Morgunblaðið - 04.09.1991, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4: SEPTEMBBRU991

39
Gísli Sigurðsson,
Seyðisfírði — Minning
Fæddur 26. júní 1926
Dáinn 14. júlí 1991
Það rökkvar í hugarranni þegar
rökin hinstu kalla svo óvænt og
ailt í einu.
Minningafjöld mæt fer um mun-
ans stigu og merlar þar og skín.
Horfinn er héðan valmennið
góða, Gísli Sigurðsson frá Seyðis-
firði, og söknuðurinn gagntekur
mig. Að slíkum öndvegis dreng er
sannarlega sjónarsviptir mikill, því
þar fór maður ráðhollur og raun-
sær, maður mikillar eljusemi og
óbugandi viljakrafts, hugþekkur og
trúr hverjum þeim sem honum fékk
að kynnast. Um allnokkurt skeið,
en alltof skammt þó, fékk ég að
njóta vermandi vináttu hans, góðra
ráða og gjöfullar leiðsagnar, ekki
síst um málefni Seyðisfjarðar, sem
hann bar svo mjög fyrir bijósti af
heitri einlægni þess, sem alltaf átti
djarfa og bjarta framtíðarsýn fyrir
bæjarfélag sitt og vildi veg þess
sem mestan og bestan.
Það er ómetanlegt þeim sem í
þjóðmálum vasast að mega eiga
slíka að, heilindamenn hollra við-
horfa, ýkjulaust, án allra öfga, þar.
sem réttsýnin ríkir æðst í sessi.
Slíkur réttsýnismaður var Gísli Sig-
urðsson og viðhorf hans voru í senn
mótuð af viðsýni, meitluðu af
reynslu áranna, óvenjulega hlýju
hugarþeli og hinni mennsku sam-
kennd til allra, er áttu með honum
leið.
Gísli var einn þeirra er áttu hug-
sjón sameignar og sósíalisma að
farsælu leiðarljósi á lífsgöngu sinni
og þá hugsjón hafði hann ekki ein-
ungis á orði, heldur var öil hans
æviför slík að hæfði þeirri hugar-
sýn, er honum var svo eðlislæg og
samgróin. Hann gerði glöggan
greinarmun á háleitri hugsjón og
fráleitri framkvæmd misviturra
manna og því átti hann auðvelt
með að standa af sér stríðar norna-
hríðir. Þar má manninn kenna, því
þar reynir á þrek og þor og þar
átti Gísli auðlegð sem ofar fór öllum
erfiðleikum og andstreymi á anna-
samri göngu. Og skal þá hvergi
gleymt störfum Gísla og ótrúlegu
vinnuþreki. Um Gísla sagði góður
vinur hans, sem glögg hafði af
honum k’ynni í starfi, að Gísli tæ-
kist á við verkin í törnum en tam-
irnar næðu ævinlega saman, svo
rík væri iðjusemi hans og öll hans
verk til fyrirmyndar, aldrei hætt
við hálfunnið verk, öllu til haga
haldið og handbragðið fágætlega
gott.
Svo bráðgreindum og skörpum
skýrleiksmanni var eðlilega falinn
ýmiskonar trúnaður, sem of langt
yrði að telja. Hann var m.a. bæjar-
fulltrúi um allnokkurt skeið, mál-
efnalegur og rökvís, góðgjarn og
skapheitur í senn, ef því var að
skipta, heill samferðamannanna
ávallt sett æðst.
Hann var að sjálfsögðu víða
framarlega í félagsstörfum, farsæll
í hvívetna, lét sitt aldrei eftir liggja,
vann þar hvert það verk sem hann
gat lagt lið og leysti þau einn eða
með öðrum, því sannur var félags-
andi hans og heill gekk hann að
smáu sem stóru.
Gísli Sigurðsson var sá mann-
kostamaður, að hvert félag þóttist
vel sett að eiga hann innan sinna
vébanda. Hann var eðlilega í
traustri framvarðarsveit okkar Al-
þýðubandalagsmanna á Seyðisfirði,
fremstur meðal jafningja, enginn
jábróðir í öllu, enda einmitt gjör-
hugul gagnrýni hans, sem gerði
hann að dýrmætum félaga, gjöful-
um liðsmanni, sem gleymist ekki.
En efst í huga við leiðarlok er
þó þökkin einlæg og hlý fyrir allar
samverustundirnar, fyrir gestrisn-
ina góðu, fyrir hlýjuna í viðmótinu
og vinarhuginn, sem varpaði geisl-
um á vegferðina.
