Morgunblaðið - 26.02.1991, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. EEBRÚAR1991
ég u/í g&tcu autdaS ef ép sekJc.
Ást er...
. . .það sem fólk nærist á.
TM Reg. U.S. Pat Otf. — all rights reserved
© 1991 LosAngelesTimesSyndicate
Hvað er orðið um Lands-
samtök sauðfjárbænda?
Til Velvakanda.
21. mars 1990 skipaði landbún-
aðarráðherra nefnd launþega at-
vinnurekenda, bænda og stjórn-
valda, sem fékk það hlutverk að
vera stefnumarkandi í fækkun
sauðfjárbænda.
Enginn fulltrúa sauðfjárbænda
á sæti í þessari nefnd en hana
skipa þessir menn:
Guðmundur Sigþórsson skrif-
stofustjóri í landbúnaðarráðuneyt-
inu og er hann formaður nefndar-
innar. Haukur Halldórsson form-
aður Stéttarsambands bænda og
var fulltrúi loðdýrabænda áður en
hann varð formaður. Hákon Sig-
urgrímsson framkvæmdastjóri
Stéttarsambands bænda. Þórarinn
V. Þórarinsson framkvæmdastjóri
VSÍ. Ásmundur Stefánsson forseti
ASÍ. Ögmundur Jónasson formað-
ur BSRB. Hjörtur Eiríksson fram-
kvæmdastjóri VMS. Þrír hinir
síðasttöldu telja sig umkomna að
vega að sauðijárbændum í nafni
samtaka sinna.
Ég get hvergi séð í þeim heimild-
um sem ég hef undir höndum að
nokkurn tímann hafi verið talað
Til Velvakanda.
Þrátt fyrir margumtalaða þjóð-
arsátt virðist ganga illa að halda
verðhækkunum í skeijum. Launum
hefur hins vegar tekist að halda
niðri hjá þeim lægstlaunuðu með
því að verkalýðsleiðtogar þeirra
hafa að mestu hætt að hafa sig í
frammi en þeir eru víst múlbundn-
ir af stjórn sem kennir sig við fé-
lagshyggju. Þjóðarsáttarsam-
þykktinni hefur verið beitt grimmt
gegn þeim lægstlaunuðu, verðlag
hækkar en kaupið stendur í stað.
Nú stendur fyrir dyrum stórfelld
hækkun á bifreiðatryggingum og
virðist ekkert því til fyrirstöðu að
tryggingafélögin hækki eins og
þeim sýnist.
við fulltrúa frá Landssamtökum
sauðfjárbænda.
Nú hlýtur að koma fram sú
spurning hvort ráðherra hafi ekki
fundið neinn sauðfjárbónda hæfan
til þess að vera valinn í þessa nefnd
eða hvort það sé með vitund og
vilja ráðherra að tala ekki við for-
Ef það er félagshyggja að fjöl-
skyldur láglaunafólks hafi ekki
efni á að eiga bíl og reka hann
hefur markmiði félagshyggjunnar
þegar verið náð. Sú stjórn sem
kaus að kenna sig við félags-
hyggju getur því farið frá með
heiðir og sóma eftir að hafa saum-
að að láglaunafólki í heilt kjörtíma-
bil og séð til þess að launamisrétt-
ið í landinu hefur stóraukist.
Stjómarflokkarnir ættu að flíka
„félagshyggjuáróðrinum“ á ný í
komandi kosningum og sjá hvað
kemur í kassana.
Jónas
mann Landssamtaka sauðfjár-
bænda, eða er svo komið að sauð-
fjárbændur eigi engan sjálfstæðan
fulltrúa sem þorir eða getur haldið
uppi vörnum fyrir þá stétt.
Því er haldið fram að íslenskar
landbúnaðarvörur séu verndaðar.
Það er ekki allskostar rétt. í mörg
ár hefur ull verið flutt inn yfir
hálfan hnöttinn og þrátt fyrir það
er tap á Álafossi. Ekki veit ég
hvort nokkur aðgæsla er höfð með
það að sjúkdómar berist ekki með
ullinni sem innflutt er.
