Morgunblaðið - 12.05.1992, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 12.05.1992, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. MAI 1992 11 ÞÆG OG GOÐ ________Leiklist____________ Súsanna Svavarsdóttir Augnablik í Gerðubergi Dimmalimm Höfundur: Guðmundur Thor- steinsson Tónlist: Atli Heimir Sveinsson Léikmynd: Björg Vilhjálms- dóttir Flautuleikari: Kristin Guð- mundsdóttir Leikarar: Harpa Amardóttir, Ásta Arnardóttir og Björn Ingi Hilmarsson Það er sagan af Dimmalimm, litlu prinsessunni sem frelsaði svaninn sinn úr álögum, sem leik- hópurinn Augnablik hefur nýver- ið tekið til sýninga - til að ferð- ast með um bamaheimili Reykja- víkur og nágrennis á næstunni. Mér hefur sjálfri álltaf þótt þetta ævintýri dálítið hæpið og ekki standast sem slíkt. Nomin breytir ungum prinsi í svan og segir að hann losni ekki úr álög- um fyrr en einhver „þæg og góð stúlka“, láti sér þykja nógu vænt um hann til að heimsækja hann á hveijum degi í heilt ár. Prins- inn, Pétur, er svo lánsamur að að lenda í þessu svanslíki sínu einmitt á vatni við höll þar sem „þæg og góð stúlka“ býr - og það er hamrað á því í verkinu: „Engin er eins þæg og góð og Dimma-limma—limm.“ Skilaboðin eru ótvíræð: Ef þú ert þæg og góð stúlka, geturðu breytt dýraríkinu og uppskorið ríkulega umbun fyrir. Prinsipið í ævintýrum er að kenna börnum að sigrast á ótta, reiði, van- mætti; takast á við verkefni sem virðast ofvaxin aldri þeirra og getu - og með því læra þau að verða fullorðin. Það eru því dálít- ið hæpnar forsendur að það sé verið að drýgja einhveija dáð með því að vera bara „þæg og góð“. Enda er það nú einu sinni svo að þægar og góðar stúlkur era einmitt þær stúlkur sem aldrei uppskera neitt af viti í lífinu. Þær era bara þægar og góðar til að öðram líki við þær, segja aldrei meiningu sína, tjá ekki þarfír sín- ar og prinsarnir þeirra (hvort sem þeir hafa verið svanir eða froskar í upphafí) læra aldrei að bera virð- ingu fyrir þeim og líta á þær sem manneskjur. Þær taka þarfír ann- arra fram yfír sínar eigin, era sífellt að reyna að þóknast og líta svo á sig sem fórnarlömb karl- manna, bamanna sinna, samfé- lagsins og svo framvegis. En þær geta litlu breytt, vegna þess að þær era svo logandi hræddar við að vera ekki álitnar „þægar og góðar“. Fyrir utan það era skilaboðin í Dimmalimm það að hún beri ábyrgð á því hvort þessi Pétur heldur áfram að vera svanur eða ekki og spennan í verkinu snýst um það hvort Dimmalimm mætir á hveijum degi í heilt ár. Þótt hún viti ekki hveiju hún er. að breyta með því að vera þæg og góð, veit lesandinn (eða áhorfand- inn) það. Þetta er út í hött, vegna þess að hver og einn ber ábyrgð á sjálfum sér og engum öðram, hvorki líðan þeirra né atgervi. Það að kenna bömum að þóknast öðr- um og bera ábyrgð á þeim, gref- ur undan sjálfsvirðingu þeirra og sjálfsmati (þar sem þeim er kennt að aðrir skipti máli en þau sjálf) og sem fullorðið fólk eyða þau ómældum tíma í að axla ábyrgð á öðram, án þess að vera fær um að bera ábyrgð á sjálfum sér. „Þæg og góð“ börn era engar hetjur og ekkert dyggðug. Þau era bara kúguð af einhveiju sem samfélagið telur dyggð, en getur eyðilagt líf þeirra. Þá er nú nær að kenna þeim að tjá vilja sinn og þarfír án ótta, jafnvet þótt öðrum líki ekki alls kostar val þeirra. En svo maður hætti nú að préd- ika, þá er sýningin, þrátt fyrir þetta óttalega vitlausa verk, mjög skemmtileg hjá leikhópnum „Augnablik“. Dimmalimm er „sæt og þæg og góð“, með svo einfeldningslegan svip að það er eins og hún hafí hey í hausnum - enda eins gott þar sem hún á ekki að nota höfuðið til að hugsa með því. Prinsinn Pétur hefur svipað yfirbragð og það er óhætt að segja að parið sé ekkert að leita í andstæður sinar til að læra eitthvað í lífínu. En þau ganga alveg upp í verkinu, rétt eins og Nornin, ógnin sem krakkamir vita