Það var sannarlega gott að mega
næðis njóta hjá þeim hjónum á
notalegri stund eftir lýjandi funda-
höld og ferðalög oft erfið. Heimilið
stóð manni alltaf opið og þar ríkti
hinn góði heimilisandi, sem gladdi
og gaf nýja von, nýjan þrótt, nýja
bartsýni á mannlífið. í heiid sinni,
nýja trú á sameiginlega baráttu
fyrir betri tíð. Glögglega mátti
greina hinn mikla menningaráhuga
Gísla, tónlist var yndi hans, áhugi
hans á íþróttum ósvikinn, enda
stundaði hann þær ttngur, hann var
ötull talsmaður holira lífshátta,
vissi enda vel, hversu áhrif þeirra
geta verið rík og til blessunar bezt,
vissi einnig vel um andhverfu
þeirra. Gísli var fyrst og síðast
vammlaus drengur, þar sem allt
gróm og hjóm var víðsfjarri, en
vongleði gengið á vald fram til feg-
urra lífs. Honum auðnaðist að
hljóta vináttu jafnt sem virðingu
samferðafólksins, boðinn og búinn
til að leysa hvers manns vanda,
aldrei um tíma né erfiði spurt.
Á mínu færi er ekki að rekja lífs-
göngu Gísla, aðeins á því stærsta
stiklað, stopult þó. Fæddur var
hann í Reykjavík og ólst þar upp
næstyngstur átta systkina mitt í
heimskreppunni miklu. Foreldrar
hans voru hjónin Ólafía Ragnheiður
Sigþórsdóttir og Sigurður Kr.
Gíslason sjómaður. Gísli gekk í
Verzlunarskólann og iauk þaðan
burtfararprófi með ágætum vitnis-
burði. Síðar lá leiðin til Vestmanna-
eyja, þar sem við tók vélstjóranám
og við vélstjórn var svo starfað,
þar til Gísli varð fyrir svo alvarlegu
slysi, að með öllu batt enda á það
starf, enda hægri hönd hans lítt
að liði eftir það. Þessa fötlun bar
Gísli fágæta vel, svo örðugt var
að greina, svo vel verkfær var hann
og sannkölluð hamhieypa við hvað-
eina.
Svo urðu þau þáttaskil í lífi Gísla
að hann flyst til Seyðisfjarðar, þar
sem drýgstur hluti ævistarfsins var
unninn við bókhaldsstörf, enda
Gísli með afbrigðum talnaglöggur
og vandvirkur, svo honum mátti í
öllu treysta til vandasömustu
verka. Þá gengu þau Guðborg Sig-
tryggsdóttir, frá Seyðisfirði, í
hjónaband, það var gæfusporið
mikla, sem gaf honum svo mikið
til hinztu stundar. Guðborg er mik-
ii afbragðskona, hugarhlýjan og
greindin góð gerðu hana að farsæl-
um förunaut, auk þess að vera frá-
bær húsmóðir, sem hlúði að öllu
og var ævinlega vakin og sofin í
að búa þeim öilum sem bezt skil-
yrði.
Þau eignuðust sjö einkar mynd-
arleg og ágætlega gerð börn. Þau
eru: Ingibjörg, búsett í Svíþjóð;
Sigurður, búsettur í Garðabæ; Sig-
tryggur, búsettur á Akureyri; Ólaf-
ía María í Utah, Bandaríkjunum;
Ragnheiður, búsett á Seyðisfírði;
Guðrún í Svíþjóð og Sigurveig á
Seyðisfírði. Áf fyrra hjónabandi
átti Gísli einn son, Bergsvein, bú-
settan á Selfossi.
Heimili þeirra Guðborgar og
Gísla á Seyðisfirði var samastaður
mikils kærleiks og góðra menning-
arstrauma, sem bar þeim hjónum
og börnum þeirra fagurt vitni. Gísli
andaðist á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar
sunnudaginn 14. júlí sl. Trú sam-
fylgd hins trygglynda dreng-
skaparmanns er heilum hug þökk-
uð. Söknuður leitar á hugans
leyndu sióðir.
Við útför Gísla, geysiíjölmenna
og virðulega um leið, brauzt sólin
fram úr skýjum og vermdi veru-
staðinn hinzta. Sólhlýtt var brosið
hans, yljað innri geislaglóð, svo
glampandi geislai' sólar minntu á
lífsgöngu ljúfa og góða.
Eiginkonu hans, börnum og að-
standendum öðrum færi ég innileg-
ar samúðarkveðjur.
Veri minn mæti vin kært kvadd-
ur í hljóðri hjartans þökk fyrir
þekka samfylgd, fyrir það sem
hann var.
Blessuð sé minning Gísla Sig-
urðssonar.
Helgi Seljan
Guðni Bjarnason frá
Flatey - Minning
Fæddur 9. október 1910
Dáinn 7. ágúst 1991
Lífshlaupi Guðna frænda míns
er lokið. Ég frétti ekki af láti hans
fyrr en rúmum hálfum mánuði síð-
ar. En mig langar að kveðja hann
með nokkrum línum.
