Morgunblaðið - 28.04.1990, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 1990
3H0r$nnM*fetfe
Otgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 1000 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 90 kr. eintakið.
Brugðist við
batanum
Dr. Jóhannes Nordal seðla-
bankastjóri kemst þannig
að orði í ræðu sinni á ársfundi
bankans í fyrradag, að óhætt
virðist að fullyrða „að fyrstu
batamerkin eftir efnahagslægð
síðasta árs séu farin að koma
fram“. Þetta er varlega orðað
en þarna gætir þó bjartsýni,
þótt Jóhannes telji nauðsynlegt
að slá einnig þennan varnagla:
„Of snemmt virðist þó vera að
draga þá ályktun, að hér sé
enn um nokkra teljandi upp-
sveiflu eftirspurnar að ræða.“
Hann telur ekki ástæðu til
„djúptækra aðgerða“ en bætir
við: „Jafnframt er rétt að
minnast þess, að sá stöðug-
leiki, sem náðst hefur, er að
verulegu leyti ávöxtur þess, að
þjóðarbúskapurinn hefur að
undanförnu gengið í gegnum
djúpa efnahagslægð, sem
dregið hefur úr vilja og getu
fyrirtækja og einstaklinga til
fjárfestingar og neyslu. Við
slíkar aðstæður er stjórn eftir-
spumar tiltölulega litlum vand-
kvæðum bundin. Meira mun
hins vegar reyna á hagstjórn
á síðari stigum hagsveiflunnar,
einkum þegar fer að batna í
ári og eftirspurn að aukast,
t.d. vegna raunverulegrar upp-
sveiflu í sjávarútvegi eða nýrra
stóriðjuframkvæmda. Það er
því mikilvægt, að sá tími sem
nú gefst vegna kjarasamning-
anna verði notaður sem best
til varanlegra endurbóta í hag-
stjórn hér á landi, þannig að
til lengdar megi tryggja svip-
aðan stöðugleika í þróun verð-
lags og tekna hér á landi og
annars staðar í Evrópu.“
Vegna þess hvemig pen-
inga- og lánamarkaðurinn hef-
ur þróast á undanfömum
árum, þar sem markaðsöflin
hafa fengið að láta meira að
sér kveða en áður, er unnt að
beita nýjum tækjum til að við-
halda stöðugleika þrátt fyrir
uppsveiflu. Jóhannes Nordal
telur, að afskipti ríkisins af
starfsemi lánamarkaðsins séu
enn of mikil. Hann vill að
eignaraðild ríkisins að bönkum
og fjárfestingarlánasjóðum
verði minnkuð og einnig dregið
úr ríkisábyrgð á verulegum
hluta þess fjármagns, sem afl-
að er til fjárfestingar fyrir-
tækja og einstaklinga. Einnig
vill hann skapa skilyrði til að
hlutabréfamarkaður geti þró-
ast með eðlilegum hætti.
Spyrja má, hvort líklegt sé að
núverandi ríkisstjórn eða
stuðningsmenn hennar á þingi
séu ginnkeyptir fyrir lausnum
af þessu tagi. Svarið er því
miður neikvætt. Þær raddir
hafa raunar verið háværar í
stjórnarliðinu sem segja, að
frelsið á lánamarkaðinum sé
nú þegar of mikið.
í öðru lagi telur Jóhannes
Nordal brýnt að afnema höft,
sem enn eru á fjármagnsflutn-
ingum milli fslands og annarra
landa. Þar sé í senn nauðsyn-
legt að brúa bilið gagnvart
öðrum Vestur-Evrópuþjóðum
og kalla á þann aukna aga á
íslenska hagstjórn sem af því
myndi leiða, að fá erlenda sam-
keppni með þessum hætti. Er
líklegt að núverandi ríkisstjórn
taki af skarið í þessu efni? Því
miður er svarið neikvætt.
