-
arfræðingur eins og mamma þín?
„Nei, ég er búin að fá ógeð á
spítölum og læknum, en það er samt
alltaf jafngott að hitta Sævar. Það
hjálpaði líka mikið að eiga mömmu
setn er hjúkrunarfræðingur, því hún
skiidi betur en aðrir þegar mér leið
illa.“
- Finnst þér ekki gaman að hafa
stækkað svona?
„Jú, allt í einu gat ég teygt fnig
í hluti heima hjá ömmu, sem ég náði
ekki í áður! En mig langar ekkert
að verða tnjög stór, það er mátulegt
að verða svona eins og mamma."
Hún vet'ður aðeins hugsi, segir
svo: „Alltaf þegar við Ágústa systir
borðuðum kjúklinga, þá brutum við
beinin og óskuðunt okkur. Ég óskaði
mér alltaf að ég yrði heilbrigð, en
Ágústa óskaði sér að jólin kæmu
aftur!“
Á náttborðinu liggur unglingabók
sem Guðrún er að lesa og talið berst
alveg óvart að strákum, sem Guð-
rúnu þykir alveg ágætir út af fyrir
sig, en hún tekur það skýrt fram að
útlitið eitt dugi nú ekki til að heilla
hana, þeir verði að hafa einhvern
persónuleika. Hún segist vera mikið
gefin fyrir félagslíf og segist sjaldan
láta sig vanta þegar diskótek og
„opið hús“ er í skólanum.
Ég spyr hana hvort henni finnist
nokkuð foreldrarnir gæta hennar um
of, og hún segir að svo hafi verið í
fyrstu. „En nú reyni ég að sýna þeim
að ég vil bjarga mér sent mest sjálf.“
FERÐA
ISLANDS
ICELAND TOURIST BUREAU
Ferðaskrifstofa
íslands
Ferðaskrifstofa íslands var
stofnuð fyrir 53 árum, þá
undirnafninu Ferðaskrifstofa
ríkisins. Þar starfa nú um 20
starfsmenn, í innanlands-
deild, ráðstefnudeild, utan-
landsdeild og við rekstur
Edduhótelanna.
Áratuga reynsla Ferðaskrifstofunnar í skipulagningu ferða-
laga, utanlands jafntsem innan, hefurskipað henni sérstakan
sess f íslenskum ferðamálum.
Utanlandsdeild
Ólíkt öðrum ferðaskrifstof-
um, hefur Ferðaskrifstofa
íslands sérhœft sig í þjón-
ustu við farþega í áœtlunar-
flugi. Fjölmörg fyrirtœki og
stofnanir hafa um árabil nýtt
sér fljóta og örugga þjón-
ustu utanlandsdeildarinnar við skipulagningu viðskiptaferða
um heiminn. Þaulvanir starfsmenn utanlandsdeildarinnar sjá
um að viðskiptavinir njóti hagstœðustu fargjalda sem völ er á
hverju sinni auk þess sem þeir útvega gistingu, bílaleigubíla
og aðra þá þjónustu sem þarf í öllu.m helstu borgum austan
hafs og vestan.
Innanlandsdeild
Síðastliðið sumar fóru á
þriðja hundrað hópa
erlendra ferðamanna í
skoðunarferðir um ísland á
' ^C/vegum Ferðaskrifstofunnar.
/ w Auk þúsunda erlendra
/ ferðamanna, sem nýtt hafa
/ sér þjónustu innanlands-
deildar Ferðaskrifstofunnar,
hafa fyrirtœki og félaga-
samtök innanlands notfœrt
sér hana í sívaxandi mœli. Ráðstefnudeildin annast einnig
árlega fjölda innlendra og alþjóðlegra funda og ráðstefna,
þar sem þátttakendafjöldi er frá 15 til 750 manns.
_ iHótel Edda
Edduhótelin eru löngu
landsþekkt fyrir góða þjón-
ustu og hóflegt verðlag, en
Ferðaskrifstofan hefur séð
um uppbyggingu og rekstur
þeirra frá upphafi. Síðast-
liðið sumar voru 15 hótel
starfrœkt undir nafninu
Hótel Edda og eru þau
staðsett í öllum landsfjórð-
ungum. Þar býðst notaleg gisting og góður matur og víða er
aðstaða til íþróttaiðkana, funda- og ráðstefnuhalds.
Skógarhlíð 18 • 101 Reykjavík • Sími: 91-25855 • Telex- 2049 • Telefax: 91-625895