Morgunblaðið - 04.09.1991, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. SEPTEMBER 1991

y*

þurftirðu endilega. c*% h.e*ygja /nathn
beinó fyrlr ofan þa&diðj!"
Ast er...
. . . að færa henni hafra-
graut í morgunverð.
TMReg. U.S. Pat Off.—all nghts reserved
® 1991 Los Angeles Times Syndicate
Hann vill ekki missa af nein-
um fótboltaleik ...
Með
morgnnkaffínu
báturinn?
HÖGNI HREKKVÍSI
Hegðið yður eigi
eftir öld þessari
Stjórn nýaldarsamtakaTina
skrifaði grein sem birtist 25. ágúst
sl. sem svar við grein Einars Ingva
Magnússonar. Ekki hef ég lesið
grein Einars, enda ekki tiltekið
hvar hana er að finna. En ég vil
koma þeirra sem áhuga hafa:
„Hegðið yður eigi eftir öld þess-
ari, heldur takið háttaskipti með
endurnýjung hugarfarsins, svo að
þér fáið að reyna, hver sé vilji
Guðs, hið góða, fagra og full-
komna.“ Rm. 12.2;
Að vera kristinn er að mínum
skilningi, sá/sú sem hefur tekið á
móti Jesú Kristi sem frelsara sín-
um, og fylgir honum. Það sem
kristnir menn hafa að leiðarljósi
er meðal annars þetta:
„Sérhver sem fer of langt og
er ekki stöðugur í kenningu Krists,
hefur ekki Guð. Sá sem er stöðug-
ur í kenningunni, hann hefur bæði
föðurinn og soninn.“ 2Jh. 1.7-1;
Við megum þó ekki fella dóm á
nokkurn mann,
„Dæmið ekki, og þér munuð eigi
dæmdir verða.“ Lk. 6.37; en hljót-
um að dæma fyrir okkur sjálf,
enda segir Jesús: „Hví dæmið þér
ekki af sjálfum yður, hvað rétt
sé?“ Lk.12.57;
Jesús aðvarar okkur:
„Ekki mun hver sá, sem við mig
segir: „Herra, herra,“ ganga inn í
himnaríki, heldur sá einn, er gjörir
vilja föður míns, sem er á himn-
um.“ Mt.7.21;
Og þegar við vitum einnig þetta:
„Mínir sauðir heyra raust mína,
og ég þekki þá, og þeir fylgja
mér. Eg gef þeim eilíft líf, og þeir
skulu aldrei að eilífu giatast, og
enginn skal slíta þá úr hendi
rninni." Jh.10.27-28; hljótum við
sem erum kristin, og tökum orð
Jesú Krists alvarlega, að vilja ná-
unga okkar það besta sem við
þekkjum — kærleika Jesú Krists
og hjálpræði hans til eilífs lífs.
„Ekki er hjálpræðið í neinum öðr-
um. Og ekkert annað nafn er
mönnum gefið um víða veröld, sem
getur frelsað oss.“ P.4.12;
Þegar Jesús hafði risið upp frá
dauðum, andaði hann á lærisveina
sína og sagði:
„Meðtakið heilagan anda“
Jh.20.22;
Heilagur andi er hjálpari okkar.
Við þurfum ekki að hafa kross eða
önnur ytri tákn kristindóms til að
nálgast Guð eða fá orku, og afneit-
um algjörlega segularmböndum og
kristöllum sem orkugjöfum.
„En vér höfum ekki hlotið anda
heimsins, heldur andann, sem er
frá Guði, til þess að vér skulum
vita, hvað oss er af Guði gefið ...
Maðurinn án anda veitir ekki við-
töku því, sem Guðs anda er, því
að honum er það heimska og hann
getur ekki skilið það, af því að það
dæmist andlega.“ 1 Kor.2.12-14;
Hvað finnst ykkur því um þessi
orð?
„Þeir hafa á sér yfirskin guð-
hræðslunnar, en afneita krafti hen-
ar. Snú þér burt frá slíkum!“
2Tm.3.5;
Eiga kristnir að snúa sér til
þeirra sem fara krókaleiðir um orð
Guðs, sem taka aðeins það úr Bibl-
íunni sem hljómar þægilega en
afneita öðru? Ef það lítur út sem
skortur á umburðarlyndi að fara
eftir Guðs vilja, þá verður svo að
vera.
