Morgunblaðið - 04.09.1991, Blaðsíða 38

; MORGUNBI.ABH) MIDVIKUDAGUK 4.ISEFEEMRERi 1991
38
+
Elskuleg frænka okkar,
HELGA SIGURÐARDÓTTIR,
fyrrv. póstvarðstjóri,
Seyðisfirði,
lést í Landspítalanum 2. september.
Aðstandendur.
t
MAGNÚS ISLEIFSSON,
skipstjóri
frá Nýja húsi, Vestmannaeyjum,
búsettur á Kirkjuvegi 11, Keflavík,
andaðist í sjúkrahúsinu í Keflavík 3. september sl.
Aðstandendur.
+
Stjúpa okkar og föðursystir,
PETRÍNA KRISTÍN JAKOBSSON,
Fossöldu 5,
Hellu,
lést í Sjúkrahúsi Suðurlands á Selfossi þann 2. september sl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Aðstandendur.
+
Mágkona mín,
RAGNHILD BLÖNDAL,
Charlottenlund,
Danmörku,
er látin.
Hedvig A. Blöndal.
+
Hjartkær eiginkona mín,
SIGRÚN AÐALHEIÐUR KÆRNESTED,
Háaleitisbraut 23,
lést í Landspítalanum að kvöldi 1. september.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórður Oddsson.
+
Móðir okkar,
SÓLBORG GUNNARSDÓTTIR
frá Reyðarfirði,
til heimilis á Einarsnesi 29,
Reykjavik,
andaðist í Landspítalanum 2. september.
Gunnar Þorkelsson,
ErlendurÁ. Erlendsson,
Ingi S. Erlendsson.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁGÚSTA JÓNSDÓTTIR,
áður Hagamel 19,
sem lést 27. ágúst sl., verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 5. september kl. 13.30.
Sigríður Sigurðardóttir,
Þ. Ingi Sigurðsson,
Jón G. Sigurðsson,
Sigurður Sigurðsson,
Ásgeir Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Helgi J. Sveinsson,
Sjöfn Guðmundsdóttir,
Oddný Jónsdóttir,
Guðbjörg Hákonardóttir,
Sveinveig Guðmundsdóttir,
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir og afi,
TRYGGVI GUÐJÓNSSON,
Hjarðarholti 10,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstudaginn 6. september
kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hans,
er vinsamlega bent á Krabbameinsfélagið eða Hjartavernd.
Rósa Einarsdóttir,
Marinó Tryggvason, Margrét Magnúsdóttir,
Guðni Tryggvason, Hlín Sigurðardóttir,
Björg Thomassen, Reynir Ásgeirsson,
og fjölskyldur.
Minning:
Asdís Sveinsdóttír
Asdís Sveinsdóttir var fædd á
Egilsstöðum á Völlum 15. apríl
1922. Foreldrar hennar voru
Sveinn Jónsson bóndi á Egilsstöð-
um og kona hans Sigríður Fanney
Jónsdóttir.
Foreldrar Sveins voru Jón
Bergsson, bóndi og kaupmaður á
Egilsstöðum og kona hans Margr-
ét Pétursdóttir frá Vestdal í Seyð-
isfirði. — Kona Sveins Jónssonar
á Egilsstöðum, Sigríður Fanney,
dóttir Jóns Einarssonar frá Víði-
völlum í Fljótsdal, ættuðum frá
Borgarfirði eystra og konu hans
Ingunni Pétursdóttur og Péturs
Guðmundssonar frá Skildingar-
nesi, en móðir hans var Guðrún
Pétursdóttir eldri, frá Engey.
Ásdís ólst upp með foreldrum
sínum og bræðrum Jóni Agli og
Ingimar á Egilsstöðum, þar sem
voru jafna mikil umsvif á stóru
búi. — Margur kom þar gestur og
gangandi, því á Egilsstöðum var
rekið gistihús allt árið. — Þar
kynntust börnin fjölda manna er
komu þar. Egilsstaðir voru með
stærstu búum í sveit.
