Morgunblaðið - 07.04.1991, Blaðsíða 14
14 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. APRÍL 1991
I
1
Benedikt Eyjólfsson
I ^ ^ Bk | ^ ■ A ^ A Þegar búið er að breyta jepp-
I I |\ I Uf /Vim úallaendaogkanta-er
| L L I ^l |^W l^k#"‘m samt alltaf eitthvað eftir
eftir Jóhannes Tómasson.
Frá unglingsárum hefur
hann lifað og hrærst í bílum
og nánast öllu sem þeim við
kemur: Kvartmílu, sand-
spyrnu torfærum, tilraun-
um, ferðalögum, smíðum og
viðgerðum og vörumerki
hans, Bílabúð Benna er
löngu þekkt. Fullu nafni
heitir hann Benedikt Ey-
jólfsson, hér eftir nefndur
Benni, enda gegnir hann
ekki öðru nafni. Met hans í
kvartmílu og jafnvel á fleiri
sviðum stóðu lengi, löngu
eftir að þau voru sett og
segja má að nú setji hann
ný met á öðrum sviðum,
nefnilega breytingum og
útfærslum á jeppum. Jepp-
arnir eru sem sé fyrirferða-
mestir í daglegum störfum
núna og þeir hafa líka borið
hróður hans út fyrir land-
steinana, til jeppamanna í
hinni stóru Ameríku. Þeir
segja líka í blaði sínu „Four
Wheeler“ að hér sé að finna
heimsins bestu fjórhjóla-
drifsbíla og Benni á sinn átt
í því meti. Einn vordaginn í
byrjun mars renndum við í
Artúnshöfðahverfið í
Reykjavík og litum til Benna
þar sem hann sljórnar liði
sínu í búðinni og verkstæð-
inu. Hann er fyrst spurður
hvernig hann hafi afrekað
það að komast í blaðið góða.
Það getur verið fagurt á fjöllum.
að kom hingað í heim-
sókn amerískur blaða-
maður og eins og ís-
lensk gestrisni bauð
þá tókum við nokkrir
jeppamenn á móti
honum og fórum með hann upp á
Langjökul, inn á Hveravelli og víðar
og sagði hann síðan frá öllu saman
í blaðinu, segir Benni. -Hann hreifst
mjög af bílunum enda eru þessir
bílar okkar eins mikið breyttir og
útbúnir og nokkur maður getur lá-
tið sér detta í hug. Samt er alltaf
hægt að finna eitthvað nýtt í þessu.
Almenn þekking hér
Er þá lítið um þess konar breyt-
ingar á bílum í sjálfu bílalandinu?
-Það er auðvitað allt til í Ameríku
en hins vegar þori ég að staðhæfa
að alit að 80% af breyttum bílum
í Bandaríkjunum séu þessir strand-
bílar sem við getum kallað svo.
Eigendur hafa breytt þeim mikið í
útliti, sett undir þá stór dekk og
sitthvað fleira og síðan sporta þeir
sig á þeim á ströndinni. Þeim myndi
hins vegar aldrei detta í hug að aka
upp um fjöll og firnindi og drulla
út bílinn! Bílarnir eru mest skraut
í þeirra augum en ekki farartæki
með öllu eins og við útbúum þá.
Þróunin og þekkingin á þessum
málum er líka miklu almennari hjá
okkur en í stóru landi eins og
Ameríku. Ef einn jeppamaður hjá
okkur finnur eitthvað nýtt, kemur
með nýja breytingu eða eitthvað
siíkt líður ekki á löngu þar til við
hinir fréttum af því og tökum það
kannski upp líka. Það er hins vegar
alveg óvíst að jeppamaður í Flórída
frétti nokkuð af því sem maður í
Washington-fylki er að gera. En
auðvitað kunna þeir ýmislegt fyrir
sér í breytingunum í Bandaríkjun-
um og eru miklu sérhæfðari en við.
Hér verðum við að kunna nánast
allt um alla hluti í bílunum.
Og eru menn samhentir í að
miðla upplýsingum?
-Já, það fínnst mér. Auðvitað
vilja menn eiga einhver leyndarmál
og menn geta það um tíma en ekki
lengi því þau leka fljótlega út! Ég
held að menn séu annars yfirleitt
fúsir til að skiptast á upplýsingum.
Við getum líkt jeppamönnum við
stórfyrirtæki! Deildirnar eru marg-
ar og starfsemi þeirra er ólík en
þær leggja sitt af mörkum til að
ná markmiði fyrirtækisins. Við
leggjumst allir á eitt til að geta
sífellt búið út betri bíla.
Ráðgjafar
Benni segir að eftir að greinarn-
ar i „Four Wheeler“ birtust liafi
hann fengið fjölda fyrirspurna frá
lesendum. -Það hafa komið yfir 100
bréf frá Ameríku, beiðni um að
svara hinum og þessum spurningum
um tækni og breytingar á jeppum.
Annars komu ekki öll bréfin frá
Bandaríkjunum, það sem er lengst
að komið er frá Pakistan. Ég reyndi
að svara bréfunum, gat auðvitað
ekki svarað öllum nákvæmlega en
reyndi að svara flestu.
En koma ekki líka margir til þín
hingað í búðina og leita ráða?
-Jú, það er mikið um það og oft
getum við hjálpað mönnum og fund-
ið lausn sem hentar. Við erum hins
vegar ekki alvitur og þess vegna
fáum við oft menn hingað sem geta
kennt okkur sitt af hveiju. Það er
alltaf verið að breyta og bæta og
við getum allir lært eitthvað hver
af öðrum.
Þetta er sjálfsagt dálítið sérstak-