í þriðja lagi telur Jóhannes
Nordal jafnvægi í ríkisbú-
skapnum, það er hallalausan
rekstur ríkissjóðs, eitt mikil-
vægasta markmiðið, sem
stefna þurfi að í efnahagsmál-
um. Þá vill hann koma í veg
fyrir að halli á ríkissjóði hafí
bein áhrif á peningaþenslu í
landinu með því að banna að
hallinn verði fjármagnaður
með erlendum lánum eða
skuldasöfnun í Seðlabankan-
um; „þannig að ríkissjóður
neyðist til þess að sjá fyrir
rekstrarfjárþörf sinni innan
ársins alfarið með sölu verð-
bréfa og ríkisvíxla á innlendum
peningamarkaði,“ eins og segir
í ræðu Jóhannesar Nordals.
Með öðrum orðum telur hann
skynsamlegra að láta neikvæð
áhrif hallans á ríkissjóði koma
fram í háum vöxtum innan
lands en peningaþenslu vegna
seðlaprentunar eða erlendra
lána til óarðbærra hluta. Er
líklegt að núverandi ríkisstjórn
þoli þá hækkun vaxta sem af
þessu myndi leiða? Eða er
líklegt að ríkisstjórnin nái þeim
tökum á stjórn ríkisfjármála,
að þörf ríkissjóðs fyrir lánsfé
minnki af þeim sökum? Því
miður eru svörin við báðum
þessum spurningum neikvæð.
Við erum á leið upp úr efna-
hagslægðinni. Við þurfum að
bregðast á réttan hátt við bat-
anum. Urræðin sem Jóhannes
Nordal nefnir eru skynsamleg
og í samræmi við kröfur
tímans. Okkur vantar hins veg-
ar ríkisstjórn með þingstyrk til
að grípa til þeirra.
Það er tími til að flar-
lægja slysagildru
eftir Þorstein Pálsson
Þingstörfín einkennast nú mjög
af því að komið er undir lok þing-
halds. Á vorin er alla jafnan handa-
gangur í öskjunni. Þetta vor er
engin undantekning frá öðrum að
því leyti.
Svo sem eðlilegt er hefur upp-
lausnin á vinstri væng stjórnmála
mjög sett svip_ sinn á störf ríkis-
stjórnarinnar. Átökin á milli flokk-
anna og innan þeirra endurspeglast
í störfum Alþingis. Ríkisstjórninni
er því mikið kappsmál að losna við
þingið. Hún óttast að gagmýni
stjórnarandstöðunnar veiki- ríkis-
stjórnarflokkana ef þinghaldið
dregst fram undir sveitarstjórnar-
kosningar í næsta mánuði.
Óumdeilt er að frumvarpið um
stjórn fískveiða er viðamesta mál
sem lagt hefur verið fyrir þetta
þing. Ekkert mál skiptir hagsmuni
þjóðarinnar til lengri tíma meira
máli. Eðlilegt er því að það sé fyrir-
ferðarmikið í störfum Álþingis.
Fiskveiðistjórnun orðin að
hrossakaupamáli
í þessari viku hafa farið fram
víðtæk hrossakaup á milli stjórnar-
flokkanna um þetta mikilvægasta
hagsmunamál íslensku þjóðarinnar.
Segja má að sjávarútvegsráðherra
hafi tekið þann kost að skattleggja
velrekin útgerðarfyrirtæki til þess
að framlengja líf ríkisstjórnarinnar
um nokkra mánuði.
Það hefur verið talið tiltölulega
saklaust og fyrst og frémst broslegt
þegar ríkisstjómin hefur verið að
kaupa sér framhaldslíf með stofnun
ráðuneytis án verkefna. Að vísu
kostuðu þau hrossakaup nokkra
tugi milljóna í beinum útgjöldum
og leiddu ennfremur til þess að
margir milljarðar voru lagðir í nýj-
um sköttum á almenning í landinu.
