Morgunblaðið - 07.04.1991, Blaðsíða 10

10 C MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. APRÍL 1991
Er til Málmeyjar kom flýtti ég
mér inn á járnbrautarstöðina þar
sem klukkan var að nálgast tvö og
hugðist kaupa lestarmiða. Beið ég
nokkra stund við lúgu og er að mér
kom sagði afgreiðslustúlkan: „Þú
verður að taka númer.“ „Djöfull-
inn,“ hugsaði ég, náði í númer og
fékk miða og á slaginu tvö hopp-
arði ég inn í lestina með farangur-
inn: segulband og handtösku m_eð
snyrtiáhöldum og páskatúborg. Ég
gekk klefa úr klefa þar til ég kom
Eg skrapp til Danmerkur fyrir
páska til að vera viðstaddur
afhendingu djassóskarsins:
„The Jazzpair prize“, en
þessi mestu peningaverðlaun voru
afhent við hátíðlega athöfn í Falk-
oner Center og segir frá því síðar
hér á þessum síðum.
Það kvöld var tríó Niels-Henn-
ings að hefja tónleikaför sína um
Svíþjóð og voru fyrstu tónleikarnir
í Málmey. Við Niels höfðum mælt
okkur mót daginn eftir á brautar-
stöðmm í Málmey og ætluðum að
taka lestina klukkan tvö til skánska
bæjarins Höör þar sem spila átti
um kvöldið.
Áður en ég hélt frá íslandi hafði
ég orðið fyrir því að bijóta fram-
tönn og var postulínstönnin dýra,
sem ég fékk í staðinn, ekki í hárrétt-
um lit, svo tannlæknirinn minn festi
hana til bráðabirgða. „Þetta á að
duga á Skáni,“ sagði hann og hló.
Sjálfur var hann að fara á tann-
læknaþing í Kaupmannahöfn.
Skemmst er frá því að segja að
þar sem ég sit í flugbátnum á leið
til Málmeyjar og háma í mig róst-
beef með kartöflusalati og sötra
Túborginn, finn ég að tönnin losn-
ar. „Ekki dugar að gráta Björn
bónda,“ hugsa ég. „Tannlæknirinn
í dýrlegum fagnaði í Kaupmanna-
höfn og ég á hraðferð frá borg-
inni.“ Tek ég tönnina, vef hana inn
í servíettu og sting í veskið. Er hún
hér með úr sögunni en ég enn djass-
Iegri en ella í djasshátíðarbol RÚV.
eftir Vernharð Linnet
NIELS-Henning- er
kominn til Islands
með tríóið sitt og
heldur tónleika í
Háskólabíói í kvöld.
Þetta er áttunda
heimsókn hans til
Islands til að leika
fyrir þjóðina sem
dáir hann og hann
dáir. Fyrir páska
hitti ég Niels á tón-
leikaför tríósins um
Svíþjóð og þá sagði
hann: — „Við fín-
pússum efnisskrána
í þessum túr. Maður
á kannski ekki að
lofa upp í ermina á
sér Vernhardúr, en
ég er viss um að tón-
leikarnir í Reykjavík
verða æði.“