Ef ráðagerð embættismanna um
stórfelldan niðurskurð á sauðfé og
þar með fækkun á sauðfjárbænd-
um verður að veruleika og stór
landsvæði fara í eyði, þá veit ég
að hinir hjartagóðu menn munu
opna landið fyrir landflótta fólki
sunnan úr Afríku og austan úr
Asíu, ekki vantar þá viljann eða
hjartagæskuna.
Ef þarf að grípa til þessara
Steingrímsráða þá verður að
fækka fulltrúum á stéttarsam-
bandsfundum að miklum mun.
Búnaðarþing verði ekki haldið
nema þriðja hvert ár. Starfsmönn-
um Búnaðarfélagsins fækkað og
starfsmönnum RALA fækkað svo
eitthvað sé nefnt.
Sveinn Guðmundsson
Þjóðarsátt og félagshyggja
HOGNI HREKKVISI
Yíkverji skrifar
Ræður Sigmundar Guðbjarna-
sonar, háskólarektors, á opin-
berum vettvangi vekja sívaxandi
athygli. Á háskólahátíð sl. laugar-
dag sagði háskólarektor m.a.: „Hef-
ur það stundum vakið undrun mína,
þegar ráðherrar hafa hringt til að
tjá óánægju sína með viðhorf mín
og skoðanir á ýmsum málum, sem
ég hafði látið í ljósi opinberlega, til
dæmis við tækifæri sem þetta. Þjóð-
félagsumræðan má ekki takmark-
ast við stjórnmálamenn og efna-
hagsmál, sem er þó oftast raunin.“
Undrun háskólarektors er skilj-
anleg. Þótt stjórnmálamenn og
raunar fjölmargir aðrir lýsi í orði
stuðningi við skoðanafrelsi og tján-
ingarfrelsi, sem eru undirstöðu-
þættir í þjóðfélagsskipan okkar, er
ótrúlega lítið umburðarlyndi gagn-
vart skoðunum annarra í þessu
landi. Og alveg sérstaklega virðast
stjórnmálamenn telja sig hafa ein-
hvers konar einkarétt á því að lýsa
skoðunum sínum á opinberum vett-
vangi. Þetta kemur nánast aldrei
fram hjá þeim opinberlega en þeim
mun oftar í einkaviðræðum.
xxx
eir embættismenn eru t.d. ófá-
ir, sem hafa orðið þess varir,
að lýsi þeir skoðunum sínum á
málefnum, sem varða starfssvið
þeirra, sem hugsanlega eru ekki í
fullu samræmi við sjónarmið ráð-
herra, fá þeir að finna fyrir því.
Ekki einvörðungu á þann veg, að
yfirboðarar þeirra láti vanþóknun
sína í ljósi í orði, heldur er þeirri
vanþóknun stundum fylgt eftir í
verki með ákvörðunum, sem valda
viðkomandi embættismanni óþæg-
indum og jafnvel erfiðleikum.
xxx
Sumir skoðanabræður Morgun-
blaðsins í stjórnmálum, sem
flestir eru starfandi innan Sjálf-
stæðisflokksins eða styðja hann
með atkvæði sínu, hafa á undan-
förnum árum átt afar erfitt með
að skilja þá afstöðu blaðsins, að
birta greinar, þar sem lýst er skoð-
unum, sem ganga þvert á skoðanir
blaðsins sjálfs eða jafnvel viðtöl við
fólk, sem er þekkt að stuðningi við
aðra flokka. Hér er þó um að ræða
að framfylgja í verki grundvallar-
stefnu Sjálfstæðisflokksins um
skoðanafrelsi og tjáningarfrelsi!
xxx
Háskólarektor á þakkir skildar
fyrir að hafa upplýst þjóðina
um þetta undarlega háttalag ráð-
herra og annarra stjórnmálamanna
— þótt vissulega beri að virða rétt
þeirra til þess að láta óánægju sína
í ljósi!