Morgunblaðið - 25.11.1992, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. NÓVEMBER 1992
37
Hjónaminning
*
Oskar Gunnlaugs
son og Sveinsína
Baldvinsdóttir
ember 1926, d. 23. mars 1979 og
eru böm þeirra: Jóhanna Margrét,
f. 31. júlí 1945; Níls Þorkell, f. 15.
september 1946, d. 15. október
1967; Axel Jóhann, f. 28. júní 1948;
Garðar, f. 31. október 1950, d. 5.
október 1978; Valdimar Smári, f.
30. desember 1951 og Tryggvi f.
5. október 1957.
Axel gerðist snemma sjómaður
og gekk síðar í Skipstjóra- og stýri-
mannaskólann og lauk þaðan prófi
árið 1947. Meginhluta starfsævinn-
ar varði hann á sjó, ýmist sem skip-
stjóri eða stýrimaður á togurum eða
fiskiskipum. Á þeim árum átti sjó-
mennskan hug hans alian og stund-
aði hann þau störf af samvisku-
semi, hvort heidur sem var úti á
hafínu eða í landi. Ófá voru þau
óveðurskvöld í landlegum, til dæmis
um helgar eða stórhátíðir, sem hann
fór niður að höfn til að tryggja að
allir „endar“ væru tryggilega festir
þannig að ekki hlytist af slys. Trú-
mennska til að hlúa að því sem
honum var falin ábyrgð á var ótví-
ræð og rækt af alúð, hvort heldur
sem var í starfi eða gagnvart fjöl-
skyldu sinni. Þrátt fyrir langferðir
til sjós þá var hugur hans ætíð hjá
íjölskyldunni en hag hennar vildi
hann sem mestan, eftir því sem
efni og aðstæður leyfðu. Fyrir um
það bil sextán árum eftir gifturíkan
starfsferil á sjónum, ákvað Axel að
he§a störf í landi og starfaði hann
til að byija með áfram hjá ísbimin-
um hf. og síðar hjá Osta- og smjör-
sölunni í Reykjavík. Segja má að
þá hafí ijölskyldan að fullu heimt
heim kærleiksríkan föður og afa
eftir löng og erfíð ár til sjós. Skugga
dró þó fyrir þegar að eiginkonan
lést fyrir aldur fram árið 1979, eft-
ir erfiða baráttu við illkynja sjúk-
dóm. Þrátt fyrir andstreymi þá ein-
setti Axel sér að hlúa að fjölskyld-
unni ekki síst barnabömunum, og
síðar bamabarnabömunum. Kímni-
gáfa og áhugi afa fyrir hvers kyns
íþróttum urðu aðal aflvaki að ýms-
um skemmtiferðum og uppátækjum
sem lifa í minningu okkar sem eft-
ir stöndum. Fyrir þetta er nú þakk-
að og það góða fordæmi sem hann
sýndi og fómarlund.
Aldraða tengdamóður sína virti
Axel mikils og kom ávallt fram við
hana sem besti sonur, fullur um-
hyggju og nærgætni.
Kristin trú átti ríkan þátt í að
móta hans jákvæða lífsviðhorf og í
fullri trúarvissu mætti hann örlög-
um sínum af æðmleysi.
Að leiðarlokum viljum við bömin
og tengdabömin fyrir hönd ijöl-
skyldna okkar þakka fyrir sam-
fylgdina og biðja honum Guðs bless-
unar á nýjum vegum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Börn, tengdabörn, barnabörn
og bamabarnabörn.
Er dagsbirtan tók að hörfa undan
grámyglu skammdegisins þriðju-
daginn 17. nóvember sl. barst okk-
ur sú harmafrétt að Axel Þorkels-
son væri látinn. Við höfðum vonað
að honum auðnaðist að snúa heim
heill heilsu og vera með okkur enn
um sinn. Það hefði kannske gengið
eftir ef fyrr hefði greinst sá ógn-
valdur sem þar knúði á. En það er
ekki okkar að dæma. Það er okkar
að þakka, þakka fyrir samfylgdina
sl. 20 ár. Það var um vorið árið
1972 að við fluttum hér inn í Unu-
fell 31 sjö fjölskyldur sem allar
hafa búið hér síðah. Þar á meðal
var Axel Þorkelsson og kona hans,
Jónína, sem er látin fyrir nokkmm
ámm. Það er ekki ætlan mín að
rekja hér æviferil Axels, til þess
brestur mig þekkingu, enda veit ég
að aðrir munu gera það. í þessum
fáu orðum viljum við, íbúar í Unu-
felli 31, þakka- Axel Þorkelssyni
samfylgdina, þakka honum fyrir
vináttuna, elskulegheitin við bömin
okkar, og biðjum hinn hæsta að
blessa börnin hans, bamabömin og
bamabamaböm, sem og aðra ætt-
ingja Axels Þorkelssonar.