Hitt er öllu alvarlegra þegar jafn
þýðingarmikið mál eins og stjórn
fiskveiða er dregið inn í hrossa-
kaupamiðstöð stjórnarflokkanna.
Þar er verið að tefla um miklu
stærri hagsmuni en svo að unnt sé
að fara með það með þeim hætti.
En vinnubrögðin virðast vera þau
sömu hvort heldur verið er að véla
um jeppa fyrir Júlla eða stjórn físk-
veiða.
Horfið frá vönduðum
undirbúningi
Á undanförnum árum hefur verið
staðið að undirbúningi þeirrar lög-
gjafar um stjórn fískveiða sem jafn-
an hefur verið sett til bráðabirgða
í hvert sinn með mjög vönduðum
hætti. Svo var einnig um það frum-
varp sem lagt var fram í byijun
þessa árs á Alþingi af.hálfu sjávar-
útvegsráðherra. Það er nú fyrst í
þessari viku að hann bregður út af
vananum um vönduð vinnubrögð
og gerir jafn mikilvægt mál að
hrossakaupaviðfangsefni.
Venjan hefur verið sú að frum-
vörp um þetta efni hafa verið undir-
búin í samráðsnefnd þar sem allar
starfsgreinar í sjávarútvegi hafa
komið að verki ásamt fulltrúum
stjórnmálaflokka. Þing helstu sam-
taka í sjávarútvegi hafa síðan átt
þess kost að ljalla um frumvörpin
áður en þau kæmu til afgreiðslu á
Alþingi. \
Nú er hins vegar tekin í flýti
ákvörðun um að gjörbreyta fyrir-
komulagi fískveiðiskipunar og
tengja hana nýjum sjóði sem á að
hafa það tvíþætta hlutverk að vera
annars vegar fyrsta skref að auð-
lindaskatti og hins vegar verkfæri
ti! geðþóttaákvarðana og mismun-
unar. Þar á að taka frá þeirr, sem
hagkvæmastan rekstur hafa og
færa til hinna.
Nægur tími
Vegna ágreinings stjórnarflokk-
anna hefur frumvarpið um stjórn
fískveiða legið því sem næst óhreyft
og órætt í þingnefnd þar til allra
síðustu daga.
Eðlilegt væri við þessar aðstæður
að gefa bæði þeim sem starfa í sjáv-
arútvegi og þingflokkum meira ráð-
rúm til þess að fjalla um þá stöðu
sem upp er komin eftir að ríkis-
stjórnin tók þá ákvörðun að henda
þessari sprengju inn í viðkvæmar
umræður um fiskveiðistjórnina.
Núgildandi löggjöf rennur ekki
úr gildi fyrr en um næstu áramót.
Enn er því nægur tími til stefnu til
þess að vanda málsmeðferð og gefa
öllum kost á ítarlegri umfjöllun.
Alþingi gæti sem hægast komið
saman mánuði fyrr í haust en venja
er til þess að fjalla um þetta mál
einvörðungu eftir rækilega athugun
og umijöllun í stjórnmálaflokkum
og á vettvangi hagsmunaaðila.
Steftia Sjálfstæðisflokksins
Á landsfundi Sjálfstæðisflokks-
ins sl. haust var mörkuð skýr stefna
af hálfu flokksins í þessum efnuni.
Flokkurinn vill styðja skipan fisk-
LambhaQl v.
Bolunoarvlk
Kópaskei
I Þlstilflrði
Ássandun
Skógarbrekl
v. Nup p
Ólafsfjörðui
Spákonufellj
Skagaströnd
Vatnahverfl
v. Blöndu’oi
Sendafell
v. Þinoeyri
dúdalur
Vopnafjörður.
• Tálknafjöri
Patrekafjðrð
Hólar f
Hjaltadal
Hólmavll
Brúarásskólii
Barmahllð#
á Reykjanesi
Mefgerðismelar
Saurar
Ljárskógar
Stykkishólmur
Búðardalur
Hallbjarnareyri
Hrossholt
Rótarmannatorldf
v. Gullfoss
Réttarnes
i Bolholt
Þorláks!
