Morgunblaðið - 19.12.1990, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 1990
Karlmannaskór
úr vatnsvörðu leðri og leðurfóðraðir
Litur: Svartur
Stærðir: 40-46
Verð: 2m995ym
-ö^^siamnm
'ZÍ&H VELTUSUNDI 1
21212
Öðruvísi Hnotubrj ótur
Jassbailett
ÓlafurÓlafsson
Danshöfundar: Kennarar
Dansstúdíós Sóleyjar.
Tónlist: Ýmsir höfundar
og flytjendur.
Búningar og svið: Dóra
Einarsdóttir.
Ljósahönnun: Kristján
Magnússon.
Uppsetning: Astrós Gunnars-
dóttir og Sóley Jóhanrisdóttir.
Hnotubijóturinn er gamalt jóla-
ævintýri. Flestir þekkja hinn
klassíska Hnotubijót við tónlist
Tjækofskís. Hér er á ferðinni allt
annar hnotubrjótur. Oftast önnur
tónlist og aðrir dansar, þó laus-
lega sé stuðst við söguþráð jóla-
ævintýrsins. Jólagjafirnar eru
aðrar í dag en fyrir öld síðan,
dansarnir aðrir og þetta kemur
glögglega fram í sýningunni. „Ac-
tion-menn“ í stað hefðbundinna
leikfanga, break-dans í stað bal-
letts og nú slást götugengi í stað
músaheija. Það er ekkert nýtt,
að eldri verk séu færð til nút-
ímans, eins og hér er gert og það
er jafnan forvitnilegt. Aftur á
móti verður að hafa í huga, að
hér er á ferðinni nemendasýning,
sem nánast aldrei þykist vera
neitt annað og sem slík áhuga-
verð. Jólaævintýrið skapar ram-
mann og innan hans er fijálslega
leikið.
Það er nemendum nauðsyn að
fá að koma fram. Þetta framtak
Sóleyjar Jóhannsdóttur og Ást-
rósar Gunnarsdóttir er loftsvert.
Á sýningunni koma fram um 50
börn og nokkrir af nemendunum,
sem lengra eru komnir. Dansarnir
taka að sjálfsögðu mið af getu
hvers og eins, en í heildina spann-
aði verkið allt frá látbragði og
barnadönsum til metnaðarfullrar
kóreógrafíu. Þarna var komin
„Gunna á nýju skónum“, „Jóla-
sveinar ganga um gólf“, Madonna
og fleiri. Þar er ekki ástæða til
að ijölyrða um einstaka atrði, en
mig langar þó til að nefna nokkuð
skondna kóreógrafíu Ástrósar
Gunnarsdóttir í atriðinu „Er þetta
nú dans ...?“, þar sem glettnin
var í fyrirrúmi. En auk Astrósar
hvíldi mest á herðum Jóns Egils
Bragasonar, bæði sem danshöf-
undar og dansara. Þar er á ferð-
inni athyglisverður dansari og
„Sólódans“ hans góður, þó deila
megi um það, hvort ekki sé færst
of mikið í fang að bæði semja
dansinn og dansa hann.
Dóra Einarsdóttir sá um bún-
inga og svið. Þar var ágætlega
að verki staðið og skapaði sýning-
unni ramma. Hér er á ferðinni
gott framtak og ágætis nemenda-
sýning, sem ekki þykist vera neitt
annað. Sýningar eru í Verslunar-
skóla íslands og sú síðasta verður
19. desember. I leikskrá stendur,
að sýningin höfði til allra aldurs-
hópa og við það loforð er staðið.
■ FJÖLVI
gefur nú út tvær
nýjar bækur í
flokknum
Bangsabækur og
hefur Guðrún
Kristín Magn-
úsdóttir bæði
samið sögurnar
og myndskreytt
þær. Tvær nýju
Bangsabækurn-
ar kallast Litla
flugan og Hver er þessi Jakob?
í kynningu útgefanda segir: „ Það
er sammerkt með þeim að þær líta
á mannlífið og tilveruna frá óvenju-
legu sjónarhorni. Er það einmitt
háttur Guðrúnar Kristínar að beita
hugmyndafluginu með óvenjulegum
hætti, en allt er það þó í glettni og
góðvild gert. Litla flugan horfir með
sínum augum á líf stóru tvífætlin'g-
anna (mannanna) og er svo óheppin
að velja sér bústað undir bjöllunni
á vekjaraklukkunni, svo hennir
verður ekki alltaf svefnsamt.