Megi algóður Guð blessa minn-
ingu Axels Þorkelssonar. Minningin
um góðan dreng lifir að eilífu.
íbúar Unufelli 31.
Óskar
Fæddur 6. nóvember 1908
Dáinn 18. maí 1992
Sveinsína
Fædd 16. júlí 1911
Dáin 1. maí 1988
Það mun hafa verið um mánaða-
mótin júní/júlí 1918 að Þórður
Brandsson, faðir undirritaðs, bóndi
á Ásmundarstöðum í Holtum, fór
til Reykjavíkur á tveimur hestum
og með vagn. Var þetta svokölluð
Jónsmessuferð. Sennilega hefur
pabbi gist hjá hjónunum Soffíu
Bjarnadóttur og Gunnlaugi Magn-
ússyni á Brekkustíg nr. 6. Gunn-
laugur var þá á togara og fékk
pabbi hjá honum svokallaðan tros-
físk. Svo var ýmis úrgangsfískur
kallaður og var hann gjaman salt-
aður.
Sonur Gunnlaugs og Soffíu, Ósk-
ar, var á 10. ári þetta sumar. Fór
hann með pabba, sem snúninga-
drengur yfír sumarið, á Ásmundar-
staði. Á lejðinni á Ásmundarstaði
lét pabbi Óskar sitja í vagninum.
Þeir gistu að Gljúfraholti í Ölfusi.
Daginn eftir gerði mikið rok og
þegar að leiðin lá undir Ingólfsfjall
var svo hvasst að pabbi hélt að
vagninn gæti fokið. Lét hann þá
Óskar setjast á annan hestinn, en
teymdi síðan sjálfur báða hestana
og fór fótgangandi austur yfír Ölf-
usá og alla leið heim um kvöldið.
Þetta var upphaf 6 eða 7 ára veru
Óskars að Ásmundarstöðum, vor
og sumar.
Okkur bræðmnum er minnis-
stætt hvað Óskar var góður við
okkur og var hann mömmu ekki
síður hjálplegur en pabba. Vorið
1923, nánar tiltekið 20. apríl, lagð-
ist pabbi í lungnabólgu og var
mamma þá ein með búið og þurfti
að sjá bæði um kýr og kindur. Ósk-
ar var þá í Reykjavík, en frétti að
pabbi væri lagstur. Kom hann þá
heim til sín með asa miklum, heimt-
aði fötin sín og sagði að Þórður á
Ásmundarstöðum væri lagstur í
lungnbólgu og að hann yrði að drífa
sig strax austur til að hjálpa Guð-
björgu með böm og bú, sem hann
og gerði svo. Pabbi lá í lungnabólg-.
unni út maímánuð, enda var þá
ekki mikið um meðul og helsta
lækningin sú að leggja heita salt-
bakstra á brjóst og bak. Óskar var
mömmu mikil hjálp þetta vorið, sem
fyrr, við hirðingu skepnanna.
Ekki hefur Óskar setið og baðað
sig í sólskininu árin sem hann var
á Ásmundarstöðum. í þá tíð var
fært frá ánum og það þurfti að
smala þeim bæði kvölds og morgna
til mjalta í kvíunum. Engar voru
girðingarnar til að halda utan um
féð og ekki þótti gott ef einhveija
ána vantaði í hópinn. Ekki vom
alltaf hestar til staðar heima við
og þurfti þá að labba eftir ánum.