"Selskógur
StdTa Dlmonj
Skógáfi
4 í Mýrdal
Raufarhöfn
v. Ólafsvlk
/ holt v. _____
7 Borgarnes^v^
L HrePPur 1
Lyfr 4 Sarpur ® \j
/ t Selhagi
AmhamaS^4 V«ras,aðir
Rjúpnahæð ^ HamralM
GrunnuvötnpyL Ölfus-lná j
\,r'4 vatn T Úlfljótsvatn
I Smalaholt J
—/ Á CölHollir i I r'
Djúpivogur
Skóoy og Haukafell
v. Höfn
Stapi
Sólbrekkur
Álfaborg/
Borgarf. eystra
SeygSfjöröur
ikkjufell^ L
EqíIssJLJ ^^fjeskaupstaður
Kqltfjleiruháls , ^-rÁjskifjðrður
Reyðarfjörð* ,
Fáskrúðsfjórður^}
Stöðvarfjörður
Breiðdalsvik
Uorgunbladtö/ GÓI
Atak við
landgræðsluskóga 1990
Fé safiiað til skógræktar um helgina
„Undirbúningur að fjársöfnuninni hefur staðið allt síðastliðið ár og
töluvert þegar safnast," sagði Hulda Valtýsdóttir, formaður Skógrækt-
arfélags Islands, í samtali við Morgunblaðið, en landsmenn mega eiga
von á heimsóknum söfnunarfólks um helgina, þar sem þeim verður
boðinn barmmerkið „græna greinin“ til kaups. Afrakstrinum verður
varið til að klæða landið skógi.
Hulda sagði að bæði einstaklingar
og fyrirtæki hefðu gefið loforð um
framlög, en fyrsta framlagið hefði
borist frá Eimskipafélagi Istands í
upphafí árs 1989, 7,5 milljónir og
það hefði gefið fjársöfnuninni vængi.
Fénu sem safnast verður varið til
ræktunar á rúmlega einni milljón
tijáplantna, aðallega birkiplantna,
en einnig lerkis, bergfuru og víðis..
Mestur hluti kostnaðarins liggi í
ræktun og kaupum á plöntum, en
einnig fylgi kostnaður því að koma
plöntunum og áburði á gróðursetn-
ingarstaðina víða um land og því
að smíða verkfæri til gróðursetning-
arinnar.
Hulda sagði að það yrði lögð
áhersla á að vanda vel til gróðursetn-
ingarinnar, vegna þess að verið
væri að gróðursetja í rýrt land, en
Hugmyndin sé sú að reyna að koma
skógi á fót sem víðast um landið,
enda sé þessi ekki hvað síst þörf þar
sem ekkert skóglendi sé fyrir.
Þrenns konar áburður verði notaður,
húsdýraáburður, tilbúinn áburður og
ný tegund sem kallist seinleystur
áburður sem hafi áhrif til lengri
tíma. Fagfólk verði til staðar og
hjálpi fólki við gróðursetninguna
þegar þar að kemur í júní og júlí,
en frá því verði nánar skýrt síðar.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 1990
23
Þorsteinn Pálsson
„Með þessu frumvarpi
er stigið fyrsta skrefíð
í þeim efiium og helstu
formælendur auðlinda-
skatts hafa þegar lýst
yfir ánægju sinni vegna
áfangasigurs. En í fáum
orðum má segja að auð-
lindaskattsleiðin feli í
sér meiri ríkisafskipti
en kerfi framseljan-
legra aflaheimilda.“
veiðistjórnunar með framseljanleg-
urr>. aflaheimildum þar til jafnvægi
hefur fengist millí sóknár fískiskipa i
og afrakstursgetu fiskistofnana. En
þegar því marki yrði náð tækju
menn ákvarðanir að nýju um skipan
þessara mála.
