Morgunblaðið - 03.12.1989, Blaðsíða 44

44 C
MORGUNBLAÐjÐ VELVAKANPI1 StJN$JÍ)DAÖUR: 31 DESEMBER 1989
Á FÖRNUM VEGI
Ert þú huQSCL um þoð
sem 'eg ero& hugsa-'? "
.. skráð í augu hennar.
TM Reg U.S. Pat Otf.—all rights reserved
® 1989 Los Angeles Times Syndicate
Ekki tala í þessum tón við
mig. Ég er ekki pabbi.
Skinku og ost höfum við,
nautakjöt. Ekki kamel-
borgara, því miður.
HOGNI HREKKVISI
/ —
j' / —
, 0OE3IM EJ? EKKI UÓGO STÓfZ.
FVR/R OKKUR B'APA l "
Varað við „Inka-quick-
stepu og verri pestum
Guðmundur Helgi Christensen og Jórunn Harðardóttir hefja
sex mánaða heimsreisu í dag.
FJARLÆG og heillandi hitabelt-
islönd eiga það sameiginlegt
aldingarðinutn Eden að þar leynast
hættur og ekki bara eitraðir ormar.
Illræmdir sjúkdómar, sem við
þekkjum flest bara af afspurn, eru
víða skæðir þar sem sóttvarnir og
heilbrigðisþjónusta öll eru lélegri
en hér heima. Fólk getur meðal
annars orðið fyrir salmonellu-smiti
og verið smitberar næstu þtjá til
fjóra mánuði, sumir smitast án þess
að veikjast, og þannig getur sýkin
borist í matvæli ef viðkomandi vinn-
ur slík störf. Nýlega var sagt frá
því að sviðakjammar gætu verið
þjóðhættuleg salmonellubæli. ís-
lensk yfirvöld eiga að sjá um að
alþjóðlegar reglur um sóttvarnir séu
hafðar í heiðri og flestir ferðalangar
láta bólusetja sig hjá borgarlækni
í Heilsuverndarstöðinni í Reykjavík.
Egill Matthíasson sagðist vera á
leið til Georgíu í Bandaríkjunum til
náms og hefði verið bólusettur gegn
stífkrampa og mænusótt. Hann
sagði bandaríska háskólann kreij-
ast þessa og sömuleiðis upplýsinga
um berklapróf; menn fengju ekki
inngöngu nema þessir hlutir væru
í lagi. Nemendur væru alls staðar
að úr heiminum.og því eðlilegt að
yfirvöld væru á varðbergi.
Þau Guðmundur Helgi Christens-
en, sem vinnur á bifreiðaverkstæði,
og Jórunn Harðardóttir skrifstofu-
stúlka sögðust vera á leið í sex
mánaða heimsreisu og leggja af
stað í dag, sunnudag. „Við förum
til Amsterdam og þaðan til Sri
Lanka,“ sagði Guðmundur Helgi.
„Þaðan fljúgum við síðan til
Bombay í Indlandi og ætlum að
reyna að komast landleiðina um
Burma, ef við fáum leyfi til að fara
þar um, þá um Tæland og þaðan
til Singapore og loks til Bali í Indó-
nesm.“ Frá eyjunni Bali lægi leiðin
til Ástralíu og loks Nýja Sjálands
þar sem þau yrðu í einn og hálfan
mánuð. Loks myndu þau heimsækja
Fiji-eyjar áður en iíogið yrði heim
með viðkomu í Bandaríkjunum og
Bretlandi. „Eg hef ferðast um Suð-
ur-Ameríku og er sæmilega sjóuð,
þekki helstu hætturnar," sagði Jór-
unn. „Ég'varð ekki alvarlega veik,
fékk bara það sem þarna er kallað
„Inka-quickstep“ eða niðurgang.
Maður má ekki borða alla ávexti
og verður að gæta sín á vatninu.
Við fengum fimm eða sex spraut-
ur, vorum að fá þá síðustu núna.
Auk þess höfum við með okkur
nokkur tonn af malaríutöflum og
ætlum að kaupa okkur flugnanet,
þau fást ekki hér!“
Skúli Johnsen borgarlæknir segir
það fara eftir aðstæðum hvernig
fólki sé ráðlagt að búa sig undir
„Mérfinnst að
íslenskar ferðaskrif-
stofur hafi ekki allar
sýnt nægilega ábyrgð-
artilfinningu í því að
láta viðskiptavini sína
vita um það sem þarf
að varast þegar ferðin
er undirbúin, útskýra
sjúkdómahættuna.
Mér sýnist að það sé
einhver tiihneiging hjá
þeim til að vera ekki
að ónáða fólk með
svona löguðu,“
Yíkverji skrifar
Víkverji dagsins horfði meira en
góðu hófi gegndi á sjónvarp
árurn saman. Þar kom að Stöð 2
skaut upp kolli við hlið ríkissjón-
varpsins. Það varð óhjákvæmilegt að
velja og hafna. Niðurstaðan varð sú
að Víkveiji hafnar fleirí og fleiri sjón-
vaipsþáttum. Hann eyðir nú mun
minni tíma í tvær sjónvarpsstöðvar
en eina áður. Gamall vinur, bókin,
hefur endurnýjað verðmæt tryggða-
bönd.
Þó er því ekki að neita að stöku
sjónvarpsþáttur hittir enn í mark hjá
Víkveija dagsins, færir honum kær-
kominn fróðleik, sneríir jafnvel
hjartarætur eða kitlar hláturtaugar.
Einn slíkur var frásögn í máli og
myndum af Vatnsveitu Reykjavíkur:
aðdraganda, sögu og starfsemi. Sam-
setning þáttarins, texti höfundar og
lestur leikarans í hlutverki þular vóiu
hrein snilld. Sem sagt: fróðleikur, list
og skemmtan. Kærar þakkir til allra
viðkomandi. '
xxx
S veitarstjórnarmál gi’eina frá þvi
að félagsmálaráðherra hafí falið
starfsmönnum ráðuneytisins úttekt á
ýmsum þáttum sveitarstjórnannála
annars staðar á Norðurlöndum. Út-
tektin skal m.a. leiða í ljós, hver
reynslan er hjá frændum okkar af
þriðja stjómsýslustiginu: fylkjafyrir-
komulagi; hvort ætla megi, að það
henti aðstæðum hér á landi.
Slík könnun er af hinu góða.
Landsbyggðarfólk vill gjarnan skoða
allar leiðir til að spoma gegn frekari
byggðaröskun og afstýra því, að heilu
byggðarlögin leggist í auðn, sem
raunar hefur sums staðar gerzt hér-
lendis og erlendis.
Víkveiji er á hinn bóginn þeirrar
skoðunar, að óráðlegt sé, hóflega
orðað, að stefna að þriðja stjórnsýslu-
stiginu, fylkjafyrirkomulagi, og troða
því niður á milli þeirra tveggja sem
fyrir em: ríkis og sveitarfélaga.
í fyrsta lagi kallar nýtt stjómsýsiu-
stig, með tilheyrandi fylkjaþingum,
stjómsýslu- og skrifræðiskostnaði, á
mikla ljármuni, nýja skattheimtu á
fólk og fyrirtæki. Okkar litla sam-
félag þolir ekki eina hæðina enn í
þá yfirbyggingu, sem fyrir er; undir-
stöðumar em einfaldlega of ^ikar.
I annan stað myndi þriðja stjórn-
sýslustigið þrengja mjög að sveitar-
stjómum, sem standa næst heima-
fólki á hveijum stað og þekkja gerzt
þarfir þess sem og staðbundnar að-
stæður. Nær væri, að dómi Víkveija,
að styrkja sveitarstjómarstigið, sam-
eina sveitarfélög í stærri og sterkari
einingar til að þjóna hagsmunum
íbúa sinna.
Könnun þarf ekki að leiða til eft-
iröpunar. Hún getur allt eins leitt í
ljós víti til vamaðar.
i
xxx
Víkveiji barði augum á dögunum
athugasemdir frá opinberri eft-
irlitsstofnun við ríkissjóðsútgjöld. Þar
var látin í ljósi sú faglega skoðun
að færa þurfí hinar og þessar út-
gjaldaáætlanir, sem tengjast fjár-
lagagerð, nær bláköldum raunvem-
leikanum, sem var að sjálfsögðu
spaklega mælt, og sitt hvað tínt til,
eins og kostnaður við fálkaorðu -
og bolakálfa norður í Hrísey!
Sams konar athugasemdir komu
á hinn bóginn ekki fram varðandi
rekstur heilbrigðisstofnana eða lög-
gæzlunnar í landinu, enda heilbrigði
og öiyggi hins almenna borgara ekki
lýsileg gæluverkefni í fjármálaráðu-
neytinu þessa dagana, að ekki sé nú
minnzt á menningu og listir eða rann-
sóknir í þágu atvinnuveganna.
XXX
Víkveija er löngu Ijóst að ávext-
imir á fláriagatré „félagshyggj-
unnar“ láta ekki að sér hæða.
í biitingu nýrra viðhorfa, nýs tíma,
er milljarður eftir milljarð þræddur
upp á festi ijárlagahallans.
Matvara verður gerð ódýrari með
því að hækka skatta í verði hennar.
Vextir lækkaðir með því að stórauka
opinbera lánsljáreftirspurn. Og svo
framvegis.
Síðast en ekki sízt sýnist Víkveija
að nú eigi að lækka skatta með því
auka skatttekjur ríkisins.
En hann veit af gamalli reynslu
að það er ekkert skammdegi svo
myi'kt að þar finnist ekki jól, ef vel
er leitað.