Þið spyijið: „Hvers á sá hluti
mannkyns að gjalda sem aldrei
hefur fengið að heyra boðskap-
inn?“
Guð er réttlátur í dómum sinum.
En hann vill að allir menn komist
til þekkingar á sannleikanum.
Enda segir Jesús:
„Sá sem heyrir orð mitt og trú-
ir þeim, sem sendi mig, hefur eilíft
líf og kemur ekki til dóms, heldur
er hann stiginn yfir frá dauðanum
til lífsins.“ Jh.5.24; „Og þetta
fagnaðarerindi um ríkið verður
prédikað um alla heimsbyggðina
öllum þjóðum til vitnisburðar. Og
þá mun endirinn koma.“ Mt.24.14;
Okkur kristnum ber því skylda
til að láta í okkur heyra. Jesús er
vegurinn, sannleikurinn og lífið.
Ef þið sem veljið margar leiðir og
blandið jafnvel saman trúarbrögð-
KOMÞt ÍESÚS j TiWfni |»«n ru.ro Inev* Hnp«ta«>n»r .'"B» ], DROT lnýrri Gmnin rr fvart vrrd ve*n» þráá »* l-r w .“«■« riNN öLp Lð þrf »í Idu inn á viö
»r«.Alr| fmhuNWÍy-l. « »rtr.kur rru Iwr Inrr. r«-.nlrik. fWU, 1 þr-urr, Mp. Ul- ink* .ír nrtot «nnkrélnjrn*nn. Hrf«Mu okCr kl umburönrtyndi "h» rÁ «•* 1 irUmklum Wl rr v.rt mrrki umburO.rtynd.. KJk. .6krnn' Hkt o* krau lnp *TfWdkrfólk á þWl rmniir u.- Gkn n feht 1 þvl -e urlj. WWn. rinn trt rW. o, >d Wlr. þrirr. m rkki hrf. hryit nf frnnWVrrnnd. KrÍBt* o* mrdWkid þWI Mdi rtki ,„n«5 rn oldurinn rinn. á sá bhiU rou.nkym Wl íjáld. nrm Wdrri hrfur frnitií .A hryr. boð- SrrÆaS o* Snjrfrttájökul." Um kriKn. &^h6WÍr trfur nþWd^- Uann. frá GWb Of frrbmr. nunrk Jad Krirti. hrtt. rr roinft. NýWd- S5Í" NjStarfSk hrfur myt mWrrVNIu á hoaunmni rom fmn áldlrgun. þjönum kirkjunnK. tMTOf Ul» nJWdu«nn« D“n“ Sr-'SíSiS" MirfV ár rdAjm r Uk. þ* U.A.0 r.oö rf rtfkt Wi hrou. h. rá. mnt okku. Oru. ro »™ u Þ- ^rEi- Sn. rr kirrW’kctk nýWdvffJk v.11 horf. ödru .jönuhorro OS* þ»l »« fcmyU 'l"ru'" nrd þvl wi hrryt. »* Stjáro. Ný»bW~.
um, hlustið ekki á orð Jesú Krists,
þá verðum við að aðvara þá sem
eru leitandi og benda þeim á
þrönga veginn sem liggur til lífs-
ins. Það er engin tilviljun að Jesús
segir:
„Gangið inn um þrönga hliðið.
Því að vítt er hliðið og vegurinn
breiður, sem liggur til glötunar,
og margir þeir, sem þar fara inn.
Hve þröngt er það hlið og mjór sá
vegur, er liggur til lífsins, og fáir
þeir, sem finna hann.“ Mt.7.13-14;
einnig Lk. 13.23-28;
Það hlýtur að líta betur út í
augum heimsins að tala um um-
burðarlyndi og sveipa sjálfan sig
kærleiks- og dýrðarljóma frjáls-
hyggju og trúrækni, heldur en að
prédika orð Guðs hreint og ómeng-
að.
„Falsspámennirnir heyra
heiminum til. Þess vegna tala þeir
eins og heimurinn talar, og heimur-
inn hlýðir á þá. Vér heyrum Guði
til. Hver sem þekkir Guð hlýðir á
oss. Sá sem ekki heyrir Guði til
hlýðirekki á oss. Af þessu þekkjum
vér sundur anda sannleikans og
anda villunnar.“ lJh.4.5-6;
Biblían er okkar trúarrit. við
þurfum ekki að leita í önnur fræði.