Einnig hefur Óskar oft orðið að
hlaupa þegar sækja þurfti hross til
hirðingar, oftar en ekki styggar
merar og óþægar og leggja á reið-
ing. Þá þurfti stundum að sækja
kýrnar ef þær komu ekki heim sjálf-
ar. Ég tók við þessum starfa þegar
Óskar hætti og var oft þreyttur á
eftir.
Á árunum 1931 og fram undir
stríð var mikið atvinnuleysi og
kreppa í algleymingi í Reykjavík.
Þá var Óskar í svokallaðri atvinnu-
bótavinnu aðra hveija viku að vetr-
inum við skurðgröft í Eyrarbakka-
mýri, sem kölluð var þá Síbería!
Sváfu Óskar og vinnufélagar hans
í gömlum skúr við skrínukost, þann-
ig að kaldsamt hefur það nú verið.
Þennan gröft má enn sjá þar í
mýrinni. Frá þessu öllu sagði Öskar
okkur pabba þegar hann kom i
heimsóknir að Ásmundarstöðum og
man ég enn hvað hann var sposkur
á svipinn þegar hann var að ræða
um þessa vinnu sína.
Herinn kom hingað til lands í
maí 1939. Óskar var á þeim tíma
t
Maðurinn minn og faðir okkar,
BRYNJÓLFUR JÓNSSON
frá Broddadalsá,
lést í Borgarspítalanum mánudaginn 23. nóvember.
Guöbjörg Jónsdóttir
og börn.
t
Móðir mín og vinkona,
SIGRÍÐUR STEINGRÍMSDÓTTIR,
Freyjugötu 1,
lést 24. nóvember.
Sigrún Jónsdóttir,
Sigurður Gíslason.
t
Öllum þeim, sem auðsýndu okkur sam-
úð og vináttu við andlát og jarðarför
bróður okkar, mágs, frænda og vinar,
EGGERTS THEODÓRS
JÓNSSONAR,
Mjóuhlið 16,
færum við innilegasta hjartans þakk-
læti.
Guð blessi ykkur öll.
Kristin S. Jónsdóttir,
Kornelíus Jónsson, Sigríður Pétursdóttir,
Ragnheiður Jónsdóttir, Trausti Guðjónsson,
Kristrún S. Jónsdóttir,
Anna G. Jónsdóttir, Björgvin Eiriksson
og fjölskyldur.
löngu farinn að búa og hét kona
hans Sveinsína Baldvinsdóttir.
Tvær dætur áttu þau orðið, þ_ær
Soffíu Erlu 6 ára og Margréti Ás-
dísi 4 ára, alltaf kölluð Didda. Þeg-
ar að herinn kom var talin hætta
á loftárásum á Reykjavík og kom
Sveina þá austur að Ásmundarstöð-
um með Soffíu og Diddu, ásamt
vinkonu sinni, Magníu Sigurðar-
dóttur, og tveimur bömum hennar
þeim Ester og Þóri. Þröngt mega
sáttir sitja og dvöldu þær Sveina
og Mæja ásamt bömunum á svo-
kölluðu lofti í litlu kvistherbergi.
Ekkert var þar rafmagnið og enginn
síminn, en þar var olíuvél sem þær
gátu eldað á. Sennilega hef ég ver-
ið þeim hjálplegur við að kaupa í
matinn í kaupfélaginu og koma
vörunum heim. Þvotta þvoðu þær
í kjallaranum. í þá daga vom gerð-
ar minni kröfur til íbúða og þæg-
inda en nú. Krakkamir voru mikið
úti og er mér það enn í minni hvað
þau voru hress og kát og ætíð í
góðu skapi. Óskar og Magnús,
maður Mæju, stunduðu sína vinnu
í bænum, en komu síðan í heimsókn
öðru hveiju um helgar. Sveina og
Mæja dvöldu á loftinu í tvö sumur.
Þær vom hreinlegar og þrifu alltaf
vel í kringum sig. Þær virtust ávallt
ánægðar og líða vel, mjög hressar
og kátar. Nokkram árum seinna
dvaldi síðan Viðar, sonur Sveinu
og Óskars, part úr tveimur summm
heima á Ásmundarstöðum og man
ég hann sem prúðan dreng.
