Morgunblaðið - 27.03.1990, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. MARZ 1990
Minning:
Haukur Þorleifsson
fv. aðalbókari
Kveðja
frá Lionsklúbbnum Þór
Deyr fé,
deyja frændr,
deyr sjalfr it sama,
en orðstírr
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getr.
(Hávamál.)
Haukur Þorleifsson, fyrrverandi
aðalbókari Búnaðarbanka íslands,
andaðist 15. mars sl. Hann var
fæddur 31. desember 1903 og var
aldursforseti í Lionsklúbbnum Þór.
Hann varð félagi í Þór í ársbyrjun
1958. Lionsklúbburinn Þór var
stofnaður 6. janúar 1956, er hann
næstelsti Lionsklúbbur á landinu.
Haukur var ritari Þórs, 1962-1963,
og formaður 1969-1970. Hann
gegndi mörgum nefndar- og trún-
aðarstörfum fyrir Þór. Öll störf fyr-
ir klúbbinn vann hann með jákvæð-
um huga, skyldurækni og öryggi.
t
GUÐMUNDUR JÓNSSON
frá Steinsvaði,
sem andaðist 17. mars verður jarðsunginn frá Kirkjubæjarkirkju
miðvikudaginn 28. mars.
Vandamenn
t
Móðir okkar,
GUÐNÝ JÓHANNA JÓHANNSDÓTTIR
frá Skálmardal,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju miðvikudaginn 28. mars
kl. 13.30.
Böðvar Guðmundsson,
Ólafur Guðmundsson,
Ingvi Guðmundsson.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
SVEINBJÖRN K. ÁRNASON,
kaupmaður,
Hávallagötu 35,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 27. mars kl.
15.00. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Krabbameinsfélag-
ið.
Stefanía Sveinbjörnsdóttir, Karólína B. Sveinbjörnsdóttir,
Erna S. Mathiesen, Einar Þ. Mathiesen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim er sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför
HARALDAR RUNÓLFSSONAR
bónda,
Hólum,
Rangárvöllum.
Guðrún Ófeigsdóttir,
börn og aðrir vandamenn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát og útför ást-
kærs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og tengda-
sonar,
JÚLÍUSAR HAFSTEINS SVEINBJÖRNSSONAR,
stórkaupmanns.
Þóra Kristjánsdóttir,
Kristín Júlíusdóttir, Hilmar Andrésson,
Júlíus Þór Júlíusson, Viktoria Dagbjartsdóttir,
Hafsteinn Þór Hilmarsson,
Hilmar K. Hilmarsson, Andrés Einar Hilmarsson,
Sveinbjörn S. Hilmarsson, Árni Björn Hilmarsson,
Þóra Dögg Júlíusdóttir, Sonja Ósk Júlíusdóttir,
Árnbjörg Árnadóttir.
t
Okkar hjartans þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
INGILEIFAR EYLEIFSDÓTTUR,
Vesturgötu 161,
Akranesi.
Fyrir hönd sona, tengdadætra, barnabarna og annarra vanda-
manna.
Einar Kristjánsson.
Haukur var tillögugóður á fund-
um, tekið var tillit til þess er hann
lagði til mála. Hann bar hag klúbbs-
ins fyrir brjósti. Lionsklúbburinn
Þór hefur átt því láni að fagna að
láta gott af sér leiða í líknar- og
mannúðarmálum. Haukur naut þess
að vera virkur í því starfi. Hann
gekk hljóðlega til starfa að þeim
verkefnum klúbbsins. Hann sótti
vel fundi, og fékk árum saman við-
urkenningu fyrir góða mætingu á
þeim. Eftir að hann lét af störfum
i Búnaðarbankanum fyrir aldurs
sakir dvaldi hann oft langdvölum
yfir vetrarmánuðina á Mallorka, þar
sótti hann reglulega fundi hjá Li-
onsklúbbum og kynntist Lionsfélög-
um frá mörgum þjóðum. Fundi sótti
hann hjá Þór meðan heilsa og kraft-
ar leyfðu. Við Þórsfélagar þökkum
fyrir góða viðkynningu, samfylgd-
ina og öll störfin sem hann vann
fyrir Lionsklúbbinn Þór.
Og sendum aðstandendum inni-
legar samúðarkveðjur.
f.h. Lionsklúbbins Þór,
Helgi Ólafsson.
Kær vinur minn, Haukur Þor-
leifsson, fyrrverandi yfirbókari
Búnaðarbanka íslands, lést á
Landakotsspítala 15. þessa mánað-
ar, eftir langvarandi veikindi. Ald-
urinn var orðinn hár, svo fregnin
um andlát hans kom ekki á óvart.
Hauki kynntist ég á æskuárum
mínum og tel ég það eitt mesta lán
sem mig hefur hent í lífinu að eign-
ast slíkan vin. Það er margt að
þakka og margs að minnast. Hann
var mér og fjölskyldu minni stoð
og stytta þegar á þurfti að halda
og leysti úr öllum vanda þegar ég
leitaði til hans og það var ekki sjald-
an. Haukur var sérstakur persónu-
leiki sem lét ekki mikið yfir sér en
vakti því meiri athygli þeirra er
áttu við hann einhver samskipti.