Jesús segir:
„Himinn og jörð munu líða und-
ir lok, en orð mín munu aldrei
undir lok líða.“ Mt.24.35;
Birna O. Jónsdóttir
Týndur köttur
Kötturinn Magnús, sem er eins
árs fress, hefur yfirgefið velunn-
ara sinn í Goðheimum. Eins og
myndin sýnir er þetta fallegur kisi,
svartur að lit með hvítar hosur og
trýni. Vinsamlegast hafið sam-
band við Ólaf í síma 30767 ef
sést hefur til kattarins.
„Eitt fordæmi er þó fyrir stöðu af
þessu tagi innan utanríkisþjón-
ustunnar því Kristján Albertsson
rithöfundur starfaði sem ménning-
arfulltrúi af íslands hálfu við sendi-
ráðið í París á sjötta áratugnum."
Ekki er augljóst, hvort Morgunblað-
ið hefur þessa setningu eftir Bene-
dikt Jónssyni eða fróðleiknum er
miðlað af blaðinu sjálfu.
Ef vitneskja Víkveija er rétt var
Kristján Albertsson ekki fastlaun-
aður -starfsmaður utanríkisþjón-
ustunnar sem menningarfulltrúi
heldur skráður sem slíkur við sendi-
ráðið í París og tók að sér verkefni
fyrir það, samkvæmt sérstakri
ákvörðun hveiju sinni. Jakobi F.
Magnússyni er hins vegar veitt fast-
launuð staða við sendiráð í London.
Á þessu tvennu er mikill munur og
því ekki unnt að skjóta sér á bak-
við Kristján heitinn Albertsson,
þegar leitað er fordæma fyrir þessa
umdeildu ákvörðun utanríksráð-
herra, sem mælist illa fyrir innan
utanríkisþjónustunnar.
Víkveiji skrifar
Adögunum fékk Víkveiji sent
tilboðsbréf frá góðri verslun
í Reykjavík. Til að árétta tilboð sitt
og ágæti þess sendi verslunin stóran
nagla með bréfinu, en í því stóð
stórum stöfum: Þú hittir naglann á
höfuðið. Getur Víkverji staðfest, að
þetta tiltæki vakti meiri athygli
hans á tilboðinu en ella hefði verið,
þótt hann færi ekki á vettvang og
kynnti sér vörurnar, sem voru í boði.
Stóri naglinn hafði ekkert hag-
nýtt gildi fyrir Víkveija. Vandinn
var hins vegar sá, að eftir hvatning-
arorð sorphirðumanna til almenn-
ings um að flokka sorpið í hinar
nýju og fullkomnu vélaf, veit Vík-
veiji ekki hvað hann á að gera við
naglann. Er óhætt að setja hann
með almennu heimilissorpi? Þola
flokkunai-vélarnar svona stóran
nagla? Á að fara með hann í sér-
stakan gám? Kæmist heimili Vík-
veija á svartan lista hjá sorphirðu-
mönnum, ef þeir sæju naglann í
öskutunnunni hjá honum? Ilvað
gerðist, ef allir viðtakendur þessa
tilboðsbréfs köstuðu nöglunum í
sorpið um svipað leyti? Yrði ekki
stórtjón í stöðinni á Gufunesi?
Víkveiji hefur ekkert svar við
þessum spurningum. Hann situr því
enn uppi með naglann og vitneskj-
una um að áróðurinn um flokkun
sorpsins hefur ruglað hann í ríminu.
XXX
Nýlega var sagt frá því í Morg-
unblaðinu, að Jakob F. Magn-
ússon hljómlistarmaður hefði verið
skipaður ^ menningarfulltrúi við
sendiráð Íslands'í London. Víkveija
er kunnugt um að þessi ákvörðun
Jóns Baldvins Hannibalssonar ut-
anríkisráðherra hefur sætt gagn-
rýni sjálfstæðismanna bæði innan
ríkisstjórnar og í þingflokki þeirra.
Finnst samstarfsmönnum Alþýðu-
flokksins ekki ástæða til að stofna
ný embætti af þessu tagi.
Þegar Morgunblaðið sagði frá því
að Jakob hefði verið skipaður var
rætt við Benedikt Jónsson í utanrík-
isráðuneytinu. í fréttinni stendur: