Morgunblaðið - 09.06.1991, Blaðsíða 21

M()HtíUNBÍ.AI)H) I
M

m.
iaA3M aiflAJ^JOflOM
l-SUNNUÐAGUR 9. JUNI 1991
Alveg ovart
INYLIÐNUM Músíktilraunum var þung’t rokk áberandi
og dauðarokksveit bar sigur úr býtum. Sú sveit, Infusor-
ia, sem endurvakti nafnið Soricide fyrir skemmstu, hef-
ur verið iðin við tónleikahald undanfarið og stefnir í að
hálf breiðskifa með sveitinni komi út í sumar.
Infusoria/Sororicide er
ekki ýkja gömul sveit,
en að sögn sveitarmanna
ákváðu tveir sveitarmanna
að stofna hljómsveit haustið
1989 og fóru þá af stað að
afla sér hljóðfæra. „Allra
fyrst spiluðum við Bubba
og Bootlegs. Þegar Músík-
tilraunir voru í fyrrar
stofnuðum við nýja hljóm-
sveit, skiptum um nafn, tók-
um upp nafnið Sororicide,
og tónlistarstefnu; fórum að
spila trashað dauðarokk og
seinni partinn síðasta sumar
varð það dauðarokk.“
Eftir mannabreytingar
varð svo Infusoria til, sem
síðan sigraði örugglega í
Músíktilraununum. „Við
áttum ekkert von á að vinna.
Við stefndum bara á að
komast í úrslit. Þetta var
því alveg óvart.“
Hvað hyggist þið gera við
stúdíótímana?
„Við tökum upp eins mik-
ið og við getum, 60 lög á
30 tímum. Við förum með
öll lögin tilbúin og eyðum
ekki stúdíótíma í að semja
eða útsetja.
Við reynum að vera eins
Infusoria/Sororicide
Byijað á Bubba og Bootlegs.
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
frumlegir og við getum.
Þungarokkið er yfirleitt ekki
sérstaklega frumlegt, en við
liggjum yfir öllu sem við
gerum og ef við finnum eitt-
hvað sem við höfum heyrt
annar staðar er því hent
undireins. Við erum að
reyna að skapa eitthvað
nýtt.“
DANSROKK
DANSROKKIÐ á sér fylgjendur fjölmarga víða um heim,
en fáar sveitir hafa Íagt þar fyrir sig hérlendis utan
Formaika. Fyrir stuttu sendi sveitin frá sér smáskífu.
Formaika, sem starfað hefur í hálft annað ár, er skipuð
þeim Venna gítarleikara. Ottó söngvara, Einari Pétri
FORMAIKA
trommuleikara og Kalla bassaleikara. Ottó sagði lögin á plöt-
unni ekki ný af nálinni, en þó ágætt dæmi um það sem sveit-
armenn fengjust við um
þessar mundir. „Það
má kalla þetta dans-
rokk.“
Ottó sagði að rólegt
væri í sköpunardeild-
inni um þessar mundir,
enda menn uppteknir
við annað. „Við höfum
þó lagt drög að því sem
við viljum gera í framt-
íðinni og í haust verður
þráðurinn tekinn upp
og við gerum stóra
hluti.“
DÆGURTÓNLIST
Afhverju ekki tónleikaplötuf
ÍSLENSKAR tónleikaplötur má nánast telja á
fingrum annarrar handar. Ekki verður hér
reynt að grafast fyrir um ástæðu þess, en á
næstunni keniur út slíkt plata með Nýdönsk sem
tekin var upp fyrir síðustu jól. Á plötunni verða
fimm lög og að auki og að auki tvö ný.
Oft eru tónleikaplötur til
marks um að hljóm-
sveit sé á krossgötum vegna
mannabreytinga eða hún
hafi tapað áttum. Þeir Bjöm
wmmmm^mmmm Jörundur
Frið-
bjömsson
og Jón
Olafsson í
Ný-
danskri,
segja slíkt.
Motthíosson a^ °p?,/ra'
„Við
vorum með nýtt lag, Kirsu-
ber, sem okkur langaði að
gefa út og annað sem átti
að fylgja með, en setja
á safnplötu. Síðan
voru til tónlei-
kaupptökur
sem hljómuðu
mjög vel og við ákváðum
að gefa út lögin tvö á
disk og setja fímm tón-
leikalaganna með. Þetta
verður því tveggja laga
plata með sjö lögum,“ segir
Björn. „Það var ekki ástæða
til að gefa út meira af tón-
leikaupptökunum en þessi
fimm lög, því sveitin var
ekki búin að
sig nógu vel
saman til
að það væri eitt-
spennandi.
dag gæt-
gert fyrir-
leika-
farnir að
með lög-
útsetn-
segir
Sl
hvað
V«vnum°ukuT
tóusvndahópa.
Jón Ólafsson er
nýliði í Nýdanskri; gekk í
sveitina stuttu fyrir jól með
félaga sínum úr Possibillies,
Stefáni Hjörleifssyni. Má þá
segja að sveitin sé vel skipuð
lagasmiðum, með fjóra slíka
innanborðs. Jón og Björn
segja og að loks sé sveitin
fullskipuð. Fram að þessu
vora ýmsir íhlaupamenn í
sveitinni, en nú er sveitin
„fullmönnuð
af meðlimum sem eru ekki
í tónlistinni tímabundið",
segir Björn.
Nýdönsk hefur haft nóg
fyrir stafni undanfarið í
spiiamennsku og við laga-
smíðar, enda hyggur sveitin
á aðra skífu fyrir jól. Með-
fram er einnig verið að und-
irbúa að snúa éinhverjum
lögum yfír á ensku, en ekki
sögðu Jón og Björn mikinn
hraða í þeirri vinnu. „Við
erum enn að vinna okk-
ur hlustendahópa hér,“ segir
Jón. „Ég er búinn að vera
í mörgum sveitum, en þetta
er sveit sem ég trúi virkilega
á. Við þekkjum allir okkar
takmörk og það eru hæfi-
leikar fyrir hendi.“
Platan nýja á að koma
út næsta föstudag og verður
þá gestum og gangandi boð-
ið að fá sér kirsuber og
hlýða á sveitina á Gauk á
Stöng.
MÁRLEGT Rykkrokk
stendur fyrir dyrum og haf-
in er skráning sveita. Rykk-
rokk er útitónleikar á veg-
um félagsmiðstöðvarinnar
Fellahellis, en að þessu
sinni munu 12 sveitir taka
þátt í tónleikunum sem
verða 10. ágúst og standa
frá kl. 18 til 24. Undanfarið
hefur Rás 2 útvarpað tón-
leikunum. Að sögn Benón-
ýs Ægissonar verður tekið
á móti skráningu í símum
73550 og 73580 næstu vik-
ur.
■ SEXMENNINGARNIR
frá Birmingham, sem
dæmdir voru saklausir á sín-
um tíma fengu frelsið fyrir
skemmstu. Um svipað leyti
var aflétt banni á laginu
Birmingham Six, með þjóð-
lagarokksveitinni Pogues, í
bresku útvarpi. Lagið var
bannað 1988 á þeirri for-
sendu að sveitarmenn væru
að lýsa stuðningi við hryðju-
verk með því að lýsa samúð
með sexmenningunum.
Sveitarmenn segja að það sé
URISAEÐLAN hélt tón-
leika í Púlsinum um síðustu
helgi í fyrsta sinn eftir
nokkuð hlé. Þar kynnti
sveitin nokkur ný lög og
hyggst halda slíku áfram,
því næsta miðvikudag held-
ur sveitin til Flateyrar, hvar
hún mun leika á þrennum
tónleikum miðvikudag og
fímmtudag.
Þar var ný-
verið opnað-
ur staðurinn
Vagninn,
sem hyggst
hefja lifandi
tónlist til
vegs á Flat-
eyri, en með-
al annars
hafa jass-
menn troðið
þar upp.
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
ÚR EPÍSKRI
NÝBYLGJU
SVEIT Mikes Scotts, The
Waterboys, var á góðri
leið með að skipa sér í
hóp sveita eins og U2 og
Simple Minds 1986. Wat-
erboys hafði sent frá sér
þrjár breiðskífur og vax-
ið ásmegin við hverja.
Þá ákvað Mike Scott að
kúvenda, brá sér til ír-
lands og breytti sveitinni
í þjóðlagarokksveit.
vonum seinna að BBC-menn
hafí áttað sig, enda bannið
að þeirra mati ritskoðun af
verstu sort. Ekki voru þó all-
ir þó sáttir við að banninu
væri aflétt, því þær raddir
heyrðust að tónlistarlega
væri rétt að banna lagið enn
um sinn.
Þjóðleg sveifla The Waterboys.
Brot af
því
besta
PAT Benatar hefur mátt
horfa upp á frægðarsól
sína hníga til viðar á síð-
ustu misserum, en hún
var í eina tíð heimsfræg
fyrir þokkafulla túlkun
sína á lagvissu þunga-
rokki. Hún lætur þó ekki
deigan síga og grípur til
viðlíka ráða og annar
þungarokkhundur, Gary
Moore, sem sendi frá sér
prýðilega blússkífu á síð-
asta ári.
Anýrri plötu Pat, True
Love, eru flest lög
eldri blúsar og sumir hveijir
með jass-
sveiflu, en
sambýl-
ismaður
hennar og
samstarfs-
maður, gít-
arleikarinn
Neil Geraldo
á þrjú lög.
Ekki eru
gagnrýnend-
ur á eitt sátt-
ir um hvern-
ig tekst til;
sumir lofa
plötuna og
aðrir lasta, en eru þó sam-
mála um að í sprettum nái
Pat að sýna brot af því besta
frá árum áður.
Fyrsta breiðskífan í nýja
stílnum þótti gagn-
rýnendum mikið meistara-
verk o g seldist í bílförmum,
en forðum fylgjendur sveit-
arinnar þóttust margir
sviknir. Næsta plata fylgdi
sviðaðri formúlu og seldist
lítt síður. Fyrir skemmstu
kom svo út safnplata sem
á var að finna helstu verk
sveitarinnar frá upphafi,
eins konar saga Waterboys
og uppgjör á ferli sveitar-
innar frá 1986 til dagsins
í dag.
Þrátt fyrir stefnubreyt-
ingu sveitarinnar frá ep-
ísku nýbylgjupoppi í þjóð-
lega sveiflu, sem rakin er
á plötunní, fer ekki milli
mála að þetta er allt sama
sveitin, því þróttmikill og
tilfinningaríkur söngur Mi-
kes Scotts er eitt helsta
vörumerki hennar. Ekki er
annað að ætla en Waterbo-
ys undir hans stjórn sæki
enn í sig veðrið hjá nýrri
útgáfu, sama hver tónlist-
arstefnan verður.