Ásdísi var létt um að læra og
átti auðvelt með að láta lærdóminn
njóta sín í þeim margvísiegum
störfum er urðu á vegi hennar. —
Þar naut sín stjórnsemi hennar og
velvilji. — Hún gekk ung í Versl-
unarskólann í Reykjavík og út-
skrifaðist þaðan 1941. _ Síðar fór
hún í Húsmæðraskóla íslands og
útskrifaðist þaðan 1946. — Ég
ætla að móðir herinar Sigríður
Fanney hafi öi’vað Ásdísi til fram-
haldsnáms erlendis, eins og hún
sjálf gerði áður en hún tók við búi
og gistihúsi á Egilsstöðum. Því
sigldi nú Ásdís Sveinsdóttir til
framhaldsnáms við Háskólann í
Árósum veturinn 1946-47. Eftir
það varð hún barnakennari í Egils-
staðakauptúni. — En þá var laus
skólastjórastaða í Kvennaskól-
anum á Blöndudósi og fékk hún
hana. — Hann var annar elsti
kvennaskóli landsins er hafði jafn-
an getið sér góðan orðstír og vel
látnar forstöðukonur. Lengst
höfðu stýrt skólanum Elín Bríem,
Hulda Stefánsdóttir og Sólveig
Benediktsdóttir Sövik. Þetta
gamla skólahús hefur án efa minnt
Ásdísi á Egilsstaðaheimilið, á báð-
um stöðum gömul og rótgróin
menning.
Þessi staða hentaði henni að
mörgu leyti vel. Hún kenndi þarna
bókleg fög og var skilningsrík á
þarfir nemenda. Ásíds starfaði við
skólann 1948-52 er hún varð að
hætta vegna veikinda. Hún fór þá
erlendis sér til heilsubótar og þar
á meðal til Italíu.
Hún hugsaði oft til heimahag-
anna er hún hafði vaxið upp og
var hennar berutjóður.
Er Hallormsstaðarskóli losnaði
var Ásdísi veitt staðan.
Húsmæðraskólarnir voru þá á
undanhaldi, vegna nýju grunn-
skólalaganna. Hallormsstaðaskóli
hafði frá upphafi verið tveggja
vetra skóli með vefnað og saum
seinni veturinn. Vegna minnkandi
aðsóknar var ákveðið að skólinn
yrði bara einn vetur eins og aðrir
húsmæðraskólar. — Þegar Ásdís
tók við skólanum hófst aftur
tveggja vetra skóli. — Ásdís var
stjórnsöm og góður kennari.
Það mun hafa haft nokkur áhrif
á Ásdísi að gistihús var rekið á
heimili foreldra hennar, með bú-
skapnum alla tíð. Þegar Héraðs-
heimilið Valaskjálf tók til starfa,
var Ásdís ráðin sem fýrsti fram-
kvæmdastjóri þess og stjórnaði því
frá 1965-69. Sýnir þetta að Ásdísi
hafa verið falin mörg störf um
ævina. Hún var vel lærð og fjöl-
hæf, mikil tungumálamanneskja,
eljusöm og lét vel að stjórna.
Þegar foreldrar Ásdísar voru
orðin aldurhnigin tók hún við gisti-
húsinu og rak það með þeim frá
1969. Þegar faðir hennar andaðist
tók hun við umboði Brunabótafé-
lags íslands á Egilsstöðum.
Það má segja að Ásdís hafi
gengið í spor móður sinnar er um
íjölda ára var formaðiir Sambands
austfirskra kvenna. Ásdís tók það
að sér í 10 ár.
Eina dóttur eignaðist Ásdís, er
var skírð Sigríður Ingunn. Ber hún
nöfn ömmu sinnar og langömmu.
Hún hefur alist upp hjá móður
sinni og móðurforeldrum. Var
einkar kært með henni og afa
hennar og ömmu. — Ingunn er
menntuð bæði utanlands og innan
Sigríður Einars-
dóttir - Minning
Fædd 21. apríl 1896
Dáin 26. ágúst 1991
Hún amma Sigga er dáin.
Upp í hugann koma minningar
sem allar eru svo ljúfar. Fyrst frá
bernskuárum mínum, þegar amrna
og afi bjuggu við Vesturgötuna,
man ég eftir móttökum þeirra með
brosi á vör og því besta heita
súkkulaði sem ég hef bragðað.
Síðan allar stundirnar í litla húsinu
á Kirkjubraut 50 (Skáló), þar sem
alltaf i'úmaðist mikill kærleikur.
