Morgunblaðið - 11.08.1992, Blaðsíða 42

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. ÁGÚST 1992
~12
Aster...
r-ií
... aðblása upp blöðrurfyrir
afmælisboðið.
TM Reg. U.S Pat Off.—all nghts reserved
• 1992 Los Angeles Times Syndicate

Mamma, ég fæ 50 kr. á dag
fyrir að láta ekki sjá mig á
Ióð gömlu hjónanna...
HÖGNI HKIOKKVÍSI
BREF TIL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
„Taugaveiklaðir“ laxakóngar
frá Jens í Kaldalóni:
LÖNGU er orðin áberandi tauga-
veiklun, og jafnvel geðveikisköst
þeirra laxaræktar- og veiðimanna,
svo sem lesa má af hugrenningum
þeirra út í víðan geiminn og hafa
látið sér um munn fara í skrifum
sínum um laxadráp og lagabrot í
laxaveiðum með ströndum landsins.
Þar á meðal kveður við þungan tón
hjá einhveijum G. Bender í DV. 19.
júní, er hann lætur þau penlegu orð
frá sér fara, að „þau svæði á land-
inu þar sem þessi ólöglega neta-
veiði er stunduð mest, eru Hom-
strandir, stór hluti Vestfjarða,
Barðastrandarsýslur og Snæfells-
nes.“
Það væri gaman að heyra og
ekki síður sjá þau rök sem hann
máli sínu hefur til stuðnings í þessu
efni, en að þeim rökum óséðum tel
ég þetta vera eina hina svæsnustu
geðveikisdellu, sem nokkur maður
getur á borð borið fyrir almenning
til að trúa og meta, sem sannleika
í sínu fulla veldi.
Það er með algerlega ógeðsleg-
ustu tilþifum nokkurra manna að
siga lögreglu hér út um allar
norðurstrandir, víkur og voga, á
dýrindis björgunarþyrlum og varð-
skipum, auk þess að læðast um
eyðilendur, byggðir og voga til þess
að leita sem þjófaleit að því hvort
ég eða þú, sem lagt hefur netstubba
í landareign okkar, rífa hann og
ræna, ef ekki er merktur eða báru
skvaldrið ýtt honum til hliðar í
íjörumálinu af réttri stefnu að ekki
vísi nákvæmlega þvert á fjöruna.
Nú vita það bæði guð og menn,
að enginn hefur gert löndum sínum
meiri bölvun en þingmenn okkar
með gerð ýmissa lagakróka sem svo
eru vitlausir að enginn getur eftir
farið, og mætti tína um það ótal
dæmi þó ég ekki lýsi svo öllum
reglugerðar trúarjátningum sem
enginn oft botnar í og síst þeir sjálf-
ir sem búa þær til. Það er svo
matsatriði löglærðra spekinga,
hvaða mat þeir leggja á þennan
þáttinn eða hinn.
En að búa svo til þá eindæm-
ustu, að ég ekki segi: andsk. vit-
leysu, að vissir aðilar geti eignað
sér ekki einungis allt hafíð kringum
allt ísland, heldur einnig austur
fyrir Færeyjar með því að sleppa
nokkur þúsund laxaseiðum í sjó,
talandi um hvað þetta kosti þá mik-
ið, að þar með sé öðrum fyrirmunað
með lögum að leggja silunga-
netstubba í fjöru jarðar sinnar,
nema eiga megi hann von á skrúð-
búinni lögreglu, eða þá óeinkennis-
klæddri, sem njósnari væri, snap-
andi um allar fjörur eftir ólöglegum,
sem svo eru talin, netastubbum,
sem þessi einkaréttarkvikindi þeirra
gætu fest sig í. Það er ekki svona
ólíkt því að ég fengi rauðmaga í
grásleppunet og mætti ekki hirða
hann til að éta.
DV hefur heimildir fyrir því að
kópar geri út á þessa ólöglegu neta-
veiði með ströndum landsins og
hafi töluvert upp úr krafsinu, stend-
ur í niðurlagi greinar G. Bender.
Ég skora á hann og DV að sanna
þessar heimildir sínar, en að öðrum
kosti standa berskjaldaðir frammi
fyrir almenningi með staðlausar
aðdróttanir og getsakir út í bláinn.
Ég hef nefnlega kynnt mér þessi
mál nokkuð hér um strandir, og
komist að þeirri eðlilegu niðurstöðu
sem ljós liggur fyrir, að ferðafólk
þar hefur ekki nokkurn skapaðan
hlut með lax að gera, hvorki til eig-
in þarfa, en þó síst til sölu, og get-
ur því engan veginn haft mikið
uppúr krafsinu. Þetta er því alger
taugasjúkdómur þessara yfirdrottn-
ara sem telja sig eiga sjóinn með
öllu því sem í hann þeir þykjast
láta, og ekki nokkur lifandi maður
megi þaðan marfló taka, í því mikla
skjóli sinu, sem þingmennimir okk-
Frá Halldóri Kristjánssyni:
í MORGUNBLAÐINU 24. júlí sl.
ræðir Haraldur Blöndal um útgáfu
ljóða Jónasar Hallgrímssonar. Þar
segir hann m.a.: „Því er svo við að
bæta, að merkingamunur er á, hvort
sagt er „fáki“ eða „klári". Ef fyrri
rithátturinn er notaður sér lesandinn
fyrir sér, að fákurinn er þaninn á
skeið. Arnarvatnshæðir hljóta því
að vera til slíkrar reiðar fallnar. í
síðara tilfellinu hvarflar hugurinn
frekar til þess, að gróðursæld sé
mikil á Arnarvatnshæðum og gott
að beita þar klári.“
Þetta er góð og gagnleg bending.