Óskar og Sveinsína leigðu í nokk-
ur ár á Öldugötu 44. Þangað kom
ég og gisti þegar ég var á ferð í
bænum og var mér ætíð fagnað sem
besta bróður. Eftir stríð fluttu þau
í bragga í Laugarneshverfinu og
áttu þar heima í nær 20 ár. Þau
löguðu og endurbættu braggann,
þannig að þetta varð ágætis íbúð.
Ég kom þangað nokkmm sinnum
og alltaf var jafn hreint og snyrti-
legt hjá Sveinu. Gunnlaugur, faðir
Óskars, dvaldi hjá þeim síðustu ár
sín. A Ðsíðustu bjuggu þau í Skála-
gerði 17 í sinni eigin íbúð og dvöldu
þar að mestu til æviloka.
Óskar og Sveina voru rík af böm-
um. Einn son átti Óskar fyrir, Sig-
mar, f. 1931, starfsmaður við Hita-
veitu Selfoss, kvæntur Ingimundu
Þorvaldsdóttur. Hann býr á Selfossi
og á 3 börn og 2 uppeldisböm.
Saman eignuðust Sveina og Óskar
6 börn. Þau eru: Soffía, f. 9. desem-
ber 1933^ verkakona, maki Ámi
Heiðar Óskarsson. Hún býr í
Reykjavík og á eina dóttur. Mar-
grét, f. 11. júní 1935, d. 9. júní
1992, fulltrúi hjá Sakadómi Reykja-
víkur, gift Gunnsteini Sigurðssyni.
Hún bjó í ReykjavSk og átti eina
dóttur. Viðar, f. 22. ágúst 1940,
jámsmiður, kvæntur Sigríði Frið-
þjófsdóttur. Hann býr í Reykjavík
og á tvö böm. Ragnar, f. 4. ágúst
1942, trésmiður, kvæntur Sigríði
Stefánsdóttur. Hann býr í Þorláks-
höfn og á 2 börn. Gunnlaugur, f.
20. september 1949, vagnstjóri,
kvæntur Lovísu Hermannsdóttur.
Hann býr í Hafnarfirði og á tvö
börn og eina uppeldisdóttur. Hjör-
dís, f. 17. október 1952, meina-
tæknir, gift Ron Walker. Hún býr
í Bandaríkjunum og á eina dóttur.
Ég vil færa þeim hjónunum, Ósk-
ari og Sveinsínu, sérstakar þakkir
fyrir tryggð og vináttu við okkur á
Ásmundarstöðum. Sérstakar þakkir
frá mér, Steini, til Óskars fyrir
heimsóknir til okkar pabba eftir að
við vomm orðnir einir á Ásmundar-
stöðum og seinna í Þorlákshöfn.
Það var okkur til mikillar ánægju.
Blessuð sé minning þeirra hjóna
og dóttur þeirra, með vinarkveðju
til bræðra, bama og tengdabama.
Steinn Þórðarson.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Mikil
áhersla er á það lögð að hand-
rit séu vélrituð með góðu línubili.
. — -—- —T——
Hgggt FLÍSAR
- d v tt
1l! m
Stórhöl'ða 17, við Gullinbrú,
sími 67 48 44
+
Útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓSKARS FRIÐBJÖRNSSONAR
fyrrv. lögregluþjóns,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 26. nóvember kl. 15.00.
Birna Óskarsdóttir Fawcett, Paul Fawcett,
Sigþór Óskarsson, Halldóra Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og langafa,
GUÐMUNDAR ÁRNASONAR,
Þverhamri,
Breiðdal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Fjórðungssjúkrahússins á Neskaup-
stað fyrir frábæra umönnun og hlýhug í veikindum hans.
Kristín B. Sveinbjörnsdóttir,
Árni Guðmundsson, Margrét Aronsdóttir,
Birgir Guðmundsson,
Hörður Guðmundsson,
Hermann Guðmundsson,
Smári Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Erna Hjartardóttir,
Geirlaug Þorgrfmsdóttir,
Ólafía Jónsdóttir,
Auður Hjaltadóttir
Lokað
Vegna jarðarfarar ELÍNAR B. BJARNADÓTTUR
verða skrifstofur okkar lokaðar í dag, miðvikudag-
inn 25. nóvember, til kl. 13.00.
H. Ólafsson og Bernhöft,
Vatnagörðum 18,
Reykjavík.