Honum lá lágt rómur, fas hans bar
vott um menntaðan öðlingsmann
sem erft hafði í ríkum mæli það
besta úr bændamenningu þessa
iands og höfðingslund foreldra
sinna. Haukur verður mér og fjöl-
skyldu minni ógleymanlegur. Að-
standendum sendum við hugheilar
samúðarkveðjur.
Rögnvaldur Sigurjónsson
Helga Finnboga-
dóttir - Minning
Helga Vogey Finnbogadóttir lést
í Gautaborg 8. mars sl. Foreldrar
Helgu voru móðir okkar, Jóna
Bjarney Jónsdóttir frá Hvestu í
Arnarfirði, fædd 11. október 1896,
dó í apríl 1985, og fyrri maður
hennar, Finnbogi Helgi Finnboga-
son, fæddur 5. nóvember 1897,
dáinn 10. júlí 1968. Systir mín
Helga fæddist í Hvestu í Arnarfirði
17. apríl 1924. Hún lifði og lék sér
þar með systkinum sínum Jónínu
Bjamey, fædd 12. ágúst 1922, gift
Magnúsi Baldvinssyni múrara-
meistara, og Sverri rafvirkjameist-
ara, fæddur 4. nóvember 1920, gift-
ur Ingunni Árnadóttur kennara.
Helga mun hafa flust með foreldr-
um sínum til Reykjavíkur um 1930.
Ári seinna skildu foreldrarnir.
Haustið 1932 flutti Helga með
móður okkar, systkinum og föður
mínum, V aldimar Össurarsyni
kennara, fæddur 1. mai 1896, dáinn
29. júní 1956, til Sandgerðis, en
faðir minn tók þá við skólastjóra-
stöðu þar. Á næstu árum bættust
í systkinahópinn 3 systkini, börn
foreldra minna, undirrituð, fædd
9. september 1933 og er gift Þor-
varði Lárussyni skipstjóra, Valdi-
mar, fæddur 7. júlí 1935 giftur í
Noregi og Anna Magnea, fædd. 1.
október 1938 gift Birni Einarssyni.
Árin liðu við skólagöngu, vinnu og
gleði í vinahóp. Og þegar rifjuð
voru upp unglingsáiin minntist
Helga best Sirrýar, sem lést á
síðasta ári, og Ástu Árnadætra frá
Landakoti en vissulega voru æsku-
vinirnir fleiri. I maí 1942 giftist
Helga fyrri manni_ sínum, Arne
Perry Tafjord frá Álasundi. Hann
var hermaður í norska hernum. 24.
júlí 1942 fæddist þeim sonurinn
Petter Amadeus sem giftur er Höllu
Jóhannesdóttur og eiga þau 4 börn.
Jóhannes, Kristján, Birnu og Pétur.
Áður átti Pétur dótturina Rósu. Þau
voru búsett í Reykjavík. Helga og
Árni bjuggu í Sandgerði þar til þau
fóru til Noregs 18. maí 1945 með
fiskiskipinu Go-Po sem hafði verið
á veiðum hér við land. Vissulega
voru fagnaðarfundir er þau komu
til Álasunds er foreldrarnir tóku á
móti syni með konu og barn en
Árni hafði verið talinn af í tvö ár.
Helga bjó í Álasundi með manni
sínum og börnum í tvö ár, en á
þeim tíma eignuðust þau dótturina
Jónu Valdísi, fædd 3. október 1945,
gift Birgi Vilhjálmssyni. Börn þeirra
eru Margrét Sigríður, Helga Vogey,
tvíburarnir Árni og Vilhjálmur og
Magnús. Árið 1948 flytur Helga
ein upp fráskilin með börn sín tvö
með sama fiskibát og flutti hana
út til Noregs. Valdís dóttir hennar
fór til foreldra minna fljótlega og
ólst upp hjá þeim á meðan faðir
minn lifði. Árið 1952 giftist Helga
seinni manni sínum, Guðmundi J.R.
Guðmundssyni, og eignuðust þau
tvö böm, Guðmund R.J. Guðmunds-
son, fæddur 19. september, 1954
giftur Sólveigu Þórðardóttur ljós-
myndara, þau eiga eina dóttur,
Sólrúnu. Þau eru búsett í Keflavík.
dóttirin Helga Andrea fædd 31.
janúar 1957, hún á 12 ára son,
Daníel. Hún er búsett í Svíþjóð.
Helga og Guðmundur bjuggu lengst
af í Keflavík en árið 1978 fluttu
þau til Svíþjóðar og bjuggu í Gauta-
borg. Þau slitu hjúskap og bjó
Helga áfram í Gautaborg en Guð-
mundur flutti aftur heim til ís-
lands. Guðmundur dó í febrúar sl.