Mér verður álltaf minnisstætt þeg-
ar amma rifjaði upp gömlu árin,
þegar hún og afi Hjörtur bjuggu
á Stóru-Þúfu (Miklaholtshr.) með
öll börnin sín sem þá voru 8 og
örugglega oft þröngt í búi. Ég
spurði hana hvort þessi tími hefði
ekki verið erfiður, en hún svaraði
því til að hún og afi hafi haft
hvort annað, þau unnu börnum
sínum heitt og misstu aldrei trúna
á að allt bléssaðist. Það varð ömmu
sár missir er afi dó í nóvember
1978. En hún tók öllu með æðru-
leysi. Hún hafði áður orðið fyrir
svo ótímabærum missi ástvina.
Alltaf verður mé’r minnisstætt
þegar koma að jólum og kortin
streymdu inn til hennar. Ekki
sagðist hún skilja hvað allir væru
góðir við sig, en ég vissi betur.
Ollu hennar samferðafólki þótti
vænt um hana, því hún hafði ein-
staka persónu að geyma, þar sem
bjartsýni og hjartahlýja var í fyr-
irrúmi. Lífsganga hennar snerist
ekki um veraldleg gæði, heldur
það að geta gefið af sjálfri sér.
Hún hafði góða heislu lengi og
sparaði ekki kraftana, var sístarf-
andi bæði fyrir sig og ekki síst
aðra. Hjá Heimaskaga hf. starfaði
hún í mörg ár og hætti þar þegar
hún varð 80 ára. Á efri árum var
ekki slegið slöku við í búskapnum.
Svo lengi sem kraftar leyfðu var
hlúð að garðinum, borið fram fullt
borð af heimabökuðu og allt mögu-
legt matarkyns búið til. Og fyrir
tæpum tíu árum voru enn pijónað-
ir vettlingar úr fínu garni á
langömmubörnin. Það fyllti heilar
bækur ef skrifa ætti um öll verkin
hennar ömmu. Efst í huga er þó
þakklæti fyrir að hafa átt hana að.
Eftir að amma fór úr húsinu
sínu bjó hún á Dvalarheimilinu
Höfða og leið vel þar. Þegar henni
svo hrakaði fór hún á ellideild
Sjúkrahúss Akraness. Allt það
og hefur stundað leikstjórn í
Reykjavík. Ingunn á eina dóttur,
Ásdísi Grímu Jónsdóttur. Hún var
einkar góð- ömmu sinni og létti
henni margan daginn, sérstaklega
síðustu árin eftir að hún var orðin
alvarlega veik. Enda var Gríma
eftirlæti ömmu sinnar.
Eftir að Ingimar Sveinsson varð
kennari á Hvanneyri, leigðu þær
mæðgur Ásdís og Sigríður Fanney
húsið hans. Það stendur hátt og
er fallegt útsýni yfir Löginn.
Ásdís var nokkuð hress sumarið
1990 og bauð okkur hjónum í
heimsókn eins og oft áður. Hún
tók á móti okkur með rausnar
brag og þær mæðgur, Sigríður
Fanney þá 96 ára. — Það var
ánægjulegt að sjá hvað
langömmubörn Sigríðar Fanneyjar
komu oft í heimsókn. Þetta var
greinilega samhent stórfjölskylda,
þar sem allir voru jafn mikilvægir.
Síðastliðinn föstudag fór fram
í kyrrþey kveðjuathöfn í Fossvogs-
kapellu. — Var athöfnin virðuleg
og framkvæmd eftir ósk hinnar
látnu.
Krossferli að fylgja þínum
fýsir mig Jesú kær.
Væg þú veikleika mínum,
þó verði eg álengdar fjær.
Þá trú og þol vill þrotna,
þrengir að neyðin vönd,
reis þú við reyrinn brotna
og rétt mér þína hönd.
(Hallgr. Péturss.)
Við vottum fjölskyldu Ásdísar
samúð og henni virðingu og þökk.
Pétur Þ. Ingjaldsson
starfsfólk sem annaðist hana þar
á heiður skilið því svo vel var hlúð
að henni. Hafi það þakkir okkar
allra.
Að leiðarlokum þakka ég elsku
ömmu minni allt.
Guð blessi hana.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ólöf Hannesdóttir