Morgunblaðið - 19.12.1990, Blaðsíða 22
ISIENSKA AUGIÝSINCASTOFAN HF.
22í:?
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 1990
Steinunn sýnir það og sannar enn á ný að henni er í lófa Iagið að skrifa góða, frumlega og þar að auki drepfyndna sögu.
Hún er snillingur í að svipta hulunni af og sýna hversdagslegustu hluti í skoplegu ljósi, og oft þannig að ekki stendur steinn yfir steini. Það
að skrifa sögu heillar ættar í minningagreinastíl þykir mér vel til fundið, og tekst Steinunni það með afbrigðum vel.
Þótt ekki sé mikíð gefið upp um hvem einstakling fyrir sig raðast sagan saman eins og púsluspil, og f lokin situr lesandinn eftir með
ágengar spumingar í huga.
Sigríður Albertsdáttir, bókmenntagagnrýni í Ríkisútvarþinu
... Og sá vefúr sem framan af er ofinn með hægð gengur loks glæsilega upp.
Qísli Sigurðsson í bókmenntagagnrýni í Dagblaðinu
. .. Tákn voru tiltölulega mikið notuð í Tímaþjófnum en ekki í Síðasta orðinu þar sem byggð er upp spenna á milli margra texta,
margs konar minninga og vimisburða og þar sem spurt er djúpra spuminga um það hvar merkingar sé að leita, einhvers konar sannleika,
síðasta orðsins.
Dagný Kristjánsdóttir í bókmenntagagnrýni í Þjóðviljanum.
m
Steinunn Sigurðardóttir hefúr skrifað frumlegustu og skemmtilegustu skáldsögu þessa áratugar. ... í þessu verki býr ögrun, sem stundum
nálgast ósvífni, hugmyndaríki, sem er ætíð aðdáunarverð, og ein best heppnaða fyndni sem ég hef séð í skáldverki í langan tíma.
... Hér er verk sem skemmtir. Ég hló nær stanslaust við lestur þess, kveið því að ljúka lestrinum, en þegar honum var lokið, gat ég vart
beðið þess að byrja að lesa á ný. ... Það er þaulhugsað, ffábærlega vel unnið. ... Steinunn hefúr unnið skáldsögunni mikið gagn
með þessu glæsilega verki.
Kolbrún Bergþórsdóttir, bókmenntagagnrýni á Aðalstoðinni.
ík
h
&
... En „Síðasta orðið“ á síðustu blaðsíðunni og jafnvel kaflar úr bréfi Geirþrúðar að handan bæta nokkuð upp þetta verk sem getur verið að
sé samboðið Lýtingi eða Ómari cand. mag. En mér fannst það ekki samboðið Steinunni.
Jóhanna Kristjónsdóttir í bókmenntagagnrýni í Morgunblaðinu