Helga var með afbrigðum hand-
lagin og byijaði snemma að sauma
á sjálfa sig og aðra og hafði at-
vinnu af því jafnframt annarri vinnu
en hún tók sér svo mörg og ólík
störf um ævina. Eftir að Helga kom
heim frá Noregi vann hún í Tívolí
meðan það var og hét. Hún fór á
sjóinn sem kokkur á síld og í Norð,-
ursjónum á fiskibát. í Svíþjóð vann
hún lengst af sem byrti hjá sænsku
járnbrautinni.
Minningarnar flykkjast að meðan
ég skrifa þessar línur og ég finn
að af mörgu er að taka, endalaust
hægt að skrifa upp orð og atvik,
læt samt flest óhreyft en þó vil ég
rifja upp að veturinn 1945-46 þegar
Helga var í Álasundi rann henni til
riija fátæk, og allsleysi í mat og
fatnaði ekki síst barnanna sem
gengu um götur illa klædd og gátu
jafnvel ekki klæðst vegna fataleys-
is. Hún skrifaði föður mínum bréf
og lýsti fyrir honum ástandinu,
hann skrifaði til baka og bað hana
að koma bréfi til skólastjóra barna-
skólans í Álasundi og atvikin urðu
þau að send voru nöfn 500 barna
til hans og var þeim skipt á milli
skóla á Reykjanessvæðinu og safn-
í dag er til moldar borinn Hauk-
ur Þorleifsson fyrrverandi aðalbók-
ari Búnaðarbanka íslands. Haukur
fæddist á Hólum í Hornafirði 31.
desember 1903 og var næstyngstur
10 barna Þorleifs Jónssonar alþing-
ismanns Austur-Skaftfellinga og
konu hans, Sigurborgar Sigurðar-
dóttur.
Hann ólst upp á miklu menning-
ar- og myndarheimili og var í miklu
afhaldi bæði foreldra og systkina.
Það heyrði ég oft hjá föður mínum,
sem dáði og virti Hauk bróður sinn.
Haukur gekk í Menntaskólann á
Akureyri og var í hópi fyrstu stúd-
enta 1928. Hann stundaði stærð-
fræði- og hagfræðinám í Þýzka-
landi frá 1928 til 1932. Hann hóf
störf í Búnaðarbanka íslands síðla
árs 1932, fyrst í Kreppulánasjóði,
en varð síðan aðalbókari bankans.
Búnaðarbankinn naut starfskrafta
þessa mikilhæfa manns alla starfs-
ævi hans. Um mörg ár starfaði
hann mjög náið með Hilmari Stef-
ánssyni bankastjóra og var hans
hægri hönd. Hann var settur banka-
stjóri um eins árs skeið 1957 í veik-
indaforföllum Hilmars. Haukur var
mikill stærðfræðingur og agaður í
öllum vinnubrögðum. Voru ráð hans
mikils metin í vinnu og meðal vina
og ættingja og oft til hans leitað.
Veit ég, að margir hugsa til hans
með þakklæti fyrir holl ráð. Slíkum
mönnum er gott a kynnast og eiga
að vini.
Haukur hafði næmt auga fyrir
listum, og sá hann um kaup bank-
ans á listaverkum um árabil. Einnig
sá hann um byggingarframkvæmd-
að mat og klæðum og man ég að
margur lét skömmtunarseðla sína
glaður fyrir fæði og klæði til að
senda bágstöddum börnum og fjöl-
skyldum þeirra og mörg gleðitár
voru felld þegar sendingarnar komu
til Álasunds því vissulega átti Helga
sinn þátt í þessu öllu með bréfa-
skriftum sínum. Svona var Helga.
Hún gaf á meðan hún átti til. Líf
hennar var ekki alltaf dans á rósum
en alltaf stóð hún upp aftur ef eitt-
hvað var að beygja hana.
Ég á Helgu sjálf svo margs góðs
að gjalda. Við vorum ekki bara
systur, heldur líka vinir og oft var
gott að flýja til hennar þegar eitt-
hvað var að. Það var alltaf kært á
milli Helgu og föður míns og hefí
ég hennar orð fyrir því að hann
hafi reynst sér sem besti faðir og
vinur og börnum hennar góður afi
og ætíð tilbúinn að rétta henni
hjálpandi hönd þegar eitthvað bját-
aði á. Helga var vissulega rík, þó
ekki væri af heimsins gæðum, hún
átti góð og elskuleg börn og fjöl-
skyldur þeirra sem alltaf voru til-
búnar að veita henni ástúð og yl
og ekki má gleyma barnabörnum
og langömmubömum sem eiga eftir
að sakna ömmu og langömmu.
Ekki síst Helga Andrea dóttir henn-
ar sem var við hlið móður sinnar
og létti henni síðustu stundirnar og
ömmudrengirnir fjórir, Árni, Billi,
Jóhannes og Kristján, sem ekki
komust heim til að fylgja ömmu
sinni síðasta spölinn. Guð styrki
ykkur vinir mínir, börn Helgu og
fjölskyldur ykkar. Ég og börn mín
þökkum Helgu fyrir allt, hvíli hún
í friði.
Ásdís Valdimarsdóttir