af, en er þó þannig úr garði gerð áð þau verða ekki hrædd. Það sem gaf þessari sýningu mesta gildi, er það sem ekki er skrifað í verkið: Leikur hópsins með árstíðirnar og gullfalleg tón- listin sem var vel flutt. Leikur þeirra Hörpu, Ástu og Björns Inga var skemmtilegur, þau eru vel samstillt og ná vel til bam- anna. Leikmynd og búningar eru bráðskemmtileg og þótt ég pers- ónulega sé ekki hrifín af þessari sögu, er þessi uppsetning alls virði. Flest böm á Islandi þekkja söguna af Dimmalimm og hún er að því leyti heppilegt val þegar verið er að kenna forskólabömum að meta leikhúsið. Það væri óskandi að fleiri hópar hugsuðu um þarfír þessa aldurshóps og veldi verk sem hæfa móttökugetu svo ungra áhorfenda. SIEMENS Lítið inn til okkar og skoðið vönduð vestur-þýsk heimilistœki! Hjá SIEMENS eru gœði, ending og fallegt útlit ávallt sett á oddinn! SMITH&NORLAND NÓATÚNI 4 • SÍMI 28300 Auður Ólafsdóttir ______Myndlist__________ Eiríkur Þorláksson . Ung listákona, Auður Ólafsdótt- ir, sýnir þennan mánuð í Gallerí Sævars Karls, Bankastræti 7. Auð- ur stundaði nám við Myndlistaskól- ann í Reykjavík og síðan við Mynd- lista- og handíðaskóla íslands 1981-86; þetta mun vera önnur einkasýning hennar. í þessum litla sal hefur Auður komið fyrir sautján litlum og smekklega innrömmuðum mál- verkum, en auk þess era þijá skiss- ur í stigagangi; þetta er ef til vill full mikið fyrir þennan litla sal. í sýningarskrá segir hún um mynd- imar: „Eitthvað til að snerta. Eitt- hvað til að þreifa á. Eitthvað til að sjá eða finna. Einhver ímyndun. Eitthvað í okkur sjálfum. Þessi orð benda til nokkurrar áherslu á snertigildið, en það bera málverkin hins vegar ekki með sér. Þau era unnin á svartan grunn, og einstakir litir eru flatir og lítt mótaðir. Formin á fólki og hlutum era einföld og stöðluð, allt að því geometrísk. Urvinnsla er í flestum tilvikum einföld, þannig að pensil- skrift gegnir litlu hlutverki, heldur era það hin mannlegu form og ásýnd þeirra sem ræður heildarsvip verkanna. Þessi málverk fjalla öll um til- vera mannsins, og hér er tekist á við samskipti eða réttara sagt af- skiptaleysi manna í millum; er- lenda orðið „Weltschmerz kemur upp í hugann, svo vísað sé til þeirr- ar þöglu mannlegu fírringar, sem oft er ríkjandi í samfélaginu. Það er fyrst og fremst nöpur sundrungin, sem skín út úr þessum verkum. I myndinni Rabb (nr. 4) getur að líta fjórar mannverar, en Auður Ólafsdóttir þær virðast á engan hátt tengjast; í Snúum bökum saman (nr. 7) er eins og verarnar séu á leið frá hvor annarri, fremur en þær ætli að starfa saman. Jafnvel í málverk- inu Hjónaband (nr. 16) er bilið á milli meira áberandi en bandið sem tengir. Einna helst ná persónumar saman í depurðinni, líkt og í mynd- inni Ljós (nr. 13), sem er ein besta myndin á sýningunni. Sú myndsýn sem birtist í verk- um Auðar er kunnuglegur í því flóði myndmáls, sem við lifum við, og minnir um margt á veröld myndasögunnar. Hún ber greini- lega gott skynbragð á það mann- lega umhverfi sem hún hrærist í, en á enn eftir að þróa frekar sitt myndmál í túlkun þess í málverk- inu. Sem ung listakona á hún tím- ann og framtíðina fyrir sér, og má vænta þess að viðfangsefni hennar fái notið sín betur í stærri . verkum og þá í stærri sýningarsal. Sýning Auðar Ólafsdóttur í Gall- eríi Sævars Karls stendur til 22. HRAÐNAMSTÆKNI í TUNGUMÁLUM SKYNDIATAK FYRIR SUMARLEYFIÐ Lærió tungumálin á nýjan og skemmtilegan hátt meó sérþjálfuóum kennurum í hraónámstækni. Málaskólinn Mímir býður upp á þriggja vikna snarpt málanámskeió meó "hraónámstækniaóferó" Námió hefst 20. mai og lýkur 9 Júní. Enska, þýska, franska, ítalska, spænska, islenska fyrir útlendinga. Nánari upplýsingar i síma 1 0004 Skráning stendur yfir! MALASKOLINN MIMIR í EIGU STJÓRUNARFÉLAGS ÍSLANDS

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.