Fullyrða má að engin önnur leið
er fær í þessu efni sem fullnægir
betur þeim höfuðskilyrðum að
tryggja sem best athafnafrelsi
þeirra sem í sjávarútvegi standa
jafnframt því sem fiskistofnarnir
væru verndaðir fyrir ofveiði og
stuðlað yrði að sem mestri hag-
kvæmi í veiðum. Þessi grundvallar-
stefna hefur legið fyrir af hálfu
sjálfstæðismanna þó að einstök
framkvæmdaatriði kunni að hafa
verið álitaefni af okkar hálfu eins
og annarra.
En auðvitað hefur ekki farið hjá
því í svo viðkvæmu hagsmunamáli
að innan Sjálfstæðisflokksins eins
og annarra flokka eru einstaklingar
sem hafa haft efasemdir eða eru
jafnvel í andstöðu við afheimildar-
skipunina. En það breytir ekki því
að á landsfundinum tókst víðtæk
samstaða um stefnumörkun í meg-
inatriðum sem flokkurinn hefur
fylgt síðan.
Ráðherra vildi ekki samstarf
við stjórnarandstöðu
Flest bendir því til þess að sjávar-
útvegsráðherrann hefði getað náð
víðtækri samstöðu á Alþingi um það
frumvarp sem hann lagði fram í
byijun þessa árs. Á því þurfti þó
að gera nokkrar breytingar varð-
andi framkvæmdaatriði sem sjálf-
stæðismenn höfðu vakið athygli á.
En sjávarútvegsráðherra kaus að
leita aidrei eftir slíku víðtæku sam-
starfi um framgang þessa máls og
það er fyrir þá sök sem það endar
nú í þeim hrossakaupum sem orðin
éni að veryleika, Þau ha.fa leitt til
þess að ný grundvallarsjónarmið
eru komin upp á borðið.
Aukin ríkisafskipti
Miklár umræður hafa farið fram
um auðlindaskatt. Með þessu frum-
varpi er stigið fyrsta skrefíð í þeim
efnum og helstu formælendur auð-
lindaskatts hafa þegar Iýst yfír
ánægju sinni vegna áfangasigurs.
En í fáum orðum má segja að auð-
lindaskattsleiðin feli í sér meiri
ríkisafskipti en kerfí framseljan-
legra aflaheimilda. Það er því eðli-
lega tekist hart á um grundvallar-
breytingar eins og hér er farið af
stað með þó að enn sé það í smáum
stíl.
Að hinu leytinu á nýi sjóðurinn
að taka aflaheimildir frá skipum til
geðþóttaúthlutunar af ýmsu tagi.
Slíkt fyrirkomulag vinnur gegn
hagræðingarmarkmiði eðlilegrar
fiskveiðistjórnunar. Það opnar gátt-
ir fyrir mismunun og pólitíska spill-
ingu. En fyrst og fremst miðar það
að því að veikja vel rekin fyrirtæki
til þess að þjóna hinum sem lakar
standa.
Leiðir til meiri vanda
Spyija má hvaða byggðastefna
felist í því að taka aflaheimildir frá
Vestmannaeyjum og ísafirði eða
Eyfirðingum og Eskfirðingum til
geðþóttaúthlutunar. Er byggðinni í
landinu eitthvað betur borgið með
því að taka aflaheimildir frá Höfn
í Hornafirði til þess að færa yfír á
Djúpavog? Þannig má lengi spyija.
Þegar búið er að stofna sjóð sem
þennan, er augljóslega mun draga
úr hagkvæmni veiðanna, er hætt
við að umfang sjóðsins verði smám
saman aukið. Það er tekið frá þeim
sem standa sig. Fleiri komast því í
vanda og þurfa á aðstoð geðþótta-
úthlutunar að halda. Menn sjá í
hvert óefni getur stefnt.
Ábyrg afstaða
í ljósi þess að enn er nægur tími;
til stefnu er fyllsta ástæða til að
fara að engu óðslega og gefa mönn-
um nú frekara ráðrúm til umhugs-
unar. Það þjónar ekki hagsmunum
sjávarútvegsins að efna nú til stór-
átaka um mál sem þetta. Ef Al-
þingi yrði þvingað til að samþykkja
sjóðstofnun af þessu tagi í skynd-
ingu og eyðileggja fískveiðistjórn-
unarskipunina með þeim hætti er
fullljóst að krafan um afnám sjóðs-
ins yrði eitt helsta mál næstu kosn-
inga. Þar með væri sjávarútvegur- -
inn að óþörfu dreginn inn í stór-.
pólitísk átök næstu mánaða.
Sjávarútvegurinn þarf vissulega
á því að halda að á þessu ári verði
ákveðin skipan fiskveiðistjórnunar
til nokkurrar frambúðar eða þar til
menn hafa náð eðlilegu jafnvægi.
Sú staða sem nú er komin upp mun
á hinn bóginn leiða til áframhald-
andi óvissu. Það hefði verið æski-
legt að afgreiða frumvarp um stjórn
fískveiða nú í vor. En með því að
þessi nýja staða er komin upp er
óhjákvæmilegt að nota þann rúma
tíma sem er til stefnu til frekari
umþóttunar í þeirri von að ná megi
breiðri samstöðu um framtíðarskip-
an þessara mála.
Við höfum tíma til þess að fjar ^
lægja þá slysagildru sem nýi geð-
þóttasjóðurinn felur í sér. Engin
önnur afstaða er ábyrg en að nýta
tímann vel.
Höfundur er formaður
Sjálfstæðisflokksins.
1.200 milljóna króna greiðslur til fi’ystingar úr Verðjöfiiunarsjóði:
Staðfestingarlög samræmast
ekki yfirlýsingum stjórnvalda
- segir í svari Ríkisendurskoðunar við fyrirspurn Kristins Péturssonar alþingismanns
DEILD fyrir frystar afurðir í Verðjöfhunarsjóði fiskiðnaðarins var
heimilað með lögum að taka lán, 800 milljónir króna og 400 milljón-
ir, hjá Seðlabanka með ríkisábyrgð til þess að greiða til frystingarinn-
ar. Sjávarútvegsráðherra og forsætisráðherra hafa báðir lýst því yfír
opinberlega að ftystingin verði ekki látin endurgreiða fiárhæðina.
Ríkisendurskoðun segir í svari við fyrirspurn Kristins Péturssonar
alþingismanns að sá vilji stjórnvalda endurspeglist ekki í ákvæðum
laga um þessar lántökuheimildir og því sé eðlilegt að gjaldfæra ekki
skuldirnar við ríkissjóð fyrr en ábyrgðin fellur á ríkissjóð, það er í
fyrsta lagi 1991 og 1992, nema til komi ný ákvörðun Alþingis.
Kristinn Pétursson spurði á hvern
hátt færa beri ríkisábyrgðir sem
veittar eru með lögum frá Alþingi
í reikningsskilum ríkissjóðs. í sam-
tali við Morgunblaðið sagðist Krist-
inn ítrekað hafa gagnrýnt það, að
greiðslur úr Verðjöfnunarsjóði fisk-
iðnaðarins til frystingarinnar árin
1988 og 1989 skuli ekki hafa verið
gjaldfærðar í ríkisbókhaldi, í ljósi
yfirlýsinga ráðherranna um að
frystingin verði ekki látin endur-
greiða fjárhæðina, sem Kristinn
segir nema með Jjármagnskostnaði
um 1.500 milljónum króna.
Kristinn vísar til umræðna um
Jjáraukalög þar sem fjármálaráð-
herra sagði að lagaheimild væri
fyrir þessari málsmeðferð samanber
bráðabirgðalög 1988, sem sam-
þykkt hafi verið á Alþingi síðar.
„Deildir Alþingis hafa ekki heimild
til að ákveða fjárlög ársins 1992,
en í nefndum bráðabirgðalögum er
gert ráð fyrir að skuldin falli þá á
ríkissjóð. Öll fiskvinnslufyrirtækin
hafa tekjufært greiðslur þessar sem
beinar tekjur og þar með sem sína
eign og þess vegna geta tveir aðil-
ar, það er frystingin og ríkissjóður,
ekki bókað þetta sem eign,“ segir
Kristinn.
„Forsenda þess að ná megi stjórn
á ríkisJjármálum er að bókhald
ríkissjóðs sé fært í samræmi við
veruleikann og með þeirri ná-
kvæmni, að bókhaldið sé marktækt
upplýsingatæki til markvissrar
stjórnunar í ríkisJjármálum og pen-
ingamálum. íslenskir atvinnuvegir
geta engan veginn staðið undir eðli-
legum kröfum um bætt lífskjör í
landinu, nema rekstur ríkissjóðs
verði tekinn föstum tökum og hætt
að fjármagna hallann með seðla-
prentun," segir hann.
Ríkisendurskoðun segir í svari
Sýnum hug okkar
í verki
Kveðja frá forseta íslands, Vigdísi Finnbogadóttur,
verndara Landgræðslusjóðs
Nú er að hefjast eitt mesta átak í landgræðslu og skógrækt frá upphafi vegar
hérlendis. Þessu verkefni, Landgræðsluskógum — átaki 1990, er ætlað að valda
straumhvörfum í gróðursögu landsins.
Takmark okkar er að rækta upp nýja skógá á 75 stöðum um land allt.
Þessa viðleitni ættu allir landsmenn að styðja, og klæða þannig gróðursnauð
svæði í grænan búning gróskunnar. Aðeins með sameiginlegu átaki getum við
skilað komandi kynslóðum grænni og fegurri ættjörð.
Sýnum hug okkar í verki — styðjum Landgræðsluskóga — átak 1990.
sínu að ekki beri að gjaldfæra
skuldir deildarinnar í ríkisreikningi
fyrr en á árunum 1991 og 1992
og þá ef ábyrgðir falla á ríkissjóð.^
Þar segir: „Þegar frumvarp til laga
um staðfestingarlög vegna bráða-
birgðalaga nr. 83/1988 lá fyrir Al-
þingi kom það fram hjá stjórnvöld-
um að ekki væri til þess ætlast að
deild fyrir frystar afurðir í Verð-
jöfnunarsjóði fískiðnaðarins endur-
greiddi 800 milljóna króna lánið.
Sá vilji stjórnvalda endurspeglast
ekki í ákvæðum framangreindra
laga, Hafi það verið skýlaus ætlun
stjórnvalda að láta allt lánið falla á
ríkissjóð, hefði þurft að breyta
frumvarpi til staðfestingarlaga í
meðförum Alþingis til að svo mætti
verða og þá hefði andvirði slíkrar
lántöku átt að færa sem framlag
A-hluta ríkissjóðs til Verðjöfnunar-^-
sjóðs fískiðnaðarins á lántökuári til
gjalda í ríkisreikningi og fjárlögum.
Svo var ekki gert.“
Mikil að-
sókn að sýn-
ingu Braga
MJÖG mikil aðsókn hefiir verið
að sýningu Braga Hannessonar
sem nú stendur yfir í Gallerí Borg,
Pósthússtræti.
Á milli 5 og 7 þúsund manns hafa
nú þegar séð sýninguna en nú fer í
hönd síðasta sýningarhelgi. Sýning-
unni lýkur 1. inaí. A sýningu Braga
eru 39 myndir, allt nýjar olíumyndhv
og eru 25 myndir seldar. Um helgina
og þriðjudaginn 1. maí er opið frá
kl. 14.00 til 18.00.