Jakobsbókin er hinsvegar spunnin
út frá heiti blómsins Jakobsstiga
og fer lftil stúlka að velta því og
fleiru í náttúrunni fyrir sér. Verður
úr því fögur og innileg náttúruskoð-
un úti í garðinum." Bangsabækurn-
ar eru hvor um sig 24 bls.
myndabækur. Filmugerð annaðist
Prentmyndastofan en Prent-
smiðjan Oddi prentaði.
Þú svalar lestrarþörf dagsins
i (MMaP'I
Bdar - Bátar - Brúöur -
Fjarstýrðir: Bflar, bátar og módel -
Plastmódel - Mekkanó - Þroskaleikföng
I brúðuhús -
og Playwell
- Snjósleðar - Potur - Úrval
annarra leikfanga fyrir alla aldurshópa.
TÓmSTUDDflHÚSID HF
Laugavegi 164, sími 21901
í þarft ekki lengra en til okkar,
evintýra- og leikfangaland
imstundahússins.

H.4MRAHLÍÐARKÓRINN SYNGUR ÞJÖÐLOG FRA YMSUM LONDUM
Turtíldúfan, jarðar-
berið og úlfaldinn
Geisladiskar
Oddur Björnsson
Stjórnandi: Þorgerður Ingólfs-
dóttir.
Hljóðritun: Stúdió Stemma.
Utg. Hamarahlíðarkórinn.
Auðvitað er það viðburður, þeg-
ar út kemur nýr hljómdiskur með
Hamrahlíðarkórnum. Þessi fram-
úrskarandi góði kór hefur undir
stjórn og handleiðslu Þorgerðar
Ingólfsdóttur borið hróður Islands
og íslenskrar tónmenntar vítt um
lönd á undanförnum árum, og
undrar engan sem hlýðir á vandað-
an og einstaklega samhæfðan söng
hans. Raddirnar „ungar“ og fersk-
ar og hljómurinn hreinn. Það er
auðvitað hægt að halda áfram í
þessum dúr, en það yrði óþarfa
langloka. Þorgerður Ingólfsdóttir
hóf tónlistarkennslu við Mennta-
skólann við Hamrahlíð árið eftir
að hann tók til starfa (1967) og
stofnaði Kór Menntaskólans við
Hamrahlíð, sem hún stjórnaði frá
upphafi. 1982 var Hamrahlíðar-
kórinn stofnaður, en allir meðlimir
hans eru núverandi og eða fyrrver-
andi nemendur skólans, sem hafa
hlotið þjálfun sína í skólakórnum.
Hamrahlíðarkórinn hefur öðru
fremur einbeitt sér að flutningi
íslenskrar kórtónlistar og m.a.
frumflutt mörg ný verk íslenskra
tónskálda. Einnig hefur hann gert
sér far um að kynna erlend verk,
sem ekki hafa heyrst áður hér á
landi - og svo er um mörg verk-
anna á þessum hljómdiski. Þetta
út af fyrir sig undirstrikar þýðing-
armikia starfsemi kórsins og veld-
ur því að ætíð er forvitnilegt að
hlýða á söng hans, burtséð frá
ánægjunni.
Að þessu sinni flytur kórinn
verk sem byggja á þjóðlögum frá
ýmsum löndum (góður helmingur
frá Balkanskaganum), og eru
mörg verkanna flutt á frummálinu,
en þijú hin viðamestu (Myndir úr
Matraíjöllum í kórgerð Zoltáns
Kodály, Fjórar slóvenskar þjóðv-
ísur og Júgóslavneskar þjóðvísur í
samantekt Béla Bartók og Mátyás
Seiber) með íslenskum texta í þýð-
ingu Heimis Pálssonar og Þor-
steins Valdimarssonar. Einnig
fylgja ágætar þýðingar á öðrum
textum.
Allar eru útsetningarnar ákaf-
lega fallegar og kröfuharðar fyrir
flytjendur, þótt sumar séu einfald-
ari en aðrar, og allt kemst fallega
til skila og hreint og klárt - og
gildir þá einu hvort um er að ræða
trega eða gáska eða önnur hug-
hrif, sem mörg eru svolítið heilög
i einfaldleika sínum og hreinleika.
Gaman að kynnast þessum þjóð-
legu gersemum frá útlöndum, sem
undirstrika svo fallega hvað fólkið
á margt sameiginlegt, þrátt fyrir
hefðir og uppruna.
Að lokum fær Stúdíó Stemma
rós í hnappagatið.