Um þennan hógværa ljúfa mann
getur maður sagt að hann hafi
ræktað blóm í hverju spori. Hvar
sem hann fór og hvar sem hann
kom skildi hann eftir hlýju og góð-
mennsku. Manni leið vel þegar hann
var nálægt og jafnvel bara af að
spjalla við hann í síma. Hann hélt
ekki langar ræður, né heldur fór
mikinn. Hugsaði meira.
Það var alveg sama hvað skeði,
alltaf sagði Guðni „allt gott“. Hann
tamdi sér ekki að kvarta, hafði
meiri ahyggjur af öðrum en sjálfum
sér. Ég minnist þess þegar hann
kom í heimsókn til okkar í sveitina,
hann hafði alltaf tíma fyrir okkur
krakkana. Heilsaði okkur fyrst og
spurði um líðan og áhugamál Full-
orðnir komu á eftir. Það kunnum
við aldeilis að meta. En áhugi hans
var alltaf mikill fyrir þeim minni.
Eitt var svo sérstakt við Guðna,
hann vandaði sig við alla hluti, bara
það hvernig hann heilsaði og kvaddi
eða spurði frétta, það var svo mikið
í það lagt.
Ég myndi svo gjarna vija tileinka
mér ýmislegt í framkomu hans, en
sumir fæðast með meiri hæfileika
en aðrir. Ég er afskaplega þakklát
fyrir þær stundir sem við áttum
saman og mun ætíð minnast hans
með virðingu.
Sigurunni og fjölskyldu sendi ég
innilegar samúðarkveðjur.
Anna Kristjánsdóttir
+
Móðurbróðir minn,
EIRÍKUR ÞORVALDSSON
frá Völlum,
Þistilfirði,
lést á dvalarheimilinu Hlíð 30. ágúst sl.
Jarðsett verður frá Akureyrarkirkju föstudaginn 6. september
kl. 13.30.
Gunnur Gunnarsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir
okkar, tengdafaðir og afi,
VALUR KRiSTINN JÓNSSON,
framreiðslumaður,
Ásvallagötu 61,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 5. september kl. 13.30.
Jóna Lóa Sigþórsdóttir, Jórunn Ólafsdóttir,
Kristín Valsdóttir, Jón Finnur Ögmundsson,
Felix Valsson, Ragnheiður Alfreðsdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
jarðarför
ELÍNAR ÁSTMARSDÓTTU R.
Maria Ástmarsdóttir,
Ingólfur Ástmarsson
og aðrir vandamenn.
+
Innilegar, þakkir færum við öllum, sem sýndu okkur samúð og
vináttu við andlát og útför sonar okkar, föður og bróður,
GÍSLA RAGNARS EINARSSONAR,
Álfhólsvegi 89,
Kópavogi.
Þórhildur Gisladóttir, Einar Kjartansson,
Arna Viktoria Gísladóttir,
Margrét Bragadóttir,
Fríða Björk Einarsdóttir,
Kjartan Júlíus Einarsson.
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
IVARS HELGA ÓSKARSSONAR,
Aratúni 24,
Garðabæ.
Lovísa Einarsdóttir,
Óskar Karlsson,
Áslaug Óskarsdóttir,
Dóra Óskarsdóttir.
Hjartans þakkir sendum við því góða fólki, vinum og vandamönn-
um, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför litlu
dóttur okkar, systur, sonardóttur og dótturdóttur,
ÓLAFAR SIGURÐARDÓTTUR.
Starfsfólki Vökudeildar og Barnaspítala Hringsins þökkum við
góða umönnun Ólafar.
Guð blessi ykkur öll.
Ragnhildur G. Harðardóttir, Sigurður G. Þorláksson,
Aldís Sigurðardóttir, Hörður Þráinsson,
Elisabet Pétursdóttir, Þorlákur Sigurðsson,
Ásthildur Ólafsdóttir, Hörður Zóphaníasson.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur sam-
úð, stuðning og vináttu vegna fráfalls sambýlismanns míns,
STEFÁNS KRISTJÁNSSONAR,
Yzta-Koti íV-Landeyjum.
Fyrir hönd barna, uppeldisbarna, foreldra og systkina hins látna,
Valgerður Sigurjónsdóttir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SVAFARS STEINDÓRSSONAR,
skipstjóra.
Ragnar Svafarsson, Svava Svafarsdóttir,
Stella Magnúsdóttir, Garðar Ingjaldsson,
Dóra M. Svafarsdóttir, Elísabet B. Svafarsdóttir,
Ingebrigt Solvberg, Árni Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.