Og samkvæmt henni er rétt að at-
huga um hvað Jónas var að yrkja.
Var það skeiðvöllur eða áningar-
staður?
Þetta ljóð er þijú erindi eins og
margir þekkja. Miðvísan er svona:
Og undir Norðurásnum
er ofurlítil tó,
ar blessaðir hafa skapað þeim, með
boðum sínum og bönnum, og hafíð
eins og það leggur sig sé þeirra
réttmæta eign og yfirráðasvæði til
einkanota á uppeldi, þroska og
framvindu þessa eina fiskastofns
sem laxar heita og þar um megi
þjófkenna alla þá sem lönd eiga að
þessu hafi, og átt hafa rétt til að
mega leggja þar með löndum fram
netastubba, árhundruðum og öldum
saman, sem fijálsir menn væru, en
verða nú uppá þann djöfulskap að
horfa, að þjóðin hafi nú það réttast
með peninga sína að gera, að senda
flugvélar og varðskip með öllum
ströndum lands vors til að fiska upp
þessa aldagömlu hefð, em gilt hefur
að mega leggja silunganetsstubba
á vissum stöðum jarða sinna til að
fá sér í soðningu, að mega þá eiga
von og vísu á lögreglusnöpurum upp
í bólið sitt til að tilkynna þeim
ófögnuðinn, að nú séu þeir hinir
einu og sönnu tugthúslimir og lög-
bijótar.
Fyrr má nú andsk. vitleysan
ganga sér til húðar í vitund manna,
en að geta látið frá sér í opinberum
blöðum, og öðrum fjölmiðlum annað
eins heimskukjaftæði og hér hefur
verið rakið.
JENS I KALDALÓNI
Kirkjubæ, Skutulsfirði
og lækur líður þar niður
um lágan Hvannamó.
Allt minnir þetta fremur á áning-
arstað en skeiðvöll. Sama gildir þeg-
ar við lesum áfram:
A öngum stað ég uni
eins vel og þessum mér.
Að una vísar ekki til að hleypa á
sprett.
Samkvæmt skýringu Haraldar
Blöndals er skiljanlegt hvers vegna
skáldið strikar yfir fáki og skrifar
klári. Glæsiorðið fáki gat leitt les-
andann á villigötur. Hann færi að
leita að skeiðvelli í stað þess að finna
rólegan og unaðssælan áningarstað
þar sem klárinn fékk að bíta en
íækjamiður, lítil tó og Hvannamór
hugnaðist skáldinu að ógleymdum
Eiríksjökli. Samkvæmt þessu er það
gott að leiðrétting Jónasar er nú
loksins komin á bók.
HALLDÓR KRISTJÁNSSON
frá Kirkjubóli
Leifsgötu 6, Reykjavík.
Fákur eða klár?
Víkveiji skrifar
Einn af viðmælendum Víkveija
hafði orð á því á dögunum,
að gatnamótin þar sem Kringlumýr-
arbraut og Miklubraut koma saman
við Kringluna væru ekki boðleg.
Þeir, sem koma akandi frá Kópa-
vogi, Garðabæ, Hafnarfirði eða
nærliggjandi hverfum og hyggjast
taka vinstri beygju af Kringlumýr-
arbraut yfir á Miklubraut áleiðis í
miðbæinn verða að bíða eftir um-
ferðinni, sem kemur á móti vegna
þess að ekki eru sérstök ljós á þess-
ari beygju. Þegar umferðin er mik-
il, sem oftast er á þessum gatna-
mótum þýðir þetta að í mesta lagi
3-4 bílar komast yfir á beygjunni.
Talað hefur verið um að endur-
byggja þessi gatnamót með viða-
miklum hætti og sjálfsagt er það
nauðsynlegt en það leysir ekki
vanda líðandi stundar. Hvers vegna
er ekki hægt að koma fyrir beygju-
ljósum á þessum gatnamótum?
xxx
Raunar er svipað vandamál á
þeim gatnamótum, þar sem
hið gamla Miklatorg var. Þeir, sem
koma akandi eftir Hringbraut og
hyggj ast beygja til vinstri yfir á
Snorrabraut verða að bíða eftir
umferðinni, sem kemur á móti, þar
sem engin beygjuljós eru þarna.
Umferð er yfirleitt mjög mikil og
þess vegna komast yfirleitt í mesta
lagi 1-2 bílar yfir á þessari beygju.
Hvers vegna er ekki hægt að ráða
bót á þessu?
xxx
m verzlunarmannahelgina
varð alvarlegt slys á blindhæð
í Kjósinni. Þessi blindhæð hefur
verið á þessum stað áratugum sam-
an. Allir vita, að ökumenn aka mjög
hratt einmitt á þessum kafla. Hvers
vegna er vegastæðinu á þessum
stað ekki gjörbreytt þannig að
blindhæðin hverfi? Það er alltof oft
að hönnuðir gatna og vegakerfis
búa til varasama bletti í umferð-
inni, sem leiða til stórtjóns.
xxx
rært skyr virðist alveg horfið
úr verzlunum í höfuðborg-
inni. Er það ekki lengur á boðstólum
hjá framleiðanda? Ef svo er hvers
vegna ekki? Verðmunur á því og
óhrærðu skyri var ekki mikill en
hins vegar um augljóS þægindi fyr-
ir neytendur að ræða. Getur Mjólk-
ursamsalan upplýst hvað varð um
hrærða skyrið?!
Í
i
i
i
i
í